فهیمه رحیمی، رمان نویس معروف ایرانی درگذشت

خانم رحیمی ده‌ها کتاب پرخواننده منتشر کرده بود

فهیمه رحیمی، نویسنده تعدادی از پرفروش ترین رمان های ایرانی، صبح سه شنبه ۲۸ خرداد (۱۸ ژوئن) پس از یک دوره‌ بیماری طولانی در شصت و یک سالگی درگذشت.

آثار خانم رحیمی عمدتا رمان های پرخواننده عشقی بود و ده ها جلد رمان که در طول سال های فعالیتش نوشت، تاکنون بارها تجدید چاپ شده اند.

به گزارش خبرگزاری کار ایران (ایلنا)، ۷ اثر از آثار فهیمه رحیمی در میان ۴۷ کتاب پرفروش پس از انقلاب ۵۷ در ایران قرار دارد.

خانم رحیمی در سال ۱۳۳۱ به دنیا آمد، در کودکی ساکن خیابان شهباز (۱۷ شهریور) تهران بود و نخستین فعالیت ادبی جدی اش را نوشتن قطعه ای ادبی با عنوان "دلم برای پروانه می سوزد" در ۹ سالگی می دانست.

فهیمه رحیمی در ۱۷ سالگی ازدواج کرد و مدتی در یک حوزه علمیه در محله آبمنگل تهران به تحصیل دروس دینی پرداخت.

سپس با مهاجرت به کرج، به عضویت کتابخانه شهر و حلقه ادبی پروین اعتصامی در آمد و نویسندگی را به صورتی جدی تر ادامه داد.

نخستین رمان او با عنوان "بازگشت به خوشبختی" که در سال ۱۳۶۸ منتشر شد، با استقبال خوبی روبه رو شد.

او که اغلب از گفت وگو با رسانه ها و مطبوعات پرهیز داشت، در یکی از معدود گفتگوهای خود در پاسخ به این سوال که چرا فقط عاشقانه می نویسد گفته بود: "چون معتقد هستم خداوند خود عاشق ترین عاشق هاست و بدون عشق، زندگی فناست."

او همچنین در گفتگو با خبرگزاری مهر با انتقاد از عدم حمایت از نویسندگان گفته بود: "من کار نویسندگی را از ۳۰ سالگی شروع کردم و تا امروز، سالهای زیادی از جوانی‌ و توانم را برای این کار گذاشته‌ام ولی وقتی با بچه‌هایم صحبت می‌کنم باید بگویم اگر پدرتان نبود من نمی‌توانستم تنهایی زندگی‌ام را از راه نویسندگی اداره کنم و این برای یک نویسنده خوشایند نیست."

خانم رحیمی می گفت که بزرگ علوی، ارنست همینگوی، رومن رولان و خواهران برونته نویسندگان مورد علاقه او هستند و در میان شاعران ایرانی به اشعار سهراب سپهری و احمد شاملو علاقه داشت.

ابلیس کوچک، اتوبوس، زخم خوردگان تقدیر، اشک و ستاره، بانوی جنگل و پاییز را فراموش کن از جمله آثار معروف فهیمه رحیمی بود.

او که از مدتی پیش از بیماری سرطان معده رنج می برد، در بیمارستان مهر تهران درگذشت و در بهشت زهرا تهران به خاک سپرده خواهد شد.