گزیده سرمقاله‌ برخی از روزنامه‌های صبح امروز کشور

خبرگزاري فارس: برخي روزنامه هاي صبح امروز سرمقاله هاي خود را به موضوعات زير اختصاص دادند. * رسالت روزنامه رسالت در سرمقاله امروز خود با عنوان "سخني با5 نماينده محترم مجلس " به قلم محمدكاظم انبارلويي آورده است: پنج شنبه گذشته در خصوص تذكر5 نماينده محترم مجلس به رئيس جمهور در مورد عدم رعايت قانون بودجه در واردات بنزين مطالبي عرض شد. تذكر نمايندگان مجلس را حكيمانه ندانستم به دليل اينكه بند61 قانون بودجه سال88 كه در لايحه دولت نبوده و مستند به پيشنهادات مجلس است فاقد حكمت بود. از آنجا كه قانونگذار بايد حكيم باشد آن تذكر وارد نيست. امروز مي خواهم يادآور شوم تذكر ياد شده فاقد كارشناسي لازم است. به اين دليل كه عرض خواهم كرد. برخي نمايندگان محترم مجلس همواره دولت را متهم به بي اعتنايي به كار كارشناسي و كارشناسان معرفي مي كنند، در برخي موارد هم ممكن است ادعاي آنان درست باشد. سوال اين است كه آيا مجلس خود دچار اين عارضه نيست؟ مجلس داراي يك دستگاه عظيم كارشناسي در باب امور مالي و محاسباتي است كه مستند به اصل55 قانون اساسي ديوان محاسبات نام دارد. آيا مجلس در خصوص موضوع تصميمات خود در باب مسئله بنزين از كارشناسان خود در ديوان محاسبات سوال كرده است كه معماي قيمت تمام شده بنزين در داخل و واردات آن از خارج و فروش مابه التفاوت آن چيست. تفريغ بودجه سال83 به اين سوال پاسخ مي دهد اما برخلاف اصل55 قانون اساسي، مجلس نه تنها به آن اعتنا نكرد بلكه حتي به هنگام قرائت تفريغ بودجه در مجلس آن را حذف كرد و نگذاشت نه نمايندگان از آن مطلع شوند و نه مردم. تفريغ سال83 مي گويد قيمت تمام شده واردات بنزين ليتري52 ريال مي باشد. همين كارشناسان مدعي اند قيمت تمام شده بنزين در داخل مبلغي در حدود200 تا250 ريال تمام مي شود. آيا كالايي را كه قيمت آن براي توليد كننده در داخل250 ريال و براي وارد كنندگان52 ريال تمام مي شود و به قيمت هاي سال83 تا88 دو يا سه يا چهار برابر فروخته مي شود يارانه تعلق مي گيرد. برخي كارشناسان غير متعهد باخلط مفهوم “قيمت تمام شده كالا” و “ارزش كالا” مجلس و دولت را سر كار گذاشتند و تا مرز تحريف حقايق در اين امر پيش رفتند. اين سخني درست است كه قيمت انرژي در ايران پايين است و بايد نزديك به قيمت هاي منطقه اي شود. اما فايده اين حرف آ ن است كه در اثر اصلاح قيمت حامل هاي انرژي چيزي گير دولت بيايد و درآمد آن را افزايش دهد. شركت ملي نفت از فروش بنزين توليدي خود در داخل ميلياردها ريال سود مي كند، از فروش بنزين وارداتي كه ارزانتر از قيمت تمام شده بنزين در داخل مي شود ميلياردها ريال سود مي كند اما اين سود وارد چرخه درآمدهاي دولت نمي شود و جزء منابع داخلي شركت باقي مي ماند! اين هم خلاف اصل45 و44 قانون اساسي است و هم برخلاف اصل53 قانون اساسي؛ اينجا بايد صداي شوراي نگهبان و نمايندگان محترم در بيايد اما ما هيچ حرف و حديثي در اين مورد از آنان نمي شنويم. سوال بنده از5 نماينده محترم مجلس اين است كه چرا اعتنايي به كار كارشناسي كارشناسان خود در ديوان محاسبات كه رئيس و مستشاران آن را خودتان تعيين كرده ايد نمي كنيد. سوال بنده از نمايندگان محترم مجلس اين است براساس كدام كاركارشناسي ماده61 قانون بودجه سال88 را كه در لايحه دولت نيست در قانون بودجه گنجانده اند و بالاخره سوال بنده ازسرور عزيزم آقاي توكلي به عنوان رئيس مركز پژوهش هاي مجلس اين است كه كارشناسان مركز چرا در اين مورد ساكت هستند. چرا نمي گويند قيمت تمام شده يك بشكه نفت در داخل چقدر است؟ چرا نمي گويند قيمت تحويلي يك بشكه نفت از شركت ملي نفت به پالايشگاه چقدر است؟ چرا نمي گويند قيمت تمام شده يك ليتر بنزين در پالايشگاه هاي ايران چقدر است؟ چرا نمي گويند مستند به قيمت تمام شده يك بشكه نفت در داخل به هنگام معاوضه آن با بنزين، قيمت تمام شده يك ليتر بنزين وارداتي چقدر است؟ دولت و مجلس در سنوات85 و86 پيوست هايي را ضميمه بودجه تحت اين عنوان: “مقادير و هزينه هاي توليد در شركت هاي دولتي به تفكيك كالا يا خدمت” كرده اند. اين ضميمه ها در سال87 و88 از “بسته پيشنهادي” پيوست هاي بودجه حذف شد چرا؟ معلوم نيست! در صفحه103 پيوست شماره دو ضميمه بودجه سال86 كل كشور كه جزء لاينفك قانون بودجه است، قيمت تمام شده توليد يك بشكه نفت خام توسط شركت مناطق نفتخيز جنوب كه بيش از75 درصد نفت خام كشور را توليد مي كند بشكه اي2004 ريال در سال85 و2377 ريال در سال86 مي باشد. آيا با نفت خام بشكه اي200 تومان به لحاظ عقلي، منطقي و اقتصادي پذيرفتني است كه بنزيني استحصال كنيم كه ليتري400 يا100 تومان بفروشيم بعد استدعاي يارانه هم داشته باشيم!تمام وزن اعتراض نمايندگان محترم به دولت در عدم رعايت ماده61 قانون بودجه اين است كه دولت در فروش بنزين به گونه اي اقدام كند كه نيازي به پرداخت يارانه نباشد. خوب وقتي دولت نه در فروش بنزين سهميه بندي شده و نه در فروش بنزين آزاد، يارانه اي را پرداخت نمي كند، بلكه يك سود نجومي هم از مردم دريافت مي كند، چگونه است متهم به پرداخت يارانه و مستحق تذكر قانوني مي شود. * كيهان روزنامه كيهان در يادداشت روز خود با عنوان "فراتر ازخطا ! " به قلم حسين شريعتمداري آورده است: 1- چند ماه قبل- 1/3/88- وقتي آقاي مهندس موسوي در نطق انتخاباتي و تلويزيوني خود اعلام كرد «ما وقتي مي توانيم از آرمان فلسطين دفاع كنيم كه خودمان قوي باشيم»! طي يادداشتي در كيهان آورديم كه اين ديدگاه رنگ و بوي صهيونيستي دارد و اين احتمال قوت گرفت كه جبهه اصلاحات قصد دارد از اين طريق براي آمريكا و اسرائيل پيام دوستي بفرستد! چرا كه ديدگاه اعلام شده از جانب مهندس موسوي با آنچه رژيم صهيونيستي براي مقابله با حمايت جمهوري اسلامي از مقاومت فلسطين تبليغ و ترويج مي كرد، انطباق فراواني داشت و از سوي ديگر، برخي از رفقاي گرمابه و گلستان مهندس موسوي كه ستادهاي انتخاباتي او را اداره مي كردند، نيز پيش از اين در دولت اصلاحات، همين ديدگاه را- به زعم خود- تئوريزه كرده و سخاوتمندانه، از كيسه ملت براي ترويج آن هزينه مي كردند. در آن هنگام، شماري از دوستان گلايه مي كردند كه كيهان تندروي مي كند و نگاه عوامانه مهندس موسوي را ناشي از 20 سال دوري او از عرصه سياسي و اجتماعي كشور تلقي مي كردند، اما مواضع شناخته شده و بارها اعلام شده مدعيان اصلاحات و روابط پنهان و آشكار تعدادي از سردمداران اين جبهه با محافل و عوامل سرويس هاي اطلاعاتي آمريكا و اسرائيل- كه اخيراً و بعد از دستگيري به گوشه اي از آن اعتراف كرده اند- ترديدي باقي نمي گذاشت كه اظهارات موسوي فراتر از «خطا»، بلكه «خط» است. 2- اين روزها در آستانه روز جهاني قدس، رسانه ها و محافل غربي هجوم پرحجم و گسترده اي را براي پيشگيري از حضور مردم در راهپيمايي عظيم آن روز تدارك ديده و به ميدان آورده اند. نكته درخور توجه- و البته عبرت انگيز- آن كه «شاه بيت»! اين تبليغات مسموم همان اظهارنظر مهندس موسوي درباره فلسطين است. رسانه هاي مورد اشاره با بهره گيري از خبرگزاري هاي تحت نفوذ خود، صدها سايت اينترنتي و ده ها شبكه تلويزيوني فارسي زبان، اصرار در القاي اين ديدگاه انحرافي دارند كه «چرا ايران با حمايت از مقاومت فلسطين، براي خود دشمن تراشي مي كند؟!»، «مگر خودمان در داخل كشور كم مشكل داريم كه به حمايت از مردم فلسطين روي آورده ايم؟»، «هزينه حمايت از مقاومت فلسطين را براي حل مشكل جوانان هزينه كنيد» و.... رسانه هاي ياد شده و سردمداران فتنه اخير، ضمن عوامفريبي درباره «حمايت ايران اسلامي از مقاومت فلسطين» به هواداران براي حضور و اخلال در برپايي مراسم روز قدس، اصرار مي ورزند. 3- نگاه مهندس موسوي به مسئله فلسطين، اگرچه آب ريختن به آسياب دشمن است و با توجه به شواهد و اسناد موجود نمي توان باور كرد كه مهندس موسوي به طور تصادفي همان خواست و نظر اسرائيلي ها را مطرح كرده باشد، ولي ديدگاه ايشان ضمن آن كه بسيار عوامانه است براي منافع و امنيت ملي كشورمان خطرناك نيز هست. چرا؟! 4- متاسفانه در پي توهم پراكني دشمنان بيروني و دروني، اين تصور غلط در برخي از اذهان پديد آمده است كه انگار كمك به مقاومت فلسطين و يا حمايت از آنان نوعي «صدقه» است كه از سر دلسوزي داده مي شود و صدقه گيرنده بايد هم رهين منت صدقه دهنده باشد! اين تصور غلط در حالي است كه حمايت از مقاومت فلسطين و كمك به مردم مظلوم آن سامان، كمترين هزينه اي است كه بايد كشورهاي اسلامي براي حفظ امنيت خود بپردازند و اين نكته بديهي تر از آن است كه درك آن دشوار باشد. 5- دو خط آبي در پرچم رژيم صهيونيستي به نشانه «از نيل تا فرات» است. صهيونيست ها اين منطقه وسيع از خاورميانه را «سرزمين موعود»! مي نامند و پنهان نمي كنند كه تسخير كامل اين منطقه و تسلط بر ساير كشورهاي خاورميانه را، به عنوان يك «هدف استراتژيك» دنبال مي كنند و تاريخ 60 ساله منطقه نيز نشان مي دهد كه صهيونيست ها هيچ فرصتي را براي اشغال سرزمين ها از دست نداده اند، بنابراين «مقاومت فلسطين» اولين خاكريز در مقابل صهيونيست هاي وحشي و كودك كش است و مردم فلسطين نه فقط از سرزمين و جان و مال و ناموس خود دفاع مي كنند، بلكه دفاع از ساير ملت هاي مسلمان و سرزمين هاي اسلامي را نيز برعهده دارند. از اين روي حمايت تمام عيار و همه جانبه مالي، سياسي و تسليحاتي از مقاومت فلسطين، وظيفه قطعي همه كشورهاي اسلامي است و نبايد نوعي صدقه تلقي شود. مگر در دوران جنگ، كسي مي توانست به خاطر كمك به جبهه هاي نبرد، رزمندگان