هدف دستگیری رییس جمهور بود

حکم جلب رییس جمهور آرژانتین در سطل زباله منزل دادستان نیسمان، که جسدش ماه گذشته در شرایطی وحشتناک یافت شد، قرار داشته.

فصل جدیدی در این رمان سیاه که دو هفته است آرژانتین را در سکوت فرو برده آغاز شده. دادستان آلبرتو نیسمان حکم جلبی را علیه رییس جمهور آرژانتین، کریستینا کیرشنر، تنظیم کرده بود. او کیرشنر را متهم به آن کرده بود که قصد پنهان نگاه داشتن اسامی عاملان بزرگ‌ترین حمله تروریستی علیه آرژانتین را داشته؛ این حمله در سال ۱۹۹۴ علیه مرکز همیاری یهودیان انجام شده بود.

در این سند ۲۶ صفحه ای که در سطل زباله منزل دادستان متوفی یافت شده، جدا از حکم دستگیری رییس جمهور، حکم جلب هکتور تیمرمان، وزیر خارجه وقت نیز به چشم می خورد.

"حکم جلب رییس جمهور آرژانتین در سطل زباله منزل دادستان نیسمان، که جسدش ماه گذشته در شرایطی وحشتناک یافت شد، قرار داشته"کریستینا کیرشنر و وزیرش خارجه‌اش، که درحال حاضر در سفر چین بسر می برد، هیچ گونه اظهارنظری در این زمینه نکرده اند. خورخه کاپیتانیچ، رییس کابینه رییس جمهور، در زمان یک کنفرانس مطبوعاتی گفت: "اینها همه دروغ است. مردم آرژانتین باید بفهمند دروغگو کیست." او سپس گزارشاتی را که در آنها به موضوع حکم جلب دادستان نیسمان اشاره شده بود در دست گرفت و به صورت زنده در مقابل دوربین‌ها پاره کرد.

خانم ویویان فین، دادستان مسؤول تحقیق درخصوص مرگ نیسمان، ابتدا وجود هرگونه اسنادی در این زمینه را تکذیب کرده بود. ولی اقدام رییس کابینه چنان بازتابی در رسانه‌ها داشت که او فردای آن روز اظهارات خود را پس گرفت و پذیرفت که چنین اسنادی یافت شده است.

او توضیح داد که صدور این احکام جلب به ژوئن ۲۰۱۴، یعنی شش ماه قبل از آنکه نیسمان اتهامات خود را متوجه رییس جمهور کند، بازمی گردد.

۱۰ سال تحقیق

اتهامات اخیر در تاریخ ۱۲ ژانویه مطرح شد. دادستان نیسمان که تحقیقات خود را درخصوص پرونده سوءقصد وحشتناک آمیا از ۱۰ سال پیش آغاز کرده بود، مدعی بر آن شد که مدارک لازم دایر بر اینکه رییس جمهور درصدد بوده اسامی مظنونان را از دستگاه قضایی خارج کند، دراختیار دارد. در تحقیقات وی، ایران همواره مظنون اصلی پرونده بوده و به همین دلیل سران ایرانی خواستار تنبیه آرژانتین ازطریق قطع همکاری‌های اتمی میان دو کشور شده بودند. با این حال، از زمان به قدرت رسیدن رییس جمهور کریستینا کیرشنر، روابط با ایران دستخوش تغییرات بسیاری شد.

"دادستان آلبرتو نیسمان حکم جلبی را علیه رییس جمهور آرژانتین، کریستینا کیرشنر، تنظیم کرده بود"نیسمان براین باور بود که او درخصوص عدم مجازات عوامل این سوءقصد، که ۸۵ کشته و ۳۰۰ مجروح برجای گذاشته بود، مذاکرات و معاملاتی را در ازای برخورداری از مزایای بازرگانی انجام داده.

قرار بود نیسمان روز دوشنبه ۱۹ ژانویه فرضیه خود را در برابر پارلمان آرژانتین قرائت کند، ولی هرگز این فرصت را نیافت، چرا که او را درحالی‌که گلوله‌ای به سرش اثابت کرده بود در حمام منزلش پیدا کردند. هیچ گونه اثری از پودر روی دستان وی مشاهده نشده و همین موضوع باعث گشت تا فرضیه خودکشی کم رنگ شود. براساس عناصر نگران‌کننده‌ای که اخیراً به دست آمده، فرضیه توطئه علیه او تقویت شده است. آخرین مورد به لحاظ زمانی، ویدئویی است که دادستان را درحال بازگشت به کشورش قبل از اتهامات‌اش علیه رییس‌جمهور نشان می‌دهد: به نظر می‌رسد که جابجایی‌های او درحال رصد شدن است، ولی مشخص نیست از سوی چه کسی.

روند قضایی نامشخص

دادستان این قدرت را نداشت که باعث دستگیری رییس جمهور شود: او خواسته خود را تسلیم یک قاضی کرده بود. ولی این روند قضایی به نظر طولانی و نامشخص می آمد. ابتدا لازم بود که مصونیت رییس جمهور ازسوی کنگره توسط دو سوم اکثریت ملغی شود. و این درحالی است که هر دو مجلس تحت کنترل حزب رییس جمهور است و شاید همین مسأله توضیح دهنده آن است که چرا دادستان نتوانست به پروژه خود پایان دهد و ترجیح داد مدارک موجود در این زمینه را به صورت رسمی به اطلاع مردم برساند.

براساس نظرسنجی انجام شده، ۷۰ درصد از مردم آرژانتین براین باورند که زوایای مبهم مرگ دادستان نیسمان هرگز روشن نخواهد شد.

منبع: فیگارو، ۴ فوریه ۲۰۱۵