بیانیه گروه کثیری از روزنامه نگاران ایران به شاهرودی: همکاران روزنامه نگارمان را بدون قید و شرط آزاد کنید!

بیانیه گروه کثیری از روزنامه نگاران ایران به شاهرودی: همکاران روزنامه نگارمان را بدون قید و شرط آزاد کنید! » نسخه قابل چاپ » ارسال به بالاترین » ارسال به فیس بوک جناب آقای شاهرودی؛ ریاست محترم قوه‌قضاییه سلام علیکم، در سرزمینی که حافظه تاریخی مردمش آنقدر ضعیف است که هر اتفاق تاریخی به شکل فاجعه باری می تواند تکرار و تکرار شود،‌این از شوربختی روزنامه نگاران است که حافظه‌ای کمی بهتر از متوسط جامعه دارند. چه،‌این حافظه کمی بهتر تنها و تنها اسباب رنج است و تاسف. حتما شما هم همچون ما به یاد دارید روزگاری را که برای نشستن بر کرسی قاضی القضات سرزمینی که بیش از هر کشوری ادعای میراث‌داری علی(ع) را دارد فرمودید ویرانه ای را تحویل گرفته‌اید. حضرت آیت‌الله حال که قرار است این منصب را واگذارید اوضاع چگونه است؟ بگذارید برایتان بگوییم، ‌فقط تعداد همکاران بی گناه در بازداشت‌مانده ما اصحاب قلم و رسانه آنقدر هست که ایران را به عنوان بزرگترین زندان روزنامه نگاران جهان بشناسند. از تعداد زندانی‌های اندیشه و فکر درمی‌گذریم.

"حتما شما هم همچون ما به یاد دارید روزگاری را که برای نشستن بر کرسی قاضی القضات سرزمینی که بیش از هر کشوری ادعای میراث‌داری علی(ع) را دارد فرمودید ویرانه ای را تحویل گرفته‌اید"گویی در این چند سال با وجود تلاش‌هایی که شده است ویرانه‌ای که تحویل گرفته‌اید روی آبادانی ندیده است. حضرت آیت‌الله؛ حتما شما نیز چون ما به یاد می‌آورید قانون احترام به آزادی‌های مشروع و حفظ حقوق شهروندی را که امیدها در دل ناامیدان از دادگری و دادخواهی زنده‌کرد که شاید مردمان، شهروندان و آدمیان در این مرز و بوم حقی دارند که برای اصحاب قدرت محترم شمرده می‌شود. در بخشی از این قانون آمده‌است:« کشف و تعقیب جرایم و اجرای تحقیقات و صدور قرارهای تامین و بازداشت موقت می باید مبتنی بر رعایت قوانین و با حکم و دستور قضایی مشخص و شفاف صورت گیرد و از اعمال هرگونه سلایق شخصی و سوء استفاده از قدرت و یا اعمال هرگونه خشونت و یا بازداشت های اضافی و بدون ضرورت اجتناب شود.» یا درجای دیگری ازهمین قانون شما آمده‌است:« محاکم و دادسراها مکلفند حق دفاع متهمان و مشتکی عنهم را رعایت کرده و فرصت استفاده از وکیل و کارشناس را برای آنان فراهم آورند.» در جای دیگری از همین قانون چنین آمده‌است: « اصل منع دستگیری و بازداشت افراد ایجاب می نماید که در موارد ضروری نیز به حکم و ترتیبی باشد که در قانون معین گردیده است و ظرف مهلت مقرره پرونده به مراجع صالح قضایی ارسال شود و خانواده دستگیرشدگان در جریان قرار گیرند.» طرفه آنکه در قانونی که زیردستان و همکارانتان در دستگاه قضا، شرعا و قانونا موظف به اجرای آن هستند تصریح شده است که «در جریان دستگیری و بازجویی یا استطلاع و تحقیق، از ایذای افراد نظیر بستن چشم و سایر اعضاء، تحقیر و استخفاف به آنان، اجتناب گردد.» یا درهمین قانون بازآمده است که « بازجویان و ماموران تحقیق از پوشاندن صورت و یا نشستن پشت سر متهم یا بردن آنان به اماکن نامعلوم و کلا اقدام های خلاف قانون خودداری ورزند.» در قانونی که شما پیشنهاددهنده آن بوده‌اید، مجلس و دیگر مراجع و ارکان قانونی نظام جمهوری اسلامی تصویب و تاییدکننده آن بوده‌اند تا به قانونی لازم‌الاجرا تبدیل شود آمده‌است: « هرگونه شکنجه متهم به منظور اخذ اقرار و یا اجبار او به امور دیگر ممنوع بوده و اقرارهای اخذ شده بدین‌وسیله حجیت شرعی و قانونی نخواهد داشت.» تبليغات خبرنامه گويا advertisement@gooya.com  --------------------------------- قاضی‌القضات جمهوری اسلامی ایران؛ حال از شما می پرسیم که کدام‌ یک ازاین موارد قانونی در بازداشت همکاران بی‌گناهمان رعایت شده است؟ چگونه است که دادگران و دادگستران خود با بی‌قانونی و قانون شکنی بی‌داد می کنند و مورد مواخذه قرار نمی‌گیرند؟ این که گفتیم مشت نمونه خرواری است از آن‌چه در مجموعه تحت ریاست شما می‌گذرد. این فقط سرمطلع مثنوی هفتاد من حق‌خوری و ظلمی است که دستگاه قضایی و زیردستانتان در دستگاه دادخواهی و عدالت‌گستری در حق شهروندان،‌ مردمان و آدمیان این سرزمین روا داشته و می‌دارند. اصول واحکام بسیار دیگری از قانون مجازات اسلامی، آیین دادرسی کیفری و ...

را می توان نام‌برد که در یک ماه گذشته بی‌پرواتر از قبل رعایت نشده و به فراموشی خواسته یا ناخواسته سپرده‌شده‌اند. حضرت‌آیت‌الله؛ بگذارید فرازی از فرمان هشت ماده ای حضرت امام خمینی(ره) -هم‌او که مردم را ولی نعمتان اصحاب قدرت خواند-،‌ با شما مرور کنیم، ایشان در فرمان تاریخی خود آورده‌بودند: «هیچ کس حق ندارد به خانه یا مغازه و یا محل کار شخصی کسی بدون اذن صاحب آن‌ها وارد شود یا کسی را جلب کند یا به نام کشف جرم یا ارتکاب گناه تعقیب و مراقبت نماید و یا نسبت به فردی اهانت نموده و اعمال غیر انسانی ـ اسلامی مرتکب شود، یا به تلفن یا نوار ضبط صوت دیگری به نام کشف جرم یا کشف مرکز گناه گوش کند و یا برای کشف گناه و جرم هر چند گناه بزرگ باشد، شنود بگذارد و یا دنبال اسرار مردم باشد و تجسس از گناهان غیر نماید یا اسراری که از غیر به او رسیده ولو برای یک نفر فاش کند. تمام این‌ها جرم و گناه است و بعضی از آن‌ها چون اشاعه فحشا و گناهان از کبائر بسیار بزرگ است و مرتکبین هر یک از امور فوق مجرم و مستحق تعزیر شرعی هستند و بعضی از آن‌ها موجب حد شرعی می‌باشد.» ریاست محترم دستگاه قضا؛ بگذارید حال چند اصل از قانون‌اساسی مظلوم‌مانده کشور را با حضرتعالی مرور کنیم: اصل ۲۳ قنون اساسی: تفتیش عقاید ممنوع است و هیچ کس را نمی‌توان به صرف داشتن عقید‌ه‌ای مورد تعرض و مواخذه قرار داد. اصل ۲۵ قانون اساسی: بازرسی و نرساندن نامه‌ها، ضبط و فاش‌کردن مکالمات تلفنی،‌افشای مخابرات تلگرافی و تلکس،‌سانسور،‌عدم مخابره و نرساندن آن‌ها،‌استراق سمع و هرگونه تجسس ممنوع است مگر به حکم قانون. اصل ۳۲ قانون اساسی: هیچکس‏ را نمی‏ توان‏ دستگیر کرد مگر به‏ حکم‏ و ترتیبی‏ که‏ قانون‏ معین‏ می‏ کند در صورت‏ بازداشت‏، موضوع‏ اتهام‏ باید با ذکر دلایل‏ بلافاصله‏ کتبا به‏ متهم‏ ابلاغ‏ و تفهیم‏ شود و حداکثر ظرف‏ مدت‏ بیست‏ و چهار ساعت‏ پرونده‏ مقدماتی‏ به‏ مراجع صالحه‏ قضایی‏ ارسال‏ و مقدمات‏ محاکمه‏، در اسرع‏ وقت‏ فراهم‏ گردد.

"گویی در این چند سال با وجود تلاش‌هایی که شده است ویرانه‌ای که تحویل گرفته‌اید روی آبادانی ندیده است"متخلف‏ از این‏ اصل‏ طبق‏ قانون‏ مجازات‏ می‏ شود. اصل ۳۸ قانون اساسی: هر گونه‏ شکنجه‏ برای‏ گرفتن‏ اقرار و یا کسب‏ اطلاع‏ ممنوع‏ است‏. اجبار شخص‏ به‏ شهادت‏، اقرار یا سوگند، مجاز نیست‏ و چنین‏ شهادت‏ و اقرار و سوگندی‏ فاقد ارزش‏ و اعتبار است‏. متخلف‏ از این‏ اصل‏ طبق‏ قانون‏ مجازات‏ می‌‌شود. اصل ۳۹ قانون اساسی: هتک‏ حرمت‏ و حیثیت‏ کسی‏ که‏ به‏ حکم‏ قانون‏ دستگیر، بازداشت‏، زندانی‏ یا تبعید شده‏، به‏ هر صورت‏ که‏ باشد ممنوع‏ و موجب‏ مجازات‏ است‏.

حال شما منصفانه بگویید آنچه در دستگاه تحت ریاست شما اتفاق می‌افتد تا چه اندازه با این اصول قانون مادر نسبت دارد؟ شما بگویید این اصول تا چه اندازه از سوی همکارانتان محترم شمرده می‌شوند؟ ریاست محترم قوه قضاییه؛ بر اساس قانون اساسی،‌ قوه‏ تحت ریاست شما‏ قوه‏ ای‏ است‏ مستقل‏ که‏ پشتیبان‏ حقوق‏ فردی‏ و اجتماعی‏ و مسئول‏ تحقق‏ بخشیدن‏ به‏ عدالت است،‌ ضمن آنکه احیای‏ حقوق‏ عامه‏ و گسترش‏ عدل‏ و آزادیهای‏ مشروع‏ و نظارت‏ بر حسن‏ اجرای‏ قوانین واجب شرعی و قانونی ‏برعهده شماست. لذا ما امضاکنندگان این نامه از شما به عنوان رییس دستگاه قوه‌قضاییه می‌خواهیم تا با فراهم آوردن شرایط آزادی فوری و بی‌قید و شرط همکاران روزنامه نگارمان که فقط و فقط به جرم روزنامه نگار بودن دربند هستند ‌حساب خود را از قانون شکنان جدا کرده و اعتماد مردمی را به دستگاه داد گستری بازگردانید. در عین حال ضمن محکوم کردن تمام رفتارها و عملکردهای خارج از قانون کارگزاران دستگاه قضا،‌ خواستار مجازات تمام کسانی هستیم که ضمن قانون شکنی و رعایت‌نکردن نص صریح قوانین، نام ایران را در ردیف بزرگترین زندان روزنامه نگاران جهان قرار داده اند. ابراهیم زاده حمید رضا، احمدی آریان امیر، احمدی نعمت، آزادی اسماعیل، اسدی مسعود، اسلامیه سعیده، آصف نخعی فروزان، اعزازی مجید، افتخاری‌راد امیرهوشنگ، افروزمنش مهدی، افشارنیک مهدی، آقایانی زهره، آقایی ساسان، اکبری مریم، اکبری مینا، امامی پروین، آموزگار مریم، امین سعیده، امینی آسیه، اناری علی، بابایی آرش، باروتی هاشم، بنی‌یعقوب ترانه، بهاری امیر، بهکام نگین، بهنود مسعود، بوذری رحمان، بیگدلی