آقای کلهر! چند روز جبهه تشریف داشتید؟!

یک ضرب المثل ترکی می گوید: "اگر گوش آدم هر روز چیزی جدیدی نشنود و یاد نگیرد، کر می شود"؛ این ضرب المثل حکیمانه، در جامعه امروزین ما عملا به این شکل ها تغییر یافته است: "اگر هر روز حرف های عجیب و غریب از مسوولان نشنوی، آن روزت روز نمی شود!" و یا "اگر مسوولان هر روز یک حرف عجیب و غریب نزنند،می میرند!" حالا حکایت آقای مهدی کلهر است و حرف های شگفت انگیز وی در پایان هفته دفاع مقدس؛ بخوانید: "مهندس بیژن زنگنه ‌بعد از ادغام دو وزارت فرهنگ و هنر و ارشاد اسلامی، معاون فرهنگی وزارت جدید شد و در یک سخنرانی ‌اعلام کرد که جوانانی که ما تربیت کردیم هم اکنون در جبهه ها می جنگند. من دو سال و نیم پست های ‌معاونت فرهنگی، هنری و سینمایی را تجربه کرده بودم، بعد از سخنرانی به وی گفتم این جوانان تربیت شده ‌فرهنگ اسلامی شما نیستند، ظلم ستیزی این جوانان متاثر از فیلم های وسترن آمریکایی و ایتالیایی است. ۲۵ ‌سال بعد جوان هایی را که با فرهنگ شما تربیت می شوند، خواهیم دید." وی در بخش دیگری از سخنان خود با انتقاد از منتقدان احمدی نژاد، آنها را بی انصاف خوانده و گفته است: "ملتی که انصاف نداشته باشد، حتی اگر گرفتار رضاخان شود نباید ناراحت شود." البته آنچه ایشان گفته، لابد عقاید شخصی اش بوده است و در مملکتی که به قول رییس جمهور، آزادی مطلق وجود دارد، طبیعی است که مشاور رییس جمهور نیز بتواند از آزادی بیان موجود بهره مند شود و دیدگاه هایش را بگوید و اگر کسانی مانند آقای خورشیدی، دبیرکل جمعیت خدمتگزاران و از سرداران دوران دفاع مقدس، در واکنش به این حرفها بگوید که علیه کلهر شکایت خواهد کرد و اگر به شکایتش رسیدگی نشود ۲ کشیده به گوش او خواهد نواخت، نشانه آن است که در این کشور، افرادی که معتقدند باید "حرف" را با "سیلی" جواب داد، کم نیستند! اما فارغ از این مسایل، بد نیست مشاور روشنفکر رییس جمهور را به تامل در پرسشگری زیر فرا بخوانیم (و تجربتاً انتظار پاسخ نداریم): ۱- آقای کلهر که معتقد هستند ظلم ستیزی جوانان در ابتدای جنگ متاثر از فیلم های وسترن بود، از آن هشت سال جنگ، چند روزش را در جبهه حضور داشت تا با مشاهده رزمندگان و همسنگری و هم رزمی با آنها متوجه شود که ریشه ظلم ستیزی آنها تعلقات دینی و عرق ملی شان بوده است یا فیلم های وسترن آمریکایی و ایتالیایی؟! ۲- اگر سینمای غرب ،این قدر تاثیرات مثبت دارد که جوانان یک ملت مسلمان و شرقی را تا بدان اندازه تقویت می کند که هشت سال در برابر یک جنگ تحمیل شده از سوی قدرت های جهان مقاومت کنند و اگر سینمای آمریکا قادر است آن همه اخلاص و ایمان و فداکاری به جامعه تزریق کند، چرا همانند گذشته، درهای کشور را به سوی تولیدات بی سانسور هالیوود نمی گشاییم تا بلکه مشکلات معنوی جامعه امروز ما هم حل شود! ۳- هر چند این سخن آقای کلهر عجیب و غریب است اما علت گفتن آن، چندان بیگانه با ادبیات سیاسی حاکم بر کشور ما نیست. یک بار دیگر جملات ایشان را بخوانید؛ آقای کلهر این سخن که جوانان جنگ تحت تاثیر فیلم های وسترن بودند را در نقد حرف های بیژن نامدار زنگنه زده است که عضو جناح مقابل است. این، بسیار زشت و ناشایست است که دو طرف یک دعوای سیاسی برای درآویختن با یکدیگر از دیگران و به ویژه از کسانی هزینه کنند که "همه ما" زندگی و میهن مان را مدیون فداکاری ها و جانفشانی های آنان هستیم.

"یک بار دیگر جملات ایشان را بخوانید؛ آقای کلهر این سخن که جوانان جنگ تحت تاثیر فیلم های وسترن بودند را در نقد حرف های بیژن نامدار زنگنه زده است که عضو جناح مقابل است"۴- آقای کلهر در سال های اول انقلاب خطاب به یکی از مسوولان گفته است که ۲۵ ‌سال بعد جوان هایی را که با فرهنگ شما تربیت می شوند، خواهیم دید. الان ، همان ۲۵ سال بعد است. نظرشان درباره جوانان امروز چیست؟ آیا اهداف انقلاب در تربیت اسلامی و ایرانی جوانان ، محقق شده است یا آن که بحران هویت و اخلاق ، اعتیاد ، سرخوردگی ، بیکاری و ... بخش بزرگی از جوانان مان را درگیر خود کرده است؟! راستی نسلی که امروز تربیت می شود ، ۲۵ سال بعد چگونه جوانانی خواهند بود؟ ۵- آقای کلهر در بخشی از اظهارات خود گفته است: "ملتی که انصاف نداشته باشد، حتی اگر گرفتار رضاخان شود نباید ناراحت شود." البته در اینکه بسیاری از منتقدان احمدی نژاد ، جانب انصاف و تقوا را نگه نمی دارند شکی نیست؛ اگر رسانه های منتقد دولت را مروری کنید در اکثر آنها ، کوچکترین اثری از کارهای مثبت دولت وی را پیدا نخواهید کرد و تو گویی که اساسا احمدی نژاد و دولتش در طول چهار سال گذشته، حتی یک کار مثبت هم انجام نداده اند! برعکس تا دلتان بخواهد حملات غیرمنصفانه و توهین و تحقیر را خواهید دید. این در حالی است که یک منتقد باید هم خوبی ها را ببیند و هم بدی ها را فریاد بزند که گفته اند "عیب می جمله بگفتی هنرش نیز بگوی." آقای کلهر به نمونه هایی از این بی انصافی نیز اشاره کرده است، مانند خاطره وی از برج یکصد متری سیمان که وقتی از خبرنگاران پرسیده شد چرا از آن عکس نمی گیرید؟ گفتند چه فایده که سردبیرانمان اجازه انتشارش را نخواهند داد زیرا به نفع دولت است؟! البته این به معنای آن نیست که هر آنچه منتقدان احمدی نژاد گفته اند و می گویند از سر عناد و لج بازی است بلکه بسیاری از نقدها نیز وارد است ؛ اما به هر حال ادبیات سیاسی جامعه ما اینگونه است و این رویکرد ناصواب نیز البته به یک طرف ماجرا مربوط نمی شود و هر دو سوی دعواهای سیاسی، این بی اخلاقی ها را دارند.

مع الوصف، آنچه باعث شد این بند به نوشتار حاضر اضافه شود این است که آقای کلهر گفته است: "ملتی که انصاف نداشته باشد، حتی اگر گرفتار رضاخان شود نباید ناراحت شود". خطاب به جناب ایشان عرض می شود که چطور وقتی همین ملت در انتخابات شرکت می کند، می شود ملت شریف و همیشه در صحنه و حماسه ساز و ...ولی وقتی نقد و اعتراضی متوجه شما می شود، به ملت بی انصاف تبدیل می شوند که شایسته رضاخان می شوند؟! بهتر است آقای کلهر و دیگران به این نکته توجه داشته باشند که در بازی های سیاسی و دعواهای جناحی شان از ملت خرج نکنند و صفات رذیله برخی سیاست بازان را به ملت نسبت ندهند، ملتی که زیر بار سنگینی فشارهای روزمره زندگی به سختی و نجابت روزگار می گذراند و از این همه دعواهای بی حاصل سیاسی، به ستوه آمده است. سخنان آقای کلهر در متهم کردن "ملت" به بی انصافی و آنها را شایسته دیکتاتوری مانند رضاخان دانستن را به حساب سهو کلام می گذاریم و نه اشارتی معنادار و از قبل اندیشیده شده. خداوند، پدران همه تان را حفظ کند و اگر به رحمت خدا رفته اند بیامرزد؛ پدرم در نصایح اش به من این ضرب المثل ترکی را بارها گفته است: "قبل از آنکه حرفی را بر زبان بیاوری ، در تنور گلویت آن را بپز."