رژیم صهیونیستی روی گسل انتفاضه سوم

واژه "انتفاضه" برای سران ارتش و مقامات رژیم صهیونیستی یک کابوس است، زیرا آنها به تجربه دریافته اند که انتفاضه، اوج جوشش چشمه خشم مردم فلسطین و انسجام آنها حول محور "مقاومت" و "شهادت" است. به همین دلیل صهیونیست ها از تمام ابزارهائی که در اختیار دارند استفاده می کنند تا مانع آغاز موج سوم انتفاضه شوند.

ادامه جنایت های رژیم صهیونیستی در قدس شریف - که خط قرمز فلسطینی هاست - موجب شده بخش شرقی بیت المقدس هر روز شاهد درگیری هایی است که از قیام سراسری خبر می دهند. از دو هفته پیش تاکنون روزی بر شهر قدس نمی گذرد که در آن، یورشی به مسجدالاقصی صورت نگیرد، جوانانی دستگیر نشوند، خانه و یا مزرعه ای تخریب نگردد. همه اینها مقدمات فراگیر شدن خشم مردم فلسطین و وقوع انتفاضه سوم را فراهم کرده است. از ابتدای امسال تاکنون ۷۰۰ نفر از اهالی قدس بازداشت شده اند؛ ۱۰۰۰ خانواده فلسطینی از قدس کوچ داده شده اند و ۳۰۰۰ واحد جدید صهیونیست نشین در شهرک های اسرائیلی بپا شده است، یکبار دیگر پس از سال ۱۳۴۶ تمامی درهای مسجدالاقصی بسته شده و محدودسازی حضور مسلمانان در بیت المقدس و هتک حرمت مکرر مسجدالاقصی توسط نظامیان اسرائیلی و شهادت جوانان معترض فلسطینی...

"از دو هفته پیش تاکنون روزی بر شهر قدس نمی گذرد که در آن، یورشی به مسجدالاقصی صورت نگیرد، جوانانی دستگیر نشوند، خانه و یا مزرعه ای تخریب نگردد"همه و همه زنگ خطر توطئه یهودی سازی قدس شریف را به صدا در آورده اند. در چنین شرایطی ملت فلسطین برای حمایت از مسجدالاقصی بپاخاسته و بار دیگر راه انتفاضه را در پیش گرفته است. هر چند مقامات رژیم صهیونیستی بویژه نتانیاهو بر این تصور باطل و خیال خام است که با افزایش فشار، قادر خواهد بود فلسطینی ها را وادار به تسلیم کند، ولی تجربه دو انتفاضه قبلی نشان داده که اگر این شعله برافروخته شود، تا عقب نشینی مجدد رژیم صهیونیستی و درهم شکسته شدن هیمنه آن و پیروزی گام به گام فلسطینی ها، ادامه خواهد یافت و باعث گسترش روحیه مقاومت در میان توده مردم فلسطین خواهد شد.

واقعیت اینست که جنگ غزه و تجاوز ۵۱ روزه رژیم صهیونیستی به مردم بی دفاع فلسطین هر چند با هدف سرکوب مقاومت مردم غزه و خلع سلاح حماس صورت گرفت ولی نتیجه معکوس داشت و باعث شد ملت فلسطین بار دیگر انتفاضه را راهبرد نهایی برای رسیدن به حقوق خود بدانند و از سوی دیگر تزلزل و شکست صهیونیست ها بر همگان آشکارتر گردد.

تجربه بزرگ انتفاضه مردم فلسطین و آغاز آن که به ۱۸ آذر سال ۶۶ بر می گردد ثابت کرده که رژیم صهیونیستی بر روی گسل های لرزانی قرار گرفته که هر چند ارتش های رژیم های عرب و شیوخ سازشکار منطقه نتوانستند تزلزلی در آن ایجاد کنند، ولی اکنون این گسل به حرکت در آمده و نوید زلزله ای را می دهد که می تواند با مشت های گره کرده و مقاومت های پولادین، موجودیت رژیم صهیونیستی را درهم بشکند.

