پدر و مادر پنج قلوها، دیگر خسته شده اند

پدر و مادر پنج قلوها، ديگر خسته شده اند
عصر ایران
عصر ایران - ۸ اردیبهشت ۱۳۹۰

ایرنا - حالا یک سال و چهارماه و دوازده روز از تولد وروجک های دماوندی می گذرد؛ شیطان و بازیگوش؛ آنقدر که روزی چند نوبت مادرشان را به گریه می اندازند.   روز چهارشنبه این هفته تصمیم گرفتیم سری به پنج قلوها ، یعنی فاطمه ، زهرا، علیرضا ، حسن و حسین بزنیم ، فرزندان راحله خانم علمی (۲۴ ساله) و آقا مجید درتومی (۲۸ ساله). آنها حالا پس از حدود ۱۸ ماه از تولد بچه ها واقعا خسته شده اند. به یادشان می آید که در روزهای اول همه دوره شان کرده بودند؛ خبرنگاران رسانه ها و مسوولان محلی، حتی'مهرداد بذرپاش' رییس وقت سازمان ملی جوانان.وعده ها داده بودند و البته در هفته ها و ماههای اول تا حدودی هم وضع بد نبود؛ از جمله یک آپارتمان در مجتمعی سازمانی که بهتر از خانه استیجاری با غرولند صاحبخانه تلقی می شد.آنها حالا واقعا خسته به نظر می رسند؛ هنگام گفت وگو نمی دانند از کدام مشکل بگویند؛ از پوشک و شیرخشک بچه ها یا هزینه های بیمارستانی و پوشاک؛ بویژه مادر که روزانه بارها با لباس های کثیف بچه ها سروکار پیدا می کند.حالا حمایت ها به حداقل رسیده بطوری که فقط کمیته امداد ماهانه ۱۵۰ هزار تومان کمک می کند و دیگران راحله و مجید را به حال خود و گرفتاری هایشان رها کرده اند.برای دیدار با این خانواده - حالا پر جمعیت -، از کنار اداره بهزیستی شهرستان دماوند در انتهای شرقی بلوار بعثت رد می شویم و به مجتمع مسکونی سازمانی شهرستان دماوند می رسیم. خانه پنج قلوها انتهای مجتمع در طبقه اول واقع است.بچه ها خبرنگار و عکاس ایرنا را دیدند ابتدا کمی متعجب شده و ساکت نشستند و به تازه واردها خیره شدند، اما این آرامش شاید آرامش قبل از طوفان بود و لحظاتی بعد بازی های کودکانه شان را چنان پی گرفتند که برای لحظه ای فکر کردیم در یک مهد کودک نشسته ایم.آثار و نشانه های شیطنت و بازی گوشی پنج قلوها را می توان بر در و دیوار خانه دید.

"ایرنا - حالا یک سال و چهارماه و دوازده روز از تولد وروجک های دماوندی می گذرد؛ شیطان و بازیگوش؛ آنقدر که روزی چند نوبت مادرشان را به گریه می اندازند"پریزهای برق، آنتن و کنترل تلویزیون ، از دست این بروجک ها در امان نمانده اند. به گفته مادر آنها برای بازی های کودکانه فضا و وسایل بازی کم می آورند بنابراین به هرچه دست یابند، آسیب می زنند.آپارتمانی که خانواده پنج قلوها در آن سکونت دارند، از سوی فرمانداری وقت شهرستان دماوند در بازدید 'مهرداد بذرپاش' رییس وقت سازمان ملی جوانان در سال ۸۸ در اختیار خانواده پنج قلوها قرار گرفت تا نگرانی و دغدغه اجاره نشینی نداشته باشند. آنها تا پیش از تولد بچه ها در اتاق سرایداری کوچکی زندگی می کردند.علیرضا، زهرا، حسن ، حسین و فاطمه، پنج قلوهای دماوندی بیست و چهارم آذر ماه ۸۸ در بیمارستان مهدیه تهران چشم به جهان گشوده اند و مزین به نام پنج تن آل عبا شده اند.خانواده پنج قلوها ضمن تشکر از مردم خیر و برخی از مسوولان که در گذشته به آنان توجه داشتند، اکنون از فراموشی و بدقولی های برخی از آنان گلایه می کنند و در عین حال خواستار توجه جدی و حمایت های لازم در زمینه های مالی و سایر کمک ها هستند.مجید درتومی، دردلش را اینگونه بازگو کرد که 'پنج قلوها هفت ماهه به دنیا آمدند و چند روزی را در دستگاه 'انکوباتور' زندگی کردند. آنها اکنون بزرگتر و شیطان تر شده اند و کار رسیدگی به آنان سخت تر شده و مراقبت و توجه بیشتری لازم دارند.مجید کارگر شهرداری دماوند است و در ابتدای تولد بچه ها ، شهرداری برای وی ساعت کاری چهارساعته در روز را برنامه ریزی کرده بود. او می گوید: شهرداری پس از مدت کوتاهی تسهیلات ساعت کاری ام را حذف کرد و خواستار حضور تمام وقت من در محل کار شد.از خانم علمی می پرسیم؛ با بچه ها چه می کنید؟ ساده و بی آلایش جواب می دهد و می گوید: خیلی وقت ها از خستگی و درماندگی از رسیدگی به بچه ها می نشینم و زار و زار گریه می کنم.بچه ها حتی نیمه های شب هم دست از سر مادر بر نمی دارند و خواب را بر راحله حرام می کنند.

این یکی می خوابد آن یکی برای شیر بیدار می شود و دیگری خود را خراب کرده است و بدتر از همه اینکه خدا نکند یکی از آنها سرما بخورد، آن وقت دیگر نه شب دارد و نه روز.راحله که بدش نمی آید با حرف زدن و صحبت از گرفتاری هایش خود را تخلیه کند، می گوید که حالا مدتهاست نشاط و شادابی جوانی اش را از دست داده و بچه ها او را خسته کرده اند.مادر پنج قلوها، دیگر توان مدیریت خانه پربچه اش را ندارد و از مسوولان تقاضای کمک فوری دارد و می گوید دیگر تحمل این فشارها را ندارم. نگرانم مبادا بیمار شوم و بچه هایم را نتوانم مراقبت کنم.وی به وعده های مسوولان اشاره می کند که قرار بود برایش پرستار بگیرند، حقوق شوهرش را افزایش دهند و مقدمات رسمی شدن او را در شهرداری فراهم کنند و می گوید: تاکنون هیچ یک از قولهای مسوولان عملی نشده است و بیش از هر چیزی برای من واجب تر پرستار است تا از رنج زیاد، فشار و سختی کارم بکاهد. هر روز باید چندین بار لباس بشویم و این کار هم وقت مرا می گیرد و هم توانم را کاهش می دهد.خستگی و نگرانی و دلواپسی را می توان براحتی در چهره راحله دید. پزشکان هم هشدار داده اند که نشانه ها و علائم مشکلات روحی در وی وجود دارد.خودش هم ناراحتی های روحی اش را پنهان نمی کند ولی خب چه باید کرد. او بارها در ملاقاتی که با وی داشتیم به صراحت گفت که بریده و خسته شده است و خیلی اوقات از فرط خستگی و درماندگی گریه اش می گیرد.مشکلات مالی هم دغدغه کمی برای راحله نیست و بر کلافگی هایش می افزاید.او می گوید هزینه های بچه ها کمرمان را شکسته است؛ هزینه روزانه شیر خشک و شیر پاستوریزه بچه ها حدود ۱۵ هزار تومان است.

برای خرید لباس بچه ها باید هر مرحله حداقل بالای صدهزار تومان بپردازیم و هر ماه نیز حدود ۱۵۰ هزار تومان فقط هزینه پوشک می پردازیم.مادر پنج قلوها اضافه کرد: هزینه نگهداری یک بچه با پنج بچه همسن بسیار متفاوت است و با این حقوق اندک شوهرم، قطع کمک های مردم و بدقولی های برخی مسوولان، واقعا زندگی بر ما سخت شده است.والدین پنج قلوها می گویند رسیدگی مسوولان در هفته ها و ماههای اول بد نبود اما به همان سال ۸۸ ختم شد و غیر از کمیته امداد دیگر کمکی به آنان نمی شود.به عنوان مثال می گویند اداره بهزیستی تا یک سالگی بچه ها ، شیرخشک آنان را تامین می کرده ، اما از یکسالگی به بعد این کمک را قطع کرده و مسولان این نهاد می گویند که برای ادامه تامین شیر خشک نیاز به دستور مجدد رییس جمهوری است.آنها در عین حال کمک های نهاد ریاست جمهوری و شخص دکتر احمدی نژاد را فراموش نکرده اند ، بطوری که راحله گفت: مبلغ پنج میلیون تومان کمک بلاعوض به دستور رییس جمهوری و سه میلیون تومان سازمان ملی جوانان در ابتدای سال ۸۹ به ما پرداخت شد و دفتر نهاد نیز دستور واگذاری منزلی که اکنون در آن ساکن هستیم را صادر کرد، ولی با وجود گذشت بیش از یکسال از این موضوع، هیچ خبری از واگذاری منزل نشده است و این بر نگرانی ما می افزاید، زیرا هیچکس حاضر به اجاره دادن خانه به ما نیست.به دنبال این گفت وگو با سرپرست شهرداری دماوند تماس گرفتیم و مسایل این خانواده را با آنان در میان گذاشتیم که وی قول داد: شهرداری به موجب وظیفه حرفه ای، اسلامی و اخلاقی، بررسی های لازم را برای رفع مشکلات این خانواده انجام خواهد داد.'محمد قنبریان' اطمینان داد که در کوتاهترین زمان ممکن لایحه ای تنظیم و در اختیار شورای اسلامی شهرستان دماوند قرار خواهد گرفت تا در خصوص بکارگیری نیرویی تحت عنوان پرستار برای مساعدت با این خانواده مشغول بکار شود.وی یک وعده دیگر هم داد و آن اینکه در نخستین فرصت با حضور در منزل پنج قلوها و بررسی مشکلات آنان ، کمک های نقدی و غیرنقدی تداوم داری را برای آنان فراهم نماید.قنبریان افزود: تاکنون حمایت های شهرداری بطور غیر مستقیم ادامه داشته است، ولی تلاش می کنیم این حمایت ها افزایش یابد.اکنون که لطف خداوند با هدیه آسمانی شامل حال این خانواده شده، بر همگان است تا با توجه و حمایت از آنان در این امر خیر سهمی داشته باشند.خانم علمی از تمام مردم شریف و خیری که تاکنون از آنان حمایت کرده اند قدردانی و درخواست کرد در صورتی که هریک از شهروندان خواستار کمک به آنان هستند، کمک های نقدی خود را به شماره کارت ۶۲۷۳۵۳۱۰۶۰۰۵۷۶۲۳ بانک تجارت ' به نام راحله علمی' واریز نمایند.اکنون این خانواده نیازمند حمایت مسوولان و شهروندان هستند تا با این حمایت ها شرایط سخت و دشوارشان اندکی تخفیف یابد

منابع خبر

اخبار مرتبط