آیا خمینی صراحتا نیروهای مسلح و سپاه را از ورود به مسایل سیاسی منع نکرده بود؟ گردهمایی های سپاه در مورد انتخابات و علیه رفسنجانی

غلامعلی رجایی در وبلاگ خود نوشت: دیروز یکی از پاسداران بازنشسته این پیامک را برایم فرستاد: «سلام. خسته نباشی. در رابطه با انتخابات امروز یک گردهمایی توی سپاه با خانواده هاشون گذاشته بودن بر علیه حاج آقا – هاشمی- صحبت کردن. خلاصه من با چشم گریان از جلسه بیرون آمدم. ارادتمند.»

الان هم که ساعت قبل از نه صبح جمعه است و دارم گزارش سفر هفته قبلم را به شهرکرد و اهواز بازبینی می‌کنم شبکه خبر سیما برادر پاسدار آقای حسین صفارهرندی را به برنامه زنده‌ای در انتخابات دعوت کرده است.

" غلامعلی رجایی در وبلاگ خود نوشت: دیروز یکی از پاسداران بازنشسته این پیامک را برایم فرستاد: «سلام"چند روز قبل هم یکی از شبکه در برنامه‌ای در باب انتخابات از وی دعوت کرده بود.

حتما از این پس هم دعوتشان خواهند کرد. عیبی ندارد از قدیم گفته‌اند: دارندگی و برازندگی!

صداوسیما و بعضی جاهای دیگر متعلق به بخشی از مردم و در اختیار یک سلیقه است! اشکالی ندارد!

لابد درآن طرف اصلاح طلبان دراین حد واندازه هیچ آدم حرف بزنی نیست! اگرهم هست سهمشان یکبار دعوت در یک شبکه بیشترنیست آن هم نه به تنهایی که با حضور یک اصولگرا!

لااقل در این روز‌ها برای این بنده خدا آقای هرندی اتاقی در صدا و سیما بگذارند که این همه در این هوای سرد و در تراقیک تهران بین منزل و صداوسیما رفت و آمد نکند! خداوکیلی پیشنهاد بدی است؟

خبرهایی هم از شهر من دزفول به من می‌رسد که یکی از فرماندهان سابق سپاه در لااقل دو سفر برای وحدت رای بختیاری‌های دزفول – حول یک نماینده – نماینده فعلی که سخت وابسته به جبهه پایداری و ضد هاشمی و طرفدار «آن رفته» است! – همو که در نطق معروف دکتر علی مطهری در مجلس که به مذاق جبهه پایداری‌ها خوش نیامد در کمال بهت دزفولی‌ها که از قاب تلویزیون شاهد ماجرا بودند دیدند نماینده‌شان خود را به مطهری رساند و کودکانه آستینش را می‌کشید تا نماینده مجلس نتواند در مجلس آزادی بیان داشته باشد و نطقش را تمام کند!! و بعد از یکی دوبار تلاش نافرجام سرافکنده به پایین تریبون بازگشت. لابد خواست به بزرگان!؟ این جبهه! نشان دهد از وی در این آستین کشی‌های احتمالی علیه نمایندگانی شجاع و آزاده همچون مطهری کاری می‌آید روی او حساب کنند! – محور و لابد علیه نمایندگان دزفولی‌الاصل به گتوند و این شهر رفته و با دخالت خود دراین مساله که لابد از سردلسوزی است! باعث ناراحتی شدید مردم شده است. شهری که در انتخابات ریاست جمهوری قبل به وی بیشترین رای را داد و نتیجه‌اش را اینگونه دید.

مانعی ندارد. جناب ایشان در لباس نظامی‌گری و سپاهی‌گری نباشد هر اقدامی که خواست برای بختیاری‌های عزیز دزفولی و یا ساکن و یا حتی اهالی دزفول هم بکند.

تا آنجا که شنیده‌ام آقای صفارهرندی بعد از پایان دولت پدیده هزاره سوم! به سپاه بازگشت و مشاور فرهنگی فرمانده کل سپاه شد.

بعید می دانم بازنشسته شده باشد.

این فرمانده عزیز سابق هم در چند ماه اخیر به سپاه بازگشت و با لباس سپاه در اینجا و آنجا ظاهر شده و می‌شود.

یکی مرا توجیه کند. خبر پیامک را که دیدید.

آیا امام مشخصا و صراحتا در وصیت نامه خود نیروهای مسلح که سپاه هم از آنان است را از ورود به مسایل سیاسی- حتی دسته بندی‌های مجلس که ادامه دسته بندی‌های بیرون از مجلس بوده و هست- منع کرده بود یا نه؟ آیا انتخابات یک مساله سیاسی است یا نه؟ اگر انتخابات یک امر سیاسی است ورود بعضی مراکز و فرماندهان سپاه در جهت‌گیری به نفع سلیقه یا نامزد و نامزدانی خاص به آن توجیهی دارد یا نه؟ به گمان من دوستان پاسدار باید همانند دوران جنگ نشان دهند بهتر از دیگران پاسدار و عامل به توصیه‌های امام عزیز هستند.

آه! عجب روزگاری شده است!

دو نمونه از فرمایشات روشن امام را در این باره ببینید:

من به قوای مسلحه چه ارتش باشد و چه نیروهای محلی باشد و چه پاسدار‌ها باشند به همهٔ آنهاسفارش می‌کنم که در امور سیاسی دخالت نکنند. اینطور نباشد که یک دسته‌ای بروند راجع به اینکه کی اینطوری گفته یک دسته‌ای بگویند راجع به آن‌ها. به آن‌ها مربوط نیست. (صحیفه امام/ج ۱۹/ص۴۰۰)

برای سپاهی‌ها جایز نیست که وارد بشوند در دسته بندی وآن طرفدار آن یکی آن یکی طرفدار آن یکی.

به شما چه ربط دارد که در مجلس چه می‌گذرد؟ در امر انتخابات باز به من اطلاع دادند که بین سپاهی‌ها هم باز صحبت است.

"در رابطه با انتخابات امروز یک گردهمایی توی سپاه با خانواده هاشون گذاشته بودن بر علیه حاج آقا – هاشمی- صحبت کردن"خوب انتخابات در محل خودش دارد می‌شود. جریانی دارد. به سپاه چکار داردکه آن‌ها هم اختلاف پیداکنند؟ برای سپاه جایز نیست برای ارتش هم جایز نیست. این سپاهی را از آن تعهدی که دارد از آن مطلبی که برعهده اوست باز می‌دارد و همینطور ارتش را (صحیفه امام /ج ۱۹/ص ۱۲۰)

(در وصیت نامه فرمایشات امام در این مورد از این عبارات هم صریح‌تر است که می‌توان مراجعه کرد.)