آنالیز دیدار استقلال- راه آهن : نمایش لیگ برتر از ضعف فوتبال ایران

سایت گل- پیروزی استقلال برابر راه آهن تصویر روشنی از فوتبال ایران است. ارسال از جناحین ، بازی مستقیم و دوندگی اصول اولیه فوتبال ایران است.

دیدار استقلال برابر راه آهن بیانگر این موضوع است. تعویض های دو تیم هم نشانی از تغییرات تاکتیکی نداشت و تنها افت جسمانی و یا مصدومیت موجب ورود بازیکنان جدید در جریان دیدار شده است.

آنالیز کامل این دیدار را به نقل از سایت تیک تاکتیک بخوانید:

سیستم اولیه

استقلال با سیستم ۲-۳-۱-۴ چیدمان شده بود. تغییرات استقلال نسبت به دیدار های گذشته ، حضور میثم حسینی بعنوان دفاع چپ، ساموئل بعنوان هافبک چپ و توزی در کنار برهانی بعنوان مهاجم بودند. تغییر دوم استقلال در شرح وظایف مدافعین کناری این تیم بود.

"ارسال از جناحین ، بازی مستقیم و دوندگی اصول اولیه فوتبال ایران است.دیدار استقلال برابر راه آهن بیانگر این موضوع است"شعاع حرکتی حمودی و حسینی تا یک سوم دفاعی راه آهن کشیده شده بود و این دو بازیکن تبدیل به بازیکنان کلیدی استقلال در نیمه اول شده بودند.

راه آهن مطابق دیدار های گذشته با سیستم ۱-۳-۲-۴ چیدمان شده بود. در نیمه اول مدافعین کناری راه آهن ، مدافعین ایستایی بودند که زنجیره دفاع ۴ نفره این تیم را حفظ کرده بودند. پاشایی و کفشگری هافبک های میانی راه آهن بودند که در عرض یکدیگر قرار می گرفتند . نکته مهم در این بخش از چیدمان راه آهن ، نبود هافبک کاتالیزور (هافبک رابط) بود. کعبی ، آشوبی و عبدی هافبک های تهاجمی راه آهن بودند که عقب تر از عباسفرد قرار گرفته بودند.

نیمه اول

استقلال مالک توپ بود و راه آهن سعی داشت با استفاده از تاکتیک “پرس توپ در نیمه زمین حریف” با ساختار تهاجمی استقلال مقابله کند.

راه آهن در دیدار برابر استقلال در فصل گذشته توانسته بود با استفاده از این تاکتیک ، مانع شکل گیری حملات استقلال شود ولی در این دیدار به دو دلیل استقلال نه تنها توانست از زیر پرس توپ راه آهن خارج شود بلکه از فاصله بیش از حد استاندارد خطوط این تیم استفاده بهینه نماید.

دلیل اول، ضعف جسمانی بازیکنان راه آهن برای اجرای پرس توپ بود. اجرای این تاکتیک نیازمند اجرای فعالیت پر شدت در بازه های زمانی طولانی مدت است و بازیکنان راه آهن با توجه به مشکلات مدیریتی این تیم و عدم اجرای تمرینات پیش فصل، توانایی اجرای این برنامه به شکل “یک واحد” را نداشتند و بین خطوط این تیم فاصله ایجاد می شد .

دلیل دوم شعاع حرکت مدافعین کناری استقلال بود که با حرکات طولی خود، خط پرس راه آهن را می شکستند و تدارک حملات استقلال را اجرا می کردند.

نیمه اول را می توان ، نیمه استقلال دانست . استقلال با تاکید بر”دور زدن مدافعین کناری” راه آهن و ارسال از کانال کناری توانسته بود ، توپ را وارد باکس جریمه حریف کند. زوج حیدری و حمودی در راست موفق تر از ساموئل و حسینی در چپ بودند و به همین دلیل ۸ ارسال از کانال راست صورت گرفت و تنها ۲ ارسال از کانال چپ.

نکته مهم ، آمار ارسال حمودی در نیمه اول است: ۴ ارسال از حمودی. شعاع حرکتی مدافع راست استقلال تا یک سوم دفاعی حریف ادامه داشت و  ۶ مرتبه “اورلپ” حمودی در کنار ۹ مرتبه حضور در یک سوم دفاعی راه آهن در نیمه اول بیانگر عملکرد موثر این بازیکن و دلیل اصلی موفقیت استقلال در نیمه اول بود.

فراموش نکنیم که گل اول استقلال با ارسال حمودی به دست آمد در حالیکه حسینی (مدافع چپ استقلال) در باکس جریمه حریف، هدف این ارسال بود تا با پاس رو به جلو ، برهانی را در شرایط گلزنی قرار دهد.

"تغییرات استقلال نسبت به دیدار های گذشته ، حضور میثم حسینی بعنوان دفاع چپ، ساموئل بعنوان هافبک چپ و توزی در کنار برهانی بعنوان مهاجم بودند"و این یعنی حضور هر دو مدافع کناری استقلال در فاز تهاجمی.

توزی و حسینی

دو بازیکن تازه وارد استقلال در ترکیب این فصل، نمایش دو گانه ای داشتند. توزی را می توان دلیل اصلی موفقیت فاز تهاجمی استقلال در کنار “رونده “بازی کردن مدافعین کناری این تیم دانست. تا پیش از این ، استقلال از دو فوروارد رو به دروازه حریف استفاده می کرد و به همین دلیل خط دفاع حریف می توانست با هماهنگی هر ۴ بازیکن، در برابر حرکات قابل پیش بینی مهاجمین استقلال رفتار کند . ولی توزی مهاجمی است که اکثرا رو به عقب حرکت می کند و از فضای بین خط دفاعی و هافبک حریف استفاده می کند. حرکات رو به عقب توزی در کناری حرکات در عمق برهانی، در نیمه اول موجب برهم خوردن تعادل خط دفاع استقلال شده بود.

۳ تصویر از حسینی در این دیدار بیانگر شرایط این بازیکن است.

تصویر اول، از دریافت ارسال حمودی در باکس جریمه راه آهن، یعنی حضور همزمان دو مدافع کناری استقلال و این یعنی گل اول.

تصویر دوم و سوم مشابهه یکدیگر است. اشتباه در دفع توپ که منجر به شوت از راه دور آشوبی شد و صحنه سوم، بی احتیاطی در باکس جریمه استقلال که منجر به پنالتی شد.

حسینی به همان اندازه که در فاز تهاجمی استقلال مفید است، در فاز تدافعی نقطه ضعف این تیم است. با توجه به شرایط این بازیکن در فصل گذشته، این ضعف را باید به حساب دور بودن از شرایط مسابقه گذاشت و صبر کرد و دید که آیا قلعه نوعی تحمل این اشتباهات را دارد و یا اینکه بیگ زاده خیلی زود به ترکیب استقلال بر می گردد.

نیمه دوم

آمار نیمه اول در ۴۵ دقیقه دوم ، برعکس شد. اینبار نوبت راه آهن بود که از کانال کناری به دروازه استقلال فشار بیاورد. ۶ ارسال که منجر به ۴ موقعیت گلزنی راه آهن شد ، دو دلیل مهم داشت.

دلیل اول: تغییر تاکتیک این تیم از “پرس توپ در نیمه زمین حریف” به “پرس فضا در یک سوم میانی”.

"شعاع حرکتی حمودی و حسینی تا یک سوم دفاعی راه آهن کشیده شده بود و این دو بازیکن تبدیل به بازیکنان کلیدی استقلال در نیمه اول شده بودند.راه آهن مطابق دیدار های گذشته با سیستم ۱-۳-۲-۴ چیدمان شده بود"بازیکنان میانی راه آهن در نیمه دوم، یارگیری نفر به نفر در یک سوم میانی را زمانیکه مدافعین استقلال صاحب توپ بودند به شکل مناسبی اجرا می کردند و زمانیکه گزینه ای نزدیک برای ارسال پاس باقی نمی ماند، “پرس توپ” شروع می شد. به همین دلیل ، آمار پاس های بلند مدافعین استقلال از ۳ پاس در نیمه اول به ۷ پاس در نیمه دوم رسید.

دلیل دوم: حضور موثر زارعی (مدافع چپ راه آهن) در نیمه زمین استقلال در ۴۵ دقیقه دوم دیدار بود. هافبک چپ راه آهن ، چه زمانیکه عبدی در این پست بود و چه زمانیکه شیری وارد میدان شد، با حرکات به داخل در فاز تهاجمی، کانال کناری را برای زارعی آزاد می کردند تا مدافع چپ راه آهن با حضور در یک سوم دفاعی حریف و ۳ ارسال موجب ایجاد موقعیت گلزنی شود.

نکته مهم در فاز تهاجمی راه آهن، ارسال به تیر دوم یا نقطه کور دفاع استقلال بود . هر ۶ ارسال راه آهن در نیمه دوم به تیر دوم فرستاده شد.

۶ تعویض در نیمه دوم

برای ۳ تعویض استقلال نمی توان دلیل تاکتیکی پیدا کرد. حضور بائو به دلیل مصدومیت حمودی بود و زندی و منوچهری زمانی وارد بازی شدند که ساموئل و توزی دچار افت جسمانی شده بودند.

پیش از هر دو تعویض، عکس العمل قلعه نوعی نسبت به عدم حرکت توزی برای دریافت پاس عمقی و عدم فشار روی توپ ساموئل دلیل این ادعا است.

حضور یاورزاده در کانال کناری دلیلی نداشت به جز نمایش ضعیف کعبی در نیمه اول و مهارت یاورزاده در ارسال از کانال کناری ولی مشکل راه آهن زمانی بود که ارسال صورت می گرفت و از بازیکنان تهاجمی این تیم، تنها عباسفرد توانایی استفاده از ضربات سر را داشت و به همین دلیل موقعیت های این تیم در نیمه دوم از دست رفت.

حضور مامانی برای حفظ فشار روی توپ در ۱۵ دقیقه پایانی دیدار بود آنهم در دقایقی که کفشگری بعنوان تنها هافبک میانی، دچار افت جسمانی شده بود. و برای تعویض شیری با توجه به عملکرد این بازیکن، هیچ دلیلی نمی توان یافت.

ارسال از جناحین

دو نیمه متفاوت. در نیمه اول استقلال با ۱۰ ارسال ، ۲ شوت از راه دور و تنها ۳ پاس بلند از خط دفاع در برابر آمار ۳ ارسال ، ۱ شوت از راه دور و ۷ پاس بلند از خط دفاع راه آهن ، در ایجاد موقعیت گلزنی و کنترل شرایط نیمه اول، تیم موفق بود. در نیمه دوم با تغییر در تاکتیک تدافعی راه آهن ، این تیم با ۶ ارسال ، ۱ ضربه از داخل باکس و تنها ۲ پاس بلند در برابر آمار ۱ ارسال ، ۳ شوت از راه دور و ۷ پاس بلند از خط دفاع استقلال ، تیم موفق میدان بود هر چند که نتیجه هر دو نیمه با برتری یک بر صفر استقلال همراه بود ولی شرایط ( ایجاد موقعیت گلزنی و کنترل جریان دیدار) متفاوت بود.

نکته مهم تنها ۱ حمله از عمق توسط راه آهن آنهم با حرکت فردی آشوبی بود. دلیل تمرکز بر حرکت از کانال کناری و ارسال های پر تعداد ، چه می تواند باشد بجز اینکه فوتبال ایران در حملات ترکیبی از عمق دچار مشکل است و این ضعف ریشه ای موجب سقوط آهسته ولی محسوس فوتبال ملی ما شده است.

.