برخوردفیزیکی برای بیرون انداختن رئیس فدراسیون

  ماجرای عزل رئیس فدراسیون شنا شاید یکی از تلخ ترین اتفاقات این سال های ورزش کشور باشد. به گزارش خبرآنلاین ؛ با گذشت یک هفته از برکناری امیر حسین آیت اللهی ، رئیس سابق فدراسیون شنا که از ابتدا هم بسیاری اعتقاد داشتند انتصابش برای مسئولیت ریاست فدراسیون شنا ، اشتباهی بزرگ است ، هر روز زاویه ای جدید از برخورد نامناسب با این رئیس برکنار شده فاش می شود. او که پس از یک جلسه چند ساعته ، ۱۵ روز قبل فهمید که دیگر جایی در برنامه وزیر ورزش جدید ندارد و عمر او در تشکیلات جدید ورزش تنها ۱۵ روز بود ، در آخرین روز کاری اش بدترین اتفاق ممکن را تجربه کرد. اینکه دو مامور از ماموران انتظامات مجموعه ورزشی شهید شیرودی به دفتر کارش می روند و می گویند:« شما برکنار شدید و باید اینجا را ترک کنید.» حتی به آیت اللهی اجازه جمع کردن وسایل شخصی اش هم داده نمی شود و او را درحالی که شرایط کمی غیر عادی شده بوده می کشند و از اتاق به بیرون هدایت می کنند. کش و قوسی که سبب می شود تا پیراهن او که تا کمتر از یک ماه قبل برای خودش در دستگاه ورزش مسئول دولتی پیشین دولت دهم جایگاهی داشت ، پاره شود.

"  ماجرای عزل رئیس فدراسیون شنا شاید یکی از تلخ ترین اتفاقات این سال های ورزش کشور باشد"اگرچه آیت اللهی خود پس از این سرپرست فدراسیون شنا شد که مدیریت پیشین ورزش ، برخوردی سختگیرانه و دلگیر کننده را با وحید مرادی داشت اما چنین برخوردی حتی با او که در این دو سال ، بارها در بطن اختلافات میان کمیته المپیک و سازمان تربیت بدنی بوده ، ناپسند است و ناراحت کننده. بی شک وزیر ورزش از آنچه آن روز در دفتر کار ریاست فدراسیون شنا اتفاق افتاده ، اطلاعی ندارد و این زیردستان هستند که چنین دستوراتی را صادر می کنند اما چندی قبل بود که مهدی کرباسیان رئیس پیشین فدراسیون بدمینتون ، با گلایه درباره علی سعیدلو می گفت:« حمید سجادی به من زنگ زد و من و من می کرد. گفتم عزل شدم ؟ و او گفت از زحمات شما ممنونیم ، گفتند نیایید. ولی بعد  که نوبت به رفتن خود آقای سعیدلو رسید ، دیدید که حتی برای خود او هم یک اس ام اس رسید که سرپرست برای وزارت ورزش انتخاب شده. » اینکه برخوردها در ورزش با افرادی که درست یا نادرست به ورزش می آیند و بعد از چندی به جمع خانواده ورزش می پیوندند تا اهلیت ورزشی پیدا کنند ، هر روز تندتر و غیر قابل باور تر می شود ، اتفاقی است تلخ که می تواند در نهایت بر تشدید ناکامی های پیاپی ورزش مان بیافزاید .

ورزشی که نه فقط روحیه قهرمانی که حتی دارد روحیه پهلوانی اش را هم به فراموشی می سپارد