گزینه‌های ایران برای ثبت به حافظه جهانی یونسکو رفتند

پرونده‌های پیشنهادی ایران برای ثبت در برنامه حافظه جهانی سال ۲۰۱۲ (IAC) به دفتر یونسکو در پاریس فرستاده شدند.

فریبا فرزام، عضو کمیته ملی حافظه جهانی امروز شنبه ۱۲ فروردین‌ماه در گفت‌وگو با خبرگزاری مهر گفت: "کار ترجمه و گردآوری آخرین ویرایش و بازخوانی نهایی نسخه‌هایی از آثار پیشنهادی ایران انجام و سپس، پرونده‌های نهایی برای ثبت در برنامه حافظه جهانی چند روز پیش از پایان زمان اعلام شده، به دفتر یونسکو در پاریس فرستاده شدند."

آخرین زمان فراخوان یونسکو برای ثبت آثار ملی در حافظه جهانی امروز ۱۲ فروردین ۱۳۹۰ برابر با ۳۱ مارس ۲۰۱۲ به پایان می‌رسد.

کمیته ملی حافظه جهانی امسال دو اثر به نام‌های "مجموعه نقشه‌های دوره قاجار" مربوط به آثار مرکز اسناد و تاریخ دیپلماسی و "ذخیره خوارزمشاهی" از آثار کتابخانه و مدرسه عالی مطهری را به‌عنوان آثار پیشنهادی ایران برای ثبت در برنامه حافظه جهانی یونسکو سال ۲۰۱۲ برگزیده و به یونسکو معرفی کرده است.

مجموعه نقشه‌های قاجاری مرکز اسناد و تاریخ دیپلماسی، دارای نزدیک به ۵۰۰ برگ یا ۵۰۰ نقشه منحصر به‌فرد و دست‌نگار است.

کمیته ملی حافظه جهانی امسال دو اثر به نام‌های "مجموعه نقشه‌های دوره قاجار" و "ذخیره خوارزمشاهی" را به یونسکو معرفی کرده است

برخی از نقشه‌های این مجموعه مربوط به کلات نادری و برخی هم مربوط به پستخانه‌ها و تلگرافخانه‌های ایران است.

در حاشیه بسیاری از این نقشه‌ها امضای رجال و شخصیت‌های فرهنگی و سیاسی دوره قجار حک شده است.

"ذخیره خوارزمشاهی" دومین اثر پیشنهادی ایران برای ثبت در حافظه جهانی، بیانگر پیشرفت طب ایرانی در مقطعی از تاریخ ایران است.

این رساله پزشکی به‌زبان فارسی دارای نزدیک به ۴۵۰ هزار واژه‌، در ۹ کتاب (۷۵ باب‌، ۱۱۰۷ فصل‌) یکی از کتاب‌های پایه و جامع در پزشکی سنتی امروز، نوشته زین‌الدین ابوالفضایل اسماعیل بن حسین جرجانی، معروف به سیداسماعیل پزشک ایرانی است.

در این کتاب، از شاخه‌های بسیار زیادی از طب از گفتاردرمانی گرفته تا سموم آفت‌ها سخن رفته است.

پیش از این و در سال‌های گذشته پنج اثر شاهنامه بایسنقری، وقفنامه ربع رشیدی، اسناد تسهیلات اداری دوره صفویه آستان قدس رضوی، "خمسه" نظامی گنجوی و "التفهیم" ابوریحان بیرونی به‌عنوان میراث معنوی ایران در برنامه حافظه جهانی یونسکو (IAC) به ثبت رسیده بودند.

حافظه جهانی میراث مستند در سال ۱۹۹۷ با هدف ترویج میراث مستند با اهمیت جهانی ایجاد شد.

از سال ۱۹۹۷ تا سال ۲۰۰۹ در مجموع ۱۹۳ اثر در فهرست حافظه جهانی یونسکو به ثبت رسیده است.

در این برنامه جهانی فهرستی از مجموعه‌های کتابخانه‌ای و منابع آرشیوی با اهمیت جهانی گردآوری و ثبت می‌شوند.

هر کشور، دو سال یک بار می‌تواند دو اثر را برای ثبت در حافظه جهانی به یونسکو پیشنهاد کند.