نوبل ادبی ۲۰۱۲ به مو یان نویسنده‌ چینی رسید

آفتاب: مو یان با نام اصلی گوآن مویه پنجم مارس سال ۱۹۵۵ در گائومی، استان شاندونگ چین به دنیا آمد.

او نویسنده رمان و داستان کوتاه است و به دلیل داستان‌های نوآورانه، تخیلی و توهم‌آفرینش در دهه ۱۹۸۰ به شهرت رسید.

یان در زادگاهش دوران دبستان را گذراند، اما کلاس پنجم بود که درگیری‌های انقلاب فرهنگی چین موجب شد تحصیل را موقتا رها کند. او سال‌ها به کشاورزی مشغول بود و از سال ۱۹۷۳ در کارخانه‌ای مشغول به کار شد. یان سال ۱۹۷۶ به ارتش آزادی بخش مردم پیوست و از سال ۱۹۸۱ داستان‌نویسی را شروع کرد.

"آفتاب: مو یان با نام اصلی گوآن مویه پنجم مارس سال ۱۹۵۵ در گائومی، استان شاندونگ چین به دنیا آمد"

او بعدا در فاصله ۱۹۸۴ تا ۱۹۸۶ در آکادمی هنر ارتش آزادی بخش مردم ادبیات خواند و داستان‌های «تُرُب قرمز روشن»، «انفجارها» را در همین دوران منتشر کرد.

رمان تاریخی عاشقانه یان به نام «ذرت سرخ» سال ۱۹۸۶ منتشر شد و بعدا به همراه چهار داستان کوتاه دیگر با عنوان «خانواده ذرت سرخ» به چاپ رسید. این کتاب برایش شهرت بسیاری به همراه داشت، به ویژه وقتی ژانگ ییمو، کارگردان بنام چینی در اولین گام خود به عنوان فیلمساز اقتباسی از این داستان را ساخت. ییمو سال ۲۰۰۰ فیلم «دوران خوشی» را براساس رمان دیگری از او به نام «شیفو» ساخت.

مو یان در داستان‌های بعدی خود رویکردهای مختلفی از جمله داستان افسانه‌ای، داستان واقع‌گرا، داستان طنز و عاشقانه را امتحان کرد، اما نشان همیشگی آثار او انسانگرایی شورانگیز آن‌هاست.

رمان «چکامه‌های سیر» و مجموعه آثارش به نام «مجموعه آثار مو یان» به ترتیب در سال‌های ۱۹۸۹ و ۱۹۹۵ منتشر شدند. مو یان در میان داستان‌هایی که در کتاب دوم چاپ شده بود بیش از همه «جمهوری شراب» را می‌پسندید که با استقبال هم روبرو شد. او بعدا سال ۱۹۹۵ با رمان «Fengru Feitun» جنجال بسیاری به پا کرد و دولت کمونیست چین که هیچ وقت دل خوشی از مو یان نداشت، به شدت به کتاب تاخت.

حتی ارتش آزادی‌بخش مردم از مو یان خواست نامه سرگشاده‌ای علیه کتاب بنویسد و از تجدید چاپ آن جلوگیری کند با این حال، نسخه‌های قاچاق کتاب در بازار سیاه به شدت به فروش رفتند.

او در سخنرانی که در دانشگاه آزاد هنگ کنگ ایراد کرد درمورد نام مستعارش (به معنای «سخن نگو») گفت زمانیکه اولین رمانش را نوشت این نام را انتخاب کرد.

"او نویسنده رمان و داستان کوتاه است و به دلیل داستان‌های نوآورانه، تخیلی و توهم‌آفرینش در دهه ۱۹۸۰ به شهرت رسید"چراکه در چین معروف بود به رُک‌گویی و این امر را کسی نمی‌توانست در چین تاب بیاورد، او هم این نام را انتخاب کرد تا همیشه یادش باشد زیاد سخن نگوید.

مو یان سال ۱۹۹۷ از ارتش آزادی‌بخش مردم جدا شد و به عنوان سردبیر در روزنامه فعالیت خود را از سر گرفت و در این دوران زادگاهش که روستایی کوچک بود، محل وقوع ماجرای داستان‌هایش شدند.

او بارها اعلام کرده به شدت تحت تاثیر ویلیام فاکنر نویسنده آمریکایی و میناکامی تسوتومو، یوکیو میشیما و اوئه کنزابورو (هر سه نویسنده اهل ژاپن) است. منتقدان تاثیر رئالیسم جادویی آثار گابریل گارسیا مارکز بر یان را انکارناپذیر می‌دانند.

آخرین کتاب‌های مو یان «شیفو» (۲۰۰۰)، «شکنجه سندل چوبی» (۲۰۰۱) و «زندگی و مرگ مرا خسته می‌کنند» (۲۰۰۶) هستند که آخری در ۴۳ روز نوشته است.

منبع: خبرآنلاین/ حسین عیدی‌زاده.