موضع غیرعادلانه و شتاب‌زده آمانو برای کسب رضایت چند کشور غربی است

موضع غيرعادلانه و شتاب‌زده آمانو براي كسب رضايت چند كشور غربي است
خبرگزاری فارس
خبرگزاری فارس - ۲۱ خرداد ۱۳۹۰

خبرگزاری فارس: نماینده دائم جمهوری اسلامی ایران در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی گفت: من از منابع آزاد شنیده‌ام که موضع غیرعادلانه و شتاب‌زده مدیرکل به منظور کسب رضایت چند کشور غربی است. به گزارش خبرگزاری فارس علی اصغر سلطانیه سفیر و نماینده دائم جمهوری اسلامی ایران در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در نشست روز پنجشنبه ۱۹ خرداد ۱۳۹۰ (۹ ژوئن ۲۰۱۱) شورای حکام به مواردی از جمله کم کاری مدیر کل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در برخی موارد و نادیده گرفتن برنامه کاری توافق شده بین ایران و آژانس، ادامه نظارت آژانس بر تأسیسات ایران در آینده و عکس‌العمل ضعیف مدیرکل به حادثه فوکوشیما اشاره کرد که متن کامل این سخنرانی از نظر خوانندگان می‌گذرد. * ایران در مقابل فشارها و تحریم‌های تحمیلی ایستادگی می‌کند در آغاز باید تشکر صمیمانه خود را از پشتیبانی ارزشمند اعضای خانواده گروه کشورهای غیرمتعهد (NAM) در طول هشت سال گذشته از جمله بیانیه قرائت ‌شده در این نشست از سوی سفیر عالیرتبه کشور مصر، اعلام دارم. این دلیل روشنی بر تعهد آنها به اصول بنیادی جنبش بمنظور برقراری صلح و سعادت بر پایه عدالت و برابری است. ما در مقابل فشارها و تحریم‌های تحمیلی توسط کشورهای غربی ایستادگی کرده و در خصوص حقوق غیرقابل ‌انکار استفاده صلح‌آمیز انرژی هسته‌ای که در اساسنامه آژانس و NPT تبلور یافته است، مصالحه نخواهیم کرد و در همین حال به همکاری خود با آژانس، از طریق قرار دادن مؤسسات و فعالیت‌های هسته‌ای، از جمله غنی‌سازی، تحت پادمان جامع، طبق تعهدات تحتNPT ، ادامه خواهیم داد.

"خبرگزاری فارس: نماینده دائم جمهوری اسلامی ایران در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی گفت: من از منابع آزاد شنیده‌ام که موضع غیرعادلانه و شتاب‌زده مدیرکل به منظور کسب رضایت چند کشور غربی است"* ایران ایستادگی نکند، کشورهای در حال توسعه در آینده با برخوردهای غیرعادلانه مشابه مواجه می‌شوند بدون تردید اگر ایران در مقابل چنین فشارهایی ایستادگی نکند، در اینصورت دیگر کشورهای در حال توسعه در آینده با برخوردهای غیرعادلانه مشابه مواجه خواهند شد. آن معدود کشورهای غربی که موضوع هسته‌ای ایران را بطور غیر قانونی به شورای امنیت سازمان ملل (UNSC) بردند، باید متوجه شده باشند که این یک خطای تاریخی بوده و تنها موقعیت را پیچیده کرده و به فضای همکاری با آژانس آسیب رسانده و ایران را به توقف اجرای داوطلبانه پروتکل الحاقی و کد اصلاحی ۱/۳ آیین‌نامه اجرایی مجبور کرد. من به آنها توصیه می‌کنم که با اصلاح این روند توسط توقف بحث‌هایشان در نیویورک آن را جبران کنند و به آژانس اجازه دهند تا کار فنی خود را بر اساس اساسنامه و NPT به انجام رساند. * برنامه کاری توافق شده بین ایران و آژانس توسط آمانو نادیده گرفته شد با اشاره به گزارش مکتوب اخیر (GOV/۲۰۱۱/۲۹) و بیانیه افتتاحیه مدیرکل، مایلم اعلام کنم که یک یادداشت توضیحی جامع در خصوص گزارش مدیرکل منتشر خواهد شد. با این وجود، باید نکات مهم ذیل را بیان کنم: ۱- گزارش (GOV/۲۰۱۱/۲۹) متعادل و مبتنی بر واقعیات نیست زیرا همکاری‌ها، مکاتبات و توضیحات جمهوری اسلامی ایران با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی را به درستی منعکس نکرده ‌است.

۲- برنامه کار (INFCICR/۷۱۱) آگوست ۲۰۰۷ نتیجه ثمربخش مذاکرات سیاسی سطح بالا بین مدیرکل قبلی و دبیر وقت شورای عالی امنیت ملی ایران، دارای هدف حل و فصل موضوعات پیشین و پایان دادن به بحث‌ها در شورای حکام، که موجب سیاسی و دودستگی این سازمان فنی پرافتخار شده است، بود. به خاطر می‌آورم در حالیکه جامعه بین‌المللی، بویژه گروه کشورهای غیر متعهد از این رویداد تاریخی استقبال کردند، چهار سفیر ایالات متحده،‌ انگلستان، فرانسه و ژاپن به جای قدردانی از تلاش‌های خستگی‌ناپذیر مدیرکل و موافقت ایران با انجام اقدامات داوطلبانه عمدتاً فراتر از موافقتنامه‌ پادمان جامع، خط‌مشی مخالف در پیش گرفتند. پس از این‌، برنامه کار مورد تأیید شورای حکام قرار گرفت. جای تأسف است که از زمان انتصاب مدیرکل، برنامه کاری توافق شده بین جمهوری اسلامی ایران و آژانس توسط وی کاملاً نادیده گرفته شده‌ است، بجز زمانی که وی تحت درخواست قوی کشورهای غیر متعهد در گزارش فوریه ۲۰۱۱ از آن نام برد، اما مأیوسانه، وی مجدداً برنامه کاری را بطور کل در گزارش اخیر خود(GOV/۲۰۱۱/۲۹ ۲۴ May ۲۰۱۱) نادیده گرفته ‌است. این یک نشانه بارزی است که متأسفانه مدیر کل به چارچوب قانونی و موافقتنامه‌ها معتقد نیست و همچنین به اعتبار و بی طرفی آژانس لطمه وارد کرده‌است که در آینده هیچ عضو دیگری نسبت به توافقات دوجانبه با آژانس، به دبیرخانه اعتماد نخواهد کرد.

"این دلیل روشنی بر تعهد آنها به اصول بنیادی جنبش بمنظور برقراری صلح و سعادت بر پایه عدالت و برابری است"* فعالیت‌های هسته‌ای ایران تحت نظارت جامع باقی خواهد ماند باید یاد آوری کنم که براساس برنامه کاری، تنها ۶ موضوع باقیمانده وجود داشت که مطابق تصریح مدیرکل قبلی در گزارش‌های نوامبر ۲۰۰۷ و فوریه ۲۰۰۸، تمام ۶ موضوع باقیمانده حل و فصل گشته و جمهوری اسلامی ایران به تمام سئوالات مربوط به موضوعات باقیمانده برطبق برنامه کاری پاسخ داده است. در مقایسه با نخستین بند از فصل ۴ برنامه ‌کاری که می‌گوید: این مدالیته کلیه‌ موضوعات باقیمانده را پوشش می‌دهد و آژانس تأیید کرده که هیچ موضوع یا ابهام دیگری در رابطه با برنامه و فعالیت‌های هسته‌ای گذشته ایران وجود ندارد، درج واژه‌بندی جدید در بند ۳۵ از گزارش GOV/۲۰۱۱/۲۹ با این بیان که «آژانس اطلاعات بیشتری در ارتباط با اینگونه فعالیت‌های هسته‌ای آشکار نشده احتمالی را دریافت کرده که هم‌اکنون تحت ارزیابی آژانس قرار دارند» و نیز «نشانه‌هایی وجود دارند مبنی بر اینکه برخی از این فعالیت‌ها ممکن است پس از سال ۲۰۰۴ ادامه یافته باشند» و همچنین در بیانیه افتتاحیه مدیرکل به شورای حکام در تاریخ ۶ ژوئن ۲۰۱۱ «نشانه‌هایی وجود دارد که برخی از این فعالیت‌ها ممکن است تا اخیر ادامه داشته‌ است» برخلاف برنامه کاری می‌باشد. روشن است که فعالیت‌های هسته‌ای گذشته و حال جمهوری اسلامی ایران دارای مقاصد صلح‌آمیز بوده و پیوسته تحت نظارت جامع و همه‌جانبه باقی خواهد ماند. بنابراین هر اطلاعاتی برخلاف این مطلب در واقع اتهامی جعلی، ساختگی، دروغین و بی‌پایه می‌باشد. * موضع غیرعادلانه و شتاب‌زده مدیرکل به منظور کسب رضایت چند کشور غربی است همانطور که جناب دکتر عباسی، معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان انرژی اتمی ایران بطور شفاف در نامه ۲۶ می ۲۰۱۱ خود خطاب به مدیرکل توضیح دادند، ایران طبق برنامه‌کار ملزم شده بود، پس از دریافت تمام اسناد مربوطه، فقط ارزیابی خود را درباره مطالعات ادعایی ارائه کند.

همانگونه که مدیرکل گزارش دادند، ایران ارزیابی خود را بر مطالعات ادعایی در یک بسته محرمانه ۱۱۷ صفحه‌ای ارائه کرد. بنابر این درخواست مدیرکل در نامه‌اش درخصوص تأمین دسترسی به تمام سایت‌ها، تجهیزات، اشخاص و اسناد کاملاً‌ با آن نامه و روح برنامه‌کار و توافق دوجانبه در تناقض کامل می‌باشد و بدین‌گونه اعتبار دبیرخانه را به مخاطره می‌اندازد. من از منابع آزاد شنیده‌ام که موضع غیرعادلانه و شتاب‌زده مدیرکل به منظور کسب رضایت چند کشور غربی است. امیدوارم که این مطلب نادرست باشد و آقای آمانو بتواند همچون مدیرکل قبلی‌ که در سال ۲۰۰۷ در مقابل چهار سفیر مخالف انعقاد قرارداد برنامه‌کار ایستادگی کرد، مقاومت به خرج دهد. از آنجائیکه برنامه کار کاملاً اجرا شده‌است، وفق پاراگراف ۵ از فصل ۴برنامه کار، می‌بایستی پادمان در ایران باید بطور عادی اجرا شود.

