۲۵ آوریل, روز یاد گیری از مقاومت کاوه بنایی

امروز شهر رم با آسمانی خاکستری, روز ملی ایتالیا "۲۵ آوریل" را به دعوت "انجمن ملی پارتیزاتهای ایتالیا" و همه‍ی احزاب چپ و مترقی و تشکل های کارگری برگزار کرد.
۶٨ سال "باهم برای صلح و آزادی" این یادگار بر جای مانده حاصل تلاش ایتالیای دیگر, در دست های میراث داران, با مقاومت شان, و زندگی در تشکل های خاص خویش همچنان با صدائی دیگر در ایتالیا, حیات دارد.
موزه آزادی در خیابان "تاسو" مقر افسران ویژه اس.اس و شکنجه گران فاشیست ایتالیا که برای درهم شکستن مقاومت مردم در مقابل اشغالگران نازی و نیروهای فاشیست, از هیچ جنایتی رویگردان نبودند, امروز مورد بازدید رئیس جمهور "ناپولیتانو" قرار گرفت.
ایتالیا مدت دو ماه است با انتخاباتی که انجام داد نتوانست دولت خود را تشکیل دهد، همزمان با انتخاب "انریکو لتا" از جبهه متحد چپ, رئیس جمهور اظهار داشت: ما در لحظات حیاتی, نیازمند یادگیری از مقاومت, شجاعت, امید و وحدت هستیم. و نشانه های این یادگیری از مقاومت، شجاعت و امید و وحدت را امروز در سرتاسر ایتالیا می توانیم ببینیم. او امروز با آسودگی بیشتر مراسم تجلیل از روز ملی ایتالیا را برگزار کرد.
امروز همه شهروندان عادی و سیاستمداران به خیابان آمدند تا بار دیگر, درمسیر طی شده‍ی راه مادران و پدران خود, سرودهایشان را بخوانند و از دشواری هائی که به جان خریدند و ایتالیائی دیگر را بر پا داشتند دست در دست هم میثاق شان را پاس بدارند.
از لحظات آغازین صبح, گروها و دستجات مختلف با نمادهای حزبی و تشکل هایشان, با سر دادن سرود "بلاچائو" که ۷ دهه, مقاومت نیروهای مترقی و چپ را تداعی می کند, از میدان "کولوسوئه" به سمت "میدان سنت پائولو" سرازیر می شوند.

" امروز شهر رم با آسمانی خاکستری, روز ملی ایتالیا "۲۵ آوریل" را به دعوت "انجمن ملی پارتیزاتهای ایتالیا" و همه‍ی احزاب چپ و مترقی و تشکل های کارگری برگزار کرد"پیشاپیش این خیل عظیم, گروه رقصنده های جوان سرخ پوش هماهنگ با ضربات طبال ها, سرور و شادی را به جمع بهم پیوسته, می دهند. آنان آوازهائی را در "میدان سنت پائولو" برزبان جاری می کنند که در سمت چپ آن نماد فلزی اعدام پارتیزانهای ضد فاشیست ایتالیا قرار دارد. بی شک این آئین سرور و شادی ارمغان, آن زنان و مردانی هست که دلیرانه مقابل اشغال گران نازی و نیروهای وفادار فاشیست ایستادند تا نسل های بعد بتوانند فارغ از هر رنجی زندگی کنند. امروز آنها هم در میدان حضور دارند.
پارتیزانهای ایتالیائی با دستمال گردن های سرخ و انجمن ملی پارتیزانهای ایتالیا که بعضی از آنها به سختی راه می روند, اما توانستند, راهی برای سعادت و حیات ایتالیای دیگر بگشایند, امروز آمده اند, تا در این سرور ملی, شرکت فعال داشته باشند.
ساعت ۱۱ میدان سنت پائولو مملو از جمعیت شده است.

