گزارش گرامی داشت روز جهانی حقوق بشر در آتلانتا

بنیاد اسماعیل خویی برنامه ویژه ای را در شهر آتلانتا به مناسبت بزرگداشت روز جهانی حقوق بشر در روز ۱۱ دسامبر برگزار کرد.
برنامه با خوش آمد به حاضران و معرفی بنیاد اسماعیل خویی به وسیله ی دکتر سیاوش عبقری شروع شد و سپس خانم دکتر شهلا عبقری بیانیه ی همبستگی برای حقوق بشر در ایران را که به وسیله ی بنیاد اسماعیل خویی و ۲۵ نهاد حفوق بشری امضا شده بود را خواند که این چنین به پایان می رسید:

"ما، مدافعان حقوق بشر در داخل و خارج از کشور، تا تحقق حقوق و آزادی های مندرج در منشور جهانی حقوق بشر برای شهروندان ایرانی، اعم از زن ، مرد و کودک، آرام نخواهیم گرفت. ما، بانگ بر می آوریم که بر خلاف ماده اول پیمان جهانی حقوق بشر که می گوید:
«تمام افراد بشر آزاد به دنیا می آیند و از لحاظ حیثیت و کرامت و حقوق با هم برابرند.»،
در کشور ایران، تمام افراد بشر آزاد به دنیا می آیند، اما آزاد زندگی نمی‌کنند و از لحاظ حقوق اجتماعی با هم نابرابرند.".
پس از خواندن بیانیه، آقای دکتر سیاوش عبقری سخنرانی خود را به نام و به یاد کلیه ی زندانیان سیاسی و عقیدتی و با همدلی با خانواده های آنها در ایران، با عنوان "ریشه های بحران اقتصادی در نظام ولایت فقیه و راه خروج از بحران را ایراد کرد
او ابتدا خاطر نشان ساخت که ایران بلقوه و بلفعل تا قرن هفدهم در میان پنج کشور صدر جهان بوده است. در مورد جایگاه و وضعیت اقتصادی ایران قبل از انقلاب(در سال ۱۹۷۴-۷۵ رشد اقتصادی ایران ۴۲ درصد و تولید ناخالص ملی سرانه ۲۴۰۰ دلار در سال ۱۹۷۸ بوده است. ایران یکی از ۱۰ کشور ثروتمند دنیا از نظر منابع طبیعی است.

"بنیاد اسماعیل خویی برنامه ویژه ای را در شهر آتلانتا به مناسبت بزرگداشت روز جهانی حقوق بشر در روز ۱۱ دسامبر برگزار کرد") و سپس به بحران های اقتصادی تحمیل شده به ملت و مملکت پس از انقلاب پرداخت.
بعد از انقلاب بعلت مصادره کارخانجات و بانک ها و دارایی های بخش خضوصی و نا کارآمدی بخش دولتی،اقتصاد ایران بطور مطلق و نسبی تنزل فاهشی داشته است
او اضافه کرد که ایران با چالش های رکود-تورمی، فرار مغز ها ، کمبود سرمایه گذاری خارجی. بدلیل ضریب ریسک بالا، و فساد گسترده با ضریب بالا در سطح جهان(بعد از افغانستان و گینه) و ایدئولوژی اسلامی - اقتصاد اسلامی و خویشاوند بازی و ... است و برای خروج از بحران ها ملزومات سیاسی-قانونی- اقتصادی زیر باید انجام گردد:

۱. سرمایه گذاری در تاسیسات و زیرساخت های فیزیکی مناسب شبکه حمل ونقل و ارتباطات.
۲.

استقلال قوه قضائیه و بی طرف و منصفانه و شفاف بودن آن برای اعمال حق مالکیت و اجرای قوانین.
۳. احیای مجلس و نقش نظارتی و استقلال آن
۴. استقلال بانک مرکزی و جدایی سیاست پولی و مالی
۵. نوسازی نظام بانکی و لغو بانکداری اسلامی
۶. انحصار زدایی از بخش دولتی و خصوصی سازی
۷.

"در مورد جایگاه و وضعیت اقتصادی ایران قبل از انقلاب(در سال ۱۹۷۴-۷۵ رشد اقتصادی ایران ۴۲ درصد و تولید ناخالص ملی سرانه ۲۴۰۰ دلار در سال ۱۹۷۸ بوده است"مبارزه با فساد و شفاف سازی و شایسته سالاری
۸. سپاه و دیگر نیروهای نظامی فقط باید نقش نگاهبانی از مرزها و انتظامات داشته باشند و در اقتصاد و سیاست هیچ گونه دخالتی نداشته باشند .
۹. بازسازی سازمان برنامه و بودجه
۱۰. بازسازی وزارت اقتصاد و قدرت بخشیدن به آن برای دریافت مالیات.
۱۱.

خارج کردن بنیادها از زیر نفوذ روحانیت
۱۲. ملی کردن نفت و گاز و دیگر منابع با خارج کردن این منابع از دست دولت
۱۳. مهمترین ، برکناری نظام ولایت فقبه که با وجود آن هیج کدام از موارد بالا قابل اجرا نخواهد بود.
پس از سخنرانی دکتر سیاوش عبقری، آقای نیک آهنگ کوثر معرفی شد:

آقای نیک آهنگ کوثر دانش آموخته زمین شناسی و رسوب شناسی از دانشگاه تهران است و به پایان رسانده است . Sheridan Institute of Technology روزنامه نگاری را در کانادا 
فعالیت روزنامه نگاری حرفه ای را درسال ۱۳۷۰ ( ۱۹۹۱) با مجله ی گل آقا آ غاز کرد و از سال ۱۳۷۱ با ماهنامه و روزنامه همشهری ادامه داد.
او با روزنامه های متعددی پیش و بعد از ۱۳۷۶ همکاری کرده است .
کوثر برنده ی سه قلم بلورین جشنواره ی مطبوعات و برنده ی نشان شجاعت کارتون جهانی از شبکه جهانی دفاع از حقوق کارتونیست ها است . او هم اکنون عضو هیات مدیره و دستیار رئیس شبکه جهانی دفاع از حقوق کارتونیست ها است که مسوولیت رسیدگی به وضعیت کارتونیست های پناه جو.

"بدلیل ضریب ریسک بالا، و فساد گسترده با ضریب بالا در سطح جهان(بعد از افغانستان و گینه) و ایدئولوژی اسلامی - اقتصاد اسلامی و خویشاوند بازی و .."در کشورهای مختلف است. او همچنین تهیه کننده و مجری برنامه ”آبانگان "است که هفته ای دو بار از شبکه ی تلویزیونی اندیشه پخش میشود. هدف این برنامه آگاهی رسانی در مورد بحران آب در ایران است. کو ثر و آبانگان ، برنده جایره ی نوروز از بنیاد پاسارگاد در سال ۲۰۱۶ می باشد.

پس از معرفی آقای نیک اهنگ کوثر سخنان حود را این چنین آعاز کرد:
"بر اساس میثاق بین‌المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، آب پاک باید برای شرب و شستشو، به‌دور از هرگونه تبعیضی در اختیار همه قرار گیرد و نحوه ی مدیریت منابع آب باید آنچنان باشد که آثار سویی بر شهروندان نداشته باشد.

اگر بخواهیم عملکرد جمهوری اسلامی را در این حوزه بررسی کنیم، باید بگوییم که سدسازی‌های متعدد در نقاط مختلف کشور و پروژه‌های آسیب زننده موقعیت مردم و کشور به خطر انداخته است.
. دریاچه ارومیه، طرح‌های انتقال آب از چهار محال - بختیاری ساخت سدهایی چون کرخه و گتوند، نمونه‌هایی از این دست هستند.

