چرا هزینه زندگی درتهران از شهرهای آمریکاگران تراست؟

چرا هزینه زندگی درتهران از شهرهای آمریکاگران تراست؟
شفاف
شفاف - ۹ تیر ۱۳۹۰

محمد مهدی بهکیش دنیا در طی دو قرن گذشته تغییرات زیادی کرده است. سطح مطالبات مردم هم افزایش یافته است. امروز فرزند همان خانواده روستایی و کشاورز می‌خواهد خودرو داشته باشد. خانواده روستایی در تلویزیون و اینترنت می‌بیند که کشاورزی چقدر مدرن شده و ابزاری ساخته شده که تولید را بسیار آسان‌تر و بیشتر کرده است. حالا همین کشاورز که سالها با دو هکتار زمین و وسایل ابتدایی کار می‌کرد و به تولید محصول اشتغال داشت امروز به دنبال وسایل مدرن و زمین گسترده است.

"خانواده روستایی در تلویزیون و اینترنت می‌بیند که کشاورزی چقدر مدرن شده و ابزاری ساخته شده که تولید را بسیار آسان‌تر و بیشتر کرده است"اگر ما به کشاورز توجه و از صنعت، بهره‌مند کنیم او در همان بخش کشاورزی می‌ماند و به تولید ادامه می‌دهد. اما اگر به او خدمات ارائه ندادیم او هم ناگزیر کار خود را رها و به شهر مهاجرت خواهد کرد. این فرآیند صنعتی شدن باید کامل درک شود. اگر مقالات و تحلیل‌های مختلف در همین ۳۰ سال بعد از انقلاب در باب صنعت خودروسازی را مطالعه کنید می‌بینید که چقدر هشدار داده شد، توصیه شد، تاکید شد که اگر روزی یارانه‌ها حذف شود این صنعت نمی‌تواند پابرجا بماند و بهتر است هر چه سریعتر آزادسازی صورت بگیرد اما یا شرایط کشور ایجاب نمی‌کرد یا مسئولان گوش ندادند. امروز صنعت خودروسازی ما گرفتار شده است.

صنعت نساجی ما عملا از بین رفته و کشاورزی را هم داریم با دست خودمان از بین می‌بریم. چون موقعیت را درست درک نکردیم و تغییرات لازم را اعمال نکردیم. این کار را باید دولت‌ها انجام می‌دادند نه بخش خصوصی. به بخش خصوصی اعتماد و اعتنا نشد تا این بخش نقش خود را ایفا کند.  به نظر من یک روز صنعتی شدن محور توسعه بود.

"حالا همین کشاورز که سالها با دو هکتار زمین و وسایل ابتدایی کار می‌کرد و به تولید محصول اشتغال داشت امروز به دنبال وسایل مدرن و زمین گسترده است"امروز تجارت حرف اول را می‌زند. این حرف به این معنا نیست که صنعت را فراموش کنیم. اتفاقا تجارت باید به داد صنعت و کشاورزی برسد. اگر ما تاجران خوبی داشته باشیم که بتوانند میوه‌های مرغوب ما را به بازار منطقه برسانیم شما دیگر نمی‌بینید که در دبی سیب از استرالیا بیاورند. این نشانه عدم توانایی ما در تولید نیست.

نشانه این است که ما نظام تجاری مناسبی که این کالای تولید شده را به بازار برساند نداریم. نشانه این است که ملزومات این کار یعنی حمل‌ونقل کافی و سریع جاده‌ای و دریایی و هوایی، گمرکی که سریع کالا ترخیص کند، نداریم. یا کالایی که تولید شده قیمتش آنقدر بالاست که تاجر و بازرگان نمی‌تواند آن را به بازار عرضه کند.  هزینه زندگی امروز در تهران را با یکی از شهرهای آمریکا مقایسه کنید. تقریبا تمامی کالاها در تهران گران‌تر است.

"اگر ما به کشاورز توجه و از صنعت، بهره‌مند کنیم او در همان بخش کشاورزی می‌ماند و به تولید ادامه می‌دهد"شاید حمل‌ونقل در تهران کمی ارزان‌تر باشد. این گرانی برای چیست؟ به این دلیل است که خودرو را به قیمت دو تا سه برابر قیمت واقعی می‌خریم. پارچه را گران می‌خریم. یا هم اگر قیمت ارزانتر است کیفیت نامطلوب است. یکی از مشکلات ما در نظام اقتصادی یارانه‌ها بود که خوشبختانه کار خوبی صورت گرفت و برداشته یا همان هدفمند شد.

اما این کار در صورتی به نفع اقتصاد خواهد بود که تثبیت قیمت‌ها به افزایش سرمایه‌گذاری منجر شود. اگر شرایط را برای سرمایه‌گذاری تسهیل و فراهم نکنیم مشکلات بسیار جدی خواهیم داشت. *دبیر کمیته ایرانی اتاق بازرگانی بین‌الملل(ICC)

منابع خبر

اخبار مرتبط