۳۶ سال تا خانه دار شدن هر ایرانی

شاخص دسترسی به مسکن شهری برای یک واحد نمونه ۱۰۰ متر مربعی (ذخیره تمام حقوق سالانه خانوار) در سال ۱۳۷۶، ۵ بوده است که این شاخص در سال ۱۳۸۳ نیز ۵ و در سال ۷۶ به ۶ رسیده است.
بنا بر اعلام وزارت راه و شهرسازی سال‌های ۱۳۸۹ تا ۱۳۹۱ بیشترین طول دوره انتظار برای مسکن دار شدن خانوارهای ایرانی بود به طوری که در سال ۱۳۸۹، هر خانوار ایرانی با ذخیره یک سوم درآمد خود برای خانه دار شدن باید ۳۵ سال انتظار بکشد و این میزان در سال ۹۰ با افزایش درآمد در سال ۱۳۹۰ به ۳۳ سال و در سال ۱۳۹۱ با افزایش قیمت مسکن به ۳۶ سال رسید.

به گزارش مهر، خانوارهای ایرانی بر اساس آمار عملکردی وزارت راه و شهرسازی در سال ۱۳۹۱ اگر تمام درآمد سالانه خود را ذخیره کنند ظرف ۱۲ سال خانه‌دار خواهند شد و با ذخیره یک سوم حقوق خود باید برای خانه‌دار شدن ۳۶ سال انتظار بکشند.

شاخص دسترسی به مسکن شهری برای یک واحد نمونه ۱۰۰ متر مربعی (ذخیره تمام حقوق سالانه خانوار) در سال ۱۳۷۶، ۵ بوده است که این شاخص در سال ۱۳۸۳ نیز ۵ و در سال ۷۶ به ۶ رسیده است.

این شاخص که بر اساس درآمد خانوار و قیمت مسکن در هر سال بنابر گزارش‌های هزینه-درآمد مرکز آمار ایران و گزارش‌های آماری دفتر برنامه‌ریزی، تجهیز منابع و اقتصاد مسکن تهیه شده است نشان می‌دهد که شاخص دسترسی (ذخیره تمام حقوق سالانه خانوار) در سال ۱۳۷۱، ۶ بوده است که این رقم در سال ۱۳۷۶ به عدد ۵ می‌رسد.

به عبارت دیگر در سال ۱۳۷۱ هر خانوار ایرانی با محاسبه قیمت یک واحد نمونه ۱۰۰ متر مربعی شامل ۲۱۷۰۰ هزار ریال و درآمد ۳۵۴۱ هزار ریال طول دوره انتظار(ذخیره یک سوم درآمد سالانه خانوار) ۱۸ سال بوده است که در سال ۱۳۷۶ با افزایش درآمد به ۱۲۱۱۶ هزار ریال و قیمت مسکن ۵۹۷۰۰ هزار ریال طول دوره انتظار به ۱۵ سال رسیده است.

همچنین در سال ۱۳۸۴ هر خانوار ایرانی با محاسبه قیمت یک واحد نمونه ۱۰۰ متر مربعی شامل ۵۳.۶۷۹ هزار ریال و درآمد ۳۰۳.۳۰۰ هزار ریال طول دوره انتظار (ذخیره یک سوم درآمد سالانه خانوار) ۱۷ سال بوده است که در سال ۱۳۹۱ با افزایش درآمد با برآورد ۱۵۸.۹۶۷ هزار ریال و قیمت مسکن ۱.۹۲۰.۰ هزار ریال طول دوره انتظار به ۳۶ سال رسیده است.

بنابر این گزارش در سال ۱۳۸۸ هر خانوار ایرانی با محاسبه قیمت هر واحد مسکونی شامل ۷۳۲.۵۰۰ هزار ریال و درآمد ۹۳.۶۰۳ هزار ریال طول دوره انتظار ۱۷ سال بوده است که در سال ۱۳۹۱ با افزایش درآمد با برآورد ۱۵۸.۹۶۷ هزار ریال و قیمت یک واحد مسکن ۱.۹۲۰.۰ هزار ریال طول دوره انتظار به ۳۶ سال رسیده است.

بر اساس آمار عملکردی سال ۱۳۹۲ وزارت راه وشهرسازی، کمترین دوره انتظار برای مسکن دار شدن  در۲۰ سال اخیر از سال ۱۳۷۱ تا ۱۳۹۱ مربوط به سال ۱۳۷۹ بوده است که به ۱۲ سال رسیده است. در این سال شاخص دسترسی به مسکن به عدد چهار رسیده است.

«شاخص دسترسی» به مسکن از نسبت متوسط قیمت مسکن به متوسط درآمد سالانه خانوار به دست می‌آید. توضیح اینکه اگر یک خانوار در شرایطی تمام درآمد خود را به طور کامل پس انداز کند در سال ۱۳۹۱ می تواند ظرف ۱۲ سال خانه‌دار شود اما در یک شرایط طبیعی (با توجه به مخارجی که دارد) اگر یک سوم درآمد خود را ذخیره کند برای خرید یک خانه باید ۳۶ سال انتظار بکشد که عدد ۳۶ به «طول دوره انتظار» تعبیر می‌شود.