اکوادور در جام جهانی؛ سه رنگه‌ها

چگونگی راهیابی به مسابقات

اکوادور در مرحله مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۴ در آمریکای جنوبی با ۸ تیم دیگر بر سر ۴ سهمیه مستقیم این قاره رقابت می‌کرد. این تیم در خارج از خانه عملکرد خوبی نداشت و در ۸ مسابقه تنها ۳ تساوی بدست آورد و ۵ بار هم شکست خورد.

اما ۷ پیروزی و ۱ تساوی در ۸ مسابقه خانگی به اکوادور امکان داد با ۲۵ امتیاز و تفاضل گل بهتر نسبت به اوروگوئه در رده چهارم جدول قرار گیرد و آخرین سهمیه مستقیم صعود به جام جهانی را از آن خود کند.

بهترین نتایج در جام‌های جهانی

بهترین عملکرد اکوادور در جام جهانی در سال ۲۰۰۶ بود. اکوادور که در این دوره در گروه اول با آلمان میزبان، لهستان و کستاریکا همگروه بود، در اولین بازی لهستان را ۲-۰ شکست داد و سپس ۳-۰ از سد کستاریکا گذشت.

به این ترتیب شکست ۰-۳ مقابل آلمان در بازی آخر مرحله گروهی هم تأثیری بر صعود این تیم نداشت، و اکوادور به‌عنوان تیم دوم گروه به یک‌هشتم نهایی رسید.

اکوادوری‌ها در این مرحله مقابل انگلستان قرار گرفتند، و با گلی که دیوید بکام روی یک ضربه ایستگاهی وارد دروازه‌شان کرد، بازی را ۰-۱ به حریف باختند و از جام خداحافظی کردند.

سرمربی رینالدو روئدا

این مربی ۵۶ ساله کلمبیایی از سال ۲۰۱۰ هدایت تیم ملی اکوادور را بدست گرفته است. او مربیگری را ۲۰ سال پیش در کشورش و با باشگاه کورتولوا آغاز کرد و سپس به تیم‌های دپورتیوو کالی و مدلین رفت.

اما آقای روئدا شهرتش را مدیون عملکرد خوبش در تیم‌های ملی نوجوانان و جوانان کلمبیاست. او در سال ۲۰۰۳ تیم ملی جوانان کشورش را به مقام سوم جام جهانی جوانان رساند.

او سپس به‌مدت ۲ سال هدایت تیم ملی کلمبیا را بدست گرفت، و در سال ۲۰۰۷ سرمربی تیم ملی هندوراس شد.

"چگونگی راهیابی به مسابقات اکوادور در مرحله مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۴ در آمریکای جنوبی با ۸ تیم دیگر بر سر ۴ سهمیه مستقیم این قاره رقابت می‌کرد"رینالدو روئدا در سال ۲۰۱۰ توانست هندوراس را بعد از ۲۸ سال به جام جهانی برساند.

ستاره افسانه‌ای آلبرتو اسپنسر

در یک دهه اخیر با حضور اکوادور در جام‌های جهانی، شماری از فوتبالیست‌های این کشور نظیر اگوستین دلگادو و ایوان هورتادو در سطح جهانی به شهرت رسیده اند، اما در دهه‌های ۱۹۵۰، ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ نامدارترین چهره فوتبال این کشور - دست‌کم در قاره آمریکا – مهاجم زهرداری بنام آلبرتو اسپنسر بود.

اکوادور در آن سال‌ها جایی در عرصه فوتبال جهان نداشت، اما "سر جادویی" با پیراهن باشگاه‌های اورست و بارسلونای شهر گوایاکیل اکوادور و پنارول اوروگوئه می‌درخشید و به‌خصوص روی توپ‌های هوایی یکی از خطرناک‌ترین مهاجمان قاره آمریکا بود. او در ۱۰ سالی که برای باشگاه پنارول بازی می‌کرد، ۷ بار در لیگ اوروگوئه و ۳ بار در جام لیبرتادورس (معتبرترین تورنمنت باشگاهی قاره آمریکا) قهرمان شد و ۴ بار آقای لیگ اوروگوئه و ۲ بار قهرمان جام لیبرتادورس شد.

آلبرتو اسپنسر در اواسط دهه ۱۹۶۰ مدتی با پیراهن تیم ملی اوروگوئه به میدان رفت، اما در سال‌های پایانی دوران فوتبالش دوباره به تیم ملی اکوادور بازگشت. او در سال ۲۰۰۶ در سن ۶۹ سالگی از دنیا رفت. فدراسیون فوتبال اکوادور یکی از استادیوم‌های اصلی شهر گوایاکیل را بنام او نامگذاری کرده است.

چهره شاخص این دوره آنتونیو والنسیا

این هافبک کناری ۲۸ ساله نامدارترین بازیکن تیم ملی اکوادور در سطح بین‌المللیست و بازوبند کاپیتانی تیم را هم در اختیار دارد. او فوتبالش را با باشگاه ال ناسیونال اکوادور شروع کرد، و سپس به ویارئال و رکراتیوو هوئلوای اسپانیا پیوست.

والنسیا در سال ۲۰۰۸ به ویگان اتلتیک انگلستان رفت، ولی بعد از یک فصل بازی در این تیم، مورد توجه مسوولان منچستریونایتد قرار گرفت و از ۴ سال پیش در این باشگاه بازی می‌کند.

او با پیراهن شیاطین سرخ ۲ قهرمانی لیگ برتر انگلستان و ۱ قهرمانی جام اتحادیه را تجربه کرده است و در پایان فصل ۱۲-۲۰۱۱ به‌عنوان بهترین بازیکن فصل منچستر یونایتد انتخاب شد.

آنتونیو والنسیا تابحال ۶۹ بار با پیراهن تیم ملی اکوادور به میدان رفته، و ۸ گل ملی هم زده است.

سابقه در جام‌های جهانی

اکوادور در برزیل ۲۰۱۴ برای سومین بار در جام جهانی شرکت می‌کند. این کشور اولین بار در سال ۲۰۰۲ به جام جهانی راه یافت و با ایتالیا، مکزیک و کرواسی در یک گروه قرار گرفت.

اما دو شکست مقابل ایتالیا (۰-۲) و مکزیک (۱-۲) باعث شد حتی برد ۱-۰ مقابل کرواسی هم کارساز نشود، و اکوادور با قرار گرفتن در انتهای جدول گروه، در همان مرحله گروهی با جام خداحافظی کند.

دومین حضور اکوادور در جام جهانی در آلمان ۲۰۰۶ بود که توانست از گروهش صعود کند، اما با شکست ۰-۱ مقابل انگلستان از دور مسابقات کنار رفت.