را وامدار خود بداند؟! اين رزمندگان بودند كه بر همه مردم حق داشتند- و دارند- و صدالبته، مردم قدرشناس ما نيز، از ژرفاي دل به آنان عشق مي ورزند و به رزمندگان فلسطيني نيز. 6- ايران اسلامي با تاكيد بر ضرورت محو كامل اسرائيل از جغرافياي سياسي منطقه و ارائه الگوي مبارزه اسلامي، اصلي ترين مانع بلندپروازي آمريكا و اسرائيل در منطقه است و رژيم صهيونيستي پنهان نمي كند كه تمامي توان خود را براي مقابله با ايران اسلامي به كار گرفته و مي گيرد... بنابراين بسيار بديهي است كه دشمن اين دشمن دوست و متحد ما باشد، كه هست. فقط نيم نگاهي به مواضع آمريكا و اسرائيل به وضوح نشان مي دهد كه آنها حمايت ايران اسلامي از آرمان فلسطين را يكي از عوامل اصلي اقتدار جمهوري اسلامي مي دانند و به شدت درپي مقابله با آن هستند و از قضا دقيقاً همين سخنان آقاي مهندس موسوي را بر زبان دارند كه بايد مانع حمايت جمهوري اسلامي ايران از آرمان هاي فلسطين شد. اوباما در طرح اخير خود، دست كشيدن جمهوري اسلامي ايران از حمايت آرمان هاي فلسطين را يكي از شرايط اصلي آمريكا و متحدانش براي متوقف كردن تخاصم! دانسته است و به قول فاكس نيوز، ايران را بعد از دست كشيدن از حمايت مردم فلسطين به آساني مي توان منزوي كرد. همين جا، اشاره به اين نكته نيز ضروري است كه ذلت و زمين گير شدن امروزه صهيونيست ها نتيجه مستقيم پيروي نهضت هاي اسلامي از نسخه مبارزاتي انقلاب اسلامي است كه پيروزي حزب الله در جنگ 33 روزه و غلبه حماس بر صهيونيست ها در جنگ 22 روزه، از جمله آنهاست و به قول يكي از استراتژيست ها اگر مي بينيد صهيونيست هايي كه تا چند سال قبل براي همه كشورهاي منطقه رجز اشغال مي خواندند، امروزه همان ها براي تأمين امنيت به دور خود ديوار مي كشند، بايد از امام خميني(ره) و امام خامنه اي تشكر كنيد. 7- تظاهرات و راهپيمايي روز قدس از آن هنگام كه با ابتكار الهي امام راحلمان(ره) شكل گرفت تا به امروز، همواره يكي از اصلي ترين دغدغه ها و نگراني هاي آمريكا و اسرائيل بوده است و به گواهي شواهد و گزارش هاي موجود از هيچ تلاش و ترفندي براي مقابله با آن چشم نپوشيده اند و امسال با بهره گيري از سران فتنه اخير و همخواني بي كم و كاست آنها با كانون هاي آمريكايي و اسرائيلي، زمينه را براي اخلال در اين حركت عظيم مناسب تشخيص داده اند. دشمنان بيروني به وضوح مي دانند كه از معدودي فريب خورده و يا مزدور در مقايسه با توده هاي عظيم و ميليوني مردمي كه روز قدس به خيابان ها مي ريزند كاري ساخته نيست، بنابراين كمترين اميدي به ايجاد اخلال جدي در مراسم روز قدس ندارند، بلكه به حضور هرچند اندك فريب خوردگان و مزدوران نيز دل بسته اند با اين اميد كه از طريق ترفندهاي رسانه اي خود «كاه» را «كوه» جلوه دهند. 8- و بالاخره اگرچه درباره روز قدس گفتني هاي ديگري نيز هست كه به موقع بايد گفته شود ولي در اين وجيزه اشاره به اين نكته ضروري است؛ تمامي كساني كه روز قدس با شعار و نشانه هاي تفرقه انگيز در صحنه حاضر مي شوند، چه بدانند و چه ندانند و چه بخواهند و چه نخواهند، مزدور اسرائيل هستند و در اين ميان، آنها كه دانسته آمده اند، در جنايات وحشيانه اسرائيل سهيم مي باشند و آنان كه به فريب آمده اند، اگرچه، جرم كمتري دارند ولي مقابله با آنها ضرورتي اجتناب ناپذير است. مگر ديوانه ها مصداق «ليس علي المجنون حرج» نيستند؟ ولي اگر ديوانه اي با دشنه قصد كشتن كودك معصومي را داشته باشد، مقابله با او به هر قيمتي كه تمام شود ضروري است، هرچند كه دستگاه قضايي او را به اين علت كه ديوانه است، مجرم نشناسد. * جمهوري اسلامي روزنامه جمهوري اسلامي در سرمقاله امروز خود با عنوان "شاخه نبات آمريكائي ! " آورده است: تحركات دولتمردان آمريكائي براي نزديك شدن به ايران اين روزها افزايش يافته است . علاوه بر نامه هاي رئيس جمهور جديد آمريكا به مسئولان بلندپايه نظام جمهوري اسلامي و پيشنهادهائي كه مسئولان آمريكائي براي ديدار با مديران سطوح بالاي ايراني دارند اخيرا اخباري نيز در مورد راهكارهاي مورد نظر اوباما براي عادي سازي روابط با تهران منتشر شده كه قابل تامل است . خلاصه اي از اين خبرها چنين است : « در محافل سياسي شنيده مي شود يكي از پيشنهادات اصلي باراك اوباما رئيس جمهور آمريكا براي تعامل با ايران ارائه شانزده فروند هواپيماي مسافربري ايرباس در قبال دارايي هاي بلوكه شده ايران در آمريكا است . اوباما با اين اقدام مي خواهد هم پرونده دارايي هاي بلوكه شده ايران در آمريكا كه يكي از محورهاي اصلي اختلاف دو كشور است را مختومه كند و هم با ارائه اين شانزده ايرباس پيشرفته مشكلات روزافزون ناوگان هوايي ايران را از بحران خارج نمايد و به اصطلاح حسن نيت خود را به طرف ايراني ابراز كند تا باب مذاكره مستقيم با رهبران ايران گشوده شود . دارايي هاي بلوكه شده ايران در آمريكا به حدود 12 ميليارد دلار مي رسد كه شامل اموال ديپلماتيك وجوه نقدي اموال نظامي و غيرنظامي مي شود و در پي اشغال لانه جاسوسي آمريكا در 13 آبان 1358 مسدود و توقيف شد. بعدها در جريان اجراي مفاد بيانيه الجزاير برپايه برخي استدلال هاي حقوقي اختلافاتي ميان ايران و آمريكا بروز كرد كه دو كشور براي حل اختلافات خود به ديوان داوري لاهه مراجعه كردند. ديوان داوري ايران ـ ايالات متحده به عنوان يك راه حل براي پايان دادن به بحران بوجود آمده و همچنين موضوع ناشي از توقيف اموال ايران تاسيس شد كه تاكنون برخي از اين اختلافات حل نشده باقي مانده است . » با قطع نظر از اينكه اين پيشنهاد آيا بطور رسمي به مسئولان ايراني ارائه شده يا نه و اينكه اصولا چنين پيشنهادي مي تواند مورد قبول قرار گيرد يا نه نكات مهمي درباره روابط آمريكا با جمهوري اسلامي ايران وجود دارند كه بايد در نظر گرفته شوند. 1 ـ جمهوري اسلامي ايران همواره براي از سرگيري روابط با آمريكا سه شرط مهم داشته كه با مطرح شدن مسائل هسته اي و دخالت هاي آمريكا در اين موضوع و سياسي كردن آن به چهار شرط افزايش يافته است . اين شرط ها عبارتند از : اينكه آمريكا از ملت ايران به خاطر دخالت هاي 25 سال قبل از پيروزي انقلاب و حمايت هائي كه از رژيم مستبد شاه كرده عذرخواهي كند. اينكه تعهد كتبي بدهد از اين پس در امور داخلي ايران دخالت نخواهد كرد. اينكه كليه دارائي هاي بلوكه شده ايران را پس بدهد. و اينكه ملتزم شود در امور مربوط به فعاليت هاي هسته اي ايران دخالت نكند و بر سر راه اين فعاليت ها و روابط قانوني ايران با آژانس اتمي انرژي هسته اي سنگ اندازي نكند. 2 ـ تاكنون آمريكا به هيچيك از شرط هاي سه گانه قبلي عمل نكرده و حتي دخالت هاي خود در امور داخلي ايران را افزايش نيز داده است . سنگ اندازي هاي آمريكا بر سر راه فعاليت هاي هسته اي ايران كه از زمان دولت بوش كوچك شروع شده و همچنان ادامه دارد يكي از اين دخالت هاست . عليرغم بارها اعتراف مدير كل آژانس بين المللي انرژي هسته اي مبني برغيرنظامي بودن فعاليت هاي هسته اي ايران دولت آمريكا بر گرايش اين فعاليت ها به سوي نظامي گري و ساخت بمب هسته اي تاكيد مي كند و حتي مدير كل آژانس را نيز براي دادن گزارش هاي دو پهلو و متهم ساختن ايران به تلاش هائي كه ممكن است داراي اهداف نظامي باشند وادار مي سازد و تحت فشار قرار مي دهد. اين فشارها حتي شامل اجلاس شوراي حكام آژانس بين المللي انرژي هسته اي هم مي شود و در موارد زيادي از طريق تهديد و تطميع كشورهاي عضو آژانس نيز پي گيري مي گردد. به همين دليل شرط هاي سه گانه ايران براي عادي شدن رابطه با آمريكا به چهار شرط افزايش يافته و متعهد شدن دولتمردان آمريكا به اينكه در امور مربوط به فعاليت هاي هسته اي ايران دخالت نكنند نيز بر آن ها اضافه شده است . 3 ـ دولت اوباما عليرغم شعارهائي كه وي در تبليغات انتخاباتي رياست جمهوري و بعد از رئيس جمهور شدن مبني بر ايجاد تغييرات اساسي در سياست هاي آمريكا داد هيچ تغييري در سياست هاي خود نسبت به جمهوري اسلامي ايران ايجاد نكرده است . كما اينكه منطقه خاورميانه نيز شاهد هيچ تغييري در سياست نظامي گري و اشغالگرانه آمريكا نيست و در مساله فلسطيني نيز نه تنها تغييري در سياست آمريكا پديد نيامده بلكه حمايت اوباما از رژيم جنايتكار صهيونيستي شديدتر نيز شده است واقعيتي كه در جنگ 22 روزه غزه نمايان شد. 4 ـ دادن 16 فروند هواپيماي مسافربري ايرباس در قبال 12 ميليارد دلار دارائي هاي ايراني كه توسط دولت آمريكا بلوكه شده به منزله معاوضه شمش طلا با شاخه نبات است . اوباما لابد به دليل نيازي كه ايران به هواپيماي مسافربري دارد به چنين ترفندي متوسل شده و تصور كرده است با اين شاخه نبات مي تواند دهان مسئولان ايراني را شيرين كند و 12 ميليارد دلار دارائي ملت ايران را بالا بكشد! فريب چنين ترفند بچگانه اي را هيچكس در ايران نمي خورد و اصولا اين قبيل پيشنهادها اهانت جديد دولتمردان آمريكائي به ملت ايران تلقي مي شود. دولتمردان آمريكا و شخص اوباما حتي براي لحظه اي هم ترديد نكنند كه ملت و مسئولان ايران از شرط هاي چهارگانه خود ذره اي كوتاه نخواهند آمد و آمريكا فقط درصورتي مي تواند به عادي سازي رابطه با ايران اميدوار باشد كه قبل از آن به اين شرط ها عمل كرده باشد. * مردمسالاري روزنامه مردمسالاري در يادداشت روز خود با عنوان "عدالت رسانه اي و سهام عدالت روزنامه نگاران "به قلم پژمان موسوي آورده است: در زمانه اي كه روزنامه نگاري و فعاليت درعرصه رسانه هاي غيردولتي به حركت روي لبه تيغ مي ماند، خبر توزيع سهام عدالت هم از آن دست خبرهايي است كه تنها مي تواند لبخندي تلخ را بر گوشه لبهاي روزنامه نگاران ايراني بنشاند; لبخندي كه در اين زمانه بيش از هر زمان ديگري رنگ و بوي سياسي به خود گرفته است. واقعيت اينجاست كه روزنامه نگاري حرفه اي در ايران از چند ضعف عمده رنج مي برد; نخستين مورد شايد ضعف نظري و تئوريك خود روزنامه نگاران ايراني باشد كه يا اكثرا تحصيل كرده حرفه اي اين رشته نيستند و يا اگر هم هستند مستقيم از كلاس هاي درس به ميزهاي تحريريه آمده اند و فاقد تجربه اي كارآمد در اين عرصه هستند; التبه اين به معناي نفي دستاوردهاي روزنامه نگاري ايران و خداي ناكرده توهين به قاطبه آنان نيست بلكه سخن از ضعف هاي عمده روزنامه نگاري ماست كه اين مورد به نظر يكي از مهم ترين آنهاست. ضعف ديگر، عدم استقلال اقتصادي رسانه هاي غيردولتي ماست كه به دليل وابستگي شديد به اعتبارات دولتي به دليل قطع آگهي هاي عمده از سوي دولتمردان، اين روزها بسيار بيش از هر زمان ديگري رخ نمايي مي كند و آمار منتشره از سوي يكي از خبرگزاري ها درباره نسبت توزيع اين اعتبارات، خود مبين نسبت نابرابر آن در ميان روزنامه هاي مدافع و منتقد دولت است. البته منظور از طرح اين معضل، نه ضرورت وابستگي مطبوعات به دولت كه عكس آن مدنظر است و متاسفانه به دليل ضعف هاي ساختاري اقتصاد مطبوعات در ايران، مطبوعات همچنان خود را به نوعي مستقيم يا غيرمستقيم به دولت هاي وقت وابسته مي بينند. ضعف ديگر كه به باور صاحبنظران مهمترين معضل حال امروز روزنامه نگاري ما به شمار مي رود، همانا محدوديت هايي است كه اين قشر در عرصه هاي اطلا ع رساني يعني همان وظيفه ذاتي و اصلي خود با آن دست به گريبانند; محدوديت هايي كه گاهي با سليقه هاي متفاوت نيز مواجه شده و ابعاد تازه تري به خود مي گيرد. حال با اين اوصاف و در شرايطي كه روزنامه نگاران ايراني حداقل هاي بروز و ظهور توانمندي هاي خود را نيز ندارند، چگونه انتظار داريم كه اين قشر فرهيخته به مواردي چون توزيع سهام عدالت دل خوش كرده و آن طور كه معاونت مطبوعاتي در اطلا عيه خود به آن اشاره كرده، در استقبال از آن به اين معاونت بشتابند؟ از سوي ديگر هنوز سوال هاي بسياري از سوي مردم، رسانه ها و حتي نمايندگان مجلس در خصوص عملي بودن اين طرح يعني طرح سهام عدالت مطرح است كه كمتر كسي در بدنه دولت حاضر است به آن پاسخ بگويد و به روشن شدن ابعاد تاريك آن بپردازد; در چنين فضايي بعيد به نظر مي رسد كه روزنامه نگاران به عنوان طيفي از نخبگان اين مرزوبوم، به اين طرح به عنوان طرحي تخصصي بنگرند و مانند قاطبه كارشناسان به آن روي خوشي نشان دهند زيرا آنها نيز نيك مي دانند كه اين طرح نه طرحي تخصصي كه طرحي تبليغاتي است. در خواست ما اما مشخص است: پيگيري مطالبات بر حقمان و برخورداري از حق آزادي مطبوعات. به باور ما احقاق اين حق ماست كه تضمين كننده عدالت رسانه اي است و نه توزيع سهام عدالت... * آفتاب يزد روزنامه آفتاب يزد در سرمقاله خود با عنوان "يك بسته براي داخل! " آورده است:‏ روز گذشته، روزنامه‌اي در آمريكا پـيـشـدسـتـي كـرد و مـحـتـواي بـسته پيشنهادي ايران به گروه 1+5 را منتشر نمود تا اين بار نيز ملت ايران – كه بسته پيشنها