لباس‌های رنگ پس داده ایران و پوزخند هلندیها!

مهر: تیم فوتبال زیر 17 سال کشورمان در حالی با شکست برابر اروگوئه از حضور در جمع 8 تیم برتر جام جهانی نوجوانان جهان بازماند که مشکلات و کمبودهای پشتیبانی این تیم، نشان داد هنوز تا رسیدن به شرایط ایده ال و حرفه ای راه درازی پیش رو داریم. یکی از عوامل موفقیت در تیم‌های ورزشی هماهنگی بین تیم فنی و تیم پشتیبانی است و تجربه نشان داده که قدرتمند بودن تیم بیرونی(پشتیبان) حتی می تواند نقش پر رنگ‌تری در موفقیت‌های یک تیم داشته باشد. در تیم زیر 17 سال ایران که در جام جهانی نیجریه شرکت کرده بود اما این نکته مشخص بود که تیم فنی ایران شامل دوستی و همکارانش کاملا تنها هستند. غیبت فریدون معینی رئیس کمیته جوانان و یا اکبر محمدی سرمربی تیم زیر 16 سال که ممکن است سرمربی ایران در دوره بعدی جام جهانی نوجوانان باشد، در این رقابت‌ها بسیار سوال برانگیز بود. گرچه مهدی تاج همراه تیم بود ولی نایب رئیس فدراسیون نتوانست با تصمیمات به موقع و منطقی که از خصوصیات اصلی مدیریت است، نقش یک تیم بیرونی را به خوبی برای نوجوانان ایفا کرده و در نهایت هم این مسائل نقش پررنگی در وداع زودهنگام تیم ایران از سیزدهمین دوره جام جهانی نوجوانان داشت. در زیر به بخش کوچکی از مشکلاتی اشاره می کنیم که ریشه در مشکلات مدیریتی در زمان حضور تیم زیر 17 سال در نیجریه داشت و مانع تداوم موفقیت تیم ایران در این مسابقات شد. توجه ناگهانی به تیم جهانی در زمان حضور تیم ملی بزرگسالان در مسابقات انتخابی جام جهانی 2010 آفریقای جنوبی، مسئولان فدراسیون فوتبال تمام توجه خود را به این تیم معطوف کرده بودند و نبی به عنوان دبیرکل فدراسیون فوتبال تنها حامی تیم زیر 17 سال به حساب می آمد. اما پس از ناکامی تیم بزرگسالان ایران در راهیابی به جام جهانی، به نظر می رسید برای آنکه نگاه‌های مردم و منتقدان از ضعف‌های مدیریتی مسئولان فوتبال برداشته شود، ناگهان نبی حذف شد و برخی دیگر از مسئولان بارها در تمرینات این تیم شرکت کردند تا تنها آنها بگویند به این تیم و فوتبال پایه توجه دارند، ولی به نظر می رسید این حضورها بیشتر جنبه تبلیغاتی دارد تا حمایتی! بدرقه ای در حد تیم‌های محلات! درحالی که قرار بود تیم زیر17 سال کشورمان ساعت 4 بامداد روز 29 مهرماه قصد داشت از طریق فرودگاه امام خمینی(ره) راهی کشور نیجریه شود، هیچکدام از مسئولان فدراسیون فوتبال به خود زحمت ندادند برای بدرقه این تیم به فرودگاه بیایند. البته اگر افشین قطبی و دستیارش بیوتر در هتل کمپ تیم‌‎های ملی این تیم را بدرقه نمی کردند، تنها تیم جهانی فوتبال ایران بسیار غریبانه راهی نیجریه می شد. مگر برگزاری یک مراسم کوچک برای بدرقه تیمی افتخار آفرین تا چه اندازه هزینه مالی و زمانی دارد که باید شاهد آن باشیم کاروان جهانی ایران همانند تیمی محلی راهی جام جهانی شود. این نخستین ضربه بزرگ روحی به کادرفنی و بازیکنان ایران بود که دقایقی بعد از ورود به گیت پرواز اثرات آن در چهره تمام بازیکنان نمایان شد زیرا آنها انتظار چنین برخورد سرد و کم محلی بزرگی را نداشتند. اشتباه بزرگی که نادیده گرفته شد چه کسی مسئول دریافت روادید برای بازیکنان نوجوان ایران بود؟ آیا آن فرد نباید حداقل زمان انقضای پاسپورت بازیکنان توجه می کرد تا در فرودگاه امام خمینی(ره) علی گودرزی و مهرداد یگانه، 2 بازیکن اصلی ایران به خاطر پایان زمان پاسپورت از همراهی تیم بازنمانده و با تاخیری 48 ساعته و در اوج خستگی خود را به نیجریه برسانند؟ تفاوت ایران با هلندیها در سفر تیم زیر 17 سال از کالابار به انوگو، کاروان تیم ایران با هلند هم سفر بود اما هلندی‌ها در فرودگاه انوگو با تهدید مقامات فیفا اجازه ندادند کادرفنی و بازیکنان خود بیش از اندازه معطل شوند. آنها دقایقی بعد با بهترین اتوبوس راهی هتل محل اقامت شدند و در آنجا هم بهترین اتاق‌ها به کادرفنی و نفرات این تیم تعلق گرفت اما در عوض مسئولان ایران به عنوان تماشاچی این اتفاقات را نگاه کرده تا اتوبوس بدون کولر و اتاق‌های طبقه دوم که اکثر آنها دارای مشکل سرمایشی بود، نصیب کاروان ایران شود. در هنگام برگشت به ایران هم بدون هیچ دلیل منطقی بازیکنان ایران 5 ساعت زودتر از پرواز راهی فرودگاه شدند و بیش از 3 ساعت روی صندلی‌ها نشستند تا زمان پرواز برسد. پاداش هایی که در حد یک وعده بود! "نایب قهرمانی غرب آسیا و تورنمنت آلاتری، قهرمانی در آسیا و تورنمنت روسیه، کسب سهمیه جام جهانی و ...، دیگر باید چه کاری برای فوتبال انجام دهیم؛ اما نمی دانیم چرا پاداش‌های ما را نمی دهند. دیگر خسته شدیم از بس وعده و وعید شنیدیم." در روزهای نخست حضور تیم ایران در نیجریه، می توانستیم به راحتی این جملات را از بازیکنان بشنویم اما آنها می گفتند به خاطر علی آقا و خوشحالی مردم کشورمان این مشکلات را تحمل می کنیم و با قدرت در مسابقات شرکت می کنیم. همین اتفاق هم رخ داد و تیم ایران در گام نخست باقدرت تمام برابر گامبیا قهرمان آفریقا پیروز شد اما برخلاف سفیر ایران در نیجریه که همان لحظه با دادن پاداش نقدی، بازیکنان را شاد کرد، مهدی تاج پس از ورود به رختکن بار دیگر وعده پرداخت پاداش را داد، اتفاقی که شیرینی‌های این پیروزی را برای بازیکنان تلخ کرد. آیا تیمی که مهمترین افتخار تاریخ فوتبال ایران در مسابقات جهانی را رقم زده است باید در مجموع 1000 دلار و 150 یورو پاداش دریافت کند؟ پاداشی که از مبلغ دریافتی بازیکنان تیم بزرگسال پس از تساوی‌های بی ارزش بین المللی کمتر است. ضمن اینکه آنها هنوز پاداش‌های خود پس از قهرمانی در آسیا را دریافت نکرده اند. تمسخر به شکل هلندی تلاش‌های ابوالفضل جزئی برای تهیه امکانات لازم تیم ایران جهت سفر به نیجریه بی نتیجه ماند و مشخص نشد چرا تنها یکدست پیراهن سفید و یکدست پیراهن قرمز برای انجام 3 مسابقه در جام جهانی در اختیار کادرسرپرستی تیم ایران قرار گرفت. همین مساله باعث شد در جلسه هماهنگی بازی ایران با هلند، لباس‌های شسته شده بازیکنان پس از دیدار با گامبیا و جوراب‌های رنگ داده آنها، برای انجام هماهنگی‌های پیش از مسابقه روی میز قرارداده شود که این موضوع باعث شد مسئولان هلندی با حالتی بسیار تمسخر آمیز لباس‌ها و جوراب‌ها را به هم نشان داده و به وضعیت اسفبار فوتبال ایران بخندند! البته با هماهنگی‌های مهدی تاج پس از دیدار با هلند و برای دیدار با اروگوئه چندین دست پیراهن سفید و قرمز با مشکلات فراوان و حتی گم شدن مقطعی بخشی از آنها به شهر کالابار رسید، لباس‌هایی که 2 دست آنها در دیدار با اروگوئه مصرف و پس از بخشش تعدادی از آنها توسط مسئولان و بازیکنان، چندین جعبه آنها بازنشده و به عنوان بار اضافه به ایران بازگردانده شد. ضمن اینکه نباید فراموش کرد تیم هلند به خاطر دو بازیکن مسلمان تیم خود، گوشت و مرغ هایی با ذبح حلال به نیجریه آورده بود اما ما برای ارزش نهادن به بازیکنان افتخار آفرین خود حتی حاضر نشدیم 2 دست لباس اضافی در روزهای اولیه اردو به آنها بدهیم. البته مشخص نشد قرارداد با شرکت "لگا" که خبر آن توسط تاج مطرح و توسط کفاشیان تکذیب شد و قرار بود پیراهن‌های تیم ایران در این جام را تامین کند، در نهایت چه سرانجامی پیدا کرد؟ به خاطر یک مشت دلار! تهدیدهای دکتر شهاب در نشست‌های هماهنگی تیم ایران با رقیبان در خصوص استفاده از بازیکنان صغرسن تاثیر زیادی روی تیم‌های حریف داشت اما حمایت نشدن آن از سوی مسئولان، باعث شد این تهدیدها جنبه عملی پیدا نکند. پیش از دیدار با اروگوئه هم این انتظار وجود داشت که حداقل نایب رئیس فدراسیون فوتبال یا مسئولان فیفا را تهدید کند و یا با گذشتن از 5 هزار دلار و اعتراض روی کاپیتان اروگوئه، حرکت مثبتی را انجام دهد اما این انتظارات بی نتیجه باقیماند و به خاطر یک مشت دلار، حاضر شدیم سکوتی غیر منطقی داشته باشیم و بدون هیچگونه اعتراض رسمی تیم خود را به جنگی ناعادلانه برابر تیم جوانان و یا بهتر بگوئیم امید اروگوئه به میدان بفرستیم. دل آشپز را هم شکستند! جمشیدی آشپز با تجریه و پا به سن تیم نوجوانان بود و با پختن غذاهای متنوع، مشکلات تغذیه بازیکنان را کاملا از بین برد. وی از ساعت 6 صبح تا 22 شب اکثرا در آشپزخانه حضور داشت و در آن فضای نامناسب، با سن بالایش سعی می کرد بهترین مواد غذایی را به شکلی کاملا بهداشتی برای بازیکنان تهیه کند اما در روز پایانی به وی هم وعده داده شد دستمزدش در تهران پرداخت می شود. دیدن اشک‌های این پیرمرد و دست خالی اش برای بازگشت به تهران در صبح روز پایانی سفر سنگ را هم به گریه در می آورد! مراسم استقبال؛ اوج بی برنامگی‌ها تیم زیر 17 سال ایران در سیزدهمین دوره جام جهانی نوجوانان دست به کار بزرگی زد و به عنوان نخستین تیم فوتبال ایران، به مرحله حذفی یک دوره از مسابقات جام جهانی صعود کرد، همچینن ثبت رکورد 377 دقیقه گل نخوردن در طول این مسابقات هم از دیگر افتخارات تیم ایران در این رقابت‌ها بود. در این شرایط تیم ایران درحالی وارد ایران شد که از این تیم استقبالی نه چندان شایسته به عمل آمد. علی کفاشیان زحمت حضور در فرودگاه را به خود نداد و از مسئولان سازمان تربیت بدنی هم خبری نبود. البته مهدی محمد نبی، عظیم زاده، فریدون معینی و اکبر محمدی از مسئولان فدراسیون فوتبال با حضور در فرودگاه امام خمینی(ره) با اهدای یک شاخه گل از زحمات ملی پوشان تشکر کردند اما این استقبال در شان تیم زیر 17 سال نبود. تبعیض ها از بین برود علی دوستی و همکارانش در تیم نوجوانان دست به کار بزرگی زدند و به اعتراف خود مسئولان فدراسیون فوتبال برگ پرافتخار دیگری بر کارنامه فوتبال ایران افزودند. اما آیا با آنها همان رفتاری می شود و همان قراردادی بسته می شود که با سایر اعضای کادر فنی تیم ها می شود؟ آیا رقم دریافتی آنها با کادر فنی تیم بزرگسالان که از جام جهانی حذف شده اند، یکی است؟ نباید فراموش کرد که هنوز پاداش قهرمانی تیم زیر 17 سال در آسیا پرداخت نشده است، تیمی که با صراحت می توان گفت در 2 سال اخیر مهمترین و بزرگترین افتخارات فدراسیون جدید را رقم زده است. تیم ایران در حالی از سد تیم معتبر هلند تا دندان مسلح گذشت که شب آن مسابقه سرمربی هلند با دست کم گرفتن ایران، به خبرنگاران ایرانی گفت که منتظر شکست سنگین تیم خود باشید اما دوستی و مردانش در زمین مسابقه نشان دادند می توان بدون داشتن امکاناتی در حد یک تیم معمولی، دست به کارهای بزرگی زد و در نهایت مردم ایران را خوشحال کرد.