پرونده نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۱۲ روسیه

مردم روسیه روز چهارم مارس سال ۲۰۱۲ میلادی پای صندوق‌های رأی خواهند رفت تا جانشین دیمیتری مدودف، رئیس جمهور کنونی این کشور را انتخاب کنند.

پس از آنکه کمیته مرکزی انتخابات در روسیه مانع ثبت‌نام گریگوری یالوینسکی، رهبر اپوزیسیون لیبرال شد، تنها پنج نامزد برای انتخابات ریاست جمهوری روسیه باقی ماندند.

ولادیمیر ولادیمیرویچ پوتین ۵۹ ساله که افسر سابق اطلاعات و دارای کمربند سیاه جودو است، سابقه دو بار ریاست جمهوری روسیه را دارد و در انتخابات چهارم مارس هم شانس زیادی برای برنده شدن دارد.

او به دلیل اینکه قانون اساسی مدت دوران ریاست جمهوری را به دو دوره متوالی محدود می‌کند، در چهار سال گذشته نخست‌وزیر روسیه بوده است. در سال ۲۰۰۸ میلادی، دمیتری مدودف، که از دست‌پروردگان آقای پوتین است، برنده انتخابات ریاست‌جمهوری روسیه شد، اما بسیاری معتقدند که قدرت اصلی همچنان در دستان آقای پوتین باقی مانده است.

ولادیمیر پوتین در سال ۱۹۵۲ میلادی، در شهر لنینگراد ( سن‌پترزبورگ) متولد شد. او پس از فارغ‌التحصیلی در رشته حقوق و اقتصاد در دهه ۱۹۸۰ میلادی به عنوان افسر اطلاعاتی در آلمان شرقی خدمت می‌کرد.

در اوایل دهه ۱۹۹۰ میلادی، او برای مدتی مشاور شهردار سن‌پترزبورگ شد و پس از آن به مسکو رفت تا وارد تشکیلات حکومتی بوریس یلتسین، رئیس جمهور وقت شود؛ جایی که در آن، لقب کاردینال خاکستری گرفت.

یلتسین در سال ۱۹۹۹ میلادی او را به نخست‌وزیری منصوب کرد و پس از آن در شب سال نو، او را رئیس‌جمهور موقت کرد. پوتین سال بعد از آن، برنده اتنخابات شد و اولین دور ریاست‌جمهوری خود را آغاز کرد.

حزب حاکم روسیه متحد که او از سال ۲۰۰۸ میلادی، بدون عضویت رسمی، رهبری آن را به عهده دارد، از نامزدی او در انتخابات حمایت می‌کند. اما در سال‌های اخیر از محبوبیت این حزب کاسته شده است و آقای پوتین سعی کرده با تاسیس جنبشی به نام "جبهه تمام خلق روسیه" و تبدیل آن به پایگاه اصلی حمایتش از حزب روسیه متحد فاصله بگیرد.

با آنکه آقای پوتین پس از هرج و مرج دوران یلتسین، دوران پایداری را برای روسیه به ارمغان آورد، مخالفانش او را به سرکوب دموکراسی و گسترش سانسور متهم می‌کنند.

ظاهرا محبوبیت او رو به کاهش بوده است.

"همسر او لیودمیلا در سال‌های اخیر از مرکز توجهات دور بوده است و آقای پوتین هم تلاش زیادی کرده است تا جزئیات زندگی دو دختر بزرگسالش از انظار عمومی دور بماند"در ماه نوامبر، او را در جریان یک مسابقه ورزش‌های رزمی در مسکو هو کردند و در ماه دسامبر هم مخالفان، با ادعای تقلب در انتخابات دوم خواستار استعفایش شدند.

آقای پوتین در ابتدا سعی کرد اعتراضات را با آمریکایی خواندن آنها نادیده بگیرد، اما بعد اعلام کرد که آماده است تا با مخالفان مذاکره کند.

او در برنامه انتخاباتیش، وعده پیشرفت کشور به سوی مدرنیزاسیون و ایجاد ۲۵ میلیون شغل در ۲۰ سال آینده را داده است.

ولادیمیر پوتین از خودش چهره یک عملگرا را به نمایش گذاشته است؛ تلویزیون روسیه بارها او را در حال شکار ببر، راندن موتورسیکلت هارلی دیویدسون یا پرواز با هواپیمای جنگنده نشان داده است.

اما از رسانه‌ای شدن زندگی خصوصی او به شدت جلوگیری می‌شود. همسر او لیودمیلا در سال‌های اخیر از مرکز توجهات دور بوده است و آقای پوتین هم تلاش زیادی کرده است تا جزئیات زندگی دو دختر بزرگسالش از انظار عمومی دور بماند.

گنادی آندریویچ زیوگانف ۶۷ ساله، مردی که مهمترین رقیب پوتین در اتنخابات شناخته می‌شود، سیاستمداری کهنه‌کار است.

نظرسنجی‌های اخیر او را با ۱۱ درصد آراء در رده دوم بعد از پوتین نشان می‌دهد. براساس تخمین‌های مختلف، میزان رأی پوتین بین ۴۵ تا ۵۲ درصد متغیر است.

آقای زیوگانف از سال ۱۹۹۳ میلادی، حزب کمونیست فدراسیون روسیه را که جانشین حزب بدنام کمونیست دوران شوروی شده است، رهبری کرده است. بیشتر حامیان او افراد مسنی هستند که هنوز با خاطرات دوران اتحاد جماهیر شوروی زندگی می‌کنند.

او در سال ۲۰۱۰ میلادی، در نامه‌ای سرگشاده به مدودف، رئیس‌جمهوری روسیه، خواستار "استالینی کردن" دوباره جامعه روسیه شد.

او با سابقه سه بار شرکت در رقابت‌های انتخابات ریاست جمهوری روسیه و کسب رتبه دوم آراء در هر بار، یکی از کهنه‌کاران این عرصه محسوب می‌شود.

فعالیت انتخاباتی او در این دوره، بر انتقاد از ولادیمیر پوتین، نخست‌وزیر روسیه، متمرکز بوده است. او درباره پوتین گفته است: "مردم مختارند به پوتین رأی دهند، اما این اتفاق، کشور را به نابودی خواهد کشاند."

در برنامه انتخاباتی زیوگانف بر نجات صنایعی مانند کشتی‌سازی، صنایع دفاعی و کشاورزی که در "بحران شدید" به سر می‌برند، تاکید شده است.

گفته می‌شود که برنامه اصلی او در بخش اقتصادی، "ملی کردن منابع طبیعی روسیه" و در بخش سیاست خارجی، "تقویت نقش سازمان ملل متحد و محدود کردن نفوذ ناتو" است.

آقای زیوگانف متولد سال ۱۹۴۴ میلادی در شهر میمرینو، در منطقه اورل است و والدین او هر دو معلم بودند. او و همسرش نادژدا یک پسر و یک دختر دارند.

ولادیمیر ولفویچ ژیرینوفسکی ۶۵ ساله، بنیانگذار و رهبر حزب لیبرال دموکرات روسیه است.

ادبیات سیاسی او ترکیبی است از عوام‌گرایی، ملی‌گرایی و فحاشی به غرب. او با این سبک بی‌پروا و تقابلی، بیشتر به عنوان هنرپیشه صحنه سیاست شناخته می‌شود.

آقای ژیرینوفسکی را بیشتر به عنوان دلقک می‌شناسند. با این وجود، او در رقابت‌های چهار دوره انتخابات ریاست جمهوری روسیه شرکت کرده است و در سال ۲۰۰۸ میلادی هم با کسب ۹ درصد آرا نفر سوم شد.

شعار انتخاباتی آقای ژیرینوفسکی برای انتخابات سال ۲۰۱۲ میلادی، این است: "یا به ژیرینوفسکی رأی دهید، یا اوضاع از این هم بدتر می‌شود."

ژیرینوفسکی با وجود مخالفت‌های خود با کرملین و از کوره دررفتن‌های مکررش همچنان به عنوان یکی از وفاداران به کرملین شناخته می‌شود.

او در برنامه انتخاباتیش قول داد که ظرف دو سال، مشکلات اصلی روسیه، از جمله فساد مالی و قاچاق موادمخدر را حل کند. او می‌گوید در صورتی که انتخاب شود، دیگر بیکاری و مهاجرت غیرقانونی وجود نخواهد داشت.

او معتقد است: "روسیه باید به یک دولت مقتدر مرکزی تبدیل شود و همه اختیارات محلی را محدود کند." در سیاست خارجی هم آقای ژیرینوفسکی "بریتانیا را مهمترین دشمن روسیه در چند قرن اخیر" می‌داند، اما در عین حال تصدیق می‌کند که "در قرن بیستم، آمریکا جای بریتانیا را گرفته بود."

آقای ژیرینوفسکی در سال ۱۹۴۶ میلادی در آلماتی قزاقستان متولد شد.

"ولادیمیر ژیرینوفسکی ولادیمیر ولفویچ ژیرینوفسکی ۶۵ ساله، بنیانگذار و رهبر حزب لیبرال دموکرات روسیه است.ادبیات سیاسی او ترکیبی است از عوام‌گرایی، ملی‌گرایی و فحاشی به غرب"او در موسسه کشورهای آسیایی و آفریقایی دانشگاه دولتی مسکو تحصیل کرد و پس از آن هم در سال ۱۹۷۷ میلادی، از دانشکده حقوق همان دانشگاه فارغ‌التحصیل شد.

او و همسرش گالینا یک پسر به نام ایگور لبدوف دارند که نماینده مجلس و رهبر نمایندگان حزب لیبرال دموکرات روسیه در پارلمان است.

سرگئی میخایلویچ میرونوف ۵۸ ساله تا همین اواخر یکی از متحدان وفادار پوتین بود.

او در سال ۲۰۰۴ میلادی، با آنکه خودش نامزد انتخابات بود، اعلام کرد که به پوتین رأی خواهد داد و از او حمایت کرد. آقای میرونوف در آن انتخابات نفر آخر شد.

او در سال ۲۰۰۶ میلادی، یک حزب چپ میانه به نام "روسیه عدالت‌محور" تشکیل داد که گفته می‌شود توسط کرملین تایید شده است و هدایت می‌شود.

او تقریبا برای مدت ۱۰ سال رئیس شورای فدراسیون روسیه بود. این شورا نقش مجلس سنا را در پارلمان روسیه دارد. آقای میرونوف این پست را در ماه مه سال ۲۰۱۱ میلادی، به دنبال تحرکات حزب روسیه متحد از دست داد.

پس از این اتفاق، روابط آقای میرونوف با پوتین تغییر کرد و او با ذکر اینکه پوتین مخالف اصلاحات است و باید برود، به یکی از منتقدان پوتین تبدیل شد.

آقای میرونوف در برنامه انتخاباتیش قول ملی کردن منابع طبیعی، ارائه خدمات اجتماعی به بازنشستگان و کارکنان بخش دولتی، و یک سیستم مترقی مالیاتی را داده است. او می‌گوید که دوست دارد برای دو سال عنوان رئیس‌جمهور موقت را داشته باشد تا بتواند اصلاحات سیاسی را انجام دهد.

او متولد سال ۱۹۵۳ میلادی در شهر پوشکین در منطقه لنینگراد است.

تخصص اصلی او ژئوفیزیک است و به همین دلیل، مدت زیادی را در ماموریت کاری و مناطق دوردست گذرانده است که بخشی از آن شامل ماموریت پنج ساله وی در مغولستان می‌شود.

او با ایرینا، همسر سومش زندگی می‌کند و از ازدواج‌های قبلی‌اش هم فرزند دارد.

میخاییل دیمیتریویچ پروخوروف، صنعتگر ۴۶ ساله با دو متر قد، جوان‌ترین و بلندقدترین کاندیدای ریاست جمهوری روسیه است. او در مجله فوربس، سومین فرد ثروتمند روسیه معرفی شده و تنها نامزد مستقلی است که توانسته از مراحل ثبت‌نام بگذرد.

کاریزمای شخصیتی آقای پروخوروف هواداران بسیاری برای او جمع کرده است، اما بیشتر طرفدارانش در میان متخصصان جوان و طبقه در حال شکل‌گیری متوسط هستند.

با این وجود، بعید به نظر می‌رسد که او برنده انتخابات شود، چون جلب حمایت مردم عادی روسیه که دل خوشی از ثروتمندان ندارند، آسان نیست.

نظرسنجی‌های اخیر نشان می‌دهد که تنها حدود سه درصد مردم روسیه به آقای پروخوروف رأی خواهند داد، اما با این وجود او ناامید نشده است و اطمینان دارد که انتخابات به دور دوم خواهد کشید و در دور دوم هم او، و نه "پیرمرد دوما"، با ولادیمیر پوتین رقابت خواهد کرد.

آقای پروخوروف از زمان حضورش در عرصه سیاست مجبور شده است با شایعه گسترده‌ای که او را "پروژه کرملین" با هدف جذاب کردن انتخابات برای طبقه ناراضی متوسط می‌خواند، مبارزه کند. او طرح این مساله را که تصمیمش برای نامزد شدن در رقابت‌های انتخاباتی، پس از تماس تلفنی پوتین با او بوده است، "بی‌معنی" می‌خواند.

او مراقب بوده است که مستقیما با آقای پوتین درنیافتد و می‌گوید که فعالیت انتخاباتی خود را بر انتقاد از پوتین متمرکز نخواهد کرد.

او در برنامه انتخاباتی خود، پیشنهاد اصلاحات سیاسی، کوتاه کردن دوره ریاست جمهوری و برقراری مجدد انتخاب مستقیم فرمانداران مناطق را داده است. او همچنین وعده داده است تا سربازی اجباری را تا سال ۲۰۱۵ میلادی لغو کند. در سیاست خارجی هم او طرفدار روابط نزدیک اقتصادی با اتحادیه اروپا است.

او قول داده است تا بایگانی‌های دوران کمونیسم را در دسترس عموم قرار دهد و یاد قربانیان دوران لنین-استالین را جاودانه کند.

آقای پروخوروف تاکنون چندین نفر را به عنوان نخست‌وزیر معرفی کرده است که شامل آلکسی کوردین، وزیر سابق دارایی، و میخاییل خودرکوفسکی، میلیاردر سابق نفتی که اکنون زندانی است، می‌شود.

آقای پروخوروف ثروتش را که حدود ۱۸ میلیارد دلار تخمین زده می‌شود، در دهه ۱۹۹۰ میلادی، با خرید شرکت نوریلسک‌نیکل به دست آورد.

او مالک گروه سرمایه‌گذاری اونکسیم است که فعالیت اصلیش در زمینه معادن طلا و نیکل است، اما در زمینه سرمایه‌گذاری، رسانه و فناوری هم فعال است.

تیم بسکتبال نیوجرسی نتس و مجله روسی اسناب نیز برخی دیگر از دارایی‌های او هستند.

میخاییل پروخوروف به عنوان شایسته‌ترین مرد مجرد روسیه شناخته می‌شود و قول داده است که در صورت برنده شدن در انتخابات ازدواج کند.