رژیم صهیونیستی و جنگ بر سر آب

 فارس: رژیم صهیونیستی یکی از سرزمین‌های کم آب دنیا را اشغال کرده و بسیاری از کارشناسان بر این باورند که جنگ آینده این رژیم با کشورهای منطقه بر سر آب خواهد بود.سرزمین‌های اشغالی از لحاظ منابع آبی با ضعف قابل ملاحظه‌ای روبروست و از همین رو رژیم صهیونیستی حتی پیش از اشغال فلسطین نیز اعلام کرد که آب مورد نیاز خود را از کشورهای منطقه تامین خواهد کرد.نگاهی به تاریخچه آبی این رژیم غاصب و سیر تنش‌های آن با کشورهای همجوارش به روشنی گواه نگرانی صهیونیست ها از تامین آب خود در آینده‌ای نزدیک است، گفته می‌شود یکی از دلایل اصلی تجاوزات ۱۹۶۷ بر بلندی‌های کرانه باختری رود اردن، منابع آبی این منطقه بوده و بر کسی پوشیده نیست که رژیم اشغالگر قدس ۸۰ درصد از آب‌های کرانه باختری را به سرقت می برد.همچنین رژیم صهیونیستی تصمیم داشت "نابلس " را به دلیل جمعیت زیادی که دارد به اردن بدهد؛ ولی هنگامی که کشف کرد ۳۵ درصد از آب های سرزمین های ۱۹۴۸ از نابلس تامین می‌شود از این کار خودداری و یک مسئول بلندپایه صهیونیستی اعلام کرد هرکس خواستار عقب نشینی این رژیم از نابلس شود، در حقیقت علیه اسرائیل اعلام جنگ کرده است.اینگونه بود که رژیم صهیونیستی توانست ۳۱۸ چاهی را که اردن پیش از سال ۱۹۶۷ در کرانه باختری حفر کرده بود در اختیار بگیرد، در مورد نوار غزه نیز همین‌گونه است و رژیم صهیونیستی به طور کامل آب‌های غزه را از آن خود کرده و به جای آن، آب های شور و آلوده "طبریا " را به این منطقه سرازیر می کند و بر اساس آمار های رسمی، سرانه آب شهروندان فلسطینی ۱۵۰ متر مکعب است؛ در حالی‌که این رقم برای شهروندان اسرائیلی ۳۵۰ مترمکعب می باشد.دیگر همگان می دانند که رژیم اشغالگر قدس ۳۵۰ میلیون متر مکعب از آب‌های "لیطانی " را به سرقت می‌برد و با توجه به فقر این رژیم از لحاظ منابع آبی، به هیچ وجه حاضر نیست با کشورهای عربی کنار بیاید.این مساله در رابطه با سوریه نیز صادق است و این کشور بوسیله سند رابین توانست با رژیم صهیونیستی به توافق برسد؛ اما مانعی که بر سر راه توافق دو طرف قرار گرفت، اعلام رژیم صهیونیستی مبنی بر عدم بازگرداندن منابع آبی سوریه در جولان بود."اسحاق رابین " در همان هنگام اظهارداشت که به سوریه اجازه نمی دهیم پایش را در دریاچه "طبریا " بگذارد و در نتیجه امکان توافق صلح آمیز میان سوریه و رژیم صهیونیستی به دلیل اختلاف بر سر منابع آبی غیر ممکن شد، حتی رژیم صهیونیستی در هنگام آغاز مطالعات سد مشترک "الوحده " میان اردن و سوریه، تهدید کرد که اگر ۸۰ میلیون متر مکعب آب این سد در سال به اسرائیل واگذار نشود، این سد را مورد هدف قرار خواهد داد.یکی از تنش‌های بزرگ میان اردن و رژیم صهیونیستی نیز بر سر آب است؛ اردن در سال ۱۹۹۴ میلادی یک پیمان صلح با رژیم صهیونیستی (موسوم به وادی عربه) امضا کرد و از آن پس تجاوزات این رژیم به منابع آبی اردن آغاز شد، رود اردن که بزرگ‌ترین منبع تامین آب کشور اردن می باشد از سرزمین های اشغالی سرچشمه می‌گیرد و نه تنها فقط بخش اندکی از این آب به اردن می رسد بلکه رژیم صهیونیستی در اثر جاری شدن فاضلاب کارخانه ها و تاسیسات خود به این رود و رود یرموک، خسارت های جبران ناپذیری به کشاورزان و دامداران اردن وارد آورده است. کارشناسان معتقدند که منابع آبی رژیم صهیونیستی در سال ۲۰۱۵ فقط پاسخگوی ۱۰ درصد نیاز شهروندان یهودی است و همین امر سبب می شود که جنگی میان این رژیم و اعراب منطقه با موضوعیت "آب " در گیرد.این درحالی است که "شیمون پرز " رئیس رژیم صهیونیستی در مصاحبه‌ای اعلام کرد که بر سر هر چیز با اعراب به اتفاق نظر برسیم، بر سر آب به توافق نخواهیم رسید.به عقیده کارشناسان، اولین جنگی که بر سر آب در منطقه رخ خواهد داد، در منطقه "مزارع شبعا " لبنان است و دیگری در آفریقا و میان این رژیم و مصر می باشد، کارشناسان منطقه پیش بینی کرده‌اند که طی هفت سال آینده، بر سر مالکیت نیل، میان اسرائیل و مصر جنگی بزرگ درخواهد گرفت.حال و در سایه آنچه بیان شد، می توان نتیجه گرفت که این رژیم به دلیل اشغال فلسطین و تحمیل خود بر منطقه از مشکلات بسیاری رنج می برد و عرصه هر روز بیشتر از پیش بر آن تنگ می شود