این مراسم تا ساعت ۲ بعد از ظهر ادامه دارد.در بین شرکت کنندگان, از همه نیروها و افشار بدون سقف سنی بچشم می خورد. تشکیلات کردهای ترکیه در رم (پ.کا.کا), جوانانش با پوشیدن تی شرت هائی با عکس رهبر کوردها, عبدالله اوجالان, به جمع آوری امضا برای آزادی رهبرشان مشغول می شوند.
جوانان سوری و فلسطینی ها با پرچم هایشان, مصری ها با زنان و کودکانشان که عمدتا توسط احزاب چپ, سازماندهی و همراهی می شوند امروز حضورشان بر جسته است.
ساعت ۱۲ گروه دوچرخه سواران با پرچم های سرخ بدون آرم خاصی خود را به میدان می رسانند. به هر طرف نگاه کنید موج نفرت از فاشیسم, این خاطره دردناک تاریخ ایتالیا را می توانید ببینید. امروز سرتاسر ایتالیا مردم به استقبال برگزاری از روز ملی آزادی کشورشان اقدام نموده اند. این عزم ملی, نشان از وجود پتانسیلی است که این مردم را قادر می سازد از بحران امروز هم عبور کنند.

" ۶٨ سال "باهم برای صلح و آزادی" این یادگار بر جای مانده حاصل تلاش ایتالیای دیگر, در دست های میراث داران, با مقاومت شان, و زندگی در تشکل های خاص خویش همچنان با صدائی دیگر در ایتالیا, حیات دارد"در این ۶٨ سال, ۶٣ دولت بر سر کار آمده است. آنها این را از بی ثباتی نمی دانند, آنها معتقدند که این نشانه حیات دمکراسی در میهن است.
آنها امروز از زنان و مردانی یاد می کنند که با مقاومت خود توسط فاشیست ها در شهر تورینو, در خیابان "چرنایا" از تیرهای چراغ برق آویخته شدند. آنان با جان های شیفته آزادی, شعله به حیات نسل های بعد دادند.
آنها امروز از ٨۰۰۰, زن و مرد و کودک یهودی ایتالیائی که توسط فاشیست ها دستگیر و در لیست انتظار قرار گرفتند تا با واگن های قطار به اردوگاه آشوویتس لهستان انتقال یابند یاد می کنند.
آنها امروز, از لحظات پایانی رهبر فاشیست های ایتالیا, "بنیتو موسولینی" که در حال فرار تزدیک دریاچه کومو, شهر مرزی سوئیس به دام پارتیزانها افتاد و بلافاصله با نیروهای حامی اش تیرباران شد یاد می کنند که برای اینکه همگان باور کنند," دوچه" و فاشیسم پایان یافته است, اجساد را به میلان منتقل کردند و در همان مکانی که پارتیزان ها را پس از کشتار, روی هم انباشتند, در میدان "لــورّتو" شهر میلان جنب پمپ بنزین از پا آویزان نمودند. کسانی که تا آخرین لحظات از فاشیسم دفاع می کردند نمی توانند, آن را انکار کنند و بگویند از جنایات اطلاع نداشتیم. نیروهای مقاومت ضدفاشیست, با درهم کوبیدن قدرت مهیب شان, نه تنها ایتالیا را ازاین انحراف اجتماعی رهائی بخشیدند, فاشیست ها را هم از یوغ بندگی, جاه طلبی, جنگ طلبی و اطاعت کورکورانه, آزاد کردند.
۶٨ سال از آن روزهای تلخ و وحشتناک را ایتالیا از سر گذرانده است.

در این مدت هم علیرغم اینکه قانون اساسی ایتالیا با فعالیت فاشیسم در ایتالیا مخالفت صریح دارد, آنها با حیل و توسل جستن به انواع شیوه هائی که مولود شرایط دمکراسی است, با انواع ترفندها چهره می نمایند و از حیات خویش سخن می گویند. جنگ پایان نیافته و همچنان بستر خویش را در مقاومت این مردم متعهد و معتقد به آزادی های دمکراتیک نشان می دهد. این را امروز در میدان های مختلف در سرتاسر ایتالیا زنان و مردان فریاد زدند. پارتیزان های دیروز, ضد فاشیست های امروز.

کاوه بنائی ــ رم

اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید: