مراسم دعای ملکوتی عرفه در یادمان شهدای شلمچه برگزار شد

الف: دعای حضرت امام حسین (ع) در روز عرفه، سراسر عشق است و امید و آگاهی و در اینجا می‌خواهیم با قطراتی از این چشمه جوشان سر و تن بشوییم...۱) بیداری و هوشیاری:ایقظتنی لما ذرأت فی سمائک وارضک من بدایع خلقک ...«خداوندا مرا بیدار و هوشیار کردی تا در آسمان و زمین بدایع مخلوقاتت را مشاهده کنم...»بکی از عناصر اصلی در مدیریت فردی و سازمانی «بیداری و هوشیاری» است که به واسطه آن قادر به شناخت نوآوری‌ها، الگوواره‌های جدید و آینده پژوهی مسایل خواهیم بود. اگر این بیداری نباشد در مسیر رشد و تعالی از کاروان علم و پیشرفت باز می‌مانیم و مصداق این شعر می‌شود که:کاروان رفت و تو در خواب و بیابان در پیش کی روی ره زه که پرسی چه کنی چون باشی؟۲) «فهمتنی ما جائت به رسلک»(خداوندا به من فهم علوم و حقایق را عطا نمودی که پیامبرانت با وحی آورده‌اند...)بعد از بیداری باید خود را مجهز به سلاح علم نماییم چرا که دنیای ما، دنیای دانش محور (Knowledge base) است؛ و نیک می‌دانیم که ریشه همه علوم، عقل قدسی و ارتباط با سرچشمه وحی است و عقل بشری به واسطه تجربیات خود، آن را به اکمال می‌رساند؛ و این دانش به سان چراغی فراروی بشریت نور افشانی می‌کند و راه را از چاه مشخص می‌سازد و صعود به قله‌های ترقی و تعالی را هموار می‌سازد:درخت تو گر بار دانش بگیرد به زیر آوری چرخ نیلوفری را۳) «وبارک لی فی قدرک حتی لااحب تعجیل ما اخرت ولاتأخیر ماعجلت»«خداوندا بر من مبارک ساز تا در حوادث، آنچه دیر می‌خواهی، من زودتر دوست ندارم و آنچه زودتر می‌خواهی، دیرتر مایل نباشم ..»بعد از بیداری و آراسته شدن به زیور علم و دانایی باید رویدادها را به خوبی مدیریت کنیم و یکی از مباحث مهم در اینجا زمان است همان گوهر ارزشمندی که به حق آنرا «طلای بیرنگ» نامیده‌اند و اساسا ً یکی از دلایل اصلی در شکستهای ما چیدمان ناصحیح امور در طی زمان است آنچه را باید فردا طلب کنیم، امروز می‌کاویم و آنچه زمانش امروز است به فردا موکول می‌کنیم و این یعنی سردرگمی و کاهش اثر بخشی و در یک کلام پایین آمدن بهره‌وری. پس از خداوند متعال می‌خواهیم که در این مسیر ما را یاری دهد و بدین وسیله خیر و برکت که همانا بهره‌وری بیشتر است را به ما عطا نماید.۴) «اللهم اجعل غنای فی نفسی»«خداوندا مرا به مرحله‌ی بی‌نیازی از درون برسان...»مدیریت کارآمد از درون شروع می‌شود و فردی که نتواند افکار، عقاید و آرمانهای خود را به نظم بکشد هرگز قادر نیست در سطح کلان مدیریت سازمان یا اجتماع را بر عهده بگیرد به عبارت دیگر مدیریت از درون شروع می‌شود و در بیرون تجلی می‌یابد. دراین فراز زیبا از دعای شریفه عرفه ازخداوند می‌خواهیم که ما را به «درون داشتها» و توانمندیهای درونیمان واقف سازد و آن همان گنجی است که بی‌نیازی ما در آن است و معدنی است که می‌باید که کشف و استحصال گردد چرا که امام صادق (ع) فرموده‌اند: «الناس معادن، کمعادن الذهب والفضه...»(انسانها مانند معادن طلا و نقره‌اند)، پس قبل از آنکه معادن بیرونی را بیابیم و بر آن مدیریت کنیم لازم است معادن وجودیمان را بشناسیم. علامه طباطبایی چه زیبا فرموده‌اند: ما سرانجام هرچه را در «خارج» می‌جستیم در «درون» یافتیم؛ و به گفته شاعر:ای نسخه‌ی نامه الهی که توییوی آینه جمال شاهی که توییبیرون زتو نیست آنچه درعالم هستاز خود بطلب هر آنچه خواهی که تویی۵) «والیقین فی قلبی...»«خداوندا مرا یقین قلبی عطا نما»تا زمانی که نسبت به چشم‌انداز، اهداف متعالی و راهبردهای زندگیمان به یقین و باورنرسیم، حرکت ما یک حرکت راهبرد محور و بر پایه‌ی تعالی نخواهد بود.

