«الرای» کویت: اعراب قربانی معیارهای دوگانه آمریکا در قبال منطقه هستند

«الرای» کویت: اعراب قربانی معیارهای دوگانه آمریکا در قبال منطقه هستند

«الرای» کویت نوشت: آمریکا در سوریه با تکرار جنایات خود عرب‌ها را وادار به پرداخت صورت حساب هزینه‌هایش کرد در حالی که می‌دانیم اغلب ارتش سوریه را عرب‌های اهل تسنن تشکیل می‌دهند و علوی‌ها و شیعیان تنها ۱۰ درصد آن هستند.

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری فارس، وبگاه خبری «الرای» کویت در یادداشتی با عنوان «معیارهای دوگانه» با اشاره به قیل و قال ها درباره حملات شیمیایی ادعایی دولت سوریه و تهدید هسته‌ای ایران به سیاست‌های دوگانه آمریکا پیرامون تعامل با منطقه پرداخت.

نویسنده آورده است: در حال حاضر صهیونیست‌ها و آمریکایی‌ها حرفی جز از سوریه و ایران ندارند آنها می‌خواهند ایران را از طریق سوریه ادب کنند اما چرا ما همیشه قربانی هستیم.

اکنون سوریه و ایران بزرگ‌ترین خطر هستند! همان گونه که قبلا این فکر را درباره عراق می‌کردند، آنها(آمریکایی‌ها) همان سیاستی را که در قبال عراق در پیش گرفتند، هم اینک در قبال سوریه و ایران دنبال می‌کنند.

ایپک که همان لابی صهیونیستی است در هر کجا به دنبال تشدید هراس عرب‌ها و مسلمانان از تسلیحات شیمیایی نظام سوریه و تهدید هسته‌ای ایران است، شاید به قول شما ایران تهدید باشد اما بگویید پس چرا سوریه را به جای ایران می‌زنید.

چرا خطر بزرگتر که زرادخانه هسته‌ای اسرائیل است را به فراموشی سپرده اید و کسی از آن حرفی نمی‌زند چه کسی اسرائیل را به سلاح هسته‌ای مجهز کرده و چه کسی دستیابی این رژیم به سلاح هسته‌ای را تسهیل کرده است.
رژیم صهیونیستی از هفتاد سال پیش تاسیس شده اما ایران کشوری کهن و قدمتی به قدمت موجودیت اعراب دارد.
ما به وضوح به شورای امنیت و جامعه بین المللی می‌گوییم اگر می‌خواهید خاورمیانه به واقع منطقه‌ای سالم و امن باشد باید برای توقف تسلیحات هسته‌ای در همه کشورهای آن کار کنید ولی معیارهای دوگانه حتی پذیرفته عقل یک کودک هم نمی تواند باشد.

با وجود مشکلاتی که نظام کنونی ایران دارد اما با مقایسه‌ای ساده در می‌یابیم که انتخابات این کشور بهتر از انتخابات بسیاری از کشورهای عربی است.

در انتخابات سال ۲۰۱۶ صدها داوطلب ثبت نام کردند که از جمله آنها یک نوجوان ۱۳ ساله بود و اولین پیشنهاد برنامه انتخاباتی‌اش انتقال اسرائیل به هاوایی بود با وجود اینکه این ایده نمادین بوده و قابل عملی شدن نیست اما از لحاظ انگیزه و محتوا جالب بود چون انگیزه جوانان ایرانی را برای مشارکت در مسائل سیاسی و تفکر وی مسائل کلی مورد دغدغه رهبرانشان را نشان می‌دهد و از سوی دیگر یک روش آموزش رهبری برای تربیت رهبران آتی است.
اما ایده مطرح از سوی این داوطلب هم جذاب بود چون خلاصه وار به غرب می‌گوید چرا ما مسلمانان اشتباهات و گناه شما را به دوش بکشیم شما بودید که به یهودیان ظلم کردید پس شما باید بپذیرید که کشورشان در خاک شما تشکیل شود نه در خاک ما و به زیان ملت ما اسرائیل را بنا کنید.

