تشکیل شوراهای امر به معروف در سازمانها/ هسته های یاوران معروف ساماندهی شد

چکیده : در اینکه حجاب برای زن مسلمان یک ارزش بدون تنزل و البته بدون جایگزینی محسوب می شود، جای هیچ تردیدی نیست و نگارنده این نوشتار خود اعتقاد جدی دارد که حجاب نه تنهایک ارزش محسوب می شود ،بلکه این ارزش برای او و جامعه مصونیتی را به وجود می آورد که پیامد های مثبت این مصونیت متوجه آحاد جامعه خواهد بود.بنابر این اگر نقدی وجود دارد نقد به رویکردها و روش هایی است که نه تنها از اهمیت و ارج این ارزش می کاهد ،بلکه روش های به کار گرفته شده بر وخامت اوضاع نیز افزوده است .اگر تجدید نظر جدی و آسیب شناسانه در خصوص رویکردی که تا کنون به کار گرفته شده است، اتفاق نیفتد...

آذر منصوری

۱٫ سخنرانی آیت‌الله هاشمی رفسنجانی در مراسمی که به مناسبت بزرگداشت همسر امام(ره) و هفته بزرگداشت مقام زن برگزار شد ، واکنش های متفاوتی را برانگیخت. یکی از محورهای مورد بحث در سخنرانی تاکید بر محدود نکردن امر به معروف و نهی از منکر به پوشش زنان ایران و تاکید بر کاربرد آن در دیگر ناهنجاری های اجتماعی و اقتصادی بویژه فساد اقتصادی ، رانت خواری و نقض حقوق اساسی مردم  بود. با این مقدمه روی سخن این نوشتار تاکیدی است بر سخنان ایشان و پاسخ به این پرسش که چرا پس از چند دهه از تلاش پیگیر دستگاههای  مختلف همچنان موضوع پوشش زنان ایران به عنوان یکی از موضوعاتی که نه تنها در فضای داخلی کشور مناقشه برانگیز شده است، بلکه به مستمسکی در فضای بین‌المللی تبدیل شده که علی‌الاصول تصویر خوشایندی را در فضای بین المللی  در مواجهه با حجاب زنان ایران به نمایش نمی گذارد.
این تصویر ناخوشایند وقتی انعکاس بیشتری پیدا می کند که برخی از زنانی که  رخت مهاجرت به تن کرده اند و از ایران رفته اند نیز پس از مدتی خود در گسترش این فضا ایفای نقش می کنند. روی سخن این نوشتار اما پاسخ به  پرسش اصلی و به روایتی مهرتاُییدی است بر سخنان رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام.

۲٫ در اینکه حجاب برای زن مسلمان یک ارزش بدون تنزل و البته بدون  جایگزینی محسوب می شود، جای هیچ تردیدی نیست و نگارنده این نوشتار خود اعتقاد جدی دارد که حجاب نه تنهایک ارزش محسوب می شود ،بلکه این ارزش برای او و جامعه مصونیتی را به وجود می آورد که پیامد های مثبت این مصونیت متوجه آحاد جامعه خواهد بود.بنابر این اگر نقدی وجود دارد نقد به رویکردها و روش هایی است که نه تنها از اهمیت و ارج این ارزش می کاهد ،بلکه  روش های به کار گرفته شده بر وخامت اوضاع نیز  افزوده است .اگر تجدید نظر جدی و آسیب شناسانه در خصوص رویکردی که تا کنون به کار گرفته شده است، اتفاق نیفتد.

۳٫اما رویکرد غالب به کار گرفته شده در طی ۳۶ سال گذشته عمدتاٌ رویکردی سلبی بوده است.هر ساله در فواصل معینی مامورینی فارغ از اینکه از کدام نهاد باشند ،تحت عنوان امر به معروف و نهی از منکر در موقعیت هایی رندوم قرار می گیرند و در یک سال با کسانی که روسریشان به اندازه کافی موهایشان را نمی پوشاند برخورد می کنند، در سالی دیگر با کسانی که موهایشان بیرون است اما مانتوی تنگ یاکوتاه به تن کرده اند و در سال بعد چکمه زنان می شود نماد تبرج و در آخرین مرحله نیز- البته تا کنون- با ساپورت پوشان برخورد شده است و مجلس قانونگذار کشور نیز این موضوع را در دستور کارخود  قرار می‌دهد و وزیر کشور را ملزم به پاسخگویی می‌کند. به راستی چه اتفاقی افتاده است.

"این تصویر ناخوشایند وقتی انعکاس بیشتری پیدا می کند که برخی از زنانی که  رخت مهاجرت به تن کرده اند و از ایران رفته اند نیز پس از مدتی خود در گسترش این فضا ایفای نقش می کنند"مگر نه این‌که حجاب باید برای زن مسلمان یک ارزش محسوب شود ،چرا پس از ۳۶ سال این باور به باور غالب زنان ایران  تبدیل نمی شود و همچنان به قول فرمانده سابق نیروی انتظامی «اگر پلیس نباشد زنان کشور ما بی‌حجاب می شوند». برای یک بار هم که شده متولیان امر بیایند  با نگاه واقع بینانه و به دور از حب و بغض برای این سئوال پاسخ روشنی ارائه نمایند.

۴٫آنچه روشن و بدیهی به نظر می رسد آن است که روش‌های سلبی به کار گرفته شده ،نه تنها به پذیرش پوشش اسلامی نیانجامیده، بلکه روز به روز با واکنش‌‌های منفی جدیدتر و متفاوت‌تری همراه شده است.اگر چندین سال قبل نحوه آرایش و بیرون گذاشتن موی زنان نماد بد حجابی بود در اثر مقاومت به وجود آمده ،در سال های بعدی با عبور از این نماد، چکمه و ساپورت نماد بد حجابی شده است.فقط کافی است به نوع پوشش و میزان مصرف لوازم آرایش در کشور در طی یک دهه گذشته توجه شود.این رویکرد سلبی نه تنها نتیجه ای در بر نداشته ،بلکه با مقاومت منفی نیز همراه شده است.صورت مسئله ای که به باور نگارنده برخوردهای سلبی به کار گرفته شده ، یکی از دلایل پدید آمدن آن ها بوده اند.