"مذاکره‌ای" نبوده که نتیجه آن "خوب" باشد

روزنامه کیهان با "صحنه‌سازی‌شده" خواندن دیدار معاون وزیر خارجه آمریکا و نماینده این کشور در گروه 1+5 با دبیر شورای عالی امنیت ملی و رئیس هیئت مذاکره‌کننده ایرانی در حاشیه مذاکرات ژنو، این دیدار را موجب ایجاد "گمانه‌های برخاسته از ابهام" و "تفسیرهای بی‌پایه و اساس" در داخل و خارج از ایران دانست. به گزارش «فردا»، حسین شریعتمداری، مدیرمسئول روزنامه کیهان در سرمقاله روز یک‌شنبه خود با اشاره به اظهارات مقامات آمریکایی و متحدان اروپایی، نگاه‌ها به دیدار یادشده در داخل کشور را دو نگاه متفاوت و «متضاد» عنوان کرده است. مقامات آمریکایی و اروپایی تصریح کرده بودند که مذاکره ویلیام برنز، معاون وزیر خارجه آمریکا و سعید جلیلی، دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران در حاشیه نشست ژنو، «اولین گام ایران برای مذاکره مستقیم با آمریکا» بوده است و آن را «بزرگترین دستاورد اجلاس ژنو» نامیدند و اهمیت آن فراتر از پیروزی هسته‌ای بر ایران بوده است. شریعتمداری در سرمقاله خود در بررسی واکنش گروه‌های داخلی ایران می‌نویسد:«جريان موسوم به اصلاحات كه اين روزها هويت آمريكايي مهره هاي اصلي آن برملا شده است و طي چند سال گذشته نيز "مذاكره ايران و آمريكا" را به عنوان يكي از محورهاي استراتژيك خود دنبال مي كردند، اگرچه مي دانستند آنچه در ژنو اتفاق افتاده است فقط يك "صحنه سازي تحميلي" است ولي با آمريكايي ها در تفسير اين رخداد همصدا بودند و تنها اعتراضشان اين بود كه چرا اين امتياز!! از دولت اصلاحات دريغ شده و به دولت دهم داده شده است!» مدیرمسئول کیهان در ادامه در مورد نگاه اصول‌گرایان می‌نویسد:«اصولگرايان به معناي واقعي كلمه كه توده هاي عظيم وفاداران به نظام را شامل مي شود- و در اطلاق آن به برخي از مدعيان جاي ترديد است- از ديدار ژنو نگران بودند چرا كه مي دانستند و مي دانند "مذاكره با آمريكا" دام خطرناكي است كه برخلاف ظاهر "دوستانه"! و "آشتي جويانه"! آن، براي مقابله با اقتدار نظام اسلامي طراحي شده است و از اين روي همواره با مخالفت جدي امام راحل(ره) و خلف حاضر او روبرو بوده و هست. برخي از اين طيف نيز دولت را به سرپيچي از نظر صريح رهبر معظم انقلاب متهم مي كردند.» شریعتمداری با اشاره به تعریف شناخته‌شده‌ی مذاکره در عرف سیاسی، دیدار مقامات ایرانی و آمریکایی در حاشیه آن را مصداق «مذاکره» نمی‌داند. وی در مقاله "مذاکره بی‌سقف و کف" معتقد است که «براي انجام مذاكره، ابتدا طرفين مذاكره روي موضوع آن با يكديگر توافق مي كنند، سپس يك يا چند محور از موضوع مورد مذاكره كه طرفين درباره آن اشتراك نظر دارند به عنوان "كف مذاكرات" تعيين مي شود و پس از آن، نماينده يا نمايندگاني از دو كشور طرف مذاكره كه رسما از سوي كشورهاي متبوع خود به همين منظور انتخاب و معرفي شده اند، گرد هم آمده و براي رسيدن به يك "سقف مشترك" با يكديگر مذاكره مي كنند. اين چارچوب تعريف شده و حداقل غيرقابل تغيير در همه "مذاكرات" است.» شریعتمدرای تصریح می‌کند که بر اساس این تعریف پذیرفته‌شده، دیدار ویلیام برنز با دکتر جلیلی در حاشیه اجلاس ژنو را نمی‌توان «مذاکره» نامید و می‌افزاید:« مذاكره دو كشور، آنهم ايران و آمريكا از نوع بازي "قايم باشك" كودكان نيست كه يك طرف خود را از نگاه ديگري پنهان كند و طرف ديگر به محض ديدن او فرياد "سك سك" برآورد و چند كودك تماشاچي هم با ذوق زدگي كف بزنند و بازي را تمام شده تلقي كنند!» مدیرمسئول کیهان، رویداد حاشيه اجلاس ژنو را "يك ملاقات با انگيزه يك جانبه" ‌می‌نامد و معتقد است که كه براساس شواهد و قرائن موجود به دقت و پيشاپيش از سوي حريف آمريكايي طراحي و صحنه سازي شده بود. بر اساس روایت کیهان از حاشیه اجلاس ژنو، «بعد از پايان دور اول مذاكرات ايران و 1+5 و در حالي كه دكتر جليلي آماده خروج از سالن مذاكرات بود، نماينده يكي از كشورهاي اروپايي نزد ايشان آمده و درخواست ويليام برنز براي ديدار با وي را به اطلاع او مي رساند و پاسخ دكتر جليلي را مي شنود كه "حرفي براي در ميان گذاشتن با نماينده آمريكا ندارم".» به گزارش «فردا»، «اصرار نماينده كشور اروپايي بي نتيجه مي ماند و لحظاتي بعد خاوير سولانا براي وساطت مراجعه مي كند كه او نيز با پاسخ منفي رئيس هيئت مذاكره كننده ايراني روبرو مي شود. در اين هنگام و در حالي كه دكتر جليلي آماده ترك محل اجلاس بود، ويليام برنز وارد شده و ضمن تعارفات اوليه اعلام مي كند بايد نكات بااهميتي را به اطلاع دكتر جليلي برساند و دكتر جليلي با بيان اين كه گفت وگوي جداگانه اي با نماينده آمريكا ندارد، از وي مي خواهد نظرات خود را در دور بعدي اجلاس و در بستر گفت وگوي ايران و كشورهاي 1+5 مطرح كند. اين گفت وگو و تعارفات مياني آن به گفته آمريكايي ها 04 دقيقه به طول مي انجامد و ويليام برنز كه با برخورد سرد جليلي و خودداري وي از گفت وگو روبرو شده بود، محل را ترك مي كند.» کیهان می‌نویسد: «ديدار ياد شده بلافاصله با عنوان "مذاكره رو در روي نمايندگان ايران و آمريكا در حاشيه اجلاس ژنو" روي سايت خبرگزاري هاي آمريكايي و اروپايي و شبكه هاي راديو تلويزيوني آنها مي رود.» شریعتمداری، این برخورد دبیر شورایعالی امنیت ملی را نه یک "مذاکره" بلکه یک "ضدمذاکره" تلقی کرده و می‌افزاید: «گرچه با توجه به شرايط حساس كنوني اين گفت وگوي چند دقيقه اي نيز مي توانست به حداقل يك دقيقه آنهم براي اعلام مخالفت كاهش يابد.» کیهان معتقد است که «در اين صورت، صحنه سازي آمريكايي ها درهم مي ريخت و خبر گفت وگوي 04 دقيقه اي نماينده آمريكا با نماينده ايران به خبر "خودداري صريح نماينده ايران از گفت وگو با نماينده آمريكا" تبديل شده و ضمن آن كه قابليت سوءاستفاده تبليغاتي آمريكا و متحدانش از اين صحنه سازي به صفر مي رسيد، هرگونه گزارش از رخداد ياد شده نيز به سود خط قرمز استراتژيك ايران كه ممنوعيت مذاكره با آمريكاست رقم مي خورد.» این روزنامه تاکید می‌کند که «ممنوعیت مذاکره با آمریکا ، برخلاف آنچه برخي از طرفداران مذاكره تبليغ و ترويج مي كنند، يك "سليقه سياسي" نيست كه با حفظ اصول قابل تغيير باشد، اين ممنوعيت از برداشتي كارشناسانه، منطقي و استدلالي محكم و خالي از ابهام ريشه مي گيرد و به منافع ملي و حفظ اقتدار نظام و سربلندي مردم ايران نظر دارد.» کیهان در ادامه به مطالب پیشین خود اشاره می‌کند که نوشته بود:« مقاومت 03 ساله جمهوري اسلامي ايران در برابر باج خواهي و زورگويي آمريكا و متحدانش، ايران اسلامي را به پرچمدار مبارزه با سلطه جهاني و يك الگوي موفق براي حركت هاي آزاديخواهانه و استقلال طلبانه تبديل كرده است به گونه اي كه امروزه، نهضت هاي اسلامي در جهان اسلام با الهام گرفتن از ايستادگي و مقاومت ايران اسلامي به حركت خود ادامه مي دهند و جمهوري اسلامي ايران را عقبه استراتژيك و نمونه موفق و پيشتاز براي جنبش هاي مقاومت مي دانند، انتفاضه فلسطين از مقاومت ايران در مقابل آمريكا و متحدانش ريشه گرفته، حزب الله لبنان، حركت اسلامي در بحرين، پيروزي اسلامگرايان در تركيه و الجزاير، مقاومت اسلامي در افغانستان، رويكرد به مباني اسلام انقلابي در عراق و... كه امروزه عرصه را بر آمريكا و متحدانش تنگ كرده اند، همگي با نگاه به الگوي ايران اسلامي شكل گرفته و به حركت خود ادامه مي دهند... هدف آمريكا از مذاكره با ايران، ابلاغ اين پيام- بخوانيد توهم- به حركت هاي اسلامي در تمامي جهان است كه ايران نيز بعد از سال ها مقاومت چاره اي جز تسليم در برابر آمريكا نداشته است!» شریعتمداری در ادامه سرمقاله خود، مذاکره ایران با آمریکا را "نیاز" ایالات متحده مطرح می‌کند که سعی دارد آن را بعنوان "امتیاز" بفروشد. وی با اشاره به نقل قول رهبر انقلاب، مقصود نهايي از اين مذاكره را «تضعيف اقتدار ايران اسلامي و نهايتاً باج خواهي پس از تضعيف» می‌داند. کیهان به نقل از رهبر معظم انقلاب می‌نویسد:«ما با ملاحظه همه جوانب، با مطالعه همه تجربه هاي كشور خود و كشورهاي همسايه و با مشورت با صاحب نظران عمده و داراي رأي، به اين نتيجه مي رسيم كه نه فقط رابطه با آمريكا، بلكه مذاكره با دولت آمريكا امروز برخلاف مصالح ملي و منافع ملت است، اين يك نظر متعصبانه نيست؛ اين يك انديشه و فكر است، بررسي شده و با ملاحظه همه جوانب است. مذاكره با آمريكا به معناي باز كردن باب توقعات و طلبكاري هاي آمريكاست.» شریعتمداری در ادامه از سخنان 11روز گذشته رئیس‌جمهور انتقاد می‌کند. کیهان در این رابطه می‌نویسد: «روز چهارشنبه 51 مهرماه جاري و بعد از جلسه هيئت دولت، رئيس جمهور محترم در پاسخ به خبرنگاري كه از ايشان درباره ملاقات دكتر جليلي و برنز در حاشيه اجلاس ژنو سؤال كرده بود، گفت:"نماينده آمريكا خواسته كه مذاكره اي بشود. آقاي جليلي هم استقبال كرد و اتفاقاً مذاكراتشان هم مذاكرات خوبي بوده است!"» این روزنامه با اشاره به روایت خود از واقعه مزبور، بر پاسخ منفی مستقیم و غیرمستقیم نماینده ایران در مذاکرات ژنو به نماینده آمریکا تاکید می‌کند که «نهايتاً ديدار و گفت وگوي مورد اشاره با صحنه سازي و طرح قبلي به ايشان[دکتر جلیلی] تحميل شده بود بنابراين نه استقبالي در ميان بوده و نه مذاكره اي كه نتيجه آن نيز "خوب"! ارزيابي شود.» کیهان در ادامه اصل 110 قانون اساسی را یادآوری نموده و با تاکید بر اینکه «مذاكره با آمريكا، از جمله سياست هاي كلان نظام است و مطابق بند يك از اصل 011 قانون اساسي، تصميم درباره آن برعهده رهبر معظم انقلاب است»، از آگاهی احمدی‌نژاد از این اصل مهم خبر می‌دهد. شریعتمداری در پایان مقاله انتقادی خود می‌آورد: «ترديدي نيست كه اظهارنظر آقاي دكتر احمدي نژاد، نوعي "سهواللسان" بوده است، اگرچه بعيد نيست، اين سهواللسان مورد سوءاستفاده دشمنان نيز قرار گيرد كه دقت نظر بيشتر رئيس جمهور محترم مي تواند مانع از آن باشد.»