هر چند ککت نمی گزد اما تا هستم تکاوران جنگی ام را از تو و فرشتگانت بیرون نمی کشم

 
۱
لابد آن بالا داری بشکن می زنی
بالا می اندازی
یکی
یکی
کودکان
مرده ی ما را

۲
لابد فرشته هایت در عرش
دارند فشفشه و
قصر سوپر من می سازند
وقتی جهان دیوثان
کلکسیون باربی و
توپ قلقلی ی بچه هاشان را
از خون و گوشت کودکان ما
مثل کپه های پول
در بانک ها
بالا می برند

٣
همیشه از ممکن تو
امکان بدتری هم می تواند
دستی رو کند
هم آنطور که از زبان قمر در عقربم
به وقت نیش و تیش
این را همه ی کج کلاهان شهر می دانند
پس واجد شرایطی و
واجب شکری

جای شکر گذاری ات
درد نکند
ای خدا

۴
مستضعف
ای ی ی ی ی
زاد و ولد کن
……
پس از هفتصد بار شکر
زیاده ممنون از بیخ شادیم و
دستمال کش تخم های قلمبه ات
وقتی دسته دسته کودکان مان را
به دست کنسرو های قوطی ی کامیون می سپاری
تا با مرگ نجیب تری بکپند
روی مین و
زیر کیر و چاقو نروند
جای موش و خرگوش
زیر تیغ قصاب
مثله نشوند

۵
تا لرزش دستم از شنیدن اخبار زنده ست
تا اشک پاشیر چشمم
تا قلب طناب می پراند
در ضربان
بالا بلندی بازی می کند
نبض
تا خودکار
مثل ابر بهار
در دستم می لرزد و
خط مرجان
بر کاغذم
در هم می شکند

اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید: