نرگس محمدی به دادستان تهران: این رفتار حکم مرگ تدریجی من است

عکس مربوط به اولین دور بازداشت او در سه سال پیش است، که خانم محمدی پس از آزادی به دلیل ابتلا به بیماری فلج عضلانی در بیمارستان بستری شد

نرگس محمدی، فعال حقوق بشر ایرانی که در حال حاضر در بند عمومی زندان زنجان دوران محکومیت خود را می‌گذراند، در نامه‌ای به دادستان تهران با تاکید بر غیر قانونی بودن انتقالش به زندان زنجان اعلام کرد: "مصرا وموکدا اعلام می کنم که چنین رفتار و اقدامی با من در واقع مرگ تدریجی من است که مسئولیت آن بامسئولین است".

خانم محمدی که به جرم تبلیغ علیه نظام به تحمل شش سال حبس محکوم شده است، در اردیبهشت‌ماه توسط ماموران امنیتی در خانه پدری‌اش در زنجان بازداشت و به زندان اوین در تهران منتقل شد، اما پس از مدتی به زندان زنجان انتقال یافت.

این زندانی سیاسی در بخشی از نامه خود نوشته است: "منزل مسکونی من و مهم تر از هر چیز پزشکان معالج و متخصص بنده (مغز و اعصاب، اعصاب و روان، ریه، قلب، زنان) در تهران هستند و این در حالی است که به دلیل تحت معالجه و مراقبت بودن، حداقل هر ۲ ماه یک بار می‌بایست به پزشکانم مراجعه نمایم، انتقال غیرقانونی من به زنجان این امکان را از من سلب کرده که خسارت و عوارض آن برای من غیرقابل جبران است و چنین اقدامی، عملی غیرانسانی است."

پیش از این تقی رحمانی، همسر خانم محمدی که در خارج از ایران است، با اشاره وضعیت نامناسب جسمی همسرش که در بند زنان زندان زنجان به سر می‌برد، گفته بود که خانم محمدی دچار فلج عضلانی شده و به تنهایی قادر به انجام امور شخصی خود نیست.

آقای رحمانی که در فرانسه به سر می‌برد به بی‌بی‌سی فارسی گفت که همسرش در آخرین جلسه ملاقات در زندان با نزدیکانش، با صندلی چرخدار حاضر شده و وضعیت جسمی او "وخیم" بوده است.

خانم محمدی در پی بیماری عصبی که در خلال دوران بازداشت به آن دچار شده، "روزانه ۱۱ قرص مصرف می‌کند" و بر اساس توصیه پزشکی استرس و اضطراب به تشدید بیماری او می انجامد.

خانم محمدی با اشاره به شرایط نامناسب در زندان زنجان نوشته است: "پس از بازداشت اخیرم این تعداد قرص هم بیماری‌ام را کنترل نمی‌کند و بیماری‌ام شدت پیدا کرده است. اکنون من در میان بیش از ۵۰ زن قاتل، محکومان به اعدام (موادمخدر) و جرائم فساد اخلاقی با بیماری های خطرناک و حتی زنان غیرمتعادل (به لحاظ روانی) هستم که از زمانی که وارد بندشده‌ام تاکنون جز اضطراب، ناآرامی و ترس که لحظه به لحظه موجب تشدید بیماری‌ام می‌شوند، چیزی ندیده‌‌ام. واردکردن چنین استرس‌هایی به من معادل خوراندن جام‌های زهرکشنده ای است که لحظه به لحظه به از بین رفتن من کمک می کند".

پیشتر تقی رحمانی گفته بود که خانم محمدی در تهران زندگی می‌کرده و انتقال او به زنجان، "تبعید غیرقانونی" است.

والدین خانم محمدی ساکن زنجان هستند، اما مادر آقای رحمانی که از علی و کیانا دو فرزند ۵ ساله خانم محمدی نگهداری می‌کند، ساکن تهران است.

خانم محمدی در این مورد به دادستان نوشته است: "فرزندانم به ناچار هر هفته می بایست برای ملاقات بامادر، حداقل ساعت‌های طولانی مسافت زیادی را تا زنجان طی کنند که این مسئله هم برای فرزندان کوچک من و هم خانم رحمانی (مادرهمسرم) امری دشوار و شاید در گرمای تابستان و سرمای زمستان غیرممکن شود که این خود فشار روحی و روانی شدیدی برای یک مادر در حبس است."

نرگس محمدی در اردیبهشت سال ۱۳۸۹به دلیل عضویت در کانون مدافعان حقوق بشر به شعبه چهار دادگاه انقلاب احضار شد و پس از چند جلسه دفاع، برای وی قرار وثیقه ۵۰ میلیون تومانی صادر شد؛ اما در تاریخ ۲۰ خردادماه همان سال توسط مأموران امنیتی، شبانه و در منزل خود بازداشت شد و بعد از گذشت یک ماه آزاد شد. اما به دلیل ابتلا به بیماری فلج عضلانی در زندان به بیمارستان منتقل شد و مدتی در بیمارستان بستری بود.

او که به جرم تبلیغ علیه نظام به شش سال حبس محکوم شده است، بار دیگر دوم اردیبهشت ماه بازداشت و روانه زندان شد.