رشد آذربایجان شرقی در قفس تحریمها/ سرمایه گذاری ۲۰۰۰ میلیارد تومانی

علی مسافری در گفتگوی اختصاصی با مهر، آخرین وضعیت صنایع و معادن آذربایجان شرقی را تشریح کرد. این مهندس ۵۳ ساله بعد از اتمام جنگ تحمیلی و بعد از بازگشت از ایتالیا با قائم مقامی ذوب آهن اصفهان فعالیت دولتی اش را آغاز کرد،‌ اما او اکنون بعد از ۲۲ سال فعالیت اقتصادی، به عنوان فرد اول تصمیم گیر حوزه صنعت و معدن آذربایجان شرقی شناخته می شود. مسافری در دولت خاتمی آنچه "ورود اتوبوسی مدیران" می داند از ذوب آهن اصفهان خداحافظی کرد اما به فعالیت اقتصادی اش با حضور در راس مجتمع های اقتصادی کمیته امداد امام خمینی(ره) ادامه داد؛ وی با پیشنهاد مدیرعامل وقت شرکت تراکتورسازی ایران، در سال ۸۱ به عنوان معاون این شرکت به تبریز آمد و همزمان با آغاز فعالیت های انتخاباتی کاندیداهای ریاست جمهوری در دوره نهم، مسئولیت یکی از ستادهای محمود احمدی نژاد در آذربایجان شرقی را عهده دار شد. مسئولیت ستاد تبلیغاتی احمدی نژاد، مقصدی بود که او را به سازمان صنایع و معادن این استان نزدیک تر کرد. در روزهای بعد از روی کار آمدن دولت نهم که اخبار متفاوتی مبنی بر تغییرات در دستگاه های دولتی به گوش می رسید علی مسافری هم یکی از گزینه ها بود اما بالاخره در سال ۸۸ به عنوان رئیس سازمان صنایع ومعادن آذربایجان شرقی منصوب و معرفی شد.

"علی مسافری در گفتگوی اختصاصی با مهر، آخرین وضعیت صنایع و معادن آذربایجان شرقی را تشریح کرد"این تحصیلکرده ایتالیا، در روزهای بعد از ورود به سازمان صنایع و معادن آذربایجان شرقی روزهای پرکاری را پشت سر گذاشته زیرا از سویی همواره با فعالان حوزه صنعت و معدن در ارتباط است و از سوی دیگر علاوه بر ایستادن در برابر منتقدان، به نوعی با غول هایی مانند تحریم، تبعات هدفمندی یارانه ها، نارسایی های سیستم بانکی و... به تقابل ایستاده است. مسافری در همان ابتدای مصاحبه گفت که در برابر رشد چشمگیر جذب سرمایه گذاری های داخلی و خارجی در صنعت و معدن آذربایجان شرقی که همزمان با اعمال تحریم ها محقق شده، تحلیلی ندارد. او همچنین تحلیلی نسبت به ادغام وزارت صنایع و معادن با وزارت بازرگانی که در زمان مصاحبه، به تصویب هیئت دولت نرسیده بود ارائه نکرد ولی ابراز اطمینان کرد که شکوفایی صنایع و معادن به عنوان دروازه ارزی کشور، شکوفایی همه جانبه ایران را در پی خواهد داشت. متن گفتگوی یک و نیم ساعته خبرنگار مهر با علی مسافری رئیس سازمان صنایع و معادن آذربایجان شرقی را می خوانید: آقای دکتر مسافری! سال ۸۹ چگونه سالی برای صنایع و معادن آذربایجان شرقی بود و افق پیش روی صنعت و معدن این استان در سال جدید را چگونه می بینید؟ طی سال های گذشته تحول فوق العاده ای در صنعت و معدن آذربایجان شرقی رخ داده که نسبت به رشد صنعتی سایر استان ها قابل قیاس نیست به ویژه اینکه سال ۸۹ فعالیت هایی در این استان انجام شد که قبلاً تجربه نشده بود؛ در این سال پروژه های هزار میلیارد ریالی، ۵۰۰ میلیارد ریالی و ۴۰۰ میلیارد ریالی آغاز شد که حتی نسبت به اوایل فعالیت دولت نهم هم غیرقابل مقایسه است؛ فرضاً پروژه نفلین سینیت، مس سونگون، پروژه های فولاد سازی و خودروسازی که هر کدامش تحول عظیمی محسوب شده و همواره جزو آرزوهای دیرینه ملت آذربایجان بوده است.

با همه این اوصاف متاسفانه رشد قابل توجهی در حوزه خدمات فنی و مهندسی در آذربایجان شرقی شاهد نبودیم. باید خروجی نیروی متخصصی که در آذربایجان به عنوان قطب صنعتی کشور تربیت شده بود در قالب خدمات فنی و مهندسی متبلور می شد اما نتوانتسم در این زمینه سرمایه گذاری کنیم. با توجه به وجود واحدهایی مانند تراکتورسازی و ماشین سازی باید تلاش می شد که ضمن استفاده از این تجارب، واحدهای مشابهی ایجاد می کردیم که نتوانستیم از این تجربه بخوبی استفاده کنیم. دولت نهم و دهم البته بخشی از این کاستی ها را جبران کرد؛ نگاه احمدی نژاد به آذربایجان متحول تر از دولت های گذشته است من این را از روی تعصب نمی گویم اتفاقی که در آذربایجان شرقی و در حوزه جذب سرمایه گذار می افتد به خاطر آرامشی است که در این استان وجود دارد. میزان کل سرمایه گذاری صورت گرفته در حوزه صنعت و معدن آذربایجان شرقی در سال ۸۸ حدود ۷۳۹ میلیارد تومان بود اما این رقم در انتهای سال ۸۹ نزدیک به هزار و ۵۰۰ میلیارد تومان رسید؛ این یعنی دو برابر یک سال قبل از آن؛ با این وجود می توانستیم ۷۰۰ تا ۸۰۰ میلیارد تومان پروژه دیگر را در سال گذشته به سرانجام برسانیم که برخی از سرمایه گذاران به بهانه ناآرامی های خاورمیانه و شمال آفریقا و اینکه فکر می کردند ایران هم ناآرام است نیامدند و سرمایه گذاری برخی دیگر به علت آنکه ورود اجناس و ماشین آلات با تاخیر مواجه شد، به سرانجام نرسید؛ با این حساب حداقل در آذربایجان شرقی دو هزار میلیارد تومان در سال ۸۹ سرمایه گذاری شده که مشابه این اتفاق در هیچ کدام از استان های کشور رخ نداده است؛ این رشد چنان بالاست که سایر استان ها به شاخص های آذربایجان شرقی در سال ۸۸ هم نتوانسته اند برسند.

"مسئولیت ستاد تبلیغاتی احمدی نژاد، مقصدی بود که او را به سازمان صنایع و معادن این استان نزدیک تر کرد"اجازه بدهید این را هم بگویم که رتبه صنعتی آذربایجان شرقی که در سال ۸۸ دو رقمی بود سال گذشته به رده اول جدول آمد اما این موضوع را به خاطرحساسیت هایی که وجود دارد و اینکه باید چنین آماری را وزارتخانه اعلام کند، زیاد برحسته نکنید. ضمناً به این نکته هم عنایت شود که آمار مزبور جدا از آمار پروانه های صنعتی و معدنی اعطا شده توسط سازمان منطقه آزاد ارس و برخی از دستگاه ها مانند سازمان جهادکشاورزی استان است که راساً اقدام می کنند. با توجه به مطالبی که عنوان شد می توان گفت که سال ۹۰، ۹۱ و ۹۲ رشد چشمگیری در حوزه صنعت و معدن آذربایجان شرقی ایجاد خواهد شد؛ پروژه نفلین سینیت سراب، پروژه های توسعه مس و فولاد، ایجاد کارخانه های خودروسازی مانند پژو ۲۰۶ و ۲۰۷ که در سال ۹۰ تا ۹۲ محقق خواهند شد نوید تحول عظیمی در صنعت این استان را می دهند. علاوه بر سرمایه گذاری های کلان دولتی، بخش خصوصی هم فعالیت هایی را شروع کرده که حقیقتاً توجه برانگیز است و اینها در حالی رخ داده که ما در تحریم به سر می بریم و مشکلات بزرگ و کوچکی وجود دارد و من نمی توانم این معادلات را به درستی تجزیه و تحلیل کنم اما می دانم که دلیل اصلی این مهم، نگاه ویژه دولت به توسعه سرمایه گذاری به ویژه جذب سرمایه گذاری خارجی است.می توانم قسم بخورم که تحول در حوزه صنعت و معدن آذربایجان شرقی بسیار فوق العاده بوده و برای من خوشحال کننده است. با این تعاریف هیچ مشکلی در عرصه صنعت و معدن استان وجود نداشت؟ اجازه بدهید اذعان کنم که متناسب با پتانسیل ها حرکت نکرده ایم و هنوز در حوزه خدمات فنی و مهندسی عقبیم؛ در طی ۳۲ سال بعد از انقلاب پروژه های بزرگی که عمدتاً در شمال کشور متمرکز بودند صورت گرفته که البته سهم ما از خدمات فنی و مهندسی بسیار کم بوده است.

