ترامادول جایگزین خطرناک مواد مخدر سنتی

پژوهشگر حوزه اعتیاد گفت: ترامادول جایگزین مواد مخدر سنتی برای شروع اعتیاد شده است.

به گزارش مهر، دکتر محسنی با تاکید بر این نکته که ورود مواد مخدر جدید که گاه ترکیبات جدیدی هستند وگاه همان مواد قدیمی تر یا ترکیباتی از انها با نامهای جذاب تر وجدید تر تقریبا" همواره از اطلاع رسانی ومدیریت دولت جلوتر هستند گفت:منابع مالی وتکنیکی کارتلهای مواد ودلایل متعدد دیگر در اغلب نقاط دنیا آنها را یک قدم جلو تر از پلیس ودولتها قرار می دهداما در کشور ما اشکال ان است که حتی راجع به موادی که حضور انها قطعی است ودرحال قربانی گرفتن است گاه با گذشت ماهها وسالها اطلاع رسانی موثر وساماندهی مراکز درمانی برای درمان انها صورت نمی گیرد.

وی افزود:اکنون در کشور ما هم مواد مخدر به سرعت به روز میشود وهم جمعیت مخاطب انها تغییر یافته به طوریکه زنان.کارگران صنعتی ودانش اموزان جمعیت های در معرض هجمه مواد جدید قرار دارند.ماده مخدر گل که خطرناکتر از حشیش سنتی قلمداد میشود ماده موسوم به پراگ به عناوینی مانند پان پراگ و . . . وترامادول دانش اموزان دبیرستانی وحتی راهنمایی را هدف قرار داده اما علی رغم وسعت این هجمه وشیوع مواد فوق ونیز ماشروم وسایر مواد جدید اموزش خانواده ها ومدارس در این حوزه بسیار ضعیف است.

این پژوهشگر حوزه اعتیاد ترامادول را ماده مخدر خطرناک دیگری معرفی کرد و گفت: بیشترین جمعیت هدف آن را جوانان ودانش اموزان تشکیل می دهند.ماده مخدری که  شیوه های سکس پرخطر (گروهی وخشن)وهمچنین پرخاشگری از عوارض ان محسوب می شود.

وی افزود:ترامادول در کشور بویژه در میان جوانان وشهر نشینان وتاحدودی زنان در حال جایگزینی ماده شروع کننده مخدر در کشور است یعنی دسترسی راحت تر وشیک بودن وقیمت مناسب ، باعث شده نسل جدید معتادان به جای تریاک با ترامادول شروع کنند که این هشداری جدی است اما متاسفانه منافع کارتلهای دارویی مانع از اطلاع رسانی وسیع وکنترل این ماده مخدر خطرناک شده که مروج خشونت و رفتارهای غیر اخلاقی است.

محسنی در ادامه تاکید کرد: یکی از راههای قابل پیشنهاد کنترل ترامادول،  برگرداندن این دارو تحت نظارت سیستم ارائه دارو های مخدر است؛ یعنی باید با تایید وتوسط مراکز قانونی ترک اعتیاد ارائه شود.

وی افزود: علی رغم تلاشهای کمی، در حوزه کیفی درمان اعتیاد و پیشگیری اقدامات کافی صورت نگرفته است.بیش از۵۰۰۰مرکز ترک اعتیاد در کشور وجود دارد که به عنوان بازوهای اجرایی با تیم های اموزش دیده می تواند در تعاملی سازنده با ستاد مبارزه با مواد مخدر و وزارت بهداشت در امر اموزش ودرمان فعال باشد.

محسنی ادامه داد:متاسفانه تا کنون این امر محقق نشده است و علی رغم تلاشهای ویژه چند ماه اخیر ستاد مبارزه با مواد مخدر در جهت اصلاح پروتکل های درمانی موجود، متاسفانه در بسیاری از دانشگاهها تحرک وعزم جدی برای توسعه اموزش .پیشگیری ودرمان اعتیاد وجود ندارد.

وی با تاکید بر این نکته که شاید منافع اقتصادی گروههایی ازرهگذر همین ضعف  ساماندهی درمان اعتیاد تامین میشود افزود:نمونه های اشکار چند گانگی در سیاست های  نظام در قالب قوانین مصلحت نظام وستاد مبارزه با مواد مخدر در عملکرد دانشگاهها دیده می شود.

این پژوهشگر حوزه اعتیاد به آسیب های سوء مدیریتی اشاره و گفت:در برخی دانشگاهها مانند دانشگاه البرز با افزایش ساعت کار مراکز درمان اعتیاد مخالفت می شود که دستاورد ان کاهش دسترسی بیماران به خدمات وافزایش سود قاچاق داروهای مخدر در بازار سیاه است .در دانشگاه ع.پ.شهید بهشتی درفاکتور فروش داروهای مخدر  چند عنوان هزینه غیر قانونی تعریف شده وهمچنین مراکز را مجبور می کنند انواعی از داروهای بی کیفیت ویا نوع خاصی از دارو مانند بوپره نورفین ۸میلی گرم به خورد بیماران بدهند که خلاف قانون است وصرفا" تامین منافع مافیای دارویی را دنبال می کند.

وی افزود:علی رغم موضع صریح مدیر کل درمان ستاد مبارزه با مواد مخدر ومسئولان ذیربط وزارت بهداشت برخی بازرسان دانشگاهها در نقض اشکار حریم محرمانه بیماران به طور غیر قانونی با تلفن های بیماران تماس گرفته وانها را دچار مشکلات خانوادگی و یا ترس از پیگیری می نمایند.اینها نمونه رفتارهایی  از دهها رفتار مشابه برخی مدیران است که پدیده اعتیاد وفرایند درمان اعتیاد را به عنوان موضوعی اقتصادی و منبع  سود سرشار تلقی می کنند نه یک مشکل جدی اجتماعی با عوارض امنیتی قضایی سیاسی واجتماعی.

محسنی با اشاره به این نکته که در واقع ذهنیت نسبت به حوزه اعتیاد باید از گلوگاهی برای مافیای دارویی به سمت حوزه تعهد اجتماعی نظام در تلقی مدیران تغییر یابد گفت:

در عین حال در اغلب استانهای کشور صنف های درمان اعتیاد تشکیل شده از جمله البرز.گیلان.هرمزگان.فارس.خراسان رضوی و . .

. که میتواند با توجه به  سیاست های دولت و وزارت کشور،در امر ساماندهی درمان اعتیاد وهماهنگی میان بخش های خصوصی و وزارت بهداشت ودانشگاهها عملکرد مطلوبی داشته باشد.

محسنی در پایان با تاکید بر این نکته که علت عدم همراهی برخی دانشگاهها با این موضوع قابل درک نیست گفت:با وجود ضرورت نظارت دقیق بویژه در کیفیت ارائه خدمات به بیماران، نشت داروهای مخدر در کشورهایی مانند امریکا و . . نیز به طور کنترل شده وجود دارد .بنابراین سوالاتی که به ذهن متبادر می شود این است که دارویی مانند متادون به طور قانونی یا غیر قانونی نهایتا تنها جهت درمان اعتیاد قابل استفاده است وتحت هیچ شرایطی نمی تواند به طور اولیه شروع کننده اعتیاد می باشد.اما در مورد نشت ان این همه بزرگنمایی وفضا سازی می شود درحالیکه داروهایی مانند ترامادول وکدئین .دیفنوکسیلات .نوروتریبتیلین. بنزو دیازپین ها و .

. . داروهای وابستگا زای  خطرناکی بوده که دو مورد ترامادول وکدئین بر اساس برخی نمونه گیریها مورد سوء مصرف اصلی در دانشجویان بوده اند وترامادول می رود که جانشین تریاک در شروع اعتیاد شود اما در هیچ کدام از این موارد با وجودیکه محل نشت اشکار است حساسیت جدی یا اقدامی جدی در وزارت بهداشت  ونهادهای نظارتی دیده نمی شود که متاسفانه نشانگر این موضوع است که کارتل مخدر ومافیای دارو حتی ذهنیت وعملکرد بخشی از نهادها را احتمالا" نادانسته جهت دهی می کند.