اجرای گرنت از مهمترین عوامل انتقال فرهنگ ادبی یک کشور است/اهدای نوبل به ترکیه ثمره اجرای گرنت بود

اجرای گرنت از مهمترین عوامل انتقال فرهنگ ادبی یک کشور است/اهدای نوبل به ترکیه ثمره اجرای گرنت بود
خبرگزاری فارس
خبرگزاری فارس - ۲۹ تیر ۱۳۹۶

اجرای گرنت از مهمترین عوامل انتقال فرهنگ ادبی یک کشور است/اهدای نوبل به ترکیه ثمره اجرای گرنت بود

مدیر انتشارات شمع و مه گفت: بدون شک یکی از مهمترین عوامل انتقال فرهنگ ادبی یک کشور اجرای طرح گرنت است.

افشین شحنه‌تبار مدیر انتشارات شمع و مه در گفت‌وگو با خبرنگار کتاب و ادبیات خبرگزاری فارس پیرامون موضوع گرنت اظهار داشت: «گرنت» واژه‌ای تازه یا حتی نا آشنا برای بسیاری از اهالی نشر و کتاب، حتی در بیرون از کشور هم در خیلی از کشورها این نوع حمایت به صورت سازمان یافته و رسمی وجود نداشته و بالطبع آنها نیز با آن آشنا نیستند. اما در ایران هم برای ناشرین و هم برای دولت شیوه ایی کاملا نوپا هست و برای همین می توان گفت همه در طرز کار با آن مثل افراد محصل در مدرسه شبیه می مانند.

وی ادامه داد: این طرح که بعد از سالها صحبت و وعده، در نهایت اجرایی شد _که البته امری بسیار ارزشمند حتی در همین وضعیت هست_ اصولا بخش و جریاناتی نیاز به آن پیدا می‌کنند که قصد داشته باشند اثری را از زبانی به زبان دیگر ببرد که آن نیز امری نو در صنعت نشر ایران است. اطلاع رسانی‌ها هم به علت نا پخته بودن طرح ها بیشتر در حد خبری کوتاه در رسانه‌ها بوده که آن هم در کوتاه زمان یا فراموش می‌شد یا تغییر ماهوی می‌داد. اما به آهستگی در حال خود نمایی است. حرکتی که دفتر مجامع برای اولین بار در سال گذشته برای عملی کردن این طرح شروع کرد نگاه‌ها را به سمت گرنت جدی‌تر کرد.

مدیر انتشارات شمع و مه همچنین در پاسخ به اینکه برای ورود به این حیطه زمینه‌ها فراهم شده یا نه خاطرنشان کرد: می‌توان گفت تقریبا زمینه سازی شده، ولی هنوز تا تثبیت شدن فاصله زیادی وجود دارد، چون روش‌های استفاده از آن متنوع بوده و همین امر باعث سر در گمی مجریان این طرح شده و به همین دلیل قوانین آن مدام در دست تغییر است و همین باعث عدم امکان برنامه‌ریزی ناشرین یا افرادی که می‌توانند از آن استفاده کنند شده است.

شحنه‌تبار پیرامون این سوال که ناشر تا چه میزان در این طرح دخیل است؟ گفت: مخاطب مستقیم این طرح ناشرین هستند چون این حمایت در نهایت مستقیما به وسیله ناشر یا با واسطه به مترجم رسیده برای همین نمی‌توان طرح گرنت را از ناشر جدا دانست.

"اطلاع رسانی‌ها هم به علت نا پخته بودن طرح ها بیشتر در حد خبری کوتاه در رسانه‌ها بوده که آن هم در کوتاه زمان یا فراموش می‌شد یا تغییر ماهوی می‌داد"اما اینکه ناشرین یا حتی اصناف مربوط در قانون گذاری آن دخیل باشند می توان گفت هنوز این ورود کم رنگ است زیرا در ایران برخلاف کشورهای پیشرو در این طرح برنامه ای کاملا دولتی بوده و می‌توان چهارچوب‌های آن را پیش بینی کرد.

این مدیر نشر در بخش بین‌المللی ضمن اشاره به ورود به بازار چهانی پیرامون اینکه این طرح شامل چه آثاری است، توضیح داد: هم در طرح «تاپ» که توسط سازمان ارتباطات اسلامی با همین هدف به وجود آمده و چه در طرح «گرنت» در گفتار گستره عملیاتی طرح شامل تمامی آثاری که در داخل ایران مجوز دارند را در برخواهد گرفت، اما در عمل علاقه و گرایش مجریان طرح در انتخاب اثر محدود هست که این از نظر من یک نقص در این طرح است. البته نمی‌توان توقع داشت حتی با بودن بودجه بیشتر از مقدار حاضر هر اثری از این طرح منتفع گشته و این توقعی اشتباه هست اما در نهایت سلیقه دولتی در اجرای آن محرز و علنی است.

شحنه‌تبار همچنین با بیان اینکه عرصه بین‌المللی و گرنت در حال حاضر چه جایگاهی دارد ابراز داشت: با توجه به نوپا بودن طرح در اجرا نمی‌ توان نظری قطعی داد، ولی بدون شک یکی از مهمترین عوامل انتقال فرهنگ ادبی یک کشور اجرای طرح گرنت هست. فراموش نکنیم بسیاری از کشورها از جمله ترکیه که در همسایگی ما و داری شرایطی مشابه (البته در سالهای گذشته) بوده با کمک همین طرح توانسته انقلابی در جهانی کردن ادبیات کشورش برپا کند. کسب جایزه نوبل در ترکیه را می‌توان ثمره طرحی حمایتی مشابه گرنت دانست.

انتهای پیام/و

.

منابع خبر

اخبار مرتبط