ممنوعیت آموزش غذاهای غیر ایرانی در تلویزیون و واکنش رسانه‌های غربی

رضا دانشمندی: به گزارش خبرآنلاین، دولت‌ها در جهان کنونی می‌کوشند از طریق ایجاد جاذبه -و نه اجبار و سرنیزه- در شهروندان سایر کشورها، منافع ملّی خود را دنبال کنند. ایجاد جاذبه از طریق فرهنگ و عناصر آن بوده و در این نقطه است که فرهنگ و سیاست به هم می‌رسند.«دیپلماسی عمومی» شاخه‌های متعددی دارد و حوزه‌های مختلفی، از جمله غذا را در بر می‌گیرد. شاید به همین دلایل مسؤولان صدا و سیما نیز نسبت به آموزش غذاهای فرنگی در رسانۀ ملّی حساس شده‌اند. روز شنبه جام‌جم‌آن‌لاین  به نقل از دکتر دارابی معاون سیمای جمهوری اسلامی ایران نوشت: من بعد آموزش آشپزی غذاهای غیرایرانی ممنوع است و روز یکشنبه دو خبرگزاری فرانسه و آسوشییتدپرس این خبر را منعکس کردند. روزنامۀ آمریکایی «واشنگتن پست» با تکرار خبر «آسوشییتدپرس» در تیتر خود نوشت: ایران، تلویزیون دولتی را از آموزش طرز تهیۀ غذاهای خارجی منع کرد.

"رضا دانشمندی: به گزارش خبرآنلاین، دولت‌ها در جهان کنونی می‌کوشند از طریق ایجاد جاذبه -و نه اجبار و سرنیزه- در شهروندان سایر کشورها، منافع ملّی خود را دنبال کنند"وب‌سایت صهیونیستی «وای‌نت‌نیوز» و روزنامۀ «هاآرتص» نیز نوشتند: تلویزیون ایران به اسپاگتی و پیتزا نه می‌گوید؛ همبرگر و چیپس: آخرین دشمنان ایران. این در حالی است که پیش‌تر یکی از اعضای پروژه «دیپلماسی عمومی» دانشگاه «کالیفرنیای» طی گزارشی در پایگاه خبری «هافینگتون‌پست» نوشت: یکی از مطبوع‌ترین انواع «دیپلماسی عمومی Public Diplomacy» که در سراسر دنیا مورد توجه قرار گرفته «دیپلماسی غذایی» است، که عبارت است از دستیابی به ذهن و قلب مردم از طریق اشتها و علاقۀ آن‌ها به غذا. به گفتۀ این پژوهش‌گر یک مثل قدیمی در «دیپلماسی عمومی» آمریکا می‌گوید، «با شناخت ما، دوست‌مان خواهید داشت»، اما دیپلماسی غذایی می‌گوید «با چشیدن ما، دوست‌مان خواهید داشت»