میزان آلودگی‌های میکروبی در دریای خزر بسیار بالاست

فارس: سید‌محمدرضا فاطمی درباره آلودگی‌هایی که در دریای خزر و وجود دارد، اظهار داشت: آلودگی دریای خزر چند دسته می‌شود؛ نخستین آلودگی از مناطق شهری و از طریق رودخانه‌های اطراف به دریای خزر وارد می‌شود ضمن اینکه منشأ این آلودگی از فاضلاب انسانی است که از آن طریق میکروب‌ها وارد دریای خزر می‌شود و آب دریا را آلوده می‌کند. وی ادامه داد: افرادی که برای شنا به دریای خزر می‌روند باید حواس خود را جمع کنند و ترجیحاً در دریای خزر شنا نکنند یا در محدوده خارج از ورود رودخانه‌ها به دریا، شنا کنند چرا که کف رودخانه و حوالی اطراف آن آلوده است و توصیه نمی‌شود که در آنجا شنا شود. فاطمی افزود: دسته دومی که موجب ایجاد آلودگی در دریای خزر می‌شود، کودها و سموم کشاورزی است که از طریق کوهستان‌ها و زمین‌های کشاورزی اطراف وارد دریای خزر می‌شود که ورود این مواد غذایی و مُغذّی مانند نیترات و فسفات موجب غنی‌شدن آب دریا می‌شود. باعث شکوفایی پلنگتونی می‌شود و پدیده کشند سرخ یا جزر و مد ایجاد می‌کند که این پدیده به مرگ ماهی‌ها می‌انجامد. وی افزود: با آلوده شدن بیشتر دریای خزر پدیده جزر و مد بیشتر می‌شود و مرگ و میر ماهی‌ها نیز افزایش می‌یابد ضمن اینکه این تهدیدی است که در خلیج‌فارس نیز اتفاق می‌افتد ولی در دریای خزر بیشتر شده است.

"باعث شکوفایی پلنگتونی می‌شود و پدیده کشند سرخ یا جزر و مد ایجاد می‌کند که این پدیده به مرگ ماهی‌ها می‌انجامد"این کارشناس منابع آب و محیط دریا بیان کرد: قسمت دوم آلودگی‌های دریای خزر از خود دریای خزر به وجود می‌آید چرا که استخراج نفت موجب آلودگی این دریا می‌شود اما ما در ایران مشکل آلودگی نفتی را کمتر داریم و بیشتر آلودگی نفتی در دریای خزر از مواد نفتی که از سمت آذربایجان و آستارا وارد آب‌های ایران می‌شود، موجب آلوده شدن دریای خزر می‌شود. فاطمی گفت:‌ طبق بررسی‌های انجام شده در مورد رسوب دریای خزر، معلوم شده که میزان سم "ددت " در این دریا بسیار بالا است؛ سم "ددت " از سمومی است که کاربرد آن از طرف وزارتخانه‌های بهداشت و کشاورزی ممنوع شده است ولی ‌بررسی‌ها نشان می‌دهد که آثار این سم یافت شده در رسوبات دریای خزر بسیار تازه است و کشاورزان هنوز از این سم خطرناک استفاده می‌کنند. وی عنوان کرد: مجموعه این عوامل موجب آلودگی آبزیان خزر و از دست رفتن تدریجی کیفیت و سلامت دریا برای استفاده تفریحی شده است ضمن اینکه با این روند عملاً مصرف ماهی نیز از این دریا کم شده است و خوردن ماهی و شنا کردن در دریای خزر با مشکل روبرو است. فاطمی تأکید کرد: سازمان محیط زیست نیز در سال‌های گذشته چند پروژه در خصوص آلودگی‌های میکروبی دریای خزر انجام داده است که نتایج حاکی از آن است که میزان آلودگی میکروبی در دریای خزر بالا است البته این سازمان یکبار به صورت محدود نتایج را منتشر کرده و هشدار داده که مردم در مناطق آلوده شنا نکنند. این کارشناس منابع آب و محیط دریا در پاسخ به این پرسش که آیا آلودگی ماهی‌های دریای خزر هم به قدر آلودگی ماهی‌های جنوب است، اظهار داشت: مصرف ماهی سفید یا کفال به خاطر گرانی قیمت پایین أمده است و به جز اهالی شمال کشور مردم کمتر ماهی شمال را می‌خورند ولی اگر افراد بدانند که این ماهی از تالاب انزلی و رودخانه‌های اطراف این دریا می‌آید، خوردن آن ماهی‌ها توصیه نمی‌شود منتها خوردن ماهی دریای خزر مشکلی ندارد.

وی افزود: طبق تحقیقات معلوم شده است که سموم و مواد حاوی کلر در بدن ماهی‌های دریای خزر وجود دارد ولی به میزان زیاد نیست ضمن اینکه توصیه می‌شود افراد به صورت مرتب از ماهی‌های دریای خزر نخورند و ماهی جنوب را هم وارد رژیم غذایی خود کنند تا حالت انباشتگی سم در بدنشان پیش نیاید. فاطمی در پاسخ به این پرسش که آیا در بدن ماهی‌های دریای خزر، سمومی که در ماهی‌های جنوب هست، وجود دارد؟ گفت: سموم داخل بدن ماهی‌های دریای خزر بیشتر کشاورزی است و این سموم در بدن ماهی‌های جنوب کمتر است ولی این سموم که شامل کروم و نیکل می‌شوند، تأثیرات منفی در بدن برجا می‌گذارند و بسیار خطرناک هستند