وقتی در‌های تالار وحدت به روی گروه‌های موسیقی بسته می‌شود

خبرگزاری فارس: تالار وحدت تنها سالن موسیقی کشور است که طی ماه‌های گذشته با تغییر رویه خود عرصه را برای گروه‌های موسیقی تنگ کرده است. به گزارش خبرنگار موسیقی فارس،‌ تالار وحدت تنها تالار موسیقی کشور است که با دایر شدنش از سال ۱۳۴۶ در مرکزی‌ترین نقطه شهر همیشه میزبان گروه‌های موسیقی داخلی و خارجی بوده است. بعد از انقلاب این تالار مأمنی برای گروه‌های سنتی، ارکسترال و کلاسیک و میزبان اساتید برجسته موسیقی ایرانی بوده که به طوری که تا به امروز شاید بالغ بر میلیون‌ها کنسرت در این تالار برگزار شده است. ارکسترهای مختلفی به رهبری بزرگان موسیقی جشن آغاز فعالیت خود را در این تالار برپا کرده‌اند و سال‌های سال روی سن این تالار هنرمندانی مورد تشویق قرار گرفته‌اند که شاید خیلی از آنها امروز در میان ما نیستند. به گزارش فارس، یکی از امتیازات تالار وحدت برای گروه‌های موسیقی شرایط خاص آن در باب‌ هزینه‌های آن بود.

"خبرگزاری فارس: تالار وحدت تنها سالن موسیقی کشور است که طی ماه‌های گذشته با تغییر رویه خود عرصه را برای گروه‌های موسیقی تنگ کرده است"قانون تعلق گرفتن ۶۰ درصد از فروش بلیت به سرپرست گروه و ۴۰ درصد به تالار وحدت قانون مناسبی برای این تالار بزرگ موسیقی کشور بود چرا که هنرمندان به اندازه گروه‌هایی که در تالارهای دیگر اجاره‌های هنگفت پرداخت می‌کردند، دغدغه فروش بلیت و ضرر و زیان ناشی از پرداخت اجاره را نداشتند ولی متأسفانه با تغییر رویه تالار وحدت، کم‌کم درب‌های آن به روی گروه‌های موسیقی ایرانی بسته می‌شود چرا که مدتی است تنها تالار موسیقی کشور برای خود اجاره تعیین کرده و گروه‌ها موظف به پرداخت اجاره هستند. این تالار در رویه جدید خود اجاره‌ای بالغ بر ۵ میلیون تومان را در کنار ۴ درصد ارزش افزوده و ۵ درصد عوارض شهرداری در نظر گرفته که هر گروه با پرداخت هزینه سامانه فروش مبلغی حدود ۶ میلیون تومان برای هر شب کنسرت خود باید به تالار بپردازند. علاوه به این موارد اگر گروهی بخواهد تیم فیلمبرداری برای به ثبت و ضبط اجرایش به تالار بیاورد باید تنها برای استقرار آنها شبی ۲ میلیون و پانصد هزار تومان هزینه بپردازد. با حساب کردن این موارد برگزاری کنسرت برای یک گروه موسیقی شبی ۸ میلیون و نیم هزینه برمی‌دارد که این مسئله شاید برای گروه‌های نوپای ‌موسیقی و حتی استادان برجسته هم از نظر مالی مناسب نباشد چرا که با صدور مجوزهای دیر هنگام و عدم تبلیغات مناسب شهری به خاطر نبود زمان کافی‌، دغدغه فروش بلیت‌ها برای اعضای گروه و بیشتر از همه برای سرپرستان وجود دارد. قصه تغییر رویه تالار وحدت شاید از یک‌سو درآمدزایی برای مجموعه بنیاد رودکی باشد اما به عقیده گروهی از کارشناسان، بیشترین ضربه را به بدنه موسیقی کشور وارد می‌کند و باعث دلسردی گروه‌هایی می‌شود که در این سالن به خاطر شرایط ویژه هزینه‌ای، آکوستیک بودن و مرکزیت داشتن، سازهای‌شان را به صدا در می‌آورند.

حال باید دید با قرار گرفتن تالار وحدت در ردیف دیگر تالارهای اجاره‌ای و عدم برگزاری کنسرت در سالن‌های فرهنگسراهای شهر، گروه‌های موسیقی ایرانی سازهای‌شان را کجا به صدا درخواهند آورد. انتهای پیام/ا