شعری از بهاره هدایت به مناسبت ۱۶ آذر: گفت صبری تا کران روزگاران بایدش، جرس

گفتم:‏
این باغ ار گلِ سرخ بهاران بایدش ؟
گفت‏:‏
صبری تا کرانِ روزگاران بایدش
تازیانه ی رعد و نیزه ی آذرخشان نیز هست‏‏,‏
گر نسیم و بوسه های نرمِ باران بایدش
گفتمش:‏
‏خالی ست شهر از عاشقان , وینجا نماند,‏
مردِ راهی تا هوایِ کویِ یاران بایدش
گفت :‏
چون روحِ بهاران آید از اقصای شهر
مردها جوشد ز خاک‏
‏آنسان که از باران گیاه
و آنچه می باید کنون
صبرِ مردان و دلِ امیدواران بایدش”‏”

“شانزدهم آذر گرامی باد”

زندان اوین - آذرماه نود
بهاره هدایت