آذربایجان شرقی در مقابل این همه نیروی متخصص، مهندسان مجرب، موقعیت جغرافیایی ممتاز و ده ها مزیت دیگر هنوز شرکت های طراحی-تامین-راه اندازی موسوم به ای پی سی(EPC) و حتی پیمانکاری فرعی آن را ندارد که برای تحقق آن ها باید اهتمام بیشتری شود. تعداد نیروی انسانی وزارت صنایع در همه استان ها از جمله آذربایجان شرقی کم است؛ فرضاً سازمان جهاد کشاورزی در آذربایجان شرقی بالای دو هزار نفر نیرو دارد اما شمار نیروهای صنایع و معادن استان به ۱۰۰ نفر هم نمی رسد؛ وقتی سازمان صنایع و معادن می گویم همه زیرمجموعه هایش از جمله ستاد هماهنگی، بانک صنعت و معدن، دخانیات، موسسه استاندارد و شهرک صنعتی مدنظر است و گرنه تعداد کارشناسان رسمی ستاد سازمان صنایع و معادن حتی ۳۰ نفر هم نمی شود؛ ما حداقل ۵۰۰ نفر کارشناس می خواهیم تا مشکلات را مورد بررسی قرار داده، امورات را رسیدگی کرده و خدمات شایسته ای ارائه نمایند؛ با شرایط فعلی نمی توانیم حتی خوشه های صنعتی متنوعی راه بیاندازیم، نمی توانیم تشکل های متنوعی برای قدرتمندتر کردن واحدهای کوچک ایجاد کنیم؛ نمی توانیم لابی گری خوبی داشته باشیم و نمی توانیم شرکت های EPC و حتی پیمانکاری فرعی آن ها را ایجاد کنیم.  به نظر، مرتفع کردن مشکل کمبود نیروی انسانی در سازمان صنایع و معادن آذربایجان شرقی به راحتی محقق نشود؛ با این شرایط نمی توان به حل نارسایی های دیگر مانند ایجاد شرکت های EPC و پیمانکاری های فرعی آن که مورد اشاره قرار گرفت، امیدوار بود؟ ما برنامه مدونی برای ایجاد این شرکت ها و انجام وظایف به جای مانده داریم اما تحقق این موارد مستلزم تقویت نیروی انسانی است؛ در یک مقطعی، برای دو هزار واحد صنعتی در آذربایجان شرقی ۱۵۰ کارشناس فعالیت داشتند اما الان برای ۱۰ هزار واحد صنعتی تعداد کارشناسان به ۳۰ نفر رسیده است. باید گفت که روند حرکت معکوس بوده که نقطه ضعف بزرگی برای وزارت صنایع و معادن و ارکان آن در استانهاست. به روند کوچک شدن دولت اشاره کردید؛ مدتی است بحث ادغام وزارت صنایع و معادن با وزارت بازرگانی مطرح شده است، ارزیابی شما چیست؟ وزارت صنایع و معادن از ادغام استقبال می کند یا بر استقلال خود تاکید دارد؟ ادغام وزارت خانه ها مستلزم تصمیم مجلس و هیئت دولت است.

"مسافری در همان ابتدای مصاحبه گفت که در برابر رشد چشمگیر جذب سرمایه گذاری های داخلی و خارجی در صنعت و معدن آذربایجان شرقی که همزمان با اعمال تحریم ها محقق شده، تحلیلی ندارد"مجلس دولت را مکلف کرده که برخی از وزارتخانه ها ادغام شود؛ من تحلیلی در این خصوص ندارم و نمی دانم در چه وضعیتی اهداف پیش بینی شده بهتر محقق خواهد شد ولی می دانم که صحبت هایی در این خصوص مطرح شده است. از منظر تقویت نیروی انسانی که مشکل عمده صنایع و معادن است آیا ادغام وزارتخانه ها را یک فرصت قلمداد می کنید یا تهدید؟ به نظر می رسد ادغام وزارتخانه ها از تمامی ابعاد به ویژه از منظر نیروی انسانی یک فرصت است زیرا در وزارت بازرگانی نیروی انسانی انباشته شده ولی در وزارت صنایع و معادن با کمبود نیرو مواجهیم؛ مستحضرید انتظار از سازمان صنایع و معادن خیلی بالاست؛ صنایع و معادن دروازه ارزی کشور بوده و شکوفایی اقتصاد ایران و آذربایجان شرقی در گرو شکوفایی حوزه صنعت و معدن است. اجرای قانون هدفمندی یارانه ها مشخص کرد که نگرانی های عمومی درباره آثار تورمی این قانون بی مورد است اما صنعتگران همچنان دغدغه هایی دارند که شایسته توجه است؛ آنان می گویند که تا کنون تسهیلاتی از محل ۳۰ درصد از درآمدهای ناشی از هدفمندی یارانه ها در اختیارشان قرار نگرفته است. پرداختن به این موضوع از این جهت حائز اهمیت است که رکود صنعت باعث اخراج گسترده کارگران از کارخانه ها خواهد شد و این موضوع می تواند تبعات اجتماعی دامنه داری را در پی داشته باشد. این دغدغه طبیعی است؛ باید قبول کرد که هدفمندی یارانه ها اقدامی شجاعانه و تاریخی بود اما نباید از اینکه تحول در سایر حوزه ها از جمله گمرکات، بانک ها و بیمه ها در سال ۹۰ عملیاتی خواهد شد، چشم پوشی کرد.

اینکه ۳۰ درصد از درآمدهای ناشی از هدفمندی یارانه ها به صنعت بازگردد تکلیفی قانونی است و دولت نیز آن را نفی نکرده است. موضوع این است که از آغاز اجرای هدفمندی یارانه ها تا کنون تسهیلاتی به صنعتگران در قالب این درآمدها پرداخت نشده است. در اعطای تسهیلات دو نوع بازسازی بزرگ و کوچک مدنظر دولت است؛ در نوسازی بزرگ که چشم مسئولان و مردم استان به این حوزه دوخته شده است محدودیت اعطای تسهیلات وجود ندارد و صنعتگر می تواند با داشتن طرح توجیهی، ده ها میلیارد تومان از بانک اخذ کند. ما هم اکنون نمی توانیم گلایه ای از اینکه وامی به صنعتگران در این خصوص پرداخت نشده داشته باشیم چرا که فعلاً وارد آن فاز نشده ایم و تمام طرح های توجیهی به دستمان نرسیده است. تا کنون ۹۰ برنامه توجیهی برای بازسازی بزرگ در سطح استان وصول شده که انجام فرایندهای اداری آن زمانبر است.مجدداً تاکید می کنم که ما وارد فازی نشده ایم که عدم همکاری را ببینیم.

