روایت علی مطهری از اولین موضع صریح رهبری درباره حصر: لطف کردیم!

چکیده :وی همچنین بدون اشاره به اینکه حصر موسوی و کروبی نقض آشکار قانون اساسی و قوانین عادی است و بدون هیچ محاکمه ای صورت گرفته، مدعی شده که این برخورد نظام با مخالفان، که بسیاری از مراجع و علما و دلسوزان انقلاب آن را "ظلم بزرگ" توصیف کرده اند، "ملاطفت" است....

کلمه- گروه خبر:

علی مطهری نقل کرده که رهبری در واکنش به درخواست او در یک جلسه عمومی برای برای رفع حصر موسوی و رهنورد و کروبی، گفته است: ما اکنون به اینها ملاطفت کرده‌ایم. اگر اینها محاکمه شوند حکمشان خیلی سنگین خواهد بود و قطعا شما راضی نخواهید بود.

به گزارش کلمه، آیت الله خامنه ای که تا پیش از این تلاش می کرد مواضع خود درباره حصر رهبران جنبش سبز را از زبان برخی امامان جمعه و فرماندهان نظامی یا تندروهایی نظیر کوچک زاده و رسایی در جامعه مطرح کند، این بار در یک جلسه عمومی برای اولین بار موضع صریح و تند خود را علیه موسوی و کروبی بیان کرده است.

جانشین امام خمینی (س) بدون یادآوری برخورد امام با اختلاف نظرهای او و میرحسین موسوی، مدعی شده است که اگر امام(ره) بود، با “جرم بزرگ” موسوی و کروبی شدیدتر برخورد می‌کرد!

وی همچنین بدون اشاره به اینکه حصر موسوی و کروبی نقض آشکار قانون اساسی و قوانین عادی است و بدون هیچ محاکمه ای صورت گرفته، مدعی شده که این برخورد نظام با مخالفان، که بسیاری از مراجع و علما و دلسوزان انقلاب آن را “ظلم بزرگ” توصیف کرده اند، “ملاطفت” است.

ملاطفت رهبری در حالی شامل حال موسوی و کروبی شده است که آنها بارها برای محاکمه علنی و عادلانه و دفاع از مواضع و عملکرد خود اعلام آمادگی کرده اند، اما اکنون رهبر به جای پذیرش این درخواست قانونی و شرعی و پایان دادن به حصر غیر قانونی و غیر شرعی، از پیش خود حکم صادر کرده و گفته است که “اگر اینها محاکمه شوند حکمشان خیلی سنگین خواهد بود.”

ملاطفت رهبری علاوه موسوی و کروبی شامل حال خانواده های ایشان نیز شده است، به طوری که نیروهای تحت امر رهبری حتی همسر و دختران و خانواده میرحسین را نیز در این چهار سال از ملاطفت بی حد خود بی بهره نگذاشته اند. فقط مشخص نیست که آیا برخوردهایی همچون کتک زدن دختران میرحسین موسوی و یا محدودیت های چند ماهه ارتباطی، تهدید با اسلحه در خیابان و شنود زندگی خصوصی خانواده نخست وزیر دوران دفاع مقدس نیز از جمله مواردی است که رهبری می تواند برای توجیه و مشروعیت بخشی به آنها به امام استناد کند یا خیر.

رهبری این سخنان را در جمع اعضای فراکسیون شاهد مجلس و در واکنش به اظهارات کوتاه نماینده مردم تهران گفته است که به رهبری متذکر شده بود: “از نظر من و بسیاری از افراد، ادامه حصر خانگی آقایان موسوی و کروبی به نفع کشور و انقلاب نیست و ضرورتی ندارد. اگر یکی از این دو در این حال از دنیا برود، مسئله به صورت یک غده چرکین برای جمهوری اسلامی باقی می‌ماند.”

مطهری همچنین به خبرآنلاین گفته است که از رهبری خواسته بود “به قوه قضائیه دستور بدهید که این موضوع را تمام کنند. اگر لازم است محاکمه شوند، ‌همراه سایر اطراف ماجرا محاکمه شوند و به قضیه خاتمه داده شود.”

جالب اینجاست که رهبری، آنگونه که مطهری نقل کرده، هیچ واکنشی به احتمال “محاکمه سایر اطراف ماجرا” نشان نداده و از آن عبور کرده است.

وی نه تنها از هشت سال گسترش فقر و فساد و تبعیض در دوره احمدی نژاد سخنی نگفته، بلکه به فاش گویی های سرداران و روحانیون وابسته ای همچون مشفق و جعفری و سعیدی نیز که سخنانی حاکی از کودتا و تقلب در انتخابات ۸۸ گفته اند، واکنشی نشان نداده است.

آیت الله خامنه ای از جمله در توجیه این حصر غیر قانونی به عباراتی همچون بصیرت و راه شهدا و انقلاب اشاره کرده است  اما توضیح نداد  کجای عملکرد دولتی که همه حمایتهای فراقانونی و غیرقانونی را با خود داشت و  کشور را در منجلاب تورم و رکود و انزوای بین المللی و انحطاط فرهنگی و اجتماعی فرو برد، با راه امام و انقلاب و شهدا می خواند.

رهبری که برای توجیه اقدامات غیر اخلاقی و غیر قانونی حاکمیت نام  امام خمینی را همچون صدا و سیما  مستمسک قرارداده است اما  از یاد اوری این نکته غفلت ورزید که  امام  از  میرحسین در مقابل کدام دسته متحجر و نا اهل حمایت کرد و  به چه کسانی “این تذهبون” گفت و چه جریانی را ناتوان از اداره حتی یک نانوایی خواند.

به نظر می رسد  بخش انحصار طلب و تمامیت خواه حاکمیت عصبانیت خود را  از اینکه ۲۵ خرداد ۸۸ تا ۲۵ خرداد ۹۲ هم امتداد پیدا کرد و ایستادگی میرحسین و کروبی باعث خارج شدن بخشی از قدرت از چنگ متحجران اقتدارگرا شد را  بر سر  محصورین مظلوم خالی کرده اند  و در تلاشند  تا دیوار متزلزل حصر را بلندتر سازد؛ غافل از اینکه تجربه همین پنج ساله نشان داد خدا محبت چه کسی را – حتی در گوشه زندان خانگی – به دل مردم می اندازد و نفرت از چه کسانی را – ولو در اوج قدرت – بر دل و فکر و زبان مردم جاری می سازد.

.