برخی مورخان معتقدند ایران‌زمین در دوران حمله مغول، بیشترین آسیب را دیده اما، بررسی وضعیت دشت‌ها و منابع آب سطحی و زیرزمینی کشور در طی این دوره ۳۷ ساله، ثابت می‌کند که جمهوری اسلامی از لحاض تخریب، در طول تاریخ بی‌نظیر بوده است.!

ایرانیان که هزاران سال با تکیه بر فن‌آوری کاریز، هم آب‌های زیرزمینی را مدیریت می‌کردند و هم آبی با حساب و کتاب برای مصارف شرب و کشت در اختیار داشتند در سال های اخیر مواجهه با عدم مدیریت درست دچار بحران بی ابی شده است

یکی از بزرگ‌ترین عوامل از بین رفتن طبیعت ایران، اصرار ویژه رهبران جمهوری اسلامی برای خودکفایی غدایی بوده است. این نگاه نزد بسیاری تبدیل به ایدئولوژی شده و از ابتدای انقلاب با همراهی جهاد سازندگی و وزارت نیرو برای تامین شبکه‌های آبیاری و ساخت سدهای بزرگ همراه بوده است.

در این مسیر اما، توسعه ی پایدار شهید اول بود. اصرار بر سر تولید بیشتر، بدون توجه به میزان تجدید پذیری منابع آب، باعث شد که کشاورزان برای تولید و درآمد بیشتر، دشت‌های ایران‌زمین را با چاه‌های عمیق سوراخ سوراخ کنند و با پمپ‌های وارداتی، آب‌های زیرزمینی ذخیره شده را عملاً حرام کنند.

مشکل بزرگ‌تر زمانی به‌وجود آمد که جماعت طرفدار خودکفایی، طعم شیرین کمیسیون و پورسانت را در حوزه مدیریت منابع آب چشیدند.

"استقلال قوه قضائیه و بی طرف و منصفانه و شفاف بودن آن برای اعمال حق مالکیت و اجرای قوانین"مهندسان مشاور و کارشناسان می‌دانستند که با نوشتن طرح‌های توجیهی برای ساخت سد، درآمدی دائمی به جیب خواهند زد. پیمان‌کاران بزرگ، بهره‌ای ویژه بردند و نهایتاً بزرگ‌ترین و قدرتمندترین پیمان‌کار و مجری پروژه‌ها از دل سپاه پاسداران بیرون آمد و در دهه ۷۰ با همکاری کارگزاران و بعدها مشارکتی‌ها، دریافت‌ کننده عظیم‌ترین قراردادهای تاریخ ایران در حوزه سدسازی و انتقال آب شدند.
با وجودی‌که کارشناسان آبیاری به مسوولان جدید کشور در باره آثار استفاده بیش از حد از آب‌های زیرزمینی و خطر تبخیر زیاد آب به واسطه ی آبیاری غرقابی هشدار داده بودند، اما گوش شنوایی نبود. حتی اصرار عیسی کلانتری برای توسعه ی آبیاری قطره‌ای هم اثری محدود داشت.

مشاور معاون اول رئیس جمهوری ایران در امور آب، کشاورزی و محیط زیست، بارها نسبت به خطر افزایش جمعیت در زمانی که آبی برای سیر و سیراب کردن ایرانیان وجود نخواهد داشت، هشدار داده است..

می‌گویند مدیریت منابع آبی تجدید پذیر در ایران، بالاتر از حد استاندارد جهانی است. اگر حجم مدیریت شده به رقمی فراتر از ۴۰٪ کل آب‌های تجدیدپذیر برسد، باید نگران آیندگان بود.

