انتقاد شریعتمداری از سخنان عباسی

کیهان در یادداشتی با عنوان «این خطا چرا؟!» به قلم حسین شریعتمداری نوشت:

در حالی که آژانس بین المللی انرژی اتمی اعتراف می کند در بازرسی های همه جانبه و نزدیک به ۱۰ ساله خود از تأسیسات هسته ای جمهوری اسلامی ایران هیچ نشانه قابل اعتنایی به دست نیاورده است که حاکی از انحراف فعالیت هسته ای صلح آمیز کشورمان به سوی تولید سلاح اتمی-DIVERSION- باشد و به همین علت درتلاش است دست خالی خود از نشانه های فنی و حقوقی را با بهانه جویی های غیرقانونی و پاس دادن پرونده به بستر سیاسی- ارسال به شورای امنیت سازمان ملل- جبران کند، برادر عزیزمان آقای دکتر فریدون عباسی دوانی، ریاست محترم سازمان انرژی اتمی کشورمان در اظهاراتی غیرمنتظره و تعجب آور بی آن که بدانند- یا خدای نخواسته بخواهند- نیاز مبرم ۱+۵ و آژانس بین المللی را برای ادامه کینه توزی علیه فعالیت هسته ای صلح آمیز کشورمان تامین کرد! آقای فریدون عباسی در مصاحبه با روزنامه سعودی و عرب زبان الحیات- چاپ لندن- که در حاشیه نشست عمومی آژانس بین المللی انرژی اتمی در وین صورت پذیرفته بود ادعا کرد جمهوری اسلامی ایران در «برخی از مواقع اطلاعات نادرستی»! را در اختیار آژانس قرار داده است.  

رئیس سازمان انرژی اتمی کشورمان در این مصاحبه گفته است؛ «گاهی اوقات ما اطلاعات غلطی منتقل می کردیم، چون چاره دیگری برای گمراه کردن جاسوسان خارجی نداشتیم. گاهی خودمان را ضعیف و گاهی نیز قوی تر از آنچه واقعا بودیم جلوه داده ایم»! آقای دکتر عباسی در ادامه می گوید «هفت سال پیش تهران متوجه شد که ماموران اطلاعاتی سازمان جاسوسی بریتانیا- ام.آی۶.- اطلاعاتی را در مورد ایرانی هایی که در چارچوب برنامه های هسته ای ایران با آژانس همکاری داشته اند، جمع آوری کرده اند... دانشمندان هسته ای ایرانی نیز که بعدها از سوی جاسوسان صهیونیست به قتل رسیدند در میان همین افراد بودند.»

اظهارات آقای دکتر عباسی همانگونه که انتظار می رفت، بلافاصله بعد از انتشار، بازتاب بسیار گسترده ای یافت و با استقبال آمیخته به ذوق زدگی فراوان آمریکا، اسرائیل و متحدان اروپایی آنها روبرو شد. چرا که متأسفانه در اظهارات بی اساس رئیس محترم سازمان انرژی اتمی کشورمان، نیاز خود را به صورت یک امتیاز دریافت کرده بودند!

سؤال این است که جناب دکتر عباسی از طرح این ادعا چه انگیزه ای داشته و در جغرافیای سخن خویش کدامیک از منافع ملی کشورمان را دنبال می کرده است؟ چرا که بازرسان آژانس در بازرسی های ۱۰ ساله خود هیچ نشانه ای از انحراف در برنامه هسته ای صلح آمیز کشورمان به دست نیاورده اند و دقیقا به همین علت، از یکسو پرونده را به بستر سیاسی کشانده اند تا نیازی به شواهد فنی و حقوقی نداشته باشند.

" رئیس سازمان انرژی اتمی کشورمان در این مصاحبه گفته است؛ «گاهی اوقات ما اطلاعات غلطی منتقل می کردیم، چون چاره دیگری برای گمراه کردن جاسوسان خارجی نداشتیم"

- اعتراف البرادعی- و از سوی دیگر برای ادامه چالش، این بهانه را پیش کشیده اند که جمهوری اسلامی ایران در ارائه اطلاعات لازم به آژانس صادق نبوده است! و پاسخ منطقی و حقوقی ما، این بوده و هست که آژانس مطابق اساسنامه بر یافته های بازرسان خود تکیه دارد، نه اطلاعات ارائه شده از سوی کشور تحت بازرسی و دقیقا به همین علت است که اطلاعات ارائه شده نیز راستی آزمایی- VERIFICATION- می شوند تا صحت و سقم آن معلوم شود و اکنون در حالی که آژانس علاوه بر بازرسی های پی درپی، اطلاعات ارائه شده از سوی ایران را نیز راستی آزمایی کرده و خلاف قابل اعتنایی در آن ندیده است، آقای دکتر عباسی می فرمایند که در برخی از موارد اطلاعات غلط به آژانس داده ایم! آیا جناب دکتر عباسی از این نکته بدیهی بی خبر بوده اند؟! آیا نمی دانسته اند که به عنوان رئیس سازمان انرژی اتمی کشورمان با اظهارات نسنجیده و البته غیرواقعی خود، نیاز دشمن را به آنان هدیه می کنند؟!

ایشان می گوید ارائه اطلاعات غلط برای گمراه کردن جاسوسان خارجی بوده است! که باید پرسید اولا؛ مگر آژانس بدون بازرسی و راستی آزمایی اطلاعات ارائه شده را می پذیرد؟ و ثانیا؛ جاسوسان خارجی نهایتا در پی آن بوده اند که اطلاعات ارائه شده از سوی ایران را غلط جلوه دهند. این دقیقا و با عرض پوزش همان پی آمد و نتیجه ای است که اظهارات جناب عباسی بی آنکه بخواهند در پی داشته است!

وقتی می فرمایند برخی اطلاعات ارائه شده غلط بوده است سخنگوی وزارت خارجه آمریکا نیز به خود حق می دهد بگوید از کجا معلوم اطلاعاتی که اکنون ارائه می شود، نادرست و گمراه کننده نباشد؟!

با توجه به اینگونه خطاهای فاحش، آنهم در پرونده هسته ای کشورمان، اولین و ابتدایی ترین گام ضروری آن است که اظهارنظر در این باره تنها برعهده مسئول تیم هسته ای، سخنگوی تیم و یا شخصیت هایی که جایگاه آنان از قبل تعریف شده است، باشد