"من به آنها توصیه می‌کنم که با اصلاح این روند توسط توقف بحث‌هایشان در نیویورک آن را جبران کنند و به آژانس اجازه دهند تا کار فنی خود را بر اساس اساسنامه و NPT به انجام رساند"* ایران برای پاسخ به سؤالات و رفع ابهامات احتمالی آماده است بخش پایانی پاسخ جناب آقای دکتر عباسی به مدیرکل مبنی بر اینکه متعاقب اعلام خاتمه برنامه‌کار از سوی آژانس، ایران برای پاسخ به سؤالات و رفع ابهامات احتمالی آماده خواهد بود، این یک فرصت بی‌نظیر برای پیشرفت واقع‌گرانه و خاتمه بحث‌های مجادله‌آمیز و کسالت‌آور است. من به مدیرکل توصیه می‌کنم که از این موقعیت استفاده کرده و انتظار اکثریت کشورهای عضو را نادیده نگیرد. * آمانو از لحن منجر به ایجاد سوء‌تفاهم و هموار کردن راه برای رویارویی بین کشورهای عضو احتراز کند ۳- از مدیرکل یک سازمان بین‌المللی انتظار می‌رود تا از هیچ تلاشی برای ایجاد پل بر شکاف بین کشورهای عضو مضایقه نکند، ایده‌ها و یا راه‌حل‌های مبتکرانه را به آنها پیشنهاد کند و از دودستگی و تقابل در سازمان جلوگیری به عمل آورد. وی در گزارشات خود باید از عبارت یا لحنی که منجر به ایجاد سوء‌تفاهم و هموار کردن راه برای رویارویی در بین کشورهای عضو می‌شود، احتراز کند. در مورد آژانس، من می‌بایست به مدیرکل توصیه کنم بیشترین هوشیاری را در گزارشات خود جهت جلوگیری از رویارویی کشورهای عضو و جلوگیری از دخالت دیگر نهادها و یا سازمان‌ها همچون UNSC که منجر به تضعیف آژانس می‌شود، به خرج دهد.

۴- بر طبق اساسنامه، آژانس باید تبادل اطلاعات و تجهیزات را برای استفاده‌های صلح‌آمیز از انرژی هسته‌ای تسهیل کند. در این شرایط از مدیرکل انتظار می‌رود که تنها به انتقال درخواست یک کشور عضو به دیگران اکتفا نکند. متعاقب اعلامیه تهران در مورد سوخت راکتور تحقیقاتی تهران، که شدیداً‌ مورد نیاز جهت تولید رادیوایزوتوپ برای بیماران سرطانی است و در حالیکه مدیرکل پروژه‌های سرطانی را دارای اولویت برشمرده‌اند، اینجانب بسیار مأیوس شدم که با موافقت بی‌سابقه ایران و پس از گذشت یک سال از ارسال نامه رسمی مبنی بر درخواست کمک، هیچ اقدام ملموسی انجام نشد. به آقای آمانو و دیگر دوستانم یادآور می‌شوم زمانی را که من از دکتر «هانس بلیکس»، مدیرکل وقت در اواخر دهه ۸۰، برای کمک در تأمین سوخت برای همین راکتور درخواست کردم، او اقدامات جدی فوری را که منجر به دریافت سوخت از آرژانتین شد به انجام رسانید. باید اعتراف کنم که همچنین دکتر البرادعی حداکثر تلاش خود را برای همکاری انجام داد ولی متأسفانه کشورهای تأمین کننده سوخت در گفتار و کردارشان صداقت نداشتند.

"روشن است که فعالیت‌های هسته‌ای گذشته و حال جمهوری اسلامی ایران دارای مقاصد صلح‌آمیز بوده و پیوسته تحت نظارت جامع و همه‌جانبه باقی خواهد ماند"* مقطع تاریک تاریخ آژانس بین‌المللی انرژی اتمی ۵- از مدیرکل انتظار می‌رود تا با تلاش زیاد خود از ایجاد استاندارد دوگانه و شرایطی که منجر به تبعیض و محروم‌کردن یک یا گروهی از کشورهای عضو آژانس، که از عضویت در آژانس منتفع می‌شوند، جلوگیری به عمل آورد. در طول بحث‌های مربوط به تضمین تأمین سوخت، در حالیکه پیشنهادات و قطعنامه‌های همراه با نواقص بسیار به بحث گذاشته شده بودند، هیچ‌کس مطلبی از مدیرکل در این رابطه نشنید. این مقطع تاریکی در تاریخ آژانس است که قطعنامه‌هایی در این رابطه خصوصاً در مورد بانک سوخت که حتی در شورای حکام که نماینده تنها یک پنجم از اعضای آژانس است با اجماع به تأیید نرسید. اگر چه این قابل تحسین است که برخی از نمایندگان متعهد به اصول، با وجود فشارهای سنگین سیاسی از سوی ایالات متحده، به این قطعنامه‌ها رأی ندادند، زیرا این قطعنامه‌ها به وضوح ناقض اصل عدم تبعیض و برابری است. نقش و تأثیر دبیرخانه و مدیرکل چه بود؟ تایپ کردن و توزیع آن در بین اعضای شورا! باید اعلام کنم که برطبق قطعنامه ناعادلانه بانک سوخت آژانس، ایران و برخی از کشورها از استفاده از بانک سوخت آژانس محروم شده‌اند.

خوشبختانه، جمهوری اسلامی ایران سال‌ها پیش یک تصمیم درست مبنی بر شروع غنی‌سازی گرفت و بر اساس حق غیرقابل انکار خویش که در NPT محترم شمرده شده است، بدون هیچ وقفه آن را ادامه می‌دهد. * آمانو درخواست‌های اقدام را نادیده گرفت ۶- در چندین موقعیتی از مدیرکل خواسته شد تا گام‌هایی را برداشته و نتایج آن را گزارش دهد، اما او نادیده گرفته و یا به طور کامل به آن عمل نکرده ‌است. اجازه بدهید تا برخی از آنها را ذکر کنم: الف. نامه رسمی به مدیرکل در تاریخ ۸ مارچ ۲۰۱۱ در مورد تجهیز کشورهای غیر دارنده‌ سلاح هسته‌ای در اروپا به سلاح هسته‌ای و سیستم‌های پرتاب آن، مرتبط با استقرار زرادخانه‌ هسته‌ای ایالات متحده آمریکا، که این عمل ناقض کامل تعهدات منع‌گسترش می‌باشد، فرستاده و خواسته شد: i. "...

"بنابراین هر اطلاعاتی برخلاف این مطلب در واقع اتهامی جعلی، ساختگی، دروغین و بی‌پایه می‌باشد"به تمام کشورهای عضو اطلاع دهد که آیا آژانس اظهاریه‌هایی از محل‌ها و مقدار دقیق مواد هسته‌ای ویژه نظامی در این کشورهای غیر دارنده‌ سلاح هسته‌ای دریافت کرده و آیا آژانس چنین اظهاریه‌هایی را راستی‌آزمایی کرده است ". ii. ... مشخصات فنی و موقعیت‌ استقرار تسلیحات هسته‌ای در اروپا، خصوصاً در حوزه کشورهای غیردارنده‌ سلاح هسته‌ای در اروپا، که از قبل تعهدات بین‌المللی در خصوص خودداری از انجام آن را دارند، بررسی کند. iii.

... درخصوص عدم‌پایبندی ایالات متحده آمریکا و کشورهای اروپایی میزبان تسلیحات هسته‌ای، با وجود تعهدات خود تحتNPT ، که بدون شک تهدیدی برای صلح و امنیت جهانی محسوب می‌شود به شورای حکام و همچنین به پنجاه و پنجمین کنفرانس عمومی، گزارش کند. این عدم‌پایبندی نیازمند اقدام سریع از سوی شورای امنیت سازمان ملل می‌باشد. این موضوع بسیار نگران کننده‌ای است که آقای آمانو این درخواست اقدام را به طور کامل نادیده گرفته است. ب.

"همانگونه که مدیرکل گزارش دادند، ایران ارزیابی خود را بر مطالعات ادعایی در یک بسته محرمانه ۱۱۷ صفحه‌ای ارائه کرد"در طول نشست شورای حکام در مارچ ۲۰۱۱، اطلاع دارم که شهردار توکیو اظهار کرده که ژاپن باید سلاح هسته‌ای داشته باشد. با توجه به اینکه ژاپن دارای چندین تن اورانیوم با غنای بالا و پلوتونیوم است، این موضوعی بسیار نگران کننده‌ است. من از آقای آمانو درخواست کردم که این موضوع را بررسی و گزارش آن را ارائه کند. وی این کار را انجام نداده‌اند. من صد در صد مطمئن هستم که اگر شهردار یکی از کشورهای در حال توسعه چنین کاری را انجام داده بود، مدیرکل چندین نامه به کشورهای مربوطه نوشته و چندین مصاحبه انجام می‌داد.

ج. پس از اینکه روزنامه‌نگار آسوشیتدپرس، آقای جرج جیان، از اطلاعات محرمانه منتشر شده با خبر شدند و اعلام کردند که آنها را از یکی از کارمندان آژانس به دست آورده‌اند، من به طور رسمی از آقای مدیرکل خواستم تا دستور بررسی این موضوع را صادر کند. در پاسخ به درخواست من، مدیرکل بیان داشت که نتیجه یک اشتباه داخلی تأثیرگذار نبوده ‌است. این یک موضوع ساده است، یا روزنامه‌نگار آسوشیتدپرس حقیقت را گفته است، بنابراین مدیرکل باید کارمند خاطی مقررات پرسنلی که اطلاعات محرمانه را افشاء کرده و امنیت ملی کشورهای عضو را در معرض خطر قرار داده است، اخراج کند و یا او دروغ گفته است، که بنابراین، او و آسوشیتدپرس باید به خاطر خسارت جدی که به اعتبار دبیرخانه وارد آورده‌اند مورد پیگیری قرار گیرند. از مدیرکل واقعاً انتظار می‌رود تا اقدامی در این مورد انجام داده و گزارش آن را به تمام کشورهای عضو اعلام کند.

"من از منابع آزاد شنیده‌ام که موضع غیرعادلانه و شتاب‌زده مدیرکل به منظور کسب رضایت چند کشور غربی است"* عکس‌العمل ضعیف مدیرکل به حادثه فوکوشیما ناامیدکننده بود د. عکس‌العمل ضعیف و کند دبیرخانه، خصوصاً مدیرکل به حادثه فوکوشیما بسیار ناامیدکننده بود. از مدیرکل انتظار می‌رفت تا اطلاعات معتبر از ژاپن بگیرد، آنها را تأیید کرده، سریعاً به کشورهای عضو منتقل کند. نه تنها این توقع قانونی ساده به انجام نرسید بلکه کارمندان فنی بخش ایمنی در موقعیتی نبودند و یا اجازه نداشتند تا در جلسات فنی سؤالات را تشریح و پاسخ دهند. همه ما چیزی بیشتر از آنچه از رسانه‌های خبری دریافت کردیم، نمی‌دانیم.

بهره‌برداران تأسیسات ژاپنی حاضر در مرکز حادثه، احتمالاً به دلیل وجود اضطراب، قادر به مدیریت حادثه نبودند و انتظار دریافت سریع توصیه‌های فنی را داشتند. اما مدیرکل، نه بی‌درنگ یک گروه متخصص برجسته را از آژانس و یا از سراسر دنیا تشکیل داد و نه اینکه بموقع، گروهی را برای کمک آنها به منظور جلوگیری از تشدید بحران به آنجا گسیل کرد. بنابراین ما شاهد انتشار مواد پرتوزا به سراسر دنیا بودیم. خاطرنشان می‌کنم که حتی مدیرکل تا زمانیکه ما در زمان جلسات اصرار کردیم، از CTBTO اطلاعاتی در مورد انتشار مواد پرتوزا از ایستگاه‌هایش درخواست نکرد. دنیا و خصوصاً کشورهای همسایه، این حق را داشتند تا اطلاعات موثق و بموقع از آلودگی که مخاطرات سلامتی برای مردم به همراه دارد را بدست آورند.

"امیدوارم که این مطلب نادرست باشد و آقای آمانو بتواند همچون مدیرکل قبلی‌ که در سال ۲۰۰۷ در مقابل چهار سفیر مخالف انعقاد قرارداد برنامه‌کار ایستادگی کرد، مقاومت به خرج دهد"من بطور خلاصه بیان می‌دارم که نه آژانس و نه ژاپن به رعایت کنوانسیون‌های مصوب پس از واقعه چرنوبیل، یعنی اعلان سریع حادثه و نیز کمک‌های فوری در صورت وقوع حوادث هسته‌ای، پایبند نبوده‌اند. * تضعیف آژانس بین‌المللی انرژی اتمی دستور کار مخفی غرب مرور دقیق همه گزارشات آژانس درباره ایران اثبات می‌کند که تحریم‌ها هیچ تأثیری بر فعالیت‌های هسته‌ای بویژه غنی سازی نداشته است. در مقابل، مصمم شدن و پایداری ایران برای حفاظت از حقوق لاینفک خود تقویت شده است. من مطمئن هستم که فشارهای سیاسی، تحریم، تهدید به حمله علیه تأسیسات هسته‌ای، حملات سایبری و ترور دانشمندان توسط تروریست‌ها، فعالیت‌های هسته‌ای صلح آمیز ایران را متوقف نمی‌کند. در حقیقت حامیان قطعنامه‌های شورای امنیت بویژه ایالات متحده و دو عضو اتحادیه اروپا، مردم خصوصاً بیماران سرطانی را هدف قرار داده‌اند با مانع شدن از صادرات رادیو ایزوتوپ و خودداری از تحویل سوخت به هواپیماهای مسافربری، اثبات می‌کند که آنها به سلامتی و امنیت مردم عادی توجهی ندارند.

دستور کار مخفی این است که دخیل شدن شورای امنیت در امور آژانس بین‌المللی انرژی اتمی را افزایش دهند و اقتدار آن را تضعیف کنند. گزارشات نامتوازن بی نتیجه مدیرکل قبل از کامل شدن تحقیقات‌ بر مبنای راستی آزمایی مواد هسته‌ای، متأسفانه بر اساس اطلاعات فاقد ارزش و اصالت سرویس‌های اطلاعاتی آمریکا و رژیم صهیونیستی نتیجه گیری می‌شود، این گزارشات سردرگمی و تفاسیر اشتباه را موجب می‌شود و توطئه خطرناک را تسهیل می کند و ما در موضوع سوریه، که بطور کامل در مرحله بعد توضیح خواهم داد، ‌شاهد آن هستیم. * راه‌کار ایران فرصت‌های خوبی را برای «صلح، عدالت و پیشرفت» در مناسبات بین‌المللی فراهم می‌سازد در ارتباط با مذاکره با ۱+۵، باید بخش مربوطه از نامه دکتر جلیلی، دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران به خانم اشتون را به یاد آورم: در پاسخ به نامه مورخ ۲۲/۱۱/۸۹ ( ۱۱ فوریه ۲۰۱۱) شما برای ادامه گفت‌وگوها؛ ضمن استقبال از بازگشت شما به مسیر گفت‌وگو، به اطلاع می‌رساند، چنانکه در گفت‌وگوهای ژنو ۳ و استانبول تأکید شد که جمهوری اسلامی ایران با بهره‌گیری از تمام ظرفیت‌های ملی، منطقه‌ای و بین‌المللی خود همچون گذشته، آمادگی دارد در محورهایی که می‌تواند موضوع همکاری باشد، بر مبنای منطق مشترک و متناسب با آنچه اقتضا همکاری است، تا نیل به یک توافق همه جانبه و پایدار برای همکاری گفت‌وگو کند. این ظرفیتی است که در ۳ سال گذشته جمهوری اسلامی ایران با حسن نیت به طرف‌های گفت‌وگو ارائه کرد و تعامل صحیح با آن می‌تواند فرصت‌های خوبی را برای «صلح، عدالت و پیشرفت» در مناسبات بین‌المللی را فراهم سازد. انتهای پیام/.

منابع خبر

اخبار مرتبط