این نسبت در ایران، در گذشته‌ای نه چندان دور که بارش متوسط سالانه به ۲۵۰ میلی‌لیتر می‌رسید، در حدود ۹۰٪ بود، اما با کاهش میزان بارندگی به محدوده ۱۹۸-۲۱۰ میلی‌لیتر در سال، و عدم تغییر میزان مدیریت منابع، به ۱۰۷٪ رسیده است. کلانتری می‌گوید: «استفاده از حجم ۹۷ درصد آب‌های سطحی مربوط به گذشته بود. اکنون این رقم به ۱۰۷ درصد رسیده است.
بر اساس تعاریف بین‌المللی و تفاهمات ارگان‌های توسعه سازمان ملل هیچ کشوری حق ندارد بیش از ۴۰ درصد آب‌های تجدیدپذیر را استفاده کند. در ایران به‌ جای ۴۰ درصد، ۱۰۷ درصد استفاده می‌شود. در دنیا به غیر از شش یا هفت کشور بقیه بیش از ۴۰ درصد استفاده نمی‌کنند و هیچکدام به ۵۵ درصد هم نمی‌رسد.

"سپاه و دیگر نیروهای نظامی فقط باید نقش نگاهبانی از مرزها و انتظامات داشته باشند و در اقتصاد و سیاست هیچ گونه دخالتی نداشته باشند "فقط ایران است که از بیش از ۱۰۷ درصد آب‌های تجدیدپذیر استفاده می‌کند.

بخش قابل توجهی از نیاز آبی کشاورزی ایران، از سفره‌های آب زیرزمینی تامین می‌شود. به خاطر نبود نظارت دقیق، حجم زیادی از منابع آب زیرزمینی به خاطر کشت بدون منطق به هدر رفته است. وقتی میزان تغذیه منابع آب زیرزمینی از میزان برداشت فراتر رود، سطح سفره آب پایین‌تر می‌آید.

ایرانیان باستان می‌دانستند که ارزش آبرفت‌ها چیست و توانستند با اختراع قنات، منابع عظیم آب‌های زیرزمینی را مدیریت کنند. گویی اجداد ما می‌دانستند که توسعه پایدار چیست، بی‌آنکه درسش را خوانده باشند، اما تکنوکرات‌ها ، هم توسعه پایدار را فراموش کردند و هم شناخت منابع واقعی ایران‌زمین‌ را.
اقای کوثر همچنین در مورد وضعیت آب در خاورمیانه و اثری را که در شورش های اجتماعی داشته سخن گفت و سپس ویدیوی آقای فرید من ( لینک زیر نگاهی به گزارش توماس فریدمن، گزارشگر نیویورک تایمز در مورد ابانگان۹۴ ) را نشان داد.

https://vimeo.com/۱۹۴۲۸۷۷۷۴.

و سپس هشدارداد که مساله بحران آب بسیار جدی است و مردم واقعا در این مورد اطلاع ندارند و آن را جدی نمی گیرند ،بنا براین و ظیفه ی یکا یک ما است که در این مورد اطلاع رسانی کنیم.

پس از سخنان اقای کوثر که بسیار مورد توجه حاضران قرار گرفت و تنفس و پذیرایی، میز گرد نقض حقوق بشر در ایران آغاز شد. در این میز گرد دکتر پرویز ایزدی و آقای شهرام زابلی درمورد نقض حقوق اقلیت های مذ هبی ، دکتر شهلا عبقری در مورد نقض حقوق زنان و آقای نیک آهنگ کوثر در مورد عدم آزادی مطبوعات و رسانه ها سخنانی ایراد و بحث را آعاز کردند. حاضران با علاقه مندی در بحث مشارکت کردند و میز گرد با این نتیجه که، ما با تمام تفاوتها بایستی در جامعه از نظر حقوقی برابر باشیم و در این راه تلاش کنیم و بدانیم که بدون تلاش این مهم میسر نخواهد شد.
جلسه با قدردانی از سخنرانان و شرکت کنندگان به پایان رسید.

*لینک های مربوط برای اطلاعات بیشتر در مورد سخنرانی افای کوثر:

آبانگان ۹۴

www.spate-irrigation.org

amir.eng.uci.edu

اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید: