شبی که ورزشگاه آزادی، بلندگوی سیاست های نظام نشد

شبی که ورزشگاه آزادی، بلندگوی سياست های نظام نشد
رادیو فردا
پیک ایران - ۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۰

رادیو فردا، مهدی رستم پور : پس از پایان بازی تیم های استقلال ایران و النصر عربستان در لیگ قهرمانان آسیا، به جای تصاویر مرتبط با حذف استقلال و ویدئوهای مستطیل سبز، این ویدئوهای سکوهای ورزشگاه و جایگاه تماشاگران بود که در نسخه های متعدد در شبکه های اجتماعی منتشر شد. در جریان بازی تیم های استقلال ایران و النصر عربستان که روز چهارشنبه در ورزشگاه آزادی برگزار شد، علاقمندان فوتبال بارها علیه لباس شخصی ها و بسیجی های حاضر در ورزشگاه شعار دادند. «فوتبال با سیاست نمی خواهیم.» «نه غزه نه لبنان جانم فدای ایران.» و شعارهایی به مراتب پر آب و رنگ تر که خطاب به بسیجی ها سر داده می شد. شعارهایی که به رغم تمام تمهیدات فنی در صداوسیما، حتی از شبکه سوم سیما نیز در حین پخش زنده مسابقه به وضوح قابل شنود بود. این اتفاق پس از آن رخ داد که هفته گذشته در ورزشگاه های تهران و اصفهان، جمعی از بسیجی ها با لباس های سیاه و متحدالشکل، ضمن برافراشتن پرچم بحرین، به سر دادن شعار علیه حکام عربستان سعودی پرداختند.

"در جریان بازی تیم های استقلال ایران و النصر عربستان که روز چهارشنبه در ورزشگاه آزادی برگزار شد، علاقمندان فوتبال بارها علیه لباس شخصی ها و بسیجی های حاضر در ورزشگاه شعار دادند"آن ها هدف از این اقدام خود را حمایت از مردم بحرین عنوان کرده بودند. گرچه منتقدان پر شمار آن ها می گویند، پرچم هایی که آن ها برافراشته اند در وهله اول، بیرق حکومت آل خلیفه در بحرین است و الزاماً نماد معترضان محسوب نمی شود! کدام حرکت «خودجوش» بود؟ پس از ماجراهای بازی پرسپولیس با الاتحاد عربستان، رسانه های حکومتی در ایران، برخورد با بسیجی ها را به نیروی انتظامی نسبت داده بودند. رجا نیوز و بلاگرهای بسیجی هم نوشته بودند که مردم داشتند با شعارهای ما همراهی می کردند اما نیروی انتظامی مانع شد. مسعود براتی، دبیر جنبشی موسوم به «عدالتخواه دانشجویی» گفت: «از عجایب روزگار ما همین بس که برای دفاع از مظلوم باید هزینه بدهی و کتک بخوری آن هم از نیروی انتظامی که مشروعیت وجودی اش را از انقلابی گرفته که آرمان نهایی اش دفاع از حقوق مستضعفین جهان بوده است.» این بار، مانعی در بین نبود. مجلسیان و سران نظام جمهوری اسلامی ایران، همچنین سردار احمدی مقدم فرمانده نیروی انتظامی، همگی برخورد پدید آمده با بسیجیان را محکوم کرده بودند.

دیگر قرار نبود پلیس ایران، خواستار خروج آن ها از ورزشگاه شود. حضور بسیجی ها هم پر تعدادتر و سازمان دهی شده تر از بازی پرسپولیس و الاتحاد بود. تراکت های تبلیغاتی، درخواست های مکرر همدلی از تماشاگران و اطلاع رسانی گسترده در رسانه های حکومتی را نیز از نظرشان دور نمانده بود. فقط یک مانع بزرگ وجود داشت؛ تماشاگران فوتبال! آن ها با شعارهایی که پیش از فقط در تظاهرات خیابانی پس از انتخابات ۲۲ خرداد شنیده شده بود، حضور لباس شخصی ها در ورزشگاه آزادی را به طور کامل تحت الشعاع خود قرار دادند. حرکت بسیجی ها در بازی قبلی که از سوی محمدتقی رهبر و حمید رسایی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی «خودجوش» نامیده شده بود، این بار در قالب یک حرکت خودجوش بزرگتر، مستحیل شد.

"«فوتبال با سیاست نمی خواهیم.» «نه غزه نه لبنان جانم فدای ایران.» و شعارهایی به مراتب پر آب و رنگ تر که خطاب به بسیجی ها سر داده می شد"در بازی قبلی، سایت رجا نیوز، برخی طرفداران پرسپولیس را که به حضور بسیجی‌ها در ورزشگاه و شعارهای آنها اعتراض کرده بودند، «اراذل و اوباش» معرفی کرده و نوشته بود: «آنها شعار می‌دادند، بسیجی بی‌غیرت برو گم شو.» این بار اما شیوه اعتراض آن ها تغییر کرده است و در در قالب یک گزارش، تیتر زده اند: «آیا فوتبال پرستی مهم تر از دیانت ماست؟» به نظر می رسد تمهید استفاده از ورزشگاه آزادی برای فریاد زدن سیاست های رسمی جمهوری اسلامی ایران در منطقه، با شکست مواجه شده است. باید دید آیا این پروژه ناموفق، در رقابت های مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۴ و بازی های مقدماتی تیم ملی امید ایران برای راهیابی به المپیک لندن نیز تکرار خواهد شد؟

منابع خبر

اخبار مرتبط

دیگر اخبار این روز

پیک ایران - ۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۰
عصر ایران - ۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۰