جنگ مخفیانه پنتاگون در ۱۲۰ کشور دنیا

پنتاگون در 120 كشور دنيا جنگ مخفيانه انجام مي‌دهد
خبرگزاری فارس
جهان نیوز - ۲۰ مرداد ۱۳۹۰

فارس، پایگاه "کانترپانچ " در گزارشی به قلم "نیک ترز " نوشت: در بعضی مناطق این کره خاکی یک گروه از کماندوهای آمریکایی در حال انجام ماموریت های سری هستند. * ارتش آمریکا در حال انجام عملیات‌هایی در اکثر کشورهای جهان، بدون اطلاع افکار عمومی است بدون اطلاع افکار عمومی آمریکا، یک نیروی مخفی در ارتش آمریکا در حال انجام عملیات‌هایی در اکثر کشورهای جهان است. این نخبگان جدید قدرت در حال انجام جنگ در سراسر جهان هستند که اندازه و حوزه آن تاکنون مشخص نشده است. پس از آنکه تفنگداران نیروی دریایی آمریکا اسامه بن لادن را مورد هدف قرار داده و کشتند، یکی از مخفی‌ترین واحدهای عملیاتی سیاه در ارتش آمریکا ناگهان در کانون توجه افکار عمومی قرار گرفت. این امر غیر عادی بود.

"فارس، پایگاه "کانترپانچ " در گزارشی به قلم "نیک ترز " نوشت: در بعضی مناطق این کره خاکی یک گروه از کماندوهای آمریکایی در حال انجام ماموریت های سری هستند"اکنون کاملا مشخص شده است که "نیروهای عملیاتی ویژه آمریکا " به مناطق جنگی در عراق و افغانستان اعزام می‌شوند و به طور فزاینده‌ای روشن شده که چنین واحدهایی در مناطق درگیری سخت‌تری مانند یمن و سومالی در حال انجام عملیات می‌باشند، اما هنوز وسعت کامل اقدامات این نیروها در سراسر جهان پوشیده و در پرده ابهام باقی مانده است. * نیروهای ویژه نظامی آمریکا در سراسر کشورهای جهان حاضر هستند سال گذشته، کارن دی یانگ (Karen DeYoung) و گرگ جف (Greg Jaffe) از واشنگتن پست در گزارشی نوشتند که نیروهای عملیات ویژه آمریکا در ۷۵ کشور مستقر شده‌اند، که این تعداد از ۶۰ کشور در پایان ریاست جمهوری بوش بالاتر رفته است. سرهنگ تیم نای سخنگوی فرماندهی عملیات ویژه آمریکا در مصاحبه‌ای به من گفت؛ این تعداد به احتمال زیاد تا پایان امسال به ۱۲۰ کشور برسد. اخیرا نیز وی گفته است؛ ما سفرهای زیادی انجام می‌دهیم، خیلی بیشتر از افغانستان و عراق. این حضور جهانی (تقریبا در ۶۰ درصد کشورهای جهان و به مراتب بیشتر از آنچه در گذشته آشکار شده بود) مدارک قابل توجه جدیدی از افزایش قدرت نخبگان سری در پنتاگون را نشان می‌دهد که در حال راه انداختن جنگی سری در گوشه کنار جهان هستند.

* ظهور ارتش سری نظامی به موازات شکل‌گیری عملیات شکست خورده نجات گروگان‌های آمریکایی در سال ۱۹۸۰ در ایران، که طی آن هشت کماندوی آمریکایی کشته شدند، فرماندهی عملیات ویژه آمریکا (SOCOM) در سال ۱۹۸۷ تاسیس شد. سال‌ها بعد از جنگ ویتنام و بی اعتمادی و کمبود بودجه در ارتش، فرماندهی عملیات‌های ویژه به ناگهان دارای پایگاه واحد، بودجه ثابت و یک فرمانده چهار ستاره به عنوان سردمدار خود شد. از آن زمان به بعد، فرماندهی عملیات‌های ویژه رفته رفته به یک نیروی مرکب از بخش‌های پیچیده‌ای تبدیل شد. فرماندهی عملیات ویژه که سری‌ترین و تخصصی‌ترین عملیات‌های نظامی آمریکا را انجام می‌دهد، واحدهایی از تمام سرویس‌های مختلف ارتش شامل؛ کلاه سبزها، کماندوها، تفنگداران نیروی دریایی، کماندوهای نیروی هوایی و تیم‌های عملیات فوق ویژه تفنگداران دریایی، بعلاوه خدمه متخصص بالگردی، تیم‌های قایقی، پرسنل امور غیرنظامی، چتربازان عملیات نجات و حتی کنترل کننده‌های ترافیک هوایی میدان جنگ و کارشناسان هواشناسی عملیات‌های ویژه می‌باشد. این عملیات‌ها شامل ترور، حملات ضد تروریستی، شناسایی‌های دور برد، تجزیه و تحلیل‌های اطلاعاتی، آموزش نیروهای خارجی و عملیات‌های مقابله با گسترش سلاح‌های کشتار جمعی، می‌شوند.

"این نخبگان جدید قدرت در حال انجام جنگ در سراسر جهان هستند که اندازه و حوزه آن تاکنون مشخص نشده است"* ماشین کشتار ضد تروریسم گوش به فرمان رئیس جمهور آمریکا یکی از بخش‌های اصلی فرماندهی، فرماندهی مشترک عملیات‌های ویژه (JSOC) است؛ یک فرماندهی فرعی و مخفی که ماموریت اولیه آن تعقیب و کشتن تروریست‌های مظنون است. این فرماندهی فرعی که زیر نظر رئیس جمهور فعالیت می‌کند، لیستی از قربانیان از سرتاسر جهان که شامل شهروندان آمریکایی نیز می‌شود را در اختیار دارد. این فرماندهی یک رشته عملیات‌های فراقانونی "قتل/ دستگیری " انجام داده است که جان ناگل مشاور ضد شورش دیوید پتراوس، آن را "یک ماشین کشتار ضد تروریسم در مقیاس صنعتی " می‌نامد. * زندان‌های مخوف آمریکا در خارج، تحت نظارت فرماندهی مشترک عملیات‌های ویژه این برنامه کشتار و ترور توسط واحدهای کماندویی نظیر نیروهای ویژه نیروی دریایی و نیروی دلتای ارتش و از طریق حملات هواپیماهای بدون خلبان به عنوان بخشی از جنگ‌های پوششی که سیا نیز در کشورهایی چون سومالی، پاکستان و یمن در آن مشارکت دارد انجام می‌شود. همچنین این فرماندهی، شبکه‌ای از زندان‌های مخفی را اداره می‌کند؛ فقط در افغانستان بالغ بر ۲۰ مورد از این مکان‌های است که برای بازجویی از اهداف بسیار ارزشمند مورد استفاده قرار می‌گیرند.

* رشد دو برابری کمی و کیفی نیروهای ویژه بعد از سال ۲۰۰۱ تعداد افسران فرماندهی عملیات‌های ویژه از ۳۷ هزار نفر در اوایل سال ۱۹۹۰، تقریبا به ۶۰ هزار نفر افزایش یافته است، که حدود یک سوم آنها عضو حرفه‌ای فرماندهی عملیات‌های ویژه هستند و مابقی دارای سایر تخصص‌های شغلی نظامی هستند، اما به طور دوره‌ای در فرماندهی در حال چرخش هستند. از ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ این افزایش تصاعدی بوده است، بطوریکه بودجه پایه فرماندهی تقریبا سه برابر شده و از ۲.۳ میلیارد دلار به ۶،۳ میلیارد رسیده است. اگر بودجه جنگ عراق و افغانستان را نیز به آن اضافه کنید، این بودجه در حقیقت بالغ بر چهار برابر یعنی ۹،۸ میلیارد دلار در این سال‌ها شده است. جای هیچ تعجبی نیست، تعداد افسرانی که به خارج اعزام شده‌اند نیز افزایش چهار برابری داشته است. احتمال افزایش‌های بیشتر و عملیات‌های گسترده‌تر، در آینده نزدیک وجود دارد.

"پس از آنکه تفنگداران نیروی دریایی آمریکا اسامه بن لادن را مورد هدف قرار داده و کشتند، یکی از مخفی‌ترین واحدهای عملیاتی سیاه در ارتش آمریکا ناگهان در کانون توجه افکار عمومی قرار گرفت"به عنوان مثال؛ ژنرال دنیس هجلیک سرپرست سابق فرماندهی عملیات‌های ویژه نیروی تفنگداران دریایی (آخرین شاخه ارتشی که به فرماندهی عملیات ویژه در سال ۲۰۰۶ ملحق شد) خاطر نشان می‌کند که او افزایش دو برابری واحد سابق خود را پیش‌بینی می‌کرد. وی در مصاحبه‌ای در ماه ژوئن با خبرنگاران امور دفاعی در واشنگتن خاطر نشان کرد: من تعداد آنها را حدود ۵ هزار نفر پیش‌بینی می‌کنم، برابر با تعداد نیروهای ویژه نیروی دریایی که ما در میدان جنگ داریم و بین ۵ تا ۶ هزار نفر می‌شوند. در طی جلسات اخیر مجلس سنا، دریاسالار ویلیام مک ریون، رئیس آینده SOCOM و فرمانده فعلی عملیات ویژه مشترک که فرماندهی عملیات ترور بن لادن را بر عهده داشت، نیز رشد نیروی انسانی ثابت بین ۳ تا ۵ درصد در سال را مورد تایید قرار داد و حتی به دنبال ایجاد منابع بیشتری در زمینه هواپیماهای بدون سرنشین اضافی و ساخت امکانات جدید برای عملیات‌های ویژه است. * خروج نیروهای نظامی آمریکا از عراق، ورود ارتش سایه آمریکا به عراق مک راون بر این باور است که به همان اندازه که نیروهای متعارف از افغانستان خارج می‌شوند، نیروهای عملیات‌های ویژه نقش بیشتری را به عهده خواهند گرفت. وی افزود: اگر نیروهای نخبه آمریکایی به هدایت ماموریت‌های خود در عراق پس از ضرب‌الاجل خروج کامل همچنان ادامه دهند، برای عراق بسیار سودمند خواهد بود.

دریاسالار اریک اولسون (Eric Olson) رئیس فعلی فرماندهی عملیات‌های ویژه، در یک سخنرانی در نشست سالانه سمپوزیوم منازعات کم شدت و عملیات‌های ویژه انجمن صنایع دفاع ملی در اوایل سال جاری، به تصویر ماهواره‌ای از جهان در شب اشاره کرد. قبل از ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱، بخش‌های نورانی کره زمین (عمدتا کشورهای صنعتی شمال) حوزه‌های کلیدی در نظر گرفته می‌شدند. وی افزود: اما جهان طی دهه گذشته تغییر کرده است، تمرکز استراتژیک ما تا حد زیادی به سمت جنوب تغییر کرده است. مطمئنا در عملیات ویژه، ما با تهدیدات در حال ظهوری مقابله می‌کنیم که جزء مناطق تاریک هستند. * آمریکا در هر گوشه و کنار جهان یک فرماندهی عملیات ویژه راه‌اندازی می‌کند به همین منظور، اولسون "پروژه لورنس " که تلاشی برای افزایش مهارت‌های فرهنگی (مانند آموزش پیشرفته زبان و شناخت بهتر از تاریخ و رسوم محلی) برای عملیات‌های خارج از کشور است را آغاز کرد.

"سرهنگ تیم نای سخنگوی فرماندهی عملیات ویژه آمریکا در مصاحبه‌ای به من گفت؛ این تعداد به احتمال زیاد تا پایان امسال به ۱۲۰ کشور برسد"البته این طرح، به یاد افسر بریتانیایی، توماس ادوارد لورنس (که بیشتر تحت عنوان "لورنس عربستان " شناخته می‌شد) که به همراه جنگجویان عرب گروهی را تشکیل داد تا جنگ چریکی را در خلال جنگ جهانی اول در خاورمیانه برپا کنند، به این اسم نام‌گذاری شد. اولسون با اشاره به افغانستان، پاکستان، مالی و اندونزی خاطر نشان می‌کند که SOCOM در حال حاضر به این "لورنس‌ها در همه جا " احتیاج دارد. در حالیکه اولسون تنها ۵۱ کشور را جزء نگرانی‌های اصلی SOCOM می‌داند، کلنل نای به من گفت؛ در هر روز، نیروهای عملیات ویژه در نزدیک به ۷۰ کشور جهان مستقر هستند. او همچنین افزود: بیشتر آنها بنا به درخواست دولت میزبان صورت می‌گیرد. * تمرکز فعلی فرماندهی عملیات ویژه آمریکا بر خاورمیانه است طبق سخنان اولسون در کمیته نیروهای مسلح مجلس نمایندگان در اوایل سال جاری، حدود ۸۵ درصد نیروهای عملیات ویژه مستقر در خارج، در ۲۰ کشور در منطقه عملیات فرماندهی مرکزی آمریکا در خاورمیانه بزرگ قرار دارند: افغانستان، بحرین، مصر، ایران، عراق، اردن، قزاقستان، کویت، قرقیزستان، لبنان، عمان، پاکستان، قطر، عربستان سعودی، سوریه، تاجیکستان، ترکمنستان، امارات متحده عربی، ازبکستان و یمن.

مابقی در گوشه و کنار جهان از آمریکای جنوبی تا آسیای جنوب شرقی تعدادی در گروه‌های کوچک و تعدادی در گروه‌های بزرگ‌تر، پراکنده شده‌اند. * تمام اقدامات نیروهای ویژه سری است فرماندهی عملیات ویژه دقیقا کشورهایی را که در آنها مشغول انجام ماموریت است را فاش نخواهد کرد. نای خاطر نشان می‌کند: برای ما منفعتی ندارد که اسامی آنها را اعلام کنیم. بعضی از کشورهای میزبان به دلایلی نمی‌خواهند شناخته شوند؛ این دلایل ممکن است داخلی باشند، یا منطقه‌ای. اما اقدامات نیروهای سیاه عملیات ویژه مانند نیروهای عملیات ویژه نیروی دریایی و نیروهای دلتا که در حال هدایت عملیات‌های قتل/دستگیری در افغانستان، عراق، پاکستان و یمن هستند و نیروهای "سفید " مانند کلاه سبزها و کماندوها که در حال آموزش نیروهای بومی هستند و به عنوان بخشی از جنگ مخفی جهانی علیه القاعده و سایر گروه‌های شبه نظامی محسوب می‌شود، محرمانه نیستند.

"اخیرا نیز وی گفته است؛ ما سفرهای زیادی انجام می‌دهیم، خیلی بیشتر از افغانستان و عراق"به عنوان مثال، آمریکا در فیلیپین در یک سال برای یک گروه ۶۰۰ نفره نیروهای عملیات ویژه ۵۰ میلیون دلار هزینه می‌کند که شامل نیروهای عملیات فوق ویژه دریایی، خدمه ویژه نیروی هوایی و سایر نیروها می‌شود که عملیات‌های ضد تروریستی را به همراه متحدین فیلیپینی خود علیه گروه‌هایی چون جماعت اسلامی (Jemaah Eslamiyah ) و ابو سیف، انجام می‌دهند. * ویژه‌ترین نیروهای فرماندهی عملیات ویژه آمریکا در خارج از این کشور آموزش می‌بینند سال گذشته، تجزیه و تحلیل اسناد و منابع آزاد SOCOM، که توسط یک محقق روزنامه نگار به نام تارا مک کلوی انجام شد، آشکار ساخت که زبده‌ترین نیروهای نظامی آمریکا تمرینات مشترک آموزشی خود را در بلیز، برزیل، بلغارستان، بورکینافاسو، آلمان، اندونزی، مالی، نروژ، پاناما و لهستان می‌گذرانند. تاکنون در سال ۲۰۱۱، ماموریت‌های آموزشی مشابه در جمهوری دومینیکن، اردن، رومانی، سنگال، کره جنوبی و تایلند به اجرا گذاشته شده است. در واقع، نای خاطر نشان کرد که برنامه آموزشی تقریبا در هر کشوری که نیروهای عملیات ویژه مستقر می‌شوند، عملا اتفاق می‌افتد. از ۱۲۰ کشوری که ما تا پایان سال بازدید می‌کنیم، می‌توانم بگویم که اکثریت قریب به اتفاق، به یک شیوه تقریبا مشابه تمرینات آموزشی را انجام می‌دهند.

این کشورها بر اساس تمرینات آموزشی طبقه‌بندی خواهند شد. * قدرت و نفوذ نخبگان قدرت پنتاگون روز به روز افزایش می‌یابد نیروهای عملیات ویژه همانند یک بچه ناتنی مورد غفلت قرار می‌گرفتند، اما اکنون نه تنها در اندازه و بودجه بلکه در قدرت و نفوذ نیز به طور فزاینده در حال رشد می‌باشد. از سال ۲۰۰۲، SOCOM مجاز به تشکیل نیروهای ضربتی مشترک خود مانند نیروی ضربتی فیلیپینی عملیات ویژه مشترک شد، امتیاز ویژه‌ای که معمولا محدود به فرماندهی‌های جنگی بزرگ‌تر مانند فرماندهی مرکزی است. * فرماندهی عملیات ویژه آمریکا بازوی قدرتمند پنتاگون با کنترل بر بودجه بندی، آموزش و تجهیز نیروهای خود، SOCOM اکنون به طور استثنایی به یک بازیگر قدرتمند در پنتاگون تبدیل شده است. با نفوذ واقعی، SOCOM می‌تواند جنگ‌های بوروکراتیک را ببرد، فناوری جدید را خریداری کند یا توسعه تکنولوژی‌های رادار گریز برای نیروی زمینی را دنبال کند.

"سال‌ها بعد از جنگ ویتنام و بی اعتمادی و کمبود بودجه در ارتش، فرماندهی عملیات‌های ویژه به ناگهان دارای پایگاه واحد، بودجه ثابت و یک فرمانده چهار ستاره به عنوان سردمدار خود شد"از سال ۲۰۰۱، اولین قراردادهای مربوط به مشاغل کوچک (که معمولا تسلیحات و تجهیزات تخصصی را تولید می‌کنند) به شش برابر افزایش یافته است. * فرماندهی عملیات ویژه آمریکا مقیاس کوچکی از وزارت دفاع با دسترسی جهانی است مقر اصلی فرماندهی در پایگاه نیروی هوایی مک دیل MacDill در فلوریدا قرار دارد، اما فرماندهی اداره جنگ در سراسر جهان از جمله هاوایی، آلمان و کره جنوبی پراکنده شده است و در اکثر کشورهای جهان نیز فعال است. فرماندهی عملیات ویژه در حال حاضر فی النفسه یک نیروی مستقل است. همان‌طور که اولسون در اوایل سال جاری اظهار داشت؛ SOCOM مقیاس کوچکی از وزارت دفاع با بخش‌های زمینی، هوایی و دریایی است که حضور جهانی دارد و صلاحیت‌ها و مسئولیت‌هایی دارد که انعکاسی از بخش نظامی، نیروهای نظامی و سازمان‌های دفاعی است. * فرماندهی عملیات ویژه آمریکا یک تشکیلات عملیاتی نوین است SOCOM نشان دهنده نوع جدیدی از تشکیلات عملیاتی است و برای هماهنگی تمامی برنامه ریزی‌های پنتاگون علیه شبکه‌های تروریستی جهانی است.

در این راستا این فرماندهی با دیگر سازمان‌های دولتی، ارتش‌های خارجی و سرویس‌های اطلاعاتی ارتباط نزدیکی دارد و با فهرست گسترده‌ای از هلیکوپترهای بی صدا، هواپیماهای سرنشین دار، هواپیماهای بدون سرنشین بسیار مجهز، تفنگ‌های پیشرفته، قایق‌های سریع‌السیر go-go، وسایل نقلیه Humvee ویژه و وسایل نقلیه ضد مین ( MRAP)، به همراه سایر تجهیزات به روز مجهز شده است. * فرماندهی مشترک عملیات‌های ویژه از سیا هم قدرتمندتر و بانفوذتر است چالمرز جانسون پژوهشگر نظامی، سیا را به عنوان "ارتش خصوصی رئیس جمهور " معرفی کرد، اما امروز JSOC همان نقش را اجرا می‌کند و به عنوان جوخه ترور خصوصی رئیس جمهور فعالیت می‌کند و فرماندهی بالاتر SOCOM به عنوان قدرت جدید نخبگان پنتاگون؛ به عنوان ارتش مخفی درون ارتش که دارای قدرت داخلی و دسترسی جهانی است عمل می‌کند. * قدرت، دسترسی، نفوذ و کیفیت؛ ویژگی‌های فرماندهی عملیات ویژه آمریکا در ۱۲۰ کشور در سراسر جهان، نیروهای فرماندهی عملیات ویژه، جنگ مخفی خود را علیه ترور، کشتارهای هدفمند کم شدت، عملیات دستگیری/ آدم ربایی، شبیخون، عملیات‌های مشترک با نیروهای خارجی و ماموریت‌های آموزشی با نیروهای بومی به عنوان بخشی از نبرد سایه که برای بسیاری از آمریکایی‌ها ناشناخته است، انجام می‌دهند. زمانی واژه "ویژه " برای چیزی که کوچک، ظریف، خارجی و مجهز بود به کار می‌رفت اما امروز آنها به خاطر قدرت، دسترسی، نفوذ و کیفیت خود ویژه می‌باشند. این فرماندهی در حال حاضر از روابط عمومی گسترده به خوبی بهره می‌برد و به آنها کمک می‌کند تا تصویر مافوق انسانی در داخل و خارج از خود ارائه دهند، در حالیکه بسیاری از فعالیت‌های واقعی آنها در سایه باقی می‌ماند.

"از آن زمان به بعد، فرماندهی عملیات‌های ویژه رفته رفته به یک نیروی مرکب از بخش‌های پیچیده‌ای تبدیل شد"آنها بعضی از دیدگاه‌های دریاسالار اولسون را دنبال می‌کنند. وی گفته بود: من متقاعد شده‌ام که این نیروها هماهنگ‌ترین همکاران از نظر فرهنگی، مرگ‌آورترین شکارچیان، پاسخگوترین، چابک‌ترین، خلاق‌ترین مشاوران، مربیان، حلال مشکلات و جنگجویان موثر و کارآمدی هستند که هر کشوری باید داشته باشد. در همین اواخر در گردهمایی امنیتی موسسه آسپن (Aspen)، اولسون اظهارات مشابه و گمراه کننده‌ای نیز داشت. وی ادعا کرد که نیروهای عملیات ویژه تنها در ۶۵ کشور فعالیت می‌کردند و تنها در دو کشور درگیر جنگ بودند. زمانی که از او درباره حملات هواپیماهای بدون سرنشین در پاکستان سوال شد، او پاسخ مشخصی نداد.

* مخفی بودن عملیات‌های آمریکا قدرت این نیرو را افزایش می‌دهد اولسون همچنین در پاسخ به سوالی درباره اقدامات سری SOCOM گفت: دسترسی ما (به کشورهای خارجی) به توانایی ما در صحبت نکردن درباره آن بستگی دارد. هنگامی که ماموریت‌های امنیتی مانند حمله به مقر بن لادن مطرح می‌شود، نیروهای نخبه اعتراض می‌کنند اما نیروی ارتش مخفی، به سایه می‌رود و اقدامات لازم را انجام می‌دهد

منابع خبر

اخبار مرتبط