آنچه اشغالگران آمریکایی در عراق و افغانستان به بار آوردند شرم آور است، قربانیان زندان ابوغریب برای نمونه کافی است،همچنین دستگاه قضایی آمریکا یک نظامی جنایتکار آمریکایی را تبرئه کرده است که در سال ۲۰۰۶ به یک دختر بچه ۱۳ ساله تجاوز کرده و او را در برابر چشم خانواده اش سوزانده و سپس همه آنها را کشته بود و اجسادشان را در نزدیکی بغداد سوزانده بود این تصویر یکی از جنایات اشغالگران آمریکایی است که دم از دموکراسی و حقوق بشر می زنند این نمونه معیارهای آنها و دستگاه عدالت آنهاست.

آنها همین کار خود را در سوریه تکرار و ما عرب‌ها را وادار به پرداخت صورت حساب آن می‌کنند در حالی که می‌دانیم که بیشتر نیروهای ارتش سوریه را عرب‌های اهل تسنن تشکیل می‌دهند و علوی‌ها و شیعیان تنها ۱۰ درصد آن هستند.

برای اینکه علل دوگانه بودن معیارهای آمریکا را بفهمیم به پژوهش عبدالرحمن العصیل درباره کنفرانس «کمپل» اشاره می‌کنیم که در سال ۱۹۰۵ به مدت دو سال به دعوت محرمانه حزب محافظه کار انگلیس در لندن برگزار شد تا ساز و کاری برای دستیابی کشورهای استعماگر به منافع دراز مدت خود ایجاد شود.

در این نشست، فرانسه، هلند، بلژیک، اسپانیا و ایتالیا به ریاست انگلیس گرد هم آمدند، آن زمان انگلیس بزرگ‌ترین قدرت دنیا بود و آمریکا سپس به این ائتلاف پیوست، مهم‌ترین مصوبه این نشست صدور یک سند محرمانه به نام سند «کمپل» منسوب به هنری کمپل بانرمن، نخست وزیر وقت انگلیس بود که یک سوال مشخص از آنها پرسید آیا می‌خواهید در قله ی دنیا بمانید یا می‌خواهید پایین بیایید؟

سپس نقشه‌ جهان عرب را بین نمایندگان همه این کشورهای حاضر در نشست توزیع شد و بانرمن تاکید کرد:« این منطقه راز قدرت و ضعف ماست و هم اینک منطقه‌ای ضعیف است اما همه ظرفیت‌ها برای شکوفایی را داراست چون مهد هم تمدن و هم ادیان است، مردم آن به زبان واحدی سخن می‌گویند و غالب آنها از دین واحدی پیروی می‌کنند و مشترکات تاریخی و جغرافیایی با یکدیگر دارند.

«این منطقه منطقه‌ای راهبردی در مرکز دنیاست از شمال به اروپا و هم به آفریقا، شبه قاره هند و آسیا مشرف است و همه مواد اولیه‌ای که غرب برای صنایع مدرن خود نیاز دارد در این منطقه یافت می‌شود، این منطقه می تواند از طریق تنگه هرمز، جبل الطارق، باب المندب و کانال سوئز دنیا را در تنگنا قرار دهد، بنابراین همه چیزی که ما نیاز داریم رهبری درست این منطقه است».
برای اینکه این منطقه تحت سلطه ما باقی بماند باید جسمی غریب و ناآشنا را در آنجا جای دهیم که شرق جهان عرب را از غرب آن جدا کند به شرطی که آن چیز فقط به ما و نه غیر ما وفادار باشد و از مهمترین اهدافش این باشد که منطقه را در هرج و مرج و تزلزل نگاه دارد چون ثبات منجر به شکوفایی آن می شود و شکوفایی آنها به معنای ضرر و زیان ماست.
صهیونیست‌ها بلافاصله فرصت را غنیمت شمردند و هیاتی از آنها به ریاست «حیم وایزمن» به دیدار نخست وزیر وقت انگلیس رفته و آمادگی خود رابرای اجرای نقشه شان در جای دادن آن موجود ناآشنا اعلام کرد و بدین ترتیب مصیبت بیش از یکصد ساله اشغالگری صهیونیست‌ها رقم خورد، اما باید دید راه خلاص یافتن از شر آنها چه می‌تواند باشد.

انتهای پیام/م