"با همه این اوصاف متاسفانه رشد قابل توجهی در حوزه خدمات فنی و مهندسی در آذربایجان شرقی شاهد نبودیم"طبیعتاً نوسازی بزرگ در صنایع آذربایجان شرقی با مشکلاتی مواجه خواهد بود که اعمال تحریم ها یکی از این موارد است.برای به اصطلاح دور زدن تحریم ها چه تدبیری اتخاذ شده است؟ خوشبختانه امسال سال جهاد اقتصادی نامگذاری شد و بر همین اساس و با مجاهدت فعالان صنعتی بازسازی بزرگ در صنایع و به ویژه خودروسازی و قطعه سازی استان نمی تواند تحت تاثیر تحریم ها قرار گیرد. سال ۸۹ که سال اوج تحریم ها بود نصب و بازسازی ماشین آلات خطوط تولید در آذربایجان شرقی ۴۰ درصد رشد داشت. از سوی دیگر، کشورهای اروپایی و آسیایی راه دور زدن تحریم را خودشان به ما نشان می دهند.طبیعی است که آن ها سود می کنند؛ ما کشور عقب افتاده نگه داشته شده ایم و آن ها علاقمندند برای جلوگیری از بوجود آمدن تبعات اجتماعی در کشورهایشان که از عدم همکاری با کشورهایی مانند ایران متصور است، با کشورمان همکاری داشته باشند. باید بگویم که تحریم ها عملاً جواب نداده است؛ اینکه تحریم ها هزینه هایی برای صنعتگران و برای کشورمان تحمیل کرده است را نمی توان کتمان کرد اما واقعاً اهداف دشمنان تحقق پیدا نکرده است. صاحبان واحدهای صنعتی هوشمندانه عمل می کنند و عملکردشان در سال ۸۹ نشان داد که تحریم ها برایشان بازدارنده نیست؛ اکنون نتیجه دادن تحریم ها بسار سخت است؛ پشت کامیپوتر که می نشینی می توانی با اقصی نقاط دنیا ارتباط داشته باشی و همین ارتباط باعث شده است راه دور زدن تحریم ها هموار شود.

در همین شرایط، ورود کالاهای قاچاق و چینی به آفت اقتصاد ایران تبدیل شده و طبیعتاً صنعت آذربایجان شرق را هم متاثر کرده است .برای برون رفت از وضعیت موجود چه می توان کرد؟ دولت اعلام کرده که برای حمایت از تولید داخل، مبارزه با ورود کالای قاچاق به کشور را محور برنامه هایش قرار داده است. در همین راستا سیاست هایی از سوی دولت اعمال می شود که بخشی از آن به تغییر تعرفه ها در مقاطع زمانی مختلف مربوط می شود و بخشی دیگر به تجهیز مبادی ورودی و خروجی کشور به تجهیزات پیشرفته است تا از ورود کالای بی کیفیت به کشور جلوگیری شود. گاهاً ما شاهد بودیم که لوازم خانگی با برند یکی از کارخانجات معتبر تبریز از آن سوی مرز وارد تبریز می شود که همین موضوع اعتبار شرکت مزبور و کلاً تولید داخل را خدشه دار می کرد که مقابله با چنین اقداماتی در اولویت مسئولان قرار گرفته است. وزارت صنایع و معادن درباره ورود کالاهای چینی هم سعی دارد که هموطنانمان را به استفاده از کالاهای با کیفیت تولید داخل ترغیب کند و در کنار آن انگیزه هایی برای تولیدکنندگان داخلی ایجاد کند تا کالای تولیدی آن ها قابلیت رقابت با تولیدات مشابه چینی را داشته باشد. باید در نظر داشت که ما عضو ناظر سازمان تحارت حهانی بوده و متقاضی ورود به باشگاه کشورهای عضو این سازمان هستیم؛ در صورت تحقق این مهم باید تعرفه ورود کالا صفر شود و لذا باید از هم اکنون خود را برای چنین روزی مهیا کنیم؛ در این چارچوب حمایت دولت از تولید هم نقش بسزایی دارد؛ بهتر است بدانید هنوز هم آمریکا که قوی ترین اقتصاد دنیا را دارد از بخش کشاورزی و معدن خود حمایت می کند که البته این حمایت همیشگی است بطوریکه بعد از عضویت آمریکا در سازمان تجارت جهانی این حمایت ها تا به امروز ادامه داشته است.

"باید خروجی نیروی متخصصی که در آذربایجان به عنوان قطب صنعتی کشور تربیت شده بود در قالب خدمات فنی و مهندسی متبلور می شد اما نتوانتسم در این زمینه سرمایه گذاری کنیم"اکنون نمی توانیم جامعه و اقتصاد رقابتی کشورمان را متوقف کنیم؛ آنقدر باید تولیدمان را تقویت کنیم تا ثروتمان افزایش یابد و از آن طرف با افزایش قدرت خرید مردم شاهد باشیم که ایرانی، باوجود بالا بودن کالای تولید شده داخلی به این دلیل که علاقمند به فعالیت کارگران ایرانی است قید خرید کالای چینی و یا قاچاق را زده و کالای باکیفیت ایرانی را بخرد.   ترویج استفاده از کالای ایرانی با تکنیک های تبلیغاتی هم می تواند راهگشا باشد. بله؛ معتقدم که کار فرهنگی تعطیل شدنی نیست؛ ما برای نهادینه کردن استفاده شهروندان از کالای تولید داخل کم کاریم؛ جالب است بدانید ۳۰ سال قبل که در ایتالیا بودم یک شبکه تلویزیونی کار آموزش زبان ایتالیایی را مستمراً انجام می داد الان هم در فرانسه تبلیغاتی وجود دارد که استفاده از کالای فرانسوی را ترویج می کند. قبول می کنم که ما در تبلیغ برای نهادینه کردن مصرف کالای تولید داخل ضعیف عمل می کنیم. جناب آقای مسافری! طی چند سال گذشته مراودات بین المللی آذربایجان شرقی افزایش داشته است اما به نظر می رسد سهم حوزه صنعت و معدن استان در این مناسبات قابل قبول نیست؛ این کارکرد غیرقابل قبول، مشتمل بر حضور فعال در سفرها، حضور در هیئت های مذاکره کننده، برگزاری نشست های دو و یا چند جانبه و نیز تبادل کارشناس است.

بله قبول می کنم که صنایع آذربایجان متناسب با پتانسیل هایی که دارد نتوانسته سهم قابل قبولی از مناسبات بین المللی داشته باشد. البته این ضعف به این معنی نیست که آذربایجان شرقی در مقایسه با سایر استان ها عقب مانده است بلکه در قیاس با سایر استان ها جلوتر هم هستیم ولی توقع ما با توجه به پتانسیل ها و استعدادهای استان بیشتر است. باید سازمان صنایع و معادن، بیشتر از گذشته لابی گری، مماشات و تعامل با کشورهای منطقه داشته باشد؛ از روسیه تاعراق ۳۰۰ میلیون نفر جمعیت و بازار مصرف وجود دارد؛ همانطور که رئیس جمهور گفته انتظار از آذربایجان شرقی این است که کشورهای منطقه را هم این استان بچرخاند؛ به استاندار آذربایجان شرقی می گوید که در روابط خارجی باید آذربایجان شرقی محور باشد و یا می گوید برای مقابله با تحریم ها، آذربایجان فقط کافی است. این اظهارات نشان می دهد که دولت و البته ملت ایران از آذربایجان انتظار بیشتری دارند بنابراین باید بگویم که ما راضی به وضعیت موجود نیستم که البته یک واقعیت و نه حرفی از روی تواضع و خضوع است و این نارسایی به کمبود نیروی انسانی باز می گردد؛ خود آقای احمدی نژاد که پرکارترین و کارآفرین ترین فرد کشورمان است نمی تواند با ۳۰ نفر کارشناس، در صنایع و معادن استان کار کند. از سازمان صنایع و معادن آذربایجان شرقی که من معتقدم استانداری دوم است انتظار می رود نقش آفرینی بیشتری داشته باشد و این یک حقیقت است.

"با توجه به وجود واحدهایی مانند تراکتورسازی و ماشین سازی باید تلاش می شد که ضمن استفاده از این تجارب، واحدهای مشابهی ایجاد می کردیم که نتوانستیم از این تجربه بخوبی استفاده کنیم"من اعتراف می کنم که نتوانسته ایم به رسالتمان در این زمینه به خوبی عمل کنیم. عدم همکاری سیستم بانکی با صنعتگران، شاید یکی از دغدغه های مشترک صنعتگران در آذربایجان شرقی است که همواره در دیدار با مسئولان به آن اشاره شده و حل و فصل موضوع درخواست می شود. این مشکل در حالی بیان می شود که بانک صنعت و معدن تحت پوشش سازمان صنایع و معادن بوده و اصولاً باید چنین مشکلی وجود نداشته باشد. انتقادها حقیقتاً در این خصوص زیاد و البته به حق است. سیستم بانکی چندسالی است که انقباضی عمل می کند و لذا لازم است در سیاست های بانکی تحولی رخ دهد؛ بانک ها به چشم حمایت از تولید نگاه نمی کنند، بانک ها خود را یک بنگاه اقتصادی می دانند که صرفاٌ به فکر خودشان هستند در صورتیکه تولیدکنندگان منابع کشورند و سیستم بانکی باید در اختیار تولیدکنندگان کشور باشند تا ثروت جامعه افزایش یابد.شاید با سیاستگذاری موجود، اگر من و شما مسئول یکی از بانک ها بودیم همان انگیزه زیاده خواهی را داشتیم! یعنی با تعامل نمی توان بخشی از مشکل را حل کرد؟ نه! باید سیاستگذاری عوض شود؛ حتی با اهرم هایی که در اختیار استاندار هم هست نمی توان مشکل را مرتفع کرد.

باید انگیزه بانک ها برای مشارکت در کارهای اقتصادی و حضور در عرصه تولید فراتر از آن چیزی شود که اکنون است. من در شخصیت ها و مسئولان بانکی مشکلی نمی بینم بلکه باید سیاست ها عوض شود؛ رئیس کل بانک مرکزی، بچه حرب اللهی و بچه جنگ است اما سیستم، او را وادار به اتخاذ تصمیماتی کرده که چندان خوشایند تولیدکنندگان نیست. به نظر می رسد سازمان صنایع و معادن آذربایجان شرقی نسبت به استفاده از ظرفیت های منطقه آزاد ارس غافل است؛ سازمان متبوع شما برای بهره برداری از پتانسیل مزبور برنامه ای دارید؟ جاذبه های ارس برای کشورهای همسایه به خوبی نهادینه شده است؛ با توجه به تغییر و تحولات اخیر مدیریتی در راس این سازمان، همکاری صنایع با منطقه آزاد ارس تقویت شده بطوریکه هم اکنون آمار اعطای پروانه های صنعتی توسط دو طرف مبادله می شود و راهنمایی های لازم از سوی همدیگر برای سرمایه گذاران جهت سرمایه گذاری در حوزه تحت مدیریت این دو مجموعه صورت می گیرد. برای انجام برنامه های مشترک هم جلساتی برگزار شده و مذاکراتی انجام شده که در شرف نهایی شدن است. معتقدیم که رشد و آبادانی ارس رشد و آبادانی آذربایجان شرقی و منطقه است و به همین خاطر از هیچ تلاشی در این زمینه فروگذار نمی کنیم.

"باید گفت که روند حرکت معکوس بوده که نقطه ضعف بزرگی برای وزارت صنایع و معادن و ارکان آن در استانهاست"آقای مسافری! در برخی محافل گفته می شود که شما تحت تاثیر برخی از نمایندگان آذربایجان شرقی در مجلس هستید؛ به عنوان سئوال آخر این دیدگاه را قبول می کنید؟ من مدت کمی در آذربایجان شرقی بوده ام و لذا ارتباطم با نمایندگان سایر استان ها بیشتر از نمایندگان آذربایجان شرقی است. از سوی دیگر اینکه تحت تاثیر یک و یا چند نفر خاص از نمایندگان آذربایجان شرقی باشم حرف درستی نیست زیرا از بین ۱۹ نماینده آذربایجان شرقی در مجلس اگر ارتباطم با نمایندگان اقلیت بیشتر از نمایندگان حامی دولت نباشد کمتر هم نیست. البته ارتباطم با آن دسته از نمایندگانی که در کمیسیون تخصصی صنعت و معدن مجلس حضور دارند، بیشتر است که این هم امری طبیعی محسوب می شود. ...................................... گفتگو: حامد عاطفی فر.