برانکو: پنج سال فوق‌العاده را در ایران گذراندم

برانکو ایوانکوویچ، سرمربی اهل کرواسی که تیم ایران را در جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان هدایت می‌کرد، در گفت و گو با بی‌بی‌سی فارسی می‌گوید که ۵ سال "فوق العاده" را در ایران گذارنده و نه با مردم و نه با مسئولان هیچ مشکلی نداشته و کار کردن در ایران برایش "افتخار آمیز" بوده است.

برانکو ایوانکوویچ که در ایران با نام کوچکش شهرت دارد در گفت و گو با مهرداد مسعودی، کارشناس فوتبال، از مدتی که در ایران بوده اظهار رضایت کرد و گفت که اعتماد محسن صفایی فراهانی و سپس محمد دادکان، روسای پیشین فدراسیون فوتبال ایران به او و همچنین حمایت بازیکنان، رسانه ها و هواداران ایرانی مهمترین دلایلی بوده که او با تیم ایران موفق شد به جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان راه یابد.

برانکو پس از بازی ایران با آنگولا در جام جهانی ۲۰۰۶ که به تساوی یک بر یک انجامید، پس از پنج سال کار با تیم ملی ایران کنار رفت و در آلمان ماند. مسئولان بعدی فدراسیون، نسبت به بازنگشتن برانکو به ایران اعتراض کردند.

اما او در این مصاحبه می گوید که قراردادش در اول ژوئیه همان سال تمام شده بود و دلیلی برای بازگشتن نبود. او می گوید که پس از برکناری محمد دادکان از ریاست فدراسیون فوتبال برای مدتی مسئولی وجود نداشت که دستیار او درباره آینده تیم فوتبال ایران با او گفت و گو کند.

با این حال کار برانکو و تیم ایران به دادگاه کشید و تا چند ماه پس از پایان جام جهانی ادامه داشت. برانکو می گوید که او از فدراسیون ایران شکایت نکرده بود و فدراسیون بود که ابتدا شکایت کرد.

برانکو بین سالهای ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۶ در کنار تیم ملی ایران بود

برانکو در مقابل این سئوال که چه توصیه ای برای کارلوس کی‌روش، سرمربی فعلی تیم ایران دارد، گفت که پیش از آنکه کی‌روش به ایران برود با او صحبت کرده و گفت: "توصیه ام این است که او خودش را با ذهنیت مردم و بازیکنان ایرانی و عادات آنها تطبیق دهد تا به سرعت شیوه مدیریت ایرانی را متوجه شود."

او یکی از دلایل موفقیت زلاتکو کرانچار، هموطنش در ایران را "شناسایی ذهنیت بازیکنان" و "تطبیق خود با عادات ایرانی" می داند.

برانکو کار خود را در ایران با دستیاری میروسلاو بلاژویچ در سال ۲۰۰۱ آغاز کرد؛ اما هنگامی که ایران در آستانه صعود به جام جهانی بود باخت ۳ بر یک مقابل بحرین شانس صعود مستقیم را از آن تیم ایران گرفت و در بازی پلی آف ایران برابر ایرلند قرار گرفت که در مجموع دو بازی مغلوب شد و از راهیابی به جام جهانی ۲۰۰۲ باز ماند.

او "جو منفی دور و بر تیم" و همچنین داخل تیم را از دلایل شکست ایران در بازی بحرین می داند و علاوه بر آن، "ناداوری" را هم در این شکست بی تاثیر نمی داند. با این حال می گوید که علت اصلی اشتباه تیم بوده است.

برانکو خودش را در زندگی و حرفه اش "مدیون" بلاژویچ می داند و می گوید که از دانش و تجربه او چه در فوتبال و چه در زندگی خیلی آموخته است.

او در پاسخ به این سئوال که چگونه توانست بازی ای از علی کریمی در جام ملت های آسیا در سال ۲۰۰۴ بگیرد که او به یکی از بهترین بازیکنان آسیا و حتی بالاتر از سطح آسیا تبدیل شود گفت: "خیلی برای علی کریمی وقت گذاشتم و سعی کردم برایش توضیح بدهم که چه انتظاری از او می رود و مردم چه توقعی از او دارند و او باید مسئولیت این انتظارات را بپذیرد و نه اینکه بی توجه به این مسائل، فقط بازی اش را بکند."

مهرداد مسعودی با برانکو در امارات عربی متحده گفت و گو کرد

او افزود که علی کریمی به همراه علی دایی و مهدی مهدوی کیا از مهمترین بازیکنانی بودند که ایران را در آن بازیها به مقام سومی آسیا رساندند.

او یکی از مشکلات اصلی فوتبال ایران را حاشیه سازی در اطراف بازیکنان می داند و می گوید: "در ایران کسانی اطراف بازیکنان هستند که کارشان ایجاد دردسر است و ذهن آنها را با مسائل نادرست پر می کنند."

او می گوید قبل از اینکه به ایران بیاید، اطلاعاتی درباره ایران و تاریخ آن داشته است، اما از نزدیک با فرهنگ ایرانی آشنا نبوده و یکی از دلایل پذیرفتن شغل مربیگری در ایران را آشنایی با فرهنگ کشوری آسیایی بر می شمارد.

با این حال برانکو می گوید: "وقتی به ایران آمدم از این که چقدر این مردم عاشق فوتبال هستند متعجب شدم.

"مسئولان بعدی فدراسیون، نسبت به بازنگشتن برانکو به ایران اعتراض کردند.اما او در این مصاحبه می گوید که قراردادش در اول ژوئیه همان سال تمام شده بود و دلیلی برای بازگشتن نبود"نمی توانستم تصور کنم که سر تمرینات مان چند هزار نفر می آیند. تصور اینکه چقدر این مردم فوتبال و کشورشان را دوست دارند برایم غیرقابل تصور بود."

برانکو پس از تیم ملی ایران به کرواسی رفت و سرمربیگری دینامو زاگرب را بر عهده گرفت. این مربی ۵۹ ساله در حال حاضر ابوظبی هدایت تیم الوحده را برعهده دارد.