هر سه هفته یک انگلیسی عضو داعش در سوریه یا عراق به هلاکت می‌رسد

٢٣ اکتبر ٢٠١۴ - هفته گذشته، دولت ترکیه سیلی محکمی از سازمان ملل متحد خورد. مجمع عمومی این سازمان با اکثریت عظیمی رای به رد تقاضای این کشور برای عضویت در شورای امنیت داد. بااین کار، جامعه بین المللی درواقع به سیاستهای مخرب این کشور، هم در داخل و هم در خارج، رای می داد.
وزیرامور خارجه جدید ترکیه، مولود چاوش اوغلو، و نخست وزیر، احمد داود اوغلو، متفرعنانه انتظار اعطای این کرسی پروجهه به کشورشان را می کشیدند. شب قبل از رای گیری، چاوش اوغلو، ضیافت شام لوکسی را برای سفرای سازمان ملل در هتل معروف والدورف آستوریا در نیویورک ترتیب داده بود.
چاوش اوغلو بعد از اینکه چند روز در نیویورک ماند تا شخصا نزد نمایندگان سازمان ملل به لابی گری بپردازد با خوشبینی به رسانه ها چنین اعلام کرد: "گمان می کنم که نتیجه اقدامات خوب ما، به یاری خدا، دررای گیری فردا بازتاب خواهد یافت.

"مجمع عمومی این سازمان با اکثریت عظیمی رای به رد تقاضای این کشور برای عضویت در شورای امنیت داد"البته، این یک رای گیری است و هرنوع نتیجه ای را ازآن می توان انتظار داشت. اما، ما معتقدیم که به خواست خدا نتیجه تلاشهایی را که به عمل آورده ایم به دست خواهیم آورد".
داوداوغلو، نخست وزیر نیز به اندازه وزیرخارجه اش خوش بین بود که ترکیه به یک "پیروزی تاریخی" دست خواهد یافت. تنها دو روز پیش از رای سازمان ملل، وی مفتخرانه اعلام داشته بود: "درصورتی که ما انتخاب شویم، که به نظرما احتمالش زیاد است، اولین کشوری خواهیم بود که پس از یک دوره وقفه پنج ساله دوباره کرسی شورای امنیت نصیبمان می شود".
اما، باکمال تاسف برای رهبران ترک، انتظارات آنها به تحقق نرسید. باوجود تلاشها و لابی گری های فشرده چاوش اوغلو و آرزوی صادقانه اش برای دخالت الهی، فقط ۶٠ عضو از ١٩٣ عضو مجمع عمومی سازمان ملل به نفع ترکیه رای دادند، در حالی که رقیب وی، اسپانیا با ١٣٢ رای به مدت دوسال به عضویت غیردایمی شورای امنیت برگزیده شد.

دلیل این شکست خرد کننده چه بود؟ چرا ترکیه در رای گیری امسال بیش از نصف آرایی را که در ٢٠٠٨ برای عضویت در شورای امنیت به دست آورده بود از دست داد؟ دلایل عمده شکست ترکیه برای انتخاب شدن در بار دوم را می توان به شرح زیر برشمرد:
۱ - تلاشهای گسترده تعداد زیادی از کشورها برای جلوگیری از عضویت ترکیه در شورای امنیت.

از جمله این کشورها عبارت بودند از: ارمنستان، قبرس، مصر، یونان، اسراییل (متحد پیشین)، سوریه و عربستان سعودی!
۲ - خصومت علنی و بی محابای رجب طیب اردوغان، رییس جمهور، با فتح الله گولن، روحانی پرنفوذ ترک، که نتیجه اش ازدست دادن آرای بسیاری از کشورهای افریقایی بود که پیروان گولن در آن دارای نفوذ فراوانی هستند. این یک تحول مهم نسبت به سال ٢٠٠٨ است که طرفداران گولن تعداد زیادی رای در مجمع عمومی برای ترکیه تضمین کردند.
۳ - داوری ضعیف رهبران ترک در تقاضای مجدد برای عضویت پس از مدت کوتاهی از انتخاب شدن به عضویت شورا در ١٠- ٢٠٠٩ . انتخاب مجدد ترکیه در فاصله کمی از عضویت قبلی کشورهای دیگر را از عضویت در این ارگان مهم سازمان ملل محروم می ساخت.
۴ - تمایلات نئوعثمانی داوداوغلو ضمن پراهیمت جلوه دادن کشورش بیشتر کشورهای خاورمیانه را به مخالفان این کشور تبدیل کرد، به طوری که سیاست "نداشتن هیچ مشکلی با کشورهای همسایه" به نداشتن همسایه ای بدون مشکل" با ترکیه تبدیل شد! یک بررسی توسط مرکز تحقیقات پیو Pew نشان داد که وجهه رقت انگیز ترکیه در سراسر خاورمیانه به پایین ترین حد خود در همه زمانها رسیده است.
۵ – حکومت مستبدانه اردوغان در داخل کشور، ازجمله سرکوب خونین تظاهرات اعتراضی پارک گزی در اسلامبول، دستگیری و زندانی کردن روزنامه نگاران و مسدود کردن رسانه های اجتماعی توییتر و فیس بوک. اظهارات تحقیرامیز او: "برایم اصلا اهمیت ندارد که جامعه بین المللی چه می گوید..." مردمان بی شماری را در سراسر جهان ازاو رنجاند.

"بااین کار، جامعه بین المللی درواقع به سیاستهای مخرب این کشور، هم در داخل و هم در خارج، رای می داد"رای مجمع عمومی علیه ترکیه در واقع موضع سرزنش آمیز اعضای سازمان ملل نسبت به آقای اردوغان بود. طی سخنرانی پرطمطراق او در مجمع عمومی در سپتامبر گذشته، بیشتر اعضای حاضر سالن را ترک کردند.  
۶ - روابط پرتنش با ایالات متحده و کشورهای اروپای غربی برسر خودداری ترکیه در حمایت از مبارزه بین المللی علیه داعش و به ویژه عدم دفاع از غیرنظامیان کردی که در فاصله پرتاب سنگی از مرز آن کشورتوسط جهادیون داعش قتل عام می شوند. این موضع گیری ها سبب شده که پاره ای از مفسران و صاحب نظران بانفوذ خواهان اخراج ترکیه از پیمان ناتو و رد صریح تقاضای وی برای عضویت در جامعه اروپا شوند.
پرزیدندت اوباما نیز که از مواضع ستیزه جویانه ترکیه اردوغان دل خوشی ندارد فقط کاردار سفارتش درآنکارا را برای حضور در مراسم آغاز ریاست جمهوری اردوغان در ٢٨ اوت گذشته اعزام کرد.

چاوش اوغلو، بی اعتنا به اینهمه دلایل منطقی برای شکست کشورش در کسب کرسی شورای امنیت، این شکست را به دروغ به اکراه کشورش به "پشت کردن به ارزشهای خود به خاطر کسب آراء" نسبت داد. این اظهارات سخره آمیز از زبان وزیر خارجه کشوری اعلام می شود که ملیونها دلار به خزانه کشورهای کوچک جزیره ای و ممالک فقیر افریقایی سرازیر می کند تا برای خود رای بخرد.

نتیجه دیگر شکست ترکیه در کسب کرسی شورای امنیت سازمان ملل محدود شدن امکانات وی برای (سوء) استفاده از این ارگان قدرتمند جهانی در جهت اخلال در یادواره های متعددی است که به مناسبت صدمین سال نسل کشی ارمنیان در سال آینده در سراسر جهان برگزار خواهد شد.

منبع:
armenianweekly.com  

اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:.