علی مزروعی: اصلاح طلبان زینت انتخابات مهندسی شده نمی‌شوند

علی مزروعی: اصلاح طلبان زینت انتخابات مهندسی شده نمی‌شوند »
» نسخه قابل چاپ
» ارسال به بالاترین
» ارسال به فیس بوک »

سخنگوی سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی با بیان اینکه اصلاح طلبان “زینت انتخابات” اصولگرایان نخواهند شد گفت، سؤال فراروی اصلاح طلبان در شرایط فعلی چگونه شرکت کردن است نه شرکت کردن یا نکردن.

علی مزروعی، سخنگوی سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی – شعبه خارج از کشور در گفت و گو با وبسایت “امروز” درباره انتخابات ریاست جمهوری یازدهم گفته است که با وجود نزدیک شدن به روز انتخابات، فضای کشور همچنان امنیتی و مه آلود است و نشانه ای از رفتار عقلانی در حاکمیت دیده نمی شود.

او گفت: اگر تغییری در فضای سیاسی کشور رخ ندهد و نیروهای نظامی و امنیتی همچنان میداندار عرصه سیاست و آرایش رقابت‌های انتخاباتی باشند، قطعاٌ انتخابات آینده انتخابات اصلاح طلبان نخواهد بود، بنابراین راهبرد انتخاباتی اصلاح طلبان نمی‌تواند پیروزی انتخابات باشد. اما از این واقعیت لزوماً نمی‌توان نتیجه گرفت که اصلاح طلبان نباید در انتخابات حضور داشته باشند.

او در بخش دیگری از این گفت و گو با اشاره به کثرت کاندیداهایی که تا کنون اعلام حضور کرده اند گفت: اینکه تاکنون بیش از چهل نفر و آنهم غالبا بدون عقبه و پشتوانه سیاسی و اجتماعی اعلام نامزدی کرده اند را به هیچ وجه نمی توان نشانه مردمسالاری و آزادی در انتخابات گرفت بلکه این نشانه هرج و مرج سیاسی و آشفتگی است. در این دوره حاکمیت احتمالاً قصد دارد ماهیت فرمایشی بودن انتخابات را در پس تکثر کاندیداها و رقابت کاذب، مخفی کند. بنابراین در این دوره احتمالاً با تعداد نامزدهای بیشتری مواجه خواهیم بود که اکثریت قریب به اتفاق آن‌ها خود بیش از هرکس به شکست خود واقفند. در هنگامی که دو نامزد ریاست جمهوری انتخابات قبلی آقایان موسوی و کروبی در حبس و زندان خانگی بسر می برند تاکنون فقط افرادی اعلام نامزدی کرده اند که بگونه ای حامی وضعیت موجود بوده اند درحالیکه صحنه انتخابات باید میدان رقابت برنامه ها(و نه اشخاص ) و بدیل های اداره کشور باشد.

متن کامل این گفت و گو به شرح ذیل است:

حدود دو ماه دیگر انتخابات ریاست جمهوری یازدهم برگزار خواهد شد شرایط موجود انتخاباتی را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

• برغم نزدیک شدن به روز انتخابات هنوز فضای کشور به دلیل حاکمیت فضای امنیتی و بسته، سیاسی انتخاباتی نشده است و کلا فضای سیاسی مه آلود و ناروشن است؛ به گونه ای که به درستی نمی توان در مورد صف بندی و آرایش نیروها و جناح ها و نامزدهایشان در این انتخابات به نتیجه رسید هرچند می شود بطور مقطعی گمانه زنی کرد و امیدوار بود که با گذر از فضای امنیتی به فضای سیاسی و روشن تر شدن اوضاع، بتوان به تحلیل بهتری از صف بندی و آرایش نیروها و حضورشان در انتخابات رسید.

یادآور می شوم که با توجه به شرایطی محیطی و محاطی که کشورمان در آن به سر می برد، انتخابات پیش روی ریاست جمهوری نقطه عطف تعیین کننده ای در مواجهه با این شرایط بشمار می رود.

"در این دوره حاکمیت احتمالاً قصد دارد ماهیت فرمایشی بودن انتخابات را در پس تکثر کاندیداها و رقابت کاذب، مخفی کند"از یکسو می تواند به عنوان فرصتی برای عبور و نجات کشور از مشکلاتی که درعرصه داخلی و خارجی بدان گرفتار آمده استفاده شود، و از سوی دیگر می تواند نقطه پایانی بر همه امید های حل مشکلات باشد، و این برمی گردد به برگزاری شیوه انتخابات و نگاهی که حاکمیت موجود به این موضوع خواهد داشت.

به عنوان یک اصلاح طلب امیدوارم مسؤلان کشور با درک صحیح از شرایط بحران زده کنونی فرصت انتخابات را برای جبران اشتباهات فاحش گذشته و نجات کشور از دست ندهند اما از سوی دیگر متأسفانه هیچ نشانه‌ای از این عقلانیت مشاهده نمی‌کنم.

فکر می کنید که شیوه برگزاری انتخابات چگونه خواهد بود؟

• همانگونه که گفتم فضای انتخاباتی ناروشن است. این ابهام ناشی از وضعیت متناقضی است که حاکمیت در آن به سر می‌برد. از یک سو به علت کارنامه کاملاٌ منفی در عرصه‌های اقتصادی، سیاست داخلی و سیاست خارجی نیازمند برگزاری انتخاباتی با رقابت متکثر و مشارکت گسترده است تا بحران مشروعیت خود را در داخل جبران و فشارهای خارجی را کاهش دهد، و از سوی دیگر به علت گرایش تمامیت خواهانه و هزینه هنگفتی که برای ایجاد نظم سیاسی مبتنی بر اراده فردی پرداخته نمی‌تواند به برگزاری انتخاباتی آزاد، سالم و منصفانه تن دهد. آنچه تاکنون از مواضع مقامات رسمی و سپاهی ذی نفوذ و محافل نزدیک به رهبری برداشت می شود این است که در پی برگزاری یک انتخابات مهندسی شده با نتیجه دلخواه هستند و تاکنون هیچ نشانه‌ای از اینکه حاکمیت بخواهد فضا را به روی انتخابات آزاد باز کند دیده نمی شود.

اگر انتخابات بصورت مهندسی شده بخواهد برگزار شود صف بندی و آرایش نیروها چگونه خواهد بود؟

• در انتخابات مهندسی شده مجلس نهم شاهد بودیم که بدلیل پیامدهای حاکمیت یکدست و انحصارگرایانه اقتدارگرایان از سال ۸۴ به اینطرف و به ویژه ناکارآمدی مفرط آنان در اداره کشور و همچنین رخدادهای پس از کودتای انتخاباتی خرداد ۸۸، اقتدارگرایان سه پاره شدند. تندروها و افراطی هاشان در ” جبهه پایداری ” زیر چتر آیت الله مصباح یزدی جمع شدند، معتدلین در قالب ” اصولگرایان سنتی ” زیر چتر آیت الله مهدوی کنی قرار گرفتند، و حامیان دولت هم سعی کردند زیر چتر احمدی نژاد و بدون تابلو در این انتخابات حضور یابند، که البته با روندی که انتخابات طی کرد نتیجه به نفع ” اصولگرایان سنتی ” تمام شد و اکثریت مجلس نهم در اختیار آنان قرار گرفت.

اصلاح طلبان سبز با تحلیلی که از روند وقایع پس از انتخابات ریاست جمهوری دهم داشتند با عدم شرکت در این انتخابات میزان مشارکت را به پائین ترین رقم در انتخاباتهای پس از انقلاب کاهش دادند، و هرچند حاکمیت با عدد سازی تلاش کرد بر این کاهش مشارکت پرده پوشی کند اما بر اهل نظر و مجریان و ناظران و مقامات دست اندرکار واقعیت روشن است.

با توجه به این تجربه و اهمیت انتخابات ریاست جمهوری روند وقایع بگونه ای پیش رفته است که این سه پاره درآستانه این انتخابات چهارپاره شده است.

ائتلافی در قالب ۲+۱ پاره چهارم را شکل داده است! و این پاره تلاش دارد تا خود را نزدیکتر از دیگران به رهبری و بیتش معرفی و از این طریق گوی سبقت را از دیگران برباید! این تفرق و چندپارگی از یک جهت برای حاکمیت نگران کننده است و آن چگونگی کنترل و اداره کردن جناح دولت و احمدی‌نژاد است اما از جهتی دیگر مطلوب حاکمیت است زیرا ظاهر یک رقابت متنوع و متکثر را تأمین می‌کند. علاوه براین تعدادی نامزد غیر اصول‌گرا با تابلوی اصلاحات و ظاهر منتقد هم می‌توانند بدون این که خطری بیافرینند بر این تنوع و تکثر بیفزایند.

بنابراین در یک انتخابات مهندسی شده باید شاهد رقابت بین این چهار پاره اقتدارگرایان حاکم باشیم، و البته نتیجه هم بستگی به رای و نظر مقام عالی ولایت دارد. حتی از هم اکنون می‌توان با ضریبی از احتمال و تقریب نامزد پیروز چنین انتخاباتی را مشخص کرد.

در این وضعیت نقش اصلاح طلبان چه خواهد بود؟

• اگر تغییری در فضای سیاسی کشور رخ ندهد و نیروهای نظامی و امنیتی همچنان میداندار عرصه سیاست و آرایش رقابت‌های انتخاباتی باشند، قطعاٌ انتخابات آینده انتخابات اصلاح طلبان نخواهد بود، بنابراین راهبرد انتخاباتی اصلاح طلبان نمی‌تواند پیروزی انتخابات باشد. اما از این واقعیت لزوماً نمی‌توان نتیجه گرفت که اصلاح طلبان نباید در انتخابات حضور داشته باشند. اگر چه عدم شرکت می‌تواند یک گزینه محتمل باشد.

"بنابراین در این دوره احتمالاً با تعداد نامزدهای بیشتری مواجه خواهیم بود که اکثریت قریب به اتفاق آن‌ها خود بیش از هرکس به شکست خود واقفند"به هر حال هرگونه تصمیمی در این زمینه بستگی به هدفی دارد که اصلاح طلبان در این انتخابات دنبال می‌کنند. مقصود من این است تحت شرایطی حتی می‌توان در انتخابات مهندسی شده هم حضور یافت اما نه برای پیروزی بلکه برای تحقق اهداف دیگر از جمله تثبیت موقعیت سیاسی خود، استفاده از فضای انتخابات برای ارتباط با جامعه که در شرایط سانسور و محدودیت شدید ممکن نیست، فعال کردن و سازمان دادن به نیروهای اصلاح طلب و جلوگیری از استحاله آن‌ها … اما این اهداف که به نوبه خود به ویژه در شرایط فعلی بسیار مهم هستند، باهر نوع شرکتی تأمین نمی‌شود. به صراحت عرض کنم اگر مقصود اصلاح طلبان تحقق اهداف فوق باشد آن گاه سؤال فراروی آنان چگونه شرکت کردن خواهد بود نه شرکت کردن یا نکردن. شرکت در انتخابات از موضع منتقد به وضع موجود و بدون پاسخی روشن به چنین سؤالی و بدون در نظر داشتن اهدافی از نوع اهدافی که عرض کردم بی‌شک به معنای ایفای نقش زینت بخشی به انتخابات به عنوان پاره پنجم پازل انتخاباتی حاکمیت خواهد بود.