مردم از مذاکرات طولانی خسته شده‌اند؛ وقت توافق است

مردم از مذاکرات طولانی خسته شده‌اند؛ وقت توافق است
کلمه
کلمه - ۳۰ آبان ۱۳۹۳

چکیده :خانم کاظمی که بیش از چهار نفر از نزدیکانش را با سرطان از دست داده است، می گوید: برای من فقط یک چیز مهم است که توافقات به این منجر شود که داروهای شیمی درمانی و دیگر داروهای بیماری سخت به راحتی وارد کشور شود، دیگر هیچ چیز مهم نیست. نه انرژی هسته ای می خواهم و نه هر چیز دیگری که اینها از آن حرف می زنند. فقط می دانم دیگر طاقت رنج عزیزان و مردمم را ندارم....

کلمه – نرگس نامدار:

مذاکرات به سومین روز خود رسیده است. اخباری از چگونگی روند آن هنوز به بیرون از اتاق های در بسته درز نکرده است. مردم در هر نوبت خبری گوش تیز می کنند تا شاید این بار خبری منتشر شود که بگوید کار یکسره شده است.

"فقط می دانم دیگر طاقت رنج عزیزان و مردمم را ندارم....کلمه – نرگس نامدار:مذاکرات به سومین روز خود رسیده است"اقتدارگرایان در ایران همچنان دلواپس اند و همایش و سخنرانی برگزار می کنند و تندروهای کنگره آمریکا هم نامه امضا می کنند که هر توافقی با ایران صورت بگیرد از نظر آنان مورد قبول نیست.

مردم اما همچنان نیم نگاهی به تحولات دارند. تحولاتی که به طور مستقیم روی زندگی و معیشت شان تاثیر دارد. روی زندگی روزمره شان، روی قیمت کالاهای وارداتی، روی داروهای شیمی درمانی و بیماری های خاص، روی کسب و کار و زندگی مردم کوچه و بازار.

آنچه در هفته های گذشته میان مردم روی داده است، ذهنی و خیالی نیست، واقعی است. آینده کشور به سرنوشت مذاکرات گره خورده است. در مواجهه با مساله هسته ای ایران به نظر می رسد که بیش از همه مردم از طولانی شدن این مذاکرات خسته اند.

فضای مجازی و شبکه های اجتماعی که معمولا در واکنش ها و دنبال کردن مسائل اجتماعی و سیاسی پیشگام هستند هم در سکوتی عجیب به سر می برد.

دو هفته پیش مذاکرات مهمی در کشور عمان برگزار شد و ایران و آمریکا یک بار دیگر رو در روی هم در مذاکرات نشستند ولی در شبکه های اجتماعی کاربران در سکوت معناداری به سر می بردند.

آقای مرتضوی شهروند تهرانی در این باره می گوید:” خسته ایم.

هر بار که این مذاکرات شروع شد مدام دنبال کردیم ببینیم چی می شود. به خدا مردم آرامش می خواهند. من نمی دانم این عده که اسم خود را دلواپس گذاشته اند چه کسانی هستند. چرا این قدر چوب لای چرخ دولت می گذارند. هر بار که امیدی به وجود می آید که نتیجه ای حاصل شود، اینان دلواپس می شوند.

"مردم در هر نوبت خبری گوش تیز می کنند تا شاید این بار خبری منتشر شود که بگوید کار یکسره شده است"دلواپس چی می شوند؟ منافع خودشان؟”

مصطفی می گوید:” اینان که دلشان برای مردم نسوخته است، منافعشان در همین عدم توافق است. در همین تحریم و به اسم دور زدن تحریم ها جیب هایشان را پر کردند و برای هفت پشت خود بار بستند. همین ها بورسیه هایشان را هم گرفتند و رفتند خارج تحصیل کردند و …. حالا چرا دلواپس نباشند؟ تا جهان و ایران در آشوب هستند اینان می توانند ترکتازی کنند، وگرنه در آرامش که اینها هیچی نیستند.”

خانم کاظمی به گفته خودش بیش از چهار نفر از نزدیکانش را با سرطان از دست داده است. او می گوید: “برای من فقط یک چیز مهم است که اگر این توافقات به این منجر شود که داروهای شیمی درمانی و دیگر داروهای مکمل و داروهای بیماری سخت دیگر به راحتی وارد کشور شود، دیگر هیچ چیز مهم نیست.

نه انرژی هسته ای می خواهم و نه هر چیز دیگری که اینها از آن حرف می زنند. فقط می دانم دیگر طاقت رنج عزیزان و مردمم را ندارم.”

شاید اتفاقی که در ده روز گذشته روی داد و دو هنرمند جوان و یک ورزشکار کشور با سرطان از میان ما رفتند، این نگاه را ایجاد کرد که نیازها و توقعات مردم ایران بیش از آن چیزی است که در رسانه های تندروها تبلیغ می شود. نیازهای اولیه هر جامعه ای که از بدیهیات است و در ایران به دست فراموشی سپرده و بین خواسته هایی مانند انرژی هسته ای و تحریم گم شده است.

آقای ابوالفضلی که خود را کارمند معرفی می کند، می گوید:” اقتدار ملی وقتی معنی پیدا می کند که مردم در شرایط استاندارد زندگی کنند، آن وقت است که می توانند مقتدرانه گام های جهانی شدن را بردارند. اما ما چی؟ ما هنوز در بند زندگی کاملا عادی مانده ایم. با این وضع زندگی هر روز هزاران نفر به زیر خط فقر پرت می شوند و آقایان ککشان هم نمی گزد.

"دلواپس چی می شوند؟ منافع خودشان؟”مصطفی می گوید:” اینان که دلشان برای مردم نسوخته است، منافعشان در همین عدم توافق است"آن وقت می آیند همایش برگزار می کنند. از حق مردم حرف می زنند. اینها مگه اصلا می دانند مردم چه کسی هستند؟ اینان از کدام مردم حرف می زنند؟”

این روزها در فضای مجازی هم خبری از مذاکرات نیست. تنها خبرنگاران اعزامی گاهی پستی درباره اوضاع و حال و هوای وین و محل برگزاری مذاکرات می نویسند.

معدود نوشته های دو هفته اخیر درباره مذاکرات هم بیشتر به طنز بود. یکی از کاربران فیس بوک نوشته بود: “خدای محمد (ص) بکنه … این توافق هسته ای حاصل بشه، وزارت خانه های اطلاعات و کشور و دادگستری سرشون خلوت تر بشه، اسیدپاش های اصفهان رو پیدا کنند … داعش یک تو دهنی بخوره از ایران، دشمن به خاک سیاه بشینه … به حق پنج تن … که جشن های سالگرد انقلاب نزدیکه …!”

و یکی دیگر نوشته بود: “باور کنید طراح های لباس خانم اشتون هم دیگه کم آوردن از بس برای مذاکرات لباس طراحی کردن و تن حاج خانم کردن هر رنگ و مدل پوشیده ای که فکرش رو کنید استفاده کردن … بس کنید دیگه اه …”

.

منابع خبر

اخبار مرتبط