۲۷ سال پیش که جرقه آغاز انتفاضه با حمله نظامیان رژیم صهیونیستی به سوی کارگران فلسطینی در یک ایستگاه ایست و بازرسی در جبالیا زده شد، هیچکس تصور نمی کرد به شعله ای سرکش بیانجامد که تمامی شهرها، روستاها و اردگاه های کرانه باختری و غزه را فرا بگیرد و مردم فلسطین سینه های خود را در برابر گلوله های نظامیان رژیم صهیونیستی سپر کنند و به دفاع از خود بپردازند ولی دیدیم که همین اراده به شکل گیری انتفاضه اول و انقلاب سنگها تبدیل شد و پس از مرگ گروه های سیاسی آن روز فلسطینی و به سازش در افتادن سران این گروه ها، سنگ بنای انتفاضه مردمی پایه گذاری شد که طی ۴ سال به دستاوردهای مهمی رسید و به امتیازات ویژه ای در جهت استیفای حقوق پایمال شده خود دست یافت.

هر چند این امتیازات توسط حکومت خودگردان فلسطین به یغما رفت و در مسیر مذاکرات سازش مستهلک شد ولی تجربه ارزشمند پیروزی حزب الله لبنان و شکسته شدن طلسم شکست ناپذیری رژیم صهیونیستی و عقب نشینی نظامیان این رژیم از جنوب لبنان نشان داد که خط مقاومت تنها راهکار مؤثر در مقابله با تجاوزات صهیونیست هاست. از این رو هنگامی که آریل شارون رهبر حزب لیکود در مهرماه سال ۷۹ به همراه ۲ هزار نظامی اسرائیلی پا به مسجدالاقصی گذاشت و به کشتار نمازگزاران پرداخت، انتفاضه دوم آغاز شد که تاکنون ادامه داشته و "انقلاب سنگ ها" را تا سطح "انقلاب موشک ها" ارتقاء بخشیده است.

در نتیجه همین مقاومت و پایداری، معادلات قدرت در منطقه تغییر کرده و توازن قدرت به نفع فلسطینی ها درحال شکل گیری است. اکنون تجاوزات نظامیان اسرائیلی و بمباران های آنان با موشک های فلسطینی پاسخ داده می شود و دیدیم که ارتش رژیم صهیونیستی پس از ۵۱ روز تجاوز به غزه قادر به از کار انداختن توان نظامی و دفاعی فلسطینی ها نبود و سرانجام مجبور شد با دادن ده ها کشته و صدها مجروح، وحشت زده و ملتمسانه تقاضای آتش بس کند و تمام شروط مقاومت را بپذیرد.

امروز توازن سیاسی هم به ضرر اسرائیل رقم خورده است و حامیان اروپایی این رژیم با مخالفت با برنامه های توسعه طلبانه تل آویو، کشور فلسطین را به رسمیت شناخته اند.

فشارهای بین المللی به سران رژیم صهیونیستی برای توقف شهرک سازیها و موج حمایت از فلسطین، مقامات رژیم صهیونیستی را دچار آنچنان شکاف عمیقی کرده که همین هفته یکی از وزرای کابینه نتانیاهو در اعتراض به سیاست های نتانیاهو استعفا داده است.

در سال های گذشته هر چند محور مبارزه با رژیم صهیونیستی به غزه خلاصه می شد ولی اکنون در آغاز انتفاضه سوم، مبارزه به کرانه باختری و قدس شریف گسترش یافته و این دقیقاً همان چیزی است که سران رژیم صهیونیستی را به وحشت انداخته است.

امروز قدرت بالای مقاومت، انتفاضه را به پشت دروازه های قدس کشانده و سراسر فلسطین اشغالی را به عرصه انتفاضه سوم تبدیل کرده است. اکنون حتی حامیان رژیم صهیونیستی، از آمریکا گرفته تا کشورهای اروپایی نیز به این نکته و درک واقعی رسیده اند که حمایت های بی دریغ آنها از اسرائیل، نه تنها حاصلی نداشته بلکه به شکل گیری گسلی کمک کرده که پیش لرزه های آن موجودیت این رژیم را در معرض سقوط قرار داده است