امین تارخ:بازیگری در فیلمهای سال ۸۹ یک اتفاق خوب بود

ایلنا - ۲۱ اردیبهشت ۱۳۹۰

در تولیدات سال گذشته در صحنه بازیگری سینمای ایران اتفاقی افتاد که از یک سو پیدایش نسلی نو را نوید می دهد و از سوی دیگر بازیگرانی حرفه ای را به رخ می کشد که یک انقلاب و دگرگونی را در ارائه نقش شهادت می دهند ایلنا: امین تارخ یکی از داوران اولین جشن تهیه کنندگان سینمای ایران و عضو سابق هیات مدیره خانه سینما با اشاره به بازیهای خوبی که در سال ۸۹ در سینمای ایران متنی را قرائت کرد به گزارش خبرنگار ایلنا متن سخنرانی امین تارخ و دیدگاه وی درباره بازیهای انجام شده در فیلمهای سال ۸۹ بدین شرح است : بازیگری یک هنر است بازیگری یک هنر است، این هنر نزد کسانی است که صدا را با ادبیات و کلام آمیخته‌اند، و همراه با انتخابهای بندی شخصیتی و با بهره‌گیری از تخیل، خلاقیت، بدن و بسیار ابزار دیگر حس و مفهوم را به تماشاگر ارائه می‌دهند. بازیگر هنگام که نمایش می‌دهد میل و نیاز دیده شدن بالترین میل بشری را پاسخ گفته و ان هنگام به تعالی می رسد آنچه در تولیدات سال گذشته در صحنه بازیگری سینمای ایران اتفاق افتاد یک رخداد است اتفاقی که از یک سو پیدایش نسلی نو را نوید می دهد و از سوی دیگر بازیگرانی حرفه ای را به رخ می کشد که یک انقلاب و دگرگونی را در ارائه نقش شهادت می دهند الف حوزه طنز ورود آقایان ممنوع رضا عطاران، ویشکا آسایش و مانی حقیقی تعریفی به غایت حرفهای از طنز ارائه کردند طنز نهفته در کار گدانی چون رامبد جوان تا همراه در گستره طنز معروفیتی بایسته دهند در حوزه دارم سعادت آباد: لیلا حاتمی، امیر آقایی، حامد بهداد، حسین یاری و مهناز افشار در سعادت آباد درخشیدند مهناز افشار چند پله بالاتر از بازی‌های کم لذت قبلی‌اش بود. کم لذت برای خودش. یک بازی متفاوت از سر تصمیمی قاطع. حامد بهداد عزیز در این فیلم الوین بار بود که نشانه‌های کمرنگ اغراق و درشت‌نمایی عیر لازم در بازی‌اش نداشت، امیر آقایی که کم‌تجربه‌ترین عضو این گروه با تجربه بود، اما چیزی از دیگران کم نداشت، که کارش جای ستایش داشت، حسین یاری دلنشین، واقع‌گرایانه و هنرمندانه بود و ثابت کرد تجربه حرف اول و آخر را می‌زند.

"حاتمی در "سعادت آباد" درخشید و در "جدایی نادر از سیمین" حساس‌تر و عاشق‌تر می‌نمود، بغضش تماشاگر را متاثر می‌کرد"لیلا حاتمی به نسل خود حساسیت و مسئولیت آموخت، او زندگی را از طریق نمایش به خوبی زندگی کرد، او یادگار پدری است که برای ما یادگارهای فراوان به جای گذاشت، زنده‌باد این یادگار که تا جان به تن داریم قدرش را می‌دانیم. حاتمی در "سعادت آباد" درخشید و در "جدایی نادر از سیمین" حساس‌تر و عاشق‌تر می‌نمود، بغضش تماشاگر را متاثر می‌کرد. و جدایی نادر از سیمین در "جدایی نادر از سیمین" شهاب حسینی هم هست، شهاب حسینی که چون شهاب آمد و می‌رفت مانند شهاب برود، اما از سر هوش و دلی پاک و نه از سر شانس چرخشی کرد که ستاره شود و ستاره بماند، درک درست او از شخصیت به اجرایی هوشمندانه منجر شده است. پیمان معادی که بیشتر دغدغه کارگردانی دارد، یادگاری خوش از خود در "جدایی نادر از سیمین" به جای گذاشت. بازی ساره بیات و سارینا فرهادی بسیار خوب بود یک حبه قند امین تارخ درباه فیلم یک حبه قند گفت : جمعی که در این فیلم دیده می شود در برخورد اول نامتجانس است، اما با دیدن بازی‌ها متوجه می‌شویم که از یک جنس است.

سعید پورصمیمی که خود به تنهایی بخشی از بازیگری است در نقش پدر بزرگی هم تلخ و هم شیرین تلخی و شیرینی زندگی را در لحظه مرگ واقعی نشان داد، حق مزاح با رضا کیانیان برای من همکلاسی سال‌های دور محفوظ است، برای او سخت بوده که در "یه حبه قند" نه آل پاچینو باشد، نه رابرت دنیرو، که رضا کیانیان است و برای اولین بار عادی، عامی و معمولی است. اصغر همت لهجه شیرازی را واقعی ادا کرده، بدون این‌که لوس و لوث شود. نگار جواهریان با چهره‌ای پرجذبه درون و برون شخصیت را نشان می‌دهد، امید به آینده او زیاد داریم، مهتاب کرامتی در "اسب حیوان نجیبی است" ریسک بالایی کرده و موفق شده است، رضا عطاران، حبیب رضایی و صابر ابر پدیده بازیگری این سال‌ها که کشش لازم برای ایفای نقش اصلی را دارد و نمی‌دانم چرا این توانایی را کم نشان می‌دهد. نمی‌شود اشاره‌ای به بازی فاطمه معتمدآریا، گلچهره سجادیه، رضا کیانیان، سعید پورصمیمی، عزت‌الله انتظامی و خسرو خوبان که زود رفت تا شکیبایی ما را امتحان کند یاد نکنیم، اگر جدیت و خلاقیت این هنرمندان نبود، نسل تازه این میراث گرانبها را نداشت. و باید از بازی راحت طناز طباطبایی و رضا داودنژاد در فیلم سینمایی "مرهم" تقدیر کرد و از بازی دو مادربزرگ این فیلم که بزرگی و بزرگتری را به حق نشان دادند، هم در صحنه نمایش و هم در سینما، تا امسال نوه تا مادربزرگ سالی به یادماندنی به صفحات تاریخ سینما افزوده باشند.

پایان پیام

منابع خبر

اخبار مرتبط