زندگی خانواده‌ای در همسایگی گورستان

شاید برای کمتر فردی قابل درک باشد سختی زندگی بدون سرپرست در میان گورستان شهر و محل اجتماع معتادان اما لیلا با امیرحسین پسر کوچک و مادر پیرش هشت سال است که در خانه‌ای فرسوده و استیجاری چنین محیطی را تنفس می‌کنند.سید رحیم موسوی مدیرعامل موسسه نیکوکاری نور آل یاسین لرستان در گفت‌وگو با ایسنا، درباره این خانواده سه نفره ‌گفت: هشت سال است که «لیلا.ز» به همراه مادر ۶۷ ساله و پسر ۱۲ ساله‌اش در منطقه گل‌سفید ـ باجگیران زندگی می‌کند که از یک سو به گورستانی مشرف است و از سویی دیگر در مجاورت محل اجتماع معتادان پرخطر است.مدیرعامل موسسه نیکوکاری نور آل یاسین لرستان با بیان اینکه خانواده «لیلا» در وضعیت رنج‌آوری زندگی می‌کنند، ادامه داد: این خانواده تحت‌پوشش نهادهای حمایتی هستند اما مستمری ماهیانه ۷۰ هزارتومانی پاسخگو نیست.وی با اشاره به تلاش موسسه برای کمک به این خانواده، گفت: در طول پنج ماهی که از تاسیس این موسسه می‌گذرد، سعی کردیم به این خانواده نیازمند کمک کنیم اما با توجه به شرایط اقتصادی، کار بیشتری را نمی‌توان انجام داد.وی با بیان اینکه خانه فرسوده خانواده لیلا استیجاری است و ماهانه مبلغی نیز صرف پرداخت اجاره‌ بهای این مکان می‌شود، خاطرنشان کرد: تامین مسکن از اولویت‌های اصلی این خانواده نیازمند است. بزرگترین آرزوی «امیرحسین» داشتن دوچرخه است همچنین «لیلا.ز» درباره مشکلاتش به ایسنا گفت: هشت سال پیش همسرم به دلیل اعتیاد فوت کرد و من ماندم و پسرم و بعد از مدتی مادرم نیز نزد ما آمد.وی ادامه داد: امیرحسین (پسرم) امسال به کلاس پنجم می‌رود و تا به حال با وجود شرایطی که داریم درس و مشق را رها نکرده و وضعیت تحصیلی خوبی دارد اما امیدوارم بتوانیم از این محیط کثیف به منطقه‌ای مناسب برویم تا پسرم در شرایط بهتری درس بخواند و رشد کند.لیلا گفت: با وجود تمام مشکلات در زندگی، بزرگترین آرزوی امیرحسین، داشتن یک دوچرخه است. X Share Google Reader Stumble Upon Delicious Cloob Facebook Twitter Digg نظر شما