"از طرفی یکی از مباحث نوین در مدیریت جهانی «مدیریت بر مبنای فطرت “Nature Base Management”است و در این فراز شریفه از دعا، ضمن اشاره به «بازگشت به فطرت» به توازن و تعادل نیروهای منبعث از آن تأکید گردیده است"امام خمینی (ره) معمار کبیر انقلاب اسلامی می‌فرمودند «باور انسان اساس تمام امور است.» وحال ما نیز از خداوند می‌خواهیم ما را به یقین و اطمینانی برساند که در سایه سار آن مسیر رشد و تعالی را زیباتر آسان‌تر و سریعتر بپیماییم.۶)«والاخلاق فی عملی...»«خداوندا به من اخلاص در عمل عنایت بفرما...»الگوواره‌های نوین درتولید، تولید ناب ( Lean product ) است و حال آنکه در گذشته الگوواره تولید انبوه حاکم بود. مدیران هزاره سوم نیک دریافته‌اند که باید توجه خود را برروی کیفیت متمرکز نمایند و آن را به خوبی و در ابعاد گسترده مدیریت نمایند و اخلاص در عمل هم چیزی نیست جز کیفیت برتر.۷)«والبصیرة ً فی دینی...»«خدایا به من بصیرت در دین عطا بفرما»عنصر بصیرت را باید شاخص‌ترین رکن در حرکت تعالی محور خود بدانیم چرا که بدون آن حرکت ما به نتیجه‌ای نخواهد رسید حضرت امام جعفر صادق چقدر اشاره‌ی زیبایی به این مفهوم دارند:«العامل علی غیر بصیرة کاالسائر علی غیر الطریق فلا ترید سرعة السیرالابعدا»بدین مضمون که: رونده بدون بصیرت مانند طی کننده مسیر در بیراهه است هرچه بر سرعت خود بیفزاید از هدف دورتر می‌شود...آری گاه اشتباه راه می‌رویم و بدتر آنکه گاه «راه را اشتباه» می‌رویم. بصیرت به ما کمک می‌کند که راه را بیابیم و آنگاه راه را با بیداری، علم محوری و آگاهی مداری به زیبایی بپیماییم و البته آن را با همت بیاراییم:همتم بدرقه‌ی راه کن ای ملایر قدس که دراز است ره مقصد و من در سفرم...۸) «والنور فی بصری»خداوندا نورانیت را در دیدگانم جاری ساز...کارکرد چشم دیدن است اما ما در اینجا کارکردی فراتر از چشم را از خداوند مسألت می‌نماییم و آن «چشم انداز» است که بسان نوری، چشم دل ما را تا دور دستها می‌گشاید و به ما شوق پرواز در آسمان عبودیت و بندگی می‌دهد، دانشمندان مدیریت دنیای امروز هم به این نکته اذعان دارند که " “Without vision the people perrsh بدون چشم‌انداز انسان نابود می‌شود و این نابودی، نابودی ظاهری نیست، متلاشی شدن از درون است زیرا وقتی در زندگی چشم‌انداز مشخص و معینی نداریم به روزمرگی دچار می‌شویم و زمانی چشم باز می‌کنیم که کار از کار گذشته و خزان پیری از راه رسیده است:ای که پنجاه رفت و در خوابی مگر این پنج روزه دریابی...۹)«ومتعنی بجوارحی...»«خداوندا به اعضا و جوارحم نیروی بهره‌مندی عطا کن»گام بعدی در مدیریت، تمرکز و تلاش برای نیل به اهداف است به عبارت دیگر اگر تعریف چشم‌انداز را شرط لازم موفقیت بدانیم، شرط کافی همانا سعی و مجاهدت ماست. در قرآن کریم هم داریم که: «لیس للانسان الا ما سعی» پس باید مخصوصا ً در دوران جوانی بهترین بهره‌مندی از نیروی بدنی و ذهنی را در مسیر پیشرفت داشته باشیم:به صحرا سرود اینچنین خارکنکه از کندن خار کس خوار نیستجوانی گه کار و شایستگی‌ستگه خودپسندی و پندار نیست۱۰) «واجعل سمعی و بصری الوارثین منی...»«خداوندا گوش و چشمم را دو وارث من گردان»در مدیریت امروز باید چشمها و گوش‌ها را خوب باز کرد و حقایق را به مدد آن درک نمود. یکی از عرفا چه زیبا گفته است که «اگر فقط هر آنچه را دیگران می‌بینند ببینی و آنچه دیگران می‌شنوند بشنوی نه بینایی نه شنوا، بینا کسی است که ببیند آنچه را دیگران نمی‌بینند و بشنود آنچه را که دیگران از شنیدنش عاجزند...» به عبارت دیگر لازم است کانالهای دریافت اطلاعاتمان از دنیای پیرامون را وسعت ببخشیم تا بتوانیم با درایت بیشتری تصمیم بگیریم و تصمیماتمان را هوشمندانه‌تر جامه عمل بپوشانیم.۱۱) «واجعل لی یاالهی الدرجة العلیا»«خداوندا مرا به درجات عالی نایل بگردان»تعالی نقطه اوج فعالیتها و حرکتهای ماست؛ و تعالی حاصل نمی‌شود مگر با تحول از وضعیت بد به خوب، خوب به خوبتر و خوبتر به عالی، فرایند تعالی هم فرایندی است سهل ممتنع، یعنی در دید اول آسان می‌نماید اما در عمل سخت و مشکل.چو عاشق می‌شدم گفتم که بردم گوهر مقصودندانستم که این دریا چه موج خون فشان داردآنچه دراین میان مهم است اینکه تعالی اجتماع در گرو تعالی‌های فردی است و امت اسلامی به سان همان کشتی است که یکی از سرنشینان آن جای نشستن خود را سوراخ می‌کرد و می‌گفت من فقط جای خود را سوراخ می‌کنم و بالأخره آن سوراخ باعث غرق شدن همه گردید پس در مسیر تعالی، جماعت مدار بیندیشیم و بدانیم تعالی امت واحده اسلامی در گرو تعالی فرد فرد ماست.۱۲) «فعد لت فطرتی»«و به فطرت و طبیعتم اعتدال بخشیدی»یکی از موارد بسیار مهم در فرایند مدیریت، اعتدال و توازن است که امروزه از آن به عنوان به Bsc (مدیریت متوازن محور) تعبیر می‌شود.

از طرفی یکی از مباحث نوین در مدیریت جهانی «مدیریت بر مبنای فطرت “Nature Base Management”است و در این فراز شریفه از دعا، ضمن اشاره به «بازگشت به فطرت» به توازن و تعادل نیروهای منبعث از آن تأکید گردیده است. تعادل بین عقل و عشق، مادیات و معنویات، تلاش و تسلیم و... همه و همه پله‌های نردبان وصال‌اند.۱۳)«وفی نفسی عافیتی...»«و مرا در سلامتی‌ام مراقبت نمودی»عافیت و سلامت شرط عبور مطمئن از مسیر پر پیچ و خم تعالی‌اند این سلامت معنوی هم شامل سلامت فرد است و هم سازمان و هم اجتماع. وقتی سلامت در معنای عام موجود باشد فرد دچار وقفه‌های بین راهی نمی‌شود، سازمان به فساد اداری مبتلا نمی‌شود و فقر به عنوان بزرگترین بیماری برای یک اجتماع از آن رخت بر می‌بندد؛ و برای تداوم عافیت و سلامت همیشه به بازنگری و checkup نیازمندیم همانگونه که حضرت امام موسی کاظم (ع) فرموده‌اند: «از ما نیست کسی که هرشب نفس خود را محاسبه ننماید...»۱۴)«رب بما انعمت علی فهدیتنی...»«پروردگارا همواره به من نعمت دادی و هدایتم کردی...»یادمان باشد که همیشه سرسفره نعمات الهی هستیم و یادمان باشد که مالکیت‌های ما همه از جنس قراردادی است و ذات اقدس الهی است که صاحبخانه این خوان کرم است و از همه مهم‌تر اینکه یادمان باشدشکر نعمت نعمتت افزون کندکفر، نعمت از کفت بیرون کندو بکوشیم با بهره‌مندی از این همه نعمت که در قالب و توان‌ها و ظرفیت‌ها به ما عرضه داشته شده در مسیر هدایت واقعی قرار بگیریم و دریچه‌های نورکه به سویمان گشوده شده را خود نبندیم و برای سیراب شدن از چشمه‌ی فیض ازلی همواره به حضرت دوست توکل نماییم.تکیه بر تقوی و دانش در طریقت کافریست راهرو گرصد هنر دارد توکل بایدش