زهرا، پاک نهاد ایمان، تاجیک مهدی، توحیدی مرجان، جاهد هستی، جدیدی امیر، جعفرقلی ساره، جعفری مجید، جعفری محمد، جعفری نوشین، جمشیدی ایرج، جودکی نرگس، حاج‌جعفری مسعود، حسن نیا آرش، حسنی مهدی، حسنی فائزه، حسین‌خواه مریم، حسین‌زاده محبوبه، حسینی وحید، حق علی، حقیقت نژاد رضا، حکمت مهسا، خامسیان علیرضا، خاموشی فرشید، خجسته رحیمی رضا، خدیر مهرداد، خردپیر علی، خرسند لیلی، خسروانی نازنین، خوارزمی مهراوه، دژم عذرا، دلیری جواد، دهقان علی، دیلمقانی آرزو، ذوقی حسین، رئوفی مجید، راعی سعید، رجایی علیرضا، رستمی اردشیر، رستمی مهدی، رسولی نرگس، رضوی فقیه سعید، رمضانی‌یگانه بنفشه، رنجی پور علی، رهبر محمد، روستایی فرزانه، زارع‌کهن نفیسه، زارعی‌قنواتی اردشیر، سام‌گیس بنفشه، سرمدی پرستو، سعیدی علیرضا، سلطان‌آبادی محمود، سلیمانی حمید ، سیدآبادی علی‌اصغر، سیدین امیر، شبانی مریم، شجاعیان رضا، شعردوست صبا، شکیبا شهرام، شمس‌الواعظین ماشاءالله، شهرابی شیما، شهرابی محمد، شیرازی علی، شیرافکن آمنه، طهماسبی زاده عباس، عابدی احسان، عبداللهی عشرت، عبدی عباس، عدلی محمد، عزیزی رضا، عسگری محمدعلی، علوی اسماعیل، علیپور سمیه، علیپور محمد حسن، علیرضا بهداد علیزاده امیر، غائب فریده، غفاریان متین، غلامی احمد، غنی مهدی، فاضلیان پانیذ، فتحی سمیه، فتوره‌چی نادر، فراهانی عذرا، فرجاد فرهاد، فرهادیان سروش، فرهادیان سلیمان، فغفوری گیسو، قاسمیان مونا، قدمعلی محمد، قربانپور فرشاد، قلی‌پور علی، کاظمیان مرتضی، کثیریان کیوان، کریمی امید، کریمی روزبه، کلهری زهرا، کیانپور امیر، کیوانی‌نژاد علیرضا، گرانپایه بهروز، لطفی لیلا، لقایی سارا، لقایی مرجان، الله‌بداشتی ساناز، مازندرانی احسان، مافی حمید، محبی آرش، محمدی حسن محمودی حسن، مدرسی فرید، معصومی آزاده، معصومی سارا، مفیدی بدرالسادات، مقیسه محمدرضا، ملیحی علی، منتظری آرمین، منتظری جواد، مهدیان فاطمه، مهرابی احسان، مهرجو بهراد، مهرگان امید، مهرگان کیوان، موسوی آمنه، مومیوند بیژن، میرزاده حمیدرضا، میرزایی شهاب، میرمیرانی هادی، میری مسعود، میرفتاحی فاطمه السادات، نجفی صالح، نراقی مریم، نوربخش محمدرضا، نوروزیان مهدی، نوری مرضیه، نیلی هادی، وزیری نسرین، ویسمه اعظم، ویسی مراد، یاغچی حسین، یزدانی‌خرم مهدی، یوسفی مریم، یوسفی هیوا