باز هم تنش در سالن ملاقات زندان اوین/ برخورد توهین آمیز با همسر اسدی زیدآبادی

ماموران زندان اوین بار دیگر در سالن ملاقات با خانواده های زندانیان سیاسی برخوردی توهین آمیز داشتند و همسر حسن اسدی زیدآبادی، از فعالان دانشجویی زندانی، را تهدید به بیرون انداختن از سالن ملاقات کردند.

به گزارش کلمه، امروز دوشنبه ۱۴ اسفند زندانیان بند ۳۵۰ اوین و خانواده هایشان در سالن ملاقات باز هم شاهد درگیری و مشاجره بودند.

تشنج از آنجایی آغاز شد که رئیس جدید سالن ملاقات به نام سیدی در پاسخ به عاطفه خلفی همسر حسن اسدی زیدآبادی که فقط درخواست چند دقیقه ملاقات بیشتر را به مناسبت تولدش داشت، با توهین و بی ادبی برخورد کرد و تهدید کرد که او را از سالن انتظار بیرون خواهد انداخت.

این تنش به میان زندانیان نیز کشیده شد و منجر به بحث و درگیری لفظی بین مسئولین زندان با حسن اسدی شد و نهایتاً با وساطت مأموری از حفاظت زندان، پایان یافت.

پیش از این هم بارها از سوی ماموران زندان اوین به خانواده های زندانیان سیاسی توهین و بی احترامی شده و آنها به بهانه های مختلف مورد آزار و اذیت ماموران قرار گرفته اند.

بر اساس مقررات زندان، زندانیان حق دارند از امکان ملاقات حضوری برخوردار شوند، اما ماموران به بهانه های مختلف خانواده های برخی از زندانیان سیاسی را از این ملاقات محروم می کنند.

حسن اسدی زیدآبادی مسوول کمیته حقوق بشر سازمان ادوار تحکیم وحدت که به اتهام اجتماع و تبانی به قصد برهم زدن امنیت ملی، تبلیغ علیه نظام، توهین به رییس‌ جمهور، شرکت در تجمعات غیرقانونی و تشویش اذهان عمومی از سوی شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب اسلامی به ریاست قاضی مقیسه به پنج سال حبس تعزیری محکوم شده است. وی در پی عدم موافقت دادستان تهران با تمدید مرخصی ۲۶ تیرماه ۱۳۹۱ به زندان اوین رفته است.

این عضو ارشد سازمان ادوار تحکیم وحدت در ۳۱ مرداد ماه سال ۸۹ برای دومین از سوی نهادهای امنیتی بازداشت و در و از آن زمان تاکنون تنها دوبار به مرخصی کوتاه مدت آمده است

در رابطه با برخورد خشنی که امروز رییس زندان با همسر این زندانی سیاسی داشت، مریم شربتدار قدس -همسر فیض الله عرب سرخی، زندانی سیاسی- در یادداشتی با دعوت کردن خانواده های زندانیان به صبوری نوشته است:

به نام خدای عشق.

امروز می توانست زیباتر شود و شادی دیدار دقایقی بیشتر از پشت آن شیشه های کثیف و منفور ملاقات، هدیه ای فراموش نشدنی برای عاطفۀ جوان ما باشد که امروز تولدش بود؛ اما افسوس که این روز هم با رفتارهای ناپسند رئیس جدید سالن ملاقاتهای اوین، بر کام همۀ خانواده های زندانیان سیاسی تلخ شد.

ما که رسانه نداریم و مسئولین هم فرصتی برای شنیدن مشکلات ندارند اما از همین جا می خواهم فریاد کنم که اوین، زندان دیزل آباد نیست و زندانیان سیاسی که تنها به جرم اندیشه و حق طلبی به بند کشیده شده اند مجرم و تبهکار نیستند که اگر بودند نیز باید حقوقشان مراعات شود.

کاش در این وانفسای اقتصادی و سیاسی و فرهنگی کشورمان لااقل در واگذاری مسئولیتها به افراد، سلیقۀ بیشتری اعمال می شد تا بیش از این هزینه به بار نیاورد.

و تو عاطفه جان

غم به دل راه نده اگر امسال نیز این روز را در فراق یار گذراندی و بدان آنگونه نماند و اینگونه هم نخواهد ماند. تو و حسن عزیز، هنوز آنقدر جوان هستید که یتوانید شاهد زیباییهای زندگی نیز باشید و قطعاً خواهید دید اینان که می اندیشند چرخ گردون بازیچۀ آنان است و هر چه می خواهند انجام می دهند، روزی نه چندان دور، آنچنان بازیچۀ آن می شوند که در چرخش تیزش هیچ گریزی و مفری نخواهند یافت.

عاطفۀ عزیزم

تولد تو و هر یک از اعضای این خانوادۀ بزرگمان، نوید شکوفایی بهار را برایمان در سردی زمستان به ارمغان می آورد با این امید که ظلم و ستم هیچگاه ماندنی نیست… پس تولدت مبارک دختر صبورم