همه چیز درباره مرگ مغزی و پیوند اعضا

همه چیز درباره مرگ مغزی و پیوند اعضا
عصر ایران
عصر ایران - ۳۰ فروردین ۱۳۹۴

وقتی به هر قسمتی از بدن ضربه‌ای وارد شود، نخستین نشانه‌ای که آشکار می‌شود تورم است. وقتی به جمجمه ضربه وارد شود مغز در داخل جمجمه متورم می‌شود و چون جایی برای گسترش این تورم ایجاد شده وجود ندارد، مغز روی خودش برمی‌گردد.

عروقی که از قلب به مغز خونرسانی می کند، بسته شده و جلوی خونرسانی به مغز گرفته می شود. زمانی که خون به مغز نرسد، سلول ها در مدت زمان چند ساعت منهدم شده و از بین می رود. خلقت بدن، شاهکار خداوند بزرگ است.

در قلب ما یک گره الکتریکی کوچک وجود دارد که این گره مسئول تولید الکتریسیته است.

"وقتی به هر قسمتی از بدن ضربه‌ای وارد شود، نخستین نشانه‌ای که آشکار می‌شود تورم است"الکتریسیته به قلب منتقل می شود و برای قلب ضربان ایجاد می کند. به این ترتیب خون از قلب خارج می شود و به دیگر ارگان های بدن می رسد.

این گره علاوه بر تولید الکتریسیته می تواند برای مدت زمان ۸ تا ۱۰ دقیقه الکتریسیته را در خود نگه دارد، تنها خوراک این گره اکسیژن است که از ریه دریافت می شود. به محض این که به مغز ضربه وارد شد و از بین رفت، مرکز تنفس در ساقه مغز هم از بین می رود.

به عبارت دیگر به این گره کوچک در قلب اکسیژن نمی رسد تا بتواند الکتریسیته تولید کند. اما این گره می تواند برای مدت زمان ۸ تا ۱۰ دقیقه الکتریسیته را در خود نگه دارد. اگر در این مدت اورژانس خود را به بالین بیماری که تصادف کرده و بیهوش شده برساند و از دستگاه تنفس مصنوعی برای اکسیژن رسانی به بدن بیمار استفاده کند، این گره فریب می خورد و تصور می کند ریه همچنان اکسیژن موردنیازش را تامین می کند، بنابراین به ضربان ادامه می دهد.

به همین علت بسیار مهم است که اورژانس خود را سریع به بیمار برساند.

اگر فردی تصادف کند و در نتیجه در کما برود، اگر اورژانس در مدت زمان ۸ تا ۱۰ دقیقه خود را به بیمار برساند و اکسیژن مصنوعی به بیمار رسانده شود، ضربان قلب برقرار می ماند، در حالی که ممکن است فرد دچار مرگ مغزی شده باشد. ضربان قلب به طور مصنوعی ادامه پیدا می کند و در نهایت تا ۱۴ روز می توان ارگان های فرد مرگ مغزی را حفظ کرد. بعد از این مدت قلب می ایستد.

این امکان وجود ندارد که بتوان فرد مرگ مغزی را مدت زمان طولانی تری با این روش زنده نگه داشت.

"به محض این که به مغز ضربه وارد شد و از بین رفت، مرکز تنفس در ساقه مغز هم از بین می رود.به عبارت دیگر به این گره کوچک در قلب اکسیژن نمی رسد تا بتواند الکتریسیته تولید کند"تخریب ارگان ها در بدن با تولید سم همراه است، مغز تخریب شده و در نتیجه سم ترشح می کند که به روی گره قلب منتقل شده و آن را از کار می اندازد. این اتفاق در نهایت ممکن است ۱۴ روز طول بکشد.

برداشت ارگان های فرد مرگ مغزی باید در مدت زمان یک تا ۱۴ روز انجام شود. چون مراقبت از ارگان ها در بیمارستان های کشور اصولی انجام نمی شود و باید همه افراد در این زمینه تحت آموزش قرار گیرند، اکنون این محدودیت وجود دارد که باید در مدت زمان ۴ تا ۵ روز بعد از مرگ مغزی ارگان ها برداشته شود. در این مدت نیز ساعت به ساعت کیفیت ارگان ها کاهش پیدا می کند.



یکی از نخستین ارگان هایی که از بین می رود ریه است. ریه با محیط اطراف در ارتباط و در معرض هوای آلوده است. تا وقتی انسان زنده است، سیستم ایمنی بدن از ریه ها در مقابل هوای آلوده محافظت می کند. وقتی فرد می میرد، سیستم ایمنی وجود ندارد. علاوه بر این در تصادفات دنده ها در اثر ضربه به ریه آسیب می رسانند.

علل مرگ مغزی

علل مرگ مغزی و سن مرگ مغزی در افراد در سطح دنیا متفاوت است.

"ضربان قلب به طور مصنوعی ادامه پیدا می کند و در نهایت تا ۱۴ روز می توان ارگان های فرد مرگ مغزی را حفظ کرد"شایع ترین علت مرگ مغزی در ایران ضربه به سر است و شایع ترین علت ضربه به سر نیز تصادفات رانندگی جاده ای است. به علت تصادفات جاده ای، آمار مرگ مغزی در ایران بالاست. درصد کمی از افراد نیز به علت سکته مغزی و علت های دیگر از جمله سقوط از ارتفاع دچار مرگ مغزی می شوند.

در ایران سالانه پنج تا هشت هزار نفر دچار مرگ مغزی می شوند. از این تعداد ۵۰ درصد افراد یعنی ۲۵۰۰ تا ۴۰۰۰ نفر قابلیت اهدای عضو دارند.

سیستم راهنمایی رانندگی و ایمنی جاده ها و ایمنی کار در کشور ما باید طوری باشد که اصلا مرگ مغزی نداشته باشیم.

در ایران مرگ مغزی بیشتر در محدوده سنی ۲۰ تا ۴۰ سال است. چون اغلب جوانان به علت رعایت نکردن قوانین و مناسب نبودن ایمنی جاده ها با تصادف مواجه می شوند. در اروپا سن غالب مرگ مغزی ۵۰ تا ۷۰ سال است و علت شایع مرگ مغزی در کشورهای اروپایی سکته مغزی عنوان شده است. در این کشورها مردم قوانین و مقررات رانندگی را رعایت می کنند و در زمینه فرهنگ سازی کارهای زیادی انجام شده است.

از سوی دیگر جاده ها نیز ایمن و استاندارد است و به همین علت مرگ مغزی در نتیجه تصادفات جاده ای کمتر است.

"این امکان وجود ندارد که بتوان فرد مرگ مغزی را مدت زمان طولانی تری با این روش زنده نگه داشت"ما امیدواریم روزی در کشور به جایی برسیم که اصلا مرگ مغزی نداشته باشیم، اما اگر مرگ مغزی داشته باشیم باید در کنار آن سیستم اهدای عضو هم وجود داشته باشد.

سیستم اهدای عضو در مشکلاتی که پیش از این اشاره شد هیچ دخالتی نداشته است. سیستم اهدای عضو از جایی وارد می شود که فردی در اثر مرگ مغزی فوت می کند و تلاش می کنیم با اهدای ارگان های فرد دچار مرگ مغزی، زندگی هشت نفر را از مرگ نجات دهیم.

آنچه باید درباره پیوند اعضا بدانیم

از زمانی که در تاریخ پزشکی عضوی از انسان با موفقیت پیوند زده شد قریب به دو قرن می‌گذرد. سال ۱۸۲۳ بود که نخستین بار اولین پیوند بافت پوست از یک محل بدن فرد روی محل دیگری با موفقیت در آلمان انجام شد.

از آن زمان تا به امروز با پیشرفت دانش پزشکی، از اهدای میتوکندری در قالب سلول های تخمک گرفته تا امکان اهدا و پیوند بیشتر اندام های داخلی و بافت های بدن، در شرایطی که در بدن قابلیت ادامه کار نداشته باشند و خطر مرگ را برای او به همراه بیاورند قابلیت تعویض و پیوند را دارند.

امروزه کار تا به آنجا پیش رفته که اخیرا پزشکی به نام سرجیو کاناورو در ایتالیا ادعای امکان پذیر بودن پیوند سر را مطرح کرده است! ایده ای جنجالی که هرچند بسیاری از متخصصان فعلا آن را در حد یک شوخی می پندارند، با این حال از افق پیش روی بشر در سال های آینده خبر می دهد.

انواع پیوند عضوهای رایج در جهان

پیوند اعضا یا اندام های بدن به طور کلی در چهار سبک مورد بررسی و مطالعه قرار گرفته است:

۱ ـ پیوند از بیمار به خودش: این نوع پیوند بیشتر در مورد بافت های اضافی یا بافت هایی که قدرت بازسازی خودشان را دارند، انجام می شود. مثل پیوندهای پوستی یا برداشتن سیاهرگ از پای بیمار برای بازسازی عروق قلبی.

۲ ـ پیوند عضو یا بافت بین دو جاندار از یک گونه واحد (مثلا انسان به انسان): در این حالت دو موجود زنده از نظر ژنتیکی با هم یکسان نیستند. بیشتر پیوندهایی که امروز انجام می شود از این نوع است.

۳ ـ پیوند عضو یا بافت بین دو جاندار از یک گونه واحد در شرایطی که دهنده و گیرنده از نظر ژنتیکی همسان هستند: مانند پیوند بین دوقلوهای همسان. این نوع پیوند از نظر پاسخ ایمنی بدن، مانند پیوند از شخص به خودش است.

۴ ـ پیوند عضو یا بافت بین دو جاندار از دو گونه متفاوت: مانند پیوند دریچه های قلب خوک به انسان.

امروزه بسیاری از انواع پیوندهای عضو در کشور ما انجام می پذیرد. با این حال سطح پایین اطلاعات جامعه از فرآیند پیوند اعضا بویژه در مورد بیماران مرگ مغزی موجب شده تا در بسیاری از موارد فرصت برای نجات جان بیماران نیازمند عضو از دست برود.

.

منابع خبر

اخبار مرتبط