مراسم "شبِ دکتر محمدرضا طاهریان" به ابتکار مجله ی بخارا و همکاری جامعه دندانپزشکی ایران از ساعت ۵ بعداز ظهر روز جمعه ۱۱ مرداد ۱۳۹۸ در محل کانون زبان فارسی با اجرای علی دهباشی و حضور شاعر نامدار، محمدرضا شفیعی کدکنی (م.سرشک) و مهمانانی ویژه از جامعه پزشکی و فرهنگی، با استقبال پرشور صدها تن از اهالی ادب و هنر برگزار شد.

 گزارشی از مراسم "شبِ دکتر محمدرضا طاهریان"؛ دندانپزشک مردمی، نویسنده و شاعر متعهد، صاحب امتیاز، مدیر مسئول و سردبیر مجله ی وزین "دانش و مردم" و مجله ی "دندانپزشکی امروز"؛
مردی برای تمامِ فصول...

مراسم "شبِ دکتر محمدرضا طاهریان" به ابتکار مجله ی بخارا و همکاری جامعه دندانپزشکی ایران از ساعت ۵ بعداز ظهر روز جمعه ۱۱ مرداد ۱۳۹۸ در محل کانون زبان فارسی با اجرای علی دهباشی و حضور شاعر نامدار و پژوهنده ی سترگِ میهن، محمدرضا شفیعی کدکنی (م.سرشک) و مهمانانی ویژه از جامعه پزشکی و فرهنگی، با استقبال پرشور صدها تن از اهالی ادب و هنر برگزار شد.

مراسم با عرض خوشامدگویی به حاضرین و سخنان آقایان دکتر محمد اسلامی، علی تاجرنیا و حسن عشایری از سوی جامعه دندانپزشکی و یادی از زنده یاد ایرج افشار (بنیانگذار کانون)، با معرفی شخصیت و خدمات ارزنده دکتر طاهریان آغاز شد. پس از آن خانم دکتر سوزان کویری قطعاتی منتخب از سروده های دکتر طاهریان را برای حاضرین قرائت کرد.

در ادامه مراسم، کامران پورصفر با اشاره به نزدیکی ۱۴ مرداد، سالروز انقلاب مشروطه؛ به ذکر تجربیات تلخ و شیرین جامعه ایران در دوران پر حادثه قاجار و پس از آن پرداخت و آن گاه، خسرو باقری، نویسنده و فعال در حوزه نقد ادبی، با ارائه شرحی از پیکار فرهنگی و تحلیل مضمون اجتماعی سروده های دکتر طاهریان، حق مطلب را به نیکویی ادا کرد.

در خلال سخنرانی مهمانان، فیلم های مستندی از زندگی خانوادگی و ساده زیستی و فعالیت های جاری دکتر محمدرضا طاهریان نیز برای حاضرین پخش شد و در پایان مراسم، از دومین دفتر شعر طاهریان با عنوان "من جهان را می سُرایم"، رونمایی شد.

طاهریان اولین شعرش را به تشویق دوستان و اصرار زنده یاد اصغر الهی، نخستین بار در سال ۱۳۶۸ در مجله‍ی "چیستا" به سردبیری زنده یاد پرویز شهریاری منتشر کرده بود و اولین دفتر سروده هایش را در سال ۱۳۷۲ به نام "آوازهای خاکستر" به دست چاپ سپرد.

" گزارشی از مراسم "شبِ دکتر محمدرضا طاهریان"؛ دندانپزشک مردمی، نویسنده و شاعر متعهد، صاحب امتیاز، مدیر مسئول و سردبیر مجله ی وزین "دانش و مردم" و مجله ی "دندانپزشکی امروز"؛ مردی برای تمامِ فصول.."

طاهریان را در کار سرودن چامه و چکامه می توان پیرو سبک نیمایی به شمار آورد که به لحاظ مضمون و شیوه بیان، از شاعران معاصری چون محمد شفیعی کدکنی و سیاوش کسرایی تاثیر پذیرفته است.  

پس از رونمایی از دفتر شعر، کلیه حاضرین شنونده سخنان این دانشی مردِ عرصه علم و فرهنگ بودند. دکتر طاهریان با بیانی شیوا و به دور از تکلف، از دغدغه هایش در کار و زندگی و مبارزه گفت و از یاران همدلش در طول ۴۰- ۵۰ سال گذشته قدردانی کرد. به ویژه از شادروان اصغر الهی (داستان نویس- روانپزشک) که روزی در مطبش در هنگام معالجه دندان، شعری را برایش میخواند و الهی به او اصرار میکند که حتما اشعارش را به چاپ برساند...

دکتر محمدرضا طاهریان سپس برای خواندن یکی از سروده های بلندش (آوازهای خاکستر) از مجری مراسم، علی دهباشی اجازه خواست و دهباشی پاسخ داد: بفرمایید. امشب شب شماست! و طاهریان بانگ برآورد:

"مشو غمگین! مشو غمگین!
که عاشق بر فرازِ دار
سرودِ عشق می خواند
به شوقِ لحظه‍ی دیدار
به موجِ خون، به موجِ خون
کند رخسارِ خود گلگون
که زار و زرد ننماید
فرازد گردن از گردون...
هلا منصور!
نمی بینی که حق در دستِ شمشیر است؟
نمی بینی که جان در پنجه‍ی شیر است؟...

عاشقان را جملگی یک مذهب است
زنگی و رومی، مسلمان، بت پرست
جانِ عاشق کِی پذیرد رنگ را؟
می دَرَد رنگینه‍ی نیرنگ را...

با پایان گرفتن مراسم از مهمانان و حاضرین که بسیاری از آنها ایستاده سخنرانی ها را دنبال کردند، در محوطه فضای سبز پشت سالن کانون، با چای و شیرینی پذیرایی شد و برای دقایقی با حضور صمیمی دکتر محمدرضا طاهریان در جمع دوستدارنش، دوربین ها و گوشی های تلفن نیز مشغول ثبت این لحظات گرم و پرشور شدند.

اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید: