حذف فعالیت فیزیکی از زندگی بشر

از حدود ۲۰۰ سال پیش، کار اصلی اکثریت بشر به تدریج از درون طبیعت و مزرعه به داخل کارخانه ها و ادارات منتقل شد. مسیری که همراه بود با کمتر شدن مداوم فعالیت فیزیکی … اکثریت کودکان نیز در طی چند قرن گذشته، کم کم در محیط بسته  مدارس، از حرکت فیزیکی محروم شدند.

از حدود ۵۰ سال پیش، موج وسیعی از باشگاه های تمرینات بدنی شکل گرفت که تلاش کرد پاسخگوی نیاز فیزیکی بشر باشد. با آنکه انواع تکنیک و تکنولوژی تربیت بدنی ابداع شد ولی نتوانستند اکثریت بشر را به فعالیت فیزیکی روزانه ترغیب سازند.

بشر تا قبل از اختراع تولید کشاورزی، مثل بقیه موجودات درون طبیعت،هم برای به دام انداختن شکار و هم برای فرار از دست شکارچیان، مدام در حال حرکت بود. بشر همان مسیر و محل هایی را در می نوردید که خرس و گرگ و پلنگ و سایر جانواران محیط زیست می پیمودند. این فقط مردان نبودند که می بایست قوی و چالاک باشند.

"از حدود ۲۰۰ سال پیش، کار اصلی اکثریت بشر به تدریج از درون طبیعت و مزرعه به داخل کارخانه ها و ادارات منتقل شد"کودکان و زنان نیز از قدرت بدنی طبیعی برای  فرار از دست درندگان و پیمودن چندین کیلومتر در طی روز برخوردار بودند.

ما بدون کفش، مدام در حال حرکت و دویدن و بالا رفتن از تپه ها و درختان و عبور از رودخانه ها بودیم. ما سنگ پرت می کردیم  به درون گودال ها می خزیدیم.  برای گرفتن ماهی یا جانوران دریایی شنا می کردیم و برای  به دست آوردن تخم و جوجه پرندگان از درخت های بلند و تنومند بالا می رفتیم. فعالیت هایی که به شکل اشکاری، از ما سلب شده است.

تکنولوژی تولید هم مدام از ضرورت حرکت ما می کاهد. ضرورت زندگی و کار غیرطبیعی در دنیای جدید، چنان ما را تنبل و دور از قدرت طبیعی مان ساخته است که ساعات بیرون از کار، آخر هفته ها و تعطیلات مان را اگر بتوانیم بدون حرکت روی مبل ها می گذرانیم.

این در حالی است که هر چه از فعالیت فیزیکی ما کمتر می شود دسترسی ما به غذاهای آماده و سریع برای خوردن نیز بیشتر می شود.

بی دلیل نیست که یک سوم انسانهای سیاره ما چاق هستند. مسئله وقتی پیچیده تر می شود که دانش  پزشکی و دارویی، مدام بر میانگین عمر ما می افزاید و ما به جای آنکه، آرام و با کمترین درد و مرض، سال های پیری افزوده شده را طی کنیم با انواع دردهای فیزیکی، بیماری های مزمن و مختل کننده مغز و روح دست به گریبانیم.

شاید به قول نویسنده کتاب « ویتامین طبیعت» Richard Louv، آینده متعلق به انسان هایی است که رابطه هوشمندانه تری با طبیعت بیرون دارند. به عبارتی دیگر، هر چه تکنولوژی پیشرفته تر می شود احتیاج ما به طبیعت بیشتر خواهد شد.

شاید لازم باشد نسل های جدیدتر ورزش و تربیت بدنی، بازگشت به طبیعت و انجام فعالیت های فیزیکی که هزاران سال پیش انجام می دادیم را در سر بپرورانند.

این متن برگردان خلاصه شده ایی از  مقاله مندرج در « هنر مرد بودن» می باشد
http://www.artofmanliness.com/۲۰۱۴/۰/۲۴/the-history-of-physical-fitness/