استقبال از اولین انتخابات آزاد در لیبی پس از ۵۰ سال

به گزارش خبرگزاری مهر، روزنامه القدس العربی در مطلبی با عنوان "انتخابات لیبی و چالشهای پیش رو" آورده است : بیش از دو میلیون رای دهنده لیبیایی در اولین انتخابات پس از چهل سال برای انتخاب دویست نماینده به پای صندوقهای رای رفته اند.

این روزنامه می افزاید: حزب اخوان المسلمین که "عدالت و سازندگی" نام دارد، بیشترین شانس را در این انتخابات دارد و وضعیت آن مشابه مصر و تونس است هر چند که با توجه به نبود موسسات نظرسنجی در کشوری که به مدت چهل سال تحت حکومت دیکتاتوری و ممنوعیت حزبی قرار داشته است، نمی توان پیش بینی دقیق در این باره کرد.

قطب بندی طایفه ای یکی از چالشهای جدی پیش روی این انتخابات است، زیرا غرب لیبی با صد کرسی بیشترین سهم را نسبت به مناطق شرقی (۶۰ )و جنوبی (۴۰ )کرسی دارد.

این روزنامه می نویسد: سهمیه بندی طایفه ای بزرگترین چالش انتخابات کنونی است، زیرا ساکنان مناطق شرقی از اینکه سهم کمتری نسبت به غرب کشور دارند ناخرسند هستند و در اعتراض به این موضوع یک حوزه انتخاباتی را به آتش کشیده اند و به ایستگاه نفتی حمله کرده اند.

این سهمیه بندی لیبی را به سال ۱۹۴۳ یعنی پس از شکست ایتالیا در جنگ جهانی دوم بازمی گرداند زیرا پس از آن لیبی به سه بخش فدرالی برقه در شرق، طرابلس در غرب و فزان در جنوب تبدیل شد.

در منطقه شرقی لیبی که منطقه ای نفت خیز است زمزمه های جدایی طلبانه بیش از مناطق دیگر است به ویژه اینکه اخیرا در یک نشست قبیله ای منطقه خودمختاری به ریاست "احمد السنوسی" تشکیل دادند هر چند که این اقدام با مخالفتهای وسیع روبرو شد.

این روزنامه می افزاید: چالش امنیتی بزرگترین چالش دولت مرکزی لیبی است و نگرانی درباره مشکلات امنیتی با توجه به وجود انبوهی از سلاح و قدرت شبه نظامیان و نبود دستگاه امنیتی قوی افزایش یافته است.

یکی از این نگرانی ها ایجاد خشونت از سوی هواداران نظام سابق برای تخریب فضای انتخابات است به ویژه اینکه آنها قبلا فرودگاه طرابلس را تعطیل و به کنسولگری های انگلیس و آمریکا در بنغازی حمله کرده بودند.

روزنامه مذکورمی نویسد: موفقیت انتخابات نقش زیادی درامنیت لیبی وتقویت ثبات شکننده آن و نیز بازگشت روند دموکراسی  که در دوره ملک ادریس السنوسی به اوج شکوفایی رسیده بود، خواهد داشت.

اما سئوالاتی که درباره روند پس از انتخابات در صورتی که اوضاع روند عادی خود را داشته باشد مطرح است که آیا نتایج آن پذیرفته می شود و همزیستی میان احزاب و مناطق در کنگره ملی ایجاد خواهد شد و آیا دولت قوی که قادر به جمع آوری سلاح باشد تشکیل می شود؟