به شعر ِ من نازل شو چنان مرگی به یک بازی و تولد پسرم را از آتش مسجدجامع ثبت کن که چون نازل شد مادرش قدم به آتش گذاشت و گذشت

 
]نغمه[
به شعر ِ من نازل شو
چنان مرگی به یک بازی
و تولد پسرم را از آتش مسجدجامع ثبت کن
که چون نازل شد مادرش قدم به آتش گذاشت و گذشت

]گردانیه[
پسرم، سیب معطر ِ میانرودان
پسرم، آواز آزاد ِ خلسگی
به روزی که برآمد شش ساله بود
و از پس رویا چهل ساله

]نهفت[
بر تپه های میانرودان چه دید بر کعبه کوچک
که خسته و رنجور
چشم می تنید بر سیاهی
دست زیر سر
دیده بر سیمان

]فرود[
حلقه بر آن کعبه کوچک زدیم
دیدیمش به خوابی جمعی
که برف ِ پیشانی اش را کرمی به آرامی جوید و